Sygnatura akt III C 673/23
Dnia 17 czerwca 2024 r.
Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie, w Wydziale III Cywilnym,
w składzie:
Przewodniczący – Sędzia SR Grzegorz Szacoń
Protokolant: Sekr. sądowy Agnieszka Majewska
po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2024 r., w S.,
na rozprawie,
sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.,
przeciwko pozwanej M. Z.,
o zapłatę
I. zasądza od pozwanej M. Z. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 3.205,52 złotych (trzy tysiące dwieście pięć złotych pięćdziesiąt dwa grosze) z liczonymi w stosunku rocznym odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 10 września 2021 roku do dnia zapłaty;
II. zasądza od pozwanej M. Z. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 1.579,46 złotych (jeden tysiąc pięćset siedemdziesiąt dziewięć złotych czterdzieści sześć groszy), tytułem kosztów procesu z liczonymi w stosunku rocznym odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia wyroku do dnia zapłaty.
Sędzia SR Grzegorz Szacoń
Sygn. akt III C 673/23
Powód – (...) Spółka Akcyjna w W. pozwem datowanym na dzień 7 kwietnia 2022 roku i złożonym w dniu 11 kwietnia 2022 roku, wniósł o zasądzenie od pozwanej M. Z. kwoty 3.205,42 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 10 września 2021 roku. Ponadto powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu, w tym zastępstwa procesowego oraz opłaty od pozwu i opłaty od pełnomocnictwa procesowego.
W uzasadnieniu żądania pozwu powód wskazał, że strony zawarły umowę ubezpieczenia w dniu 14 czerwca 2020 r. Pozwana zobowiązała się do opłacenia składki. W przypadku nie wypowiedzenia umowy zostaje ona przedłużona na kolejny 12-miesięczny okres. Pozwana nie opłaciła składki za okres w jakim świadczona była ochrona ubezpieczeniowa.
Dla pozwanej ustanowiono kuratora procesowego (z uwagi na brak ustalenia miejsca jej pobytu) w osobie P. K..
W odpowiedzi na pozew kurator wniósł o oddalenie powództwa wskazując, że roszczenie nie jest wykazane co do zasady, bowiem do zawarcia umowy ubezpieczenia nie jest dostateczne samo wystawienie polisy. Kurator wskazał także, że powód powinien wykazać innymi dokumentami, że doszło do zawarcia konkretnego kontraktu, a dowodem takim może być doręczenie dokumentu ubezpieczenia (odpowiedź na pozew – k. 94 – 96).
Powód w dalszym wywodzie wskazał, że świadczył ochronę ubezpieczeniową na rzecz pozwanej, co oznacza jej zobowiązanie do zapłaty składek z polis. Polisy te mogły być wygenerowane elektronicznie i nie wymagały osobistego podpisu osoby ubezpieczającej pojazd. Pozwana nie wykazała, jakoby wskazany w pozwie stosunek prawny nie istniał.
Sąd ustalił - opierając się na niżej wskazanych dowodach - następujący stan faktyczny:
W dniu 15 maja 2020 roku do M. Z. skierowano propozycję zawarcia umowy ubezpieczenia typu OC pojazdu mechanicznego marki A. (...). Umowa miała dotyczyć okresu od 14 czerwca 2020 r. do 13 czerwca 2021 r. W propozycji skalkulowano składkę, jak również zaznaczono, że wpłata składki spowoduje kontynuację dotychczasowego ubezpieczenia.
Dowód: propozycja zawarcia umowy – k. 14 v.
A. (...).U. i R. w W. wystawiło polisę ubezpieczeniową na wskazany w propozycji pojazd oznaczoną numerem 2020- (...). Polisa wskazywała na ratalną spłatę składki ubezpieczeniowej w czterech kwotach, każda po 1.034,25 złotych. W polisie wskazano adres M. Z. i jej mail. Zaznaczono w niej kontynuację ubezpieczenia świadczonego przez ubezpieczyciela - L. S.. Także osobnym dokumentem, wygenerowanym elektronicznie ubezpieczyciel potwierdził wystawienie przedmiotowej polisy ubezpieczeniowej.
M. Z. uprzednio ubiegała się o płatność składki w czterech ratach i korygowała oznaczenie typu pojazdu w korespondencji z przedstawicielką ubezpieczyciela.
Pojazd marki A. (...) nr (...) w okresie od 14 czerwca 2020 r. do 13 czerwca 2021 r. posiadał ubezpieczenie OC, które świadczyła jako podmiot odpowiedzialny U. T..U. S.A.
Dowód:
1) polisa ubezpieczeniowa – k. 18 – 19;
2) wydruk korespondencji mailowej – k. 107;
3) informacje (...) k. 105 – 106;
4) informacja (...) k. 140.
Ubezpieczyciel wezwał M. Z. w dniu 25 września i 16 października 2020 roku do zapłaty kwoty 1.009,75 złotych, a następnie w dniu 25 grudnia 2020 r., 26 marca 2021 r., 15 stycznia 2021 r. i 16 kwietnia 2021 r. do zapłaty kwoty 1.034,25 złotych. W dniu 4 sierpnia 2021 roku wezwał do zapłaty łącznej kwoty 3.187,94 złotych.
Dowód: wezwania do zapłaty – k. 24 v, 25, 26, 26 v, 27 i 27 v.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo okazało się uzasadnione.
W myśl przepisu art. 822 § 1 i 2 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony (§ 1). Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia (§ 2). Strona umowy ubezpieczenia zobowiązana jest uiścić przewidziane nią składki w zamian za ochronę ubezpieczeniową (art. 822 § 1 k.c.).
Roszczenie zostało wykazane co do zasady i co do wysokości. Na tle udokumentowanego stosunku ubezpieczenia OC, jakim objęty był pojazd A. (...) nie ulega wątpliwości, że pozwana M. Z. jest zobowiązana do poniesienia wszystkich składek przewidzianych polisą. O tym, iż korzystała z ubezpieczenia w tym zakresie przedmiotowym i czasowym świadczy informacja przedstawiona przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, który gromadzi tego rodzaju informacje w odniesieniu do wszystkich nawiązywanych umów ubezpieczenia, między innymi w celu ochrony osób uprawnionych.
Nie budzi również wątpliwości fakt świadomości pozwanej M. Z. co do zawieranej umowy, bowiem w korespondencji z przedstawicielem ubezpieczyciela korygowała ona oznaczenie samego pojazdu. Również wskazywała na formę płatności w postaci czterech rat składki. Oznacza to zatem akceptację jej wysokości. Podkreślenia wymaga także, że płatność składek przewidzianych umową jest niezależna od tego czy zaszło jakiekolwiek zdarzenie ubezpieczeniowe i czy osoba ubezpieczająca pojazd korzystała ze świadczeń ubezpieczyciela, bądź zostało wypłacone odszkodowanie dla osoby trzeciej w związku ze zdarzeniem ubezpieczeniowym. Mając powyższe na względzie należało uznać roszczenie za podlegające uwzględnieniu w całości.
Roszczenie o odsetki ustawowe za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego znajduje swoje oparcie w treści art. art. 359 § 1 k.c. oraz art. 481 § 1 i 2 k.c. Zgodnie z treścią przepisu art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Dłużnik popada w opóźnienie jeśli nie spełnia świadczenia pieniężnego w terminie, w którym stało się ono wymagalne także wtedy, gdy kwestionuje istnienie lub wysokość świadczenia. Odsetki w odniesieniu do wszystkich zaległych rat z umowy ustalono od dnia 10 października 2021 roku, a więc przypadającego po dniu wskazanym w ostatecznym wezwaniu do zapłaty, jako dniu płatności należności.
Sąd obciążył stronę pozwaną kosztami procesu przyjmując za podstawę, wyrażoną w art. 98 par. 1 i 3 k.p.c. zasadę odpowiedzialności za wynik postępowania.
Powód poniósł koszty procesu w łącznej kwocie 1.579,46 złotych, na którą składa się opłata od pozwu w kwocie 200 złotych i wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w kwocie 900 zł. Nadto opłatę od pełnomocnictwa procesowego – 17 złotych, wynagrodzenie kuratora procesowego – 360 złotych i koszty doręczeń komorniczych dla pozwanej – 102,46 złotych.
Wobec powyższego orzeczono, jak w formule sentencji przedmiotowego wyroku.
Sędzia Grzegorz Szacoń