Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 325/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie wydany w dniu 28 lutego 2024 roku wydany w sprawie o sygn. akt II K 965/23

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

D. T.

W stosunku do oskarżonego Starosta (...) wydał jedną decyzję (...) z dnia 20 marca 2018 roku Nr. (...) o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi w zakresie kat. B, BE, C, CE, D , DE , T - od dnia zatrzymania prawa jazdy tj. od 23.07.2017 roku w związku z wyrokiem Sądu Rejonowego w Sieradzu wydanym w dniu 15.01.2018 roku w sprawie o sygn. akt II K 675/17, w którym orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat - obowiązującego do dnia 23.07.2020 roku. Inna decyzja nie była wydana - czyn z punktu I (przypisany w punkcie 1 zaskarżonego wyroku).

decyzja NR (...)

192

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

decyzja NR (...)

Z informacji uzyskanej ze Starostwa Powiatowego w P. wynika, że nadesłana pismem z dnia 04 lipca 2024 roku (data wpływu k-191) decyzja o cofnięciu uprawnienia oskarżonemu do prowadzenia pojazdów mechanicznych jest tą samą decyzją jaka jest dołączona do akt sprawy (k-71) i nie istnieje decyzja opisana w zarzuconym czynie z punktu I aktu oskarżenia, który sąd I instancji przypisał oskarżonemu bez jakiegokolwiek zweryfikowania istnienia w obrocie prawnym opisanej w nim decyzji, której odpisu nie było w aktach sprawy.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut zawarty w apelacji wniesionej przez prokuratora dotyczył obrazy przepisów prawa materialnego, a to art. 43a § 2 kk polegającej na jego nie zastosowaniu i nie orzeczeniu wobec oskarżonego świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej, mimo że jego orzeczenie jest obligatoryjne w kwocie nie niższej niż 5000 złotych w razie skazania za czyn kwalifikowany z art. 263 § 2 kk.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przepis art. 43a § 2 kk przewiduje ( od 01.01.2023 r.) przy skazaniu za czyn z art. 263 § 2 kk obligatoryjne orzeczenie od oskarżonego świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej, mimo że jego orzeczenie jest obligatoryjne w kwocie nie niższej niż 5000 złotych. Mając powyższe na uwadze zarzut poniesiony przez prokuratora w skardze apelacyjnej jest zasadny.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie na podstawie art. 43a § 2 kk wobec oskarżonego świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5000 złotych.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut zawarty w apelacji prokuratora jest zasadny, to sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok i na podstawie art. 43a § 2 kk orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5000 złotych.

3.2.

Zarzut zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego dotyczy rażącej niewspółmierności orzeczonej kary łącznej (także jednostkowych kar pozbawienia wolności) w wymiarze 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności wobec oskarżonego, podczas gdy okoliczności sprawy, rodzaj i charakter naruszonego dobra, pozwalają uznać, iż stopień społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonemu jest niski a wzgląd na cele wychowawcze jakie kara powinna osiągnąć w stosunku do skazanego winna skutkować orzeczeniem za czyny I i II kary łagodniejszego rodzaju.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd okręgowy podziela stanowisko zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie, że zarzut rażącej niewspółmierności kary jako zarzut z kategorii ocen zasługuje na uwzględnienie wówczas, gdy pomiędzy karą orzeczoną przez sąd I instancji, a karą jaką należałoby orzec w instancji odwoławczej, w następstwie prawidłowo zastosowanych dyrektyw wymiaru kary, istnieje wyraźna, istotna, „bijąca wręcz po oczach” różnica. Oznacza to, że zarzut określony w art. 438 pkt 4 kpk zasługuje na uwzględnienie wówczas gdy spełnione są łącznie dwa warunki. Pierwszy z nich to wskazana wyżej, wyraźna, istotna różnica pomiędzy karą orzeczoną a karą jaką należałoby orzec w instancji odwoławczej, a drugi to stwierdzenie naruszenia przez sąd meriti dyrektyw wymiaru kary określonych w art. 53 kk, co może nastąpić poprzez pominięcie określonych okoliczności o charakterze obciążającym lub łagodzącym lub też nie nadanie tym okolicznościom właściwego znaczenia przy określaniu rodzaju i wymiaru kary wobec osoby oskarżonej (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 21.09.2021 r., II AKa 252/20). Oskarżony był skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Wieluniu VI Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w P. wydanym w dniu 