Sygn. akt XVII Ka 928/21
W IMIENIU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 27 października 2021 r.
Sąd Okręgowy w Poznaniu w XVII Wydziale Karnym – Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący: sędzia Anna Judejko
Protokolant: prot. sąd. Magdalena Kulej
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu – Marzanny Woltmann- Frankowskiej
po rozpoznaniu w dniu 27 października 2021 r.
sprawy J. W. (1)
oskarżonej z art. 65 § 1 i 3 kks i inne
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Lesznie z dnia 8 czerwca 2021 r. w sprawie sygn. akt II K 526/20
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Lesznie do ponownego rozpoznania.
Anna Judejko
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
XVII Ka 928/21 |
||||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
wyrok Sądu Rejonowego w Lesznie z dnia 8 czerwca 2021 r., sygn. akt II K 526/20 |
||||||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||||
☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||||
☐ obrońca |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||||
1.1.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||||
☒ |
uchylenie |
☐ |
zmiana |
|||||||||||||||||||
2.
Ustalenie faktów w związku z dowodami |
||||||||||||||||||||||
1.5. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||||
1.1.3. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||
2.1.1.1. |
J. W. (1) |
Oskarżona była uprzednio karana za czyn z art. 65 § 3 k.k.s. |
informacja z Krajowego Rejestru Karnego |
k.350 |
||||||||||||||||||
2.1.1.2. |
J. W. (1) |
Synowa oskarżonej M. W. odmówiła składania zeznań w sprawie. |
oświadczenie M. W. z dnia 26 października 2021 r. |
k. 355-357 |
||||||||||||||||||
1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||
2.1.2.1. |
||||||||||||||||||||||
1.6. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||||
1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||||
2.1.1.1. |
informacja z Krajowego Rejestru Karnego |
wiarygodny dokument urzędowy niekwestionowany przez strony |
||||||||||||||||||||
oświadczenie M. W. z dnia 26 października 2021 r |
wiarygodny dokument niekwestionowany przez strony |
|||||||||||||||||||||
1.1.6.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||||
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||||
3.1. |
1. obraza przepisów postępowania, mająca wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 183 1 k.p.k. w zw. z art. 177 k.p.k. poprzez dokonanie niepełnej analizy zgromadzonych i ujawnionych w sprawie dowodów, w szczególności nieprzeprowadzenia na rozprawie dowodu z zeznań świadka M. W. co skutkowało dokonaniem nietrafnej oceny wyjaśnień oskarżonej J. W. (1), którym Sąd w całości dał wiarę, sprzecznej z pozostałym w sprawie materiałem dowodowym, zasadami logiki i doświadczenia życiowego oraz z przekroczeniem granic swobodnej oceny dowodów, 2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść, będący skutkiem pominięcia istotnych okoliczności wynikających z zebranego materiału dowodowego, w tym z zeznań świadka M. W., a co za tym idzie bezkrytycznej i nietrafnej oceny wyjaśnień oskarżonej w korelacji z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, powodującej bezzasadne przyjęcie przez Sąd, że nie można przypisać sprawstwa oskarżonej co do zarzucanych jej czynów, podczas gdy kompleksowa prawidłowa ocena ujawnionych dowodów i okoliczności we wzajemnym powiązaniu nieodparcie prowadzi do odmiennego wniosku. |
☐ zasadny ☒ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Na wstępie wypada zauważyć, że podstawową zasadą procesu karnego jest zasada prawdy obiektywnej wyrażona w art. 2 § 2 k.p.k., której winny odpowiadać ustalenia faktyczne stanowiące podstawę rozstrzygnięć. Zobowiązuje to sąd – jak i inne organy procesowe – do podjęcia wszelkich dostępnych środków procesowych niezbędnych dla dotarcia do tej prawdy ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 maja 1983 r., II KR 108/83, OSNPG 1983/10/109). Z powyższą regułą związana jest zasada swobodnej oceny dowodów (art. 7 k.p.k.). W myśl tej zasady ustalenia faktyczne wyroku powinny być dokonywane na podstawie wszechstronnej analizy przeprowadzonych dowodów, pozbawionej błędów natury faktycznej czy logicznej oraz zgodnej ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, prowadzącej do sędziowskiego przekonania, odzwierciedleniem którego powinno być uzasadnienie orzeczenia ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 września 1974 r., II KR 114/74, OSNKW 1975/2/28). Przekonanie zatem sądu orzekającego o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k. wtedy tylko, gdy jest poprzedzone: ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy; stanowi wynik rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść jak i na niekorzyść oskarżonego; jest wyczerpujące i logiczne, z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego (por. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 22 lutego 1996 r., II KRN 199/95, OSN PiPr 1996/10/10 oraz z dnia 16 grudnia 1974r., Rw 618/74, OSNKW 1975/3-4/47). Odnosząc powyższe do realiów przedmiotowej sprawy Sąd Okręgowy uznał, że przeprowadzona przez Sąd I instancji ocena dowodów nie spełnia wyżej wskazanych kryteriów prawidłowej oceny, nie została bowiem poprzedzona ujawnieniem całokształtu okoliczności sprawy. W obecnym stanie sprawy uniewinnienie oskarżonej było przedwczesne. Nie wykorzystano bowiem istniejących możliwości dowodowych w celu wszechstronnego wyjaśnienia okoliczności sprawy. Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego wyroku Sąd I instancji uznał, że oświadczenia oskarżonej, w których przyznaje się ona do zarzucanych jej czynów nie stanowią koronnego dowodu w sprawie. Jednocześnie Sąd odmówił przeprowadzenia innych dowodów, mogących przyczynić się do wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. Jest to szczególnie istotne wobec sprzecznych oświadczeń oskarżonej. Podczas pierwszego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym J. W. (1) przyznała się do zarzucanych jej czynów, natomiast na rozprawie przed Sądem nie podtrzymała tych wyjaśnień i nie przyznając się do zarzutów wskazała, że zabezpieczone papierosy i tytoń należały do jej syna. Tak nagła zmiana postawy oskarżonej powinna skłonić Sąd do przeprowadzenia postępowania dowodowego w sposób szczególnie wnikliwy i drobiazgowy w celu właściwego wyjaśnienia okoliczności sprawy, umożliwiającego prawidłową ocenę wyjaśnień oskarżonej i stwierdzenie w jakiej części wyjaśnienia te zasługują na wiarę. W ocenie Sądu Okręgowego Sąd I instancji przedwcześnie uznał wiarygodność wyjaśnień oskarżonej - jedynie na tej podstawie, że działalność gospodarcza, w ramach której prowadzony był sklep, formalnie była zarejestrowana na jej syna. Należy przy tym zauważyć, że oskarżona była już uprzednio karana za przestępstwo z art. 65 § 3 k.k.s., co może rzutować na ocenę przyjętej przez nią linii obrony. Sąd I instancji powinien zatem zapoznać się z aktami wskazanej sprawy. Dodatkowo Sąd I instancji powinien ustalić, czy oskarżona była karana za podobne czyny stanowiące wykroczenia z art. 65 § 4 kks, ewentualnie zapoznać się z aktami spraw. Weryfikacja oświadczeń oskarżonej powinna również zostać poprzedzona przesłuchaniem M. W. i J. W. (2). Bez podjęcia stosownych czynności dowodowych w tym zakresie nie można antycypować ich wyników tak jak uczynił to Sąd I instancji. Należy przy tym zauważyć, że fakt prowadzenia sklepu (...) przez J. W. (2) i wniosek, że to on organizuje towar do tego sklepu sam w sobie nie wyłącza odpowiedzialności oskarżonej. W doktrynie wskazuje się bowiem, że znamię przechowywania wyrobu akcyzowego, o którym mowa w art. 65 § 1 k.k.s., oznacza jego przetrzymanie na żądanie czy za zgodą innej osoby, z jednoczesnym obowiązkiem zwrotu. Sąd Rejonowy stwierdził, że oskarżona mogła przyznawać się do winy wyłącznie na tej podstawie, że papierosy i tytoń znaleziono w domu, w którym ona mieszka. Należy jednak zauważyć, że oskarżona nie ograniczyła się do oświadczenia, iż przyznaje się do zarzutów ale wskazała w wyjaśnieniach, że wszystkie znalezione papierosy i tytoń należą do niej. Nie ustalono przy tym do kogo należy nieruchomość i kto w niej stale zamieszkuje. Ustalenia wymagało również także gdzie dokładnie towar objęty zarzutami został znaleziony i kto dysponował danymi pomieszczeniami. W przypadku gotówki zostało to dokładnie opisane w protokole przeszukania ze wskazaniem szafy w pokoju oskarżonej, takiej precyzji zabrakło co do położenia papierosów i tytoniu. Z protokołu przeszukania wynika jedynie, że dotyczyło ono pomieszczeń mieszkalnych, gospodarczych i związanych z działalnością sklepu, bez wskazania konkretnych pomieszczeń i co w nich znaleziono. Należało zatem podjąć próbę uzyskania bardziej precyzyjnych informacji poprzez przesłuchanie funkcjonariuszy, którzy dokonywali przeszukania. Reasumując powyższe rozważania Sąd Okręgowy uznał, że postępowanie dowodowe w przedmiotowej sprawie zostało przeprowadzone w sposób niezwykle skrótowy, bez wykorzystania dostępnych dowodów w celu wszechstronnego wyjaśnienia okoliczności sprawy, co osłabia zaufanie do przeprowadzonej oceny i poczynionych na jej podstawie ustaleń faktycznych, skutkujących uniewinnieniem oskarżonej od postawionych jej zarzutów. Wobec istotnych braków w postępowaniu dowodowym i niewyjaśnienia całokształtu okoliczności sprawy, co omówiono powyżej, nie było możliwe jednoznaczne wypowiedzenie się co do zasadności podniesionego w apelacji zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych. |
||||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||||
Uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. |
☒ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||||
Z przyczyn wyżej przedstawionych Sąd Okręgowy uznał, że zaskarżony wyrok zapadł przedwcześnie, bez wszechstronnego wyjaśnienia całokształtu okoliczności sprawy, wobec czego, nie przesądzając kwestii odpowiedzialności oskarżonej, uwzględnił jako zasadny wniosek apelacji o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. |
||||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||||
1.7. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||||
1.8. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||||
1.9. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
Jak przedstawiono powyżej, zachodzi w przedmiotowej sprawie konieczność przeprowadzenia na nowo w całości przewodu sądowego w celu przeprowadzenia wskazanych dowodów i wyjaśnienia całokształtu okoliczności sprawy, które pozwolą na prawidłowe zweryfikowanie wyjaśnień oskarżonej i poczynienie prawidłowych ustaleń faktycznych w kontekście stawianych jej zarzutów. |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.4.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||||
Ponownie rozpoznając sprawę Sąd I instancji powinien jeszcze raz przeprowadzić wszystkie dowody dotychczas przeprowadzone - z uwzględnieniem wyżej przedstawionych zastrzeżeń co do sposobu ich przeprowadzenia w tym postępowaniu, a nadto uzupełnić postępowanie dowodowe i przeprowadzić dowody, co do których potrzebę przeprowadzenia powyżej uzasadniono. Co prawda M. W. na etapie postępowania apelacyjnego złożyła oświadczenie, że zamierza skorzystać z prawa do odmowy składania zeznań, ale oświadczenia takiego nie złożył syn oskarżonej J. W. (2), wobec czego jego przesłuchanie jest możliwe. Następnie Sąd powinien dokonać wszechstronnej i wnikliwej oceny dowodów i wynikających z nich okoliczności oraz poczynić ustalenia faktyczne analizując czy uzasadniają one postawione oskarżonej zarzuty. |
||||||||||||||||||||||
1.10. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||||
Anna Judejko |
1.11. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
prokurator |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
cały wyrok |
||||
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||
☐ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
☒ |
uchylenie |
☐ |
zmiana |