Sygn. akt XVII AmE 120/22
Dnia 27 listopada 2023 r.
Sąd Okręgowy w Warszawie – XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:
Przewodniczący – SSO Bogdan Gierzyński
po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2023 r. w Warszawie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa K. Ś.
przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki
z udziałem zainteresowanego P. Ś.
o ustalenie solidarnej odpowiedzialności za zaległą karę pieniężną oraz odsetki
na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 13 kwietnia 2022 r., znak:(...)
I. oddala odwołanie;
II. zasądza od powoda K. Ś. na rzecz pozwanego Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem zastępstwa procesowego, wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.
Sędzia SO Bogdan Gierzyński
Sygn. akt XVII AmE 120/22
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia 13 kwietnia 2022 r., znak: (...), na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735, z późn. zm.) i art. 115 § 1 w związku art. 107 § 1 i 2 i art. 108 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.) oraz z art 30 ust. 1 i art. 56 ust. 7a ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r., poz. 716, z późn. zm.), w wyniku przeprowadzonego postępowania, wszczętego z urzędu, w dniu 10 lutego 2020 r. orzekł o solidarnej odpowiedzialności:
1) Pana P. Ś. (PESEL: (...)),
2) Pana K. Ś. (PESEL: (...)),
tj. wspólnicy (...) SPÓŁKA JAWNA z siedzibą w W. (KRS: (...), NIP: (...)):
1) za zaległą karę pieniężną nałożoną decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 2 kwietnia 2019 r. nr (...) na Spółkę w wysokości 25 785 zł (słownie: dwadzieścia pięć tysięcy siedemset osiemdziesiąt pięć złotych);
2) za odsetki za zwłokę od zaległości podatkowej wskazanej w pkt 1 naliczane
od dnia 23 kwietnia 2019 r. do dnia wydania niniejszej decyzji, tj. 6 208 zł (słownie: sześć tysięcy dwieście osiem złotych i 00/100);
3) za zaległą karę pieniężną nałożoną decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 4 grudnia 2018 r. nr(...) na Spółkę w wysokości 5 000 zł (słownie: pięć tysięcy złotych);
4) za odsetki za zwłokę od zaległości podatkowej wskazanej w pkt 3 naliczane od dnia 27 grudnia 2018 r. do dnia wydania niniejszej decyzji, tj. 1 332 zł (słownie: jeden tysiąc trzysta trzydzieści dwa złote i 00/100).
Od powyższej decyzji odwołanie złożył K. Ś. zaskarżając ją w całości.
Odwołujący zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie:
1) art. 108 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), dalej jako: o.p. w zw. z art. 115 § 1 o.p. w zw. z art. 121 § 1 o.p. przez niewystarczające uprawdopodobnienia przez organ podatkowy braku możliwości uzyskania w toku egzekucji administracyjnej kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne i w związku z tym przedwczesne orzeczenie o odpowiedzialności solidarnej wspólników Spółki;
2) art. 210 § 1 pkt 4 i pkt 6 w zw. z art. 210 § 4 o.p. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na braku właściwego uzasadnienia faktycznego i prawnego, w szczególności odnośnie przedwczesnego orzeczenia o odpowiedzialności solidarnej wspólników Spółki.
Wobec powyższych zarzutów Odwołujący wniósł o:
1. uchylenie zaskarżonej decyzji organu I instancji w całości i umorzenie postępowania w sprawie lub
2. uchylenie zaskarżonej decyzji organu I instancji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi 1 instancji.
W odpowiedzi na odwołanie pozwany Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wniósł o:
1. oddalenie odwołania,
2. na wypadek wyznaczenia posiedzenia przygotowawczego, zwolnienie na podstawie art. 205 5 § 3 k.p.c. pozwanego (Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki) od obowiązku stawienia się na posiedzenie przygotowawcze, gdyż z okoliczności sprawy wynika, że udział pełnomocnika pozwanego będzie wystarczający,
3. zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 7 września 2011 r. została zawarta umowa spółki jawnej (...) SPÓŁKA JAWNA z siedzibą w W. w trybie art. 26 § 4 k.s.h. w wyniku przekształcenia spółki cywilnej.
Spółka jawna (...) powstała w wyniku przekształcenia spółki cywilnej w spółkę jawną (patrz: odpis pełny z Rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego - k. 89 - 94 akt adm.; uchwała z dnia 7 września 2011 r. K. Ś. oraz P. Ś. o przekształceniu(...) spóła cywilna K. i P. Ś. w spółkę jawną działającą pod firmą (...) spółka jawna oraz załącznik do uchwały - umowa spółki jawnej (...) spółka jawna k. 56 - 58 oraz k. 72 - 73).
Postanowieniem z dnia 26 października 2011 r. Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy spółka (...) spółka jawna została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego.
Jak wynika z odpisu pełnego z Rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego wynika, że od powstania ww. spółki jawnej aż do chwili obecnej jedynymi jej wspólnikami są K. Ś. oraz P. Ś. (k. 89 i n. akt adm.). Patrz także: § 6 umowy spółki (...) spółka jawna (k. 69 i n. akt adm.) oraz listą wspólników wspólnikami ww. spółki jawnej są K. Ś. oraz P. Ś. (k. 68 akt adm.).
P. Ś. został wpisany jako wspólnik upoważniony do reprezentowania Spółki w Rejestrze Przedsiębiorców KRS w Dziale 2 Rubryka 1 - „Uprawnieni do reprezentowania spółki" Podrubryka 1. - „Dane wspólników reprezentujących spółkę” i pełni tę funkcję nieprzerwanie do dnia 13 kwietnia 2022 r., to jest do dnia wydania niniejszej decyzji (również w dacie 27 grudnia 2018 r. i 23 kwietnia 2019 r., czyli w dniach, kiedy upływał termin płatności ww. kar pieniężnych odpowiednio kara nałożona decyzją nr (...) i kara nałożona decyzją nr (...).
K. Ś. został wpisany jako wspólnik upoważniony do reprezentowania Spółki w Rejestrze Przedsiębiorców KRS w Dziale 2 Rubryka 1 - „Uprawnieni do reprezentowania spółki” Podrubryka 1. - „Dane wspólników reprezentujących spółkę” i pełni tę funkcję nieprzerwanie do dnia 13 kwietnia 2022 r., to jest do dnia wydania niniejszej decyzji (również w dacie 27 grudnia 2018 r. i 23 kwietnia 2019 r., czyli w dniach, kiedy upływał termin płatności ww. kar pieniężnych odpowiednio kara nałożona decyzją nr(...) i kara nałożona decyzją nr (...)).
Bezsporne w sprawie jest, że wobec Spółki orzeczono kary pieniężne, których termin płatności upłynął bezskutecznie odpowiednio w dniu 27 grudnia 2018 r. i 23 kwietnia 2019 r. Bezsporne jest też to, że wspólnikami Spółki są nieprzerwanie Pan P. Ś. oraz Pan K. Ś..
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia 2 kwietnia 2019 r. nr (...) nałożył na Spółkę karę pieniężną w wysokości (...) zł oraz decyzją z dnia 4 grudnia 2018 r. nr (...)nałożył na Spółkę karę pieniężną w wysokości(...) zł. Decyzje te są ostateczne i prawomocne. Spółka nie uiściła orzeczonych kar pieniężnych ani odsetek od tych kar. Powyższe okoliczności nie są sporne pomiędzy stronami.
Spółka nie wniosła wyżej wymienionych kar pieniężnych.
W dniu 2 kwietnia 2019 r. Prezes URE wystawił wobec (...) spółka jawna z siedzibą w W. tytuł wykonawczy obejmujący zaległości wynikające z decyzji Prezesa URE z dnia 4 grudnia 2018 r. nr (...) wraz z odsetkami (k. 6 - 7 akt adm.). Postanowieniem z dnia 29 maja 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. odmówił przystąpienia do egzekucji administracyjnej na podstawie ww. tytułu wykonawczego (k. 14 - 15 akt adm.).
Prezes URE w dniu 4 lipca 2019 r. wystawił wobec (...) spółka jawna z siedzibą w W. tytuł wykonawczy nr (...) (dot. decyzji nr (...)) obejmujący zaległości wynikające z decyzji Prezesa URE z dn. 2 kwietnia 2019 r., nr (...) wraz z odsetkami (k. 25 - 26 akt adm.). Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. odmówił przystąpienia do egzekucji administracyjnej na podstawie ww. tytułu wykonawczego (k. 33-34 akt adm.). Jak wynika z uzasadnienia tego postanowienia nieprzystąpienie do egzekucji wynikało z analogicznych przesłanek jakie stały za odmową przystąpienia do egzekucji zaległości podatkowych objętych tytułem wykonawczym z dnia 2 kwietnia 2019 r. (k. 33 - 34 akt adm.).
Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. wydał zawiadomienie oraz postanowienie w sprawie nieprzystąpienia do egzekucji z uwagi na bezskuteczność prowadzonych wcześniej postępowań wobec Spółki.
Prezes URE w dniu 10 lutego 2020 r. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie solidarnej odpowiedzialności Pana P. Ś. oraz Pana K. Ś. za zaległe kary pieniężne nałożone na Spółkę. Jednocześnie Strona została poinformowana o zgromadzeniu całego materiału w tej sprawie i o możliwości wypowiedzenia się co do zgromadzonych dowodów. Z tego uprawnienia Strona nie skorzystała.
Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane, jak też w ocenie Sądu nie budziły wątpliwości.
Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
W odniesieniu do pierwszego zarzutu naruszenia art. 108 § 4 o.p. w związku z art. 115 § 1 o.p. i art. 121 § 1 o.p. należy uznać go za całkowicie bezzasadny.
Zgodnie z treścią art. 115 § 1 o.p. wspólnik spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej oraz komplementariusz spółki komandytowej albo komandytowo-akcyjnej odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie ze spółką i z pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki. Odpowiedzialność wspólnika spółki jawnej za zobowiązania podatkowe spółki została ukształtowana w sposób analogiczny do regulacji zawartych w art. 22 § 2 k.s.h. Ma ona charakter osobisty, solidarny, ale i subsydiarny (R. Dowgier [w:] Ordynacja podatkowa. Komentarz. Tom I. Zobowiązania podatkowe. Art. l-119zzk, red. L. Etel, Warszawa 2022, art. 115).
Zgodnie natomiast z treścią art. 22 § 2 k.s.h. każdy wspólnik spółki jawnej odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31. Zasada ta wprowadza odpowiedzialność osobistą i nieograniczoną wspólników spółki jawnej za zobowiązania spółki. Reguła ta nie może być w stosunkach zewnętrznych zmieniona, gdyż art. 22 § 2 k.s.h. ma charakter normy ius cogens.
Z odpisu pełnego z Rejestru przedsiębiorców KRS wynika, że od powstania spółki jawnej jedynymi jej wspólnikami są K. Ś. oraz P. Ś..
Zgodnie z kolei z brzmieniem art. 115 § 1 o.p. wspólnik spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej oraz komplementariusz spółki komandytowej albo komandytowo-akcyjnej odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie ze spółką i z pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki. Odpowiedzialność wspólnika spółki jawnej za zobowiązania podatkowe spółki została ukształtowana w sposób analogiczny do regulacji zawartych w art. 22 § 2 k.s.h. Posiada ona charakter osobisty, solidarny, jak również subsydiarny (tak: R. Dowgier [w:] Ordynacja podatkowa. Komentarz. Tom I. Zobowiązania podatkowe. Art. l-119zzk, red. L. Etel, Warszawa 2022, art. 115).
Zdaniem Sądu podnoszona przez powoda kwestia braku wykazania bezskuteczności egzekucji prowadzonej względem spółki nie ma w przedmiotowej sprawie znaczenia. Zaś podnoszony przez powoda zarzut naruszenia art. 108 § 4 o.p. nie może odnieść skutku w postępowaniu o ustalenie odpowiedzialności wspólników spółki jawnej za zobowiązanie podatkowe spółki, albowiem jak wskazuje się w orzecznictwie oraz doktrynie, zarzut ten można podnosić dopiero na etapie postępowania egzekucyjnego (tak: wyrok NSA z 6.02.2020 r., II FSK 659/18, LEX nr 3010271).”- R. Dowgier [w:] Ordynacja podatkowa. Komentarz. Tom I. Zobowiązania podatkowe. Art. l-119zzk, red. L. Etel, Warszawa 2022, art. 108. Także: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 3 września 2020 r., sygn. akt I SA/Ke 110/20). W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 3 września 2020 r., sygn. akt I SA/Ke 110/20 stwierdzono bowiem, że „artykuł 108 § 4 Ordynacji podatkowej znajduje zastosowanie dopiero na etapie postępowania egzekucyjnego, nie zaś na etapie wszczęcia i prowadzenia postępowania zmierzającego do wydania orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej byłego wspólnika za zaległości podatkowe. Naruszenie art. 108 § 4 Ordynacji podatkowej poprzez jego niezastosowanie jest zatem możliwe jedynie na etapie postępowania egzekucyjnego. Brak jest natomiast przeszkód do wydania decyzji w ww. zakresie w sytuacji, gdy nie stwierdzono uprzednio, że egzekucja z majątku podatnika, tj. Spółki, okazała się w całości lub części bezskuteczna, czy też wystąpiły inne okoliczności wskazane w tym przepisie. Możliwość wydania przez organ decyzji w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności byłego wspólnika spółki cywilnej wraz ze spółką i pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki nie jest uwarunkowana uprzednim stwierdzeniem bezskuteczności egzekucji z majątku podatnika, czyli na gruncie rozpoznawanej sprawy Spółki. Bez znaczenia pozostaje zatem okoliczność, na jakim etapie jest postępowanie egzekucyjne prowadzone wobec Spółki oraz jaki był jego rezultat”.
Bezsprzecznie spółka jawna (...) powstała w wyniku przekształcenia spółki cywilnej w spółkę jawną. Postanowieniem z dnia 26 października 2011 r. Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy spółka (...) spółka jawna została wpisana do Krajowego Rejestru Sadowego. Z kolei z odpisu pełnego z Rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego wynika, że od powstania ww. spółki jawnej aż do chwili obecnej jedynymi jej wspólnikami są K. Ś. oraz P. Ś..
Zasada zawarta w art. 22 § 2 k.s.h. wprowadza odpowiedzialność osobistą i nieograniczoną wspólników spółki jawnej za zobowiązania spółki, albowiem każdy wspólnik spółki jawnej odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31.
Ponieważ odpowiadają oni solidarnie (solidarność bierna), to każdy z nich samodzielnie jest odpowiedzialny całym swoim majątkiem za całość zaległości podatkowych spółki i wspólników. Postanowienia umów tych spółek ograniczające lub nawet wyłączające odpowiedzialność jednego lub kilku wspólników na gruncie prawa podatkowego nie mają w tym zakresie żadnego znaczenia (wyr. NSA – OZ w Białymstoku z 13.11.1996 r., SA/Bk 591/95, Legalis). Nie ma przy tym znaczenia wysokość udziału wspólnika w zyskach i stratach spółki, która kształtowana jest w umowie spółki (zob. A. Mariański (red.), Opodatkowanie spółek). Nawet minimalny udział w spółce niemającej osobowości prawnej zobowiązuje organ podatkowy do orzeczenia solidarnej odpowiedzialności wszystkich wspólników (wyr. WSA w Łodzi z 23.1.2004 r., I SA/Łd 1274/02, Legalis). Co więcej, na etapie egzekucji organ podatkowy może od tego wspólnika zażądać i otrzymać spłatę całości zaległości podatkowych.
Dodatkowo należy pamiętać, iż stwierdzenie bezskuteczności egzekucji wobec spółki nie jest warunkiem do prowadzenia i orzeczenia odpowiedzialności wspólników. Brak jest bowiem podobnego zastrzeżenia jakie ma miejsce w odniesieniu do członków zarządu spółek kapitałowych (wyrok NSA z 24.9.2019 r., II FSK 3446/17, Legalis). Bezskuteczność egzekucji w stosunku do spółki warunkuje jedynie możliwość wszczęcia postępowania egzekucyjnego w stosunku do wspólników odpowiadających jako osoby trzecie.
Wspólnik spółki cywilnej, jawnej oraz komplementariusz spółki komandytowej albo komandytowo-akcyjnej niebędący akcjonariuszem odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie ze spółką oraz pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki lub wspólników wynikające z działalności spółki. Ponieważ brak jest jakichkolwiek wyłączeń co do zakresu przedmiotowego odpowiedzialności, to obejmuje ona wszystkie zobowiązania, o których mowa w art. 107 OrdPU.
Zgodnie z treścią art. 107 § 1 o.p. w przypadkach i w zakresie przewidzianych w rozdziale 15 Działu III Ordynacji podatkowej za zaległości podatkowe podatnika odpowiadają całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem również osoby trzecie.
W myśl natomiast § 2 wskazanego wyżej przepisu, osoby trzecie odpowiadają również za:
1) podatki niepobrane oraz pobrane, a niewpłacone przez płatników lub inkasentów;
2) odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych;
3) niezwrócone w terminie zaliczki naliczonego podatku od towarów i usług oraz za oprocentowanie tych zaliczek;
4) koszty postępowania egzekucyjnego.
Na podstawie art. 108 § 1 o.p. o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej organ podatkowy orzeka w drodze decyzji.
W niniejszej sprawie ustalono, że decyzją z dnia 2 kwietnia 2019 r., nr (...), Prezes URE wymierzył (...) spółka jawna z siedzibą w W. karę pieniężną w wysokości (...)zł (k. 17 - 24 akt adm.). Z kolei decyzją z dnia 4 grudnia 2018 r. nr (...), Prezes URE nałożył na spółkę karę pieniężną w wysokości(...) zł (k. 1 - 5 akt adm.). Decyzje te, co należy stwierdzić, są ostateczne i prawomocne. Spółka zaś nie uiściła orzeczonych kar pieniężnych ani też odsetek od powyższych kar pieniężnych, co zresztą nie jest przedmiotem sporu pomiędzy stronami niniejszego postępowania.
Wobec zaistniałych zaległości w zapłacie wymienionych wyżej kar pieniężnych, Prezes URE wystawił w dniu 2 kwietnia 2019 r. wobec (...) spółka jawna z siedzibą w W. tytuł wykonawczy obejmujący zaległości wynikające z decyzji Prezesa URE z dnia 4 grudnia 2018 r. nr(...) wraz z odsetkami (k. 6 - 7 akt adm.). Z kolei postanowieniem z dnia 29 maja 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. odmówił przystąpienia do egzekucji administracyjnej na podstawie ww. tytułu wykonawczego (k. 14 - 15 akt adm.), stwierdzono bowiem, że podejmowanie kolejnych czynności egzekucyjnych spowoduje naliczenie kosztów egzekucyjnych stosownie do art. 64 § 1 oraz art.64b ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Natomiast ewentualnie uzyskane kwoty nie pokryją powstałych kosztów egzekucyjnych.
Natomiast w dniu 4 lipca 2019 r. Prezes URE wystawił wobec (...) spółka jawna z siedzibą w W. tytuł wykonawczy obejmujący zaległości wynikające z decyzji Prezesa URE z dn. 2 kwietnia 2019 r., nr(...) wraz z odsetkami (k. 25 - 26 akt adm.). Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. odmówił przystąpienia do egzekucji administracyjnej na podstawie ww. tytułu wykonawczego (k. 33-34 akt adm.). Jak wynika z uzasadnienia tego postanowienia nieprzystąpienie do egzekucji wynikało z analogicznych przesłanek jakie stały za odmową przystąpienia do egzekucji zaległości podatkowych objętych tytułem wykonawczym z dnia 2 kwietnia 2019 r. (k. 33 - 34 akt adm.).
Na gruncie orzeczniczym utrwalił się już pogląd, że odpowiedzialność wspólników spółki jawnej za dług spółki powstaje ex lege w stosunku do każdego ze wspólników oddzielnie. Na podstawie art. 22 § 2 KSH każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką. Decyzja wydana na podstawie art. 115 § 1 Ordynacji podatkowej ma więc wobec wspólników spółki jawnej charakter deklaratywny. Przepis art. 115 ustawy O.p. przewiduje odpowiedzialność podatkową wspólników spółek osobowych, zaś art. 116 Ordynacji podatkowej przewiduje odpowiedzialność członków zarządu spółek kapitałowych. Przy badaniu charakteru prawnego decyzji przenoszących odpowiedzialność należy uprzednio ustalić stronę podmiotową decyzji oraz warunki jej odpowiedzialności. Członek zarządu bowiem odpowiada za zobowiązania wówczas, kiedy wystąpi bezskuteczność egzekucji z majątku spółki, natomiast przy spółkach osobowych, wierzyciel spółki może prowadzić egzekucję z majątku wspólnika także w przypadku, gdy egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna (subsydiarna odpowiedzialność wspólnika), ale nie stanowi to jednak przeszkody do wniesienia powództwa przeciwko wspólnikowi, zanim egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna (art. 31 § 1 i § 2 KSH). Odpowiedzialność wspólników spółki jawnej za dług spółki powstaje ex lege w stosunku do każdego ze wspólników oddzielnie. Na podstawie art. 22 § 2 KSH każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką. W związku zatem z wyraźną różnicą pomiędzy warunkami odpowiedzialności jako tzw. osoby trzeciej za zobowiązania publicznoprawne wspólnika spółki osobowej i członka zarządu spółki kapitałowej uprawniona zdaje się być teza, że w pierwszym przypadku może zostać wydana decyzja o odpowiedzialności wspólnika spółki osobowej za zobowiązania spółki posiadająca charakter deklaratoryjny, zaś w drugim przypadku może zostać wydana decyzja o odpowiedzialności członka zarządu spółki kapitałowej za zobowiązania spółki jako osoby prawnej (samodzielnego bytu prawnego) i decyzja taka będzie miała charakter konstytutywny (tak: Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 1 lipca 2020 r., I UK 416/18, Legalis nr 2398013).
W konsekwencji, z ustalonego w sprawie na podstawie materiału dowodowego wynika, że zaistniały określone w art. 107,108 i 115 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa przesłanki ustawowe do wydania decyzji administracyjnej o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej, tj. K. Ś. oraz P. Ś., będących wspólnikami spółki (...)spółka jawna z siedzibą w W. za zaległe kary pieniężne nałożone na spółkę decyzjami Prezesa URE z dnia 2 kwietnia 2019 r., nr (...), oraz z dnia 4 grudnia 2018 r. nr (...), wraz z odsetkami za zwłokę od powyższych zaległości podatkowych.
Odnosząc się z kolei do zarzutów naruszenia art. 210 § 1 pkt 4 i 6 o.p. w związku z art. 210 § 4 O.p., jak również art. 121 § 1 O.p. to należy zauważyć, że w myśl art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne do postępowań przed Prezesem URE stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2-4 tego artykułu, przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Tym samym, jeżeli przepis szczególny nie zawiera odstępstwa od tej zasady, zastosowanie znajdują przepisy k.p.a. Z tej racji, iż elementy decyzji administracyjnej zostały uregulowane w art. 107 k.p.a., a zasada pogłębiania zaufania obywateli w art. 8 k.p.a., brak jest podstaw, aby w tym zakresie stosować przepisy - Ordynacji podatkowej. Tym samym, w ocenie pozwanego zarzuty naruszenia art. 210 § 1 pkt 4 i 6 O.p. w związku z art. 210 § 4 O.p., jak również art. 121 § 1 O.p. należy uznać za całkowicie bezpodstawne.
Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 479 53 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie powoda wobec braku podstaw do jego uwzględnienia.
O kosztach procesu, Sąd orzekł stosownie do wyniku sporu na podstawie art. 98 k.p.c. oraz Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018r. poz. 265) orzekając na rzecz pozwanego zwrot kwoty 720 zł z tytułu kosztów zastępstwa procesowego wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.
Sędzia SO Bogdan Gierzyński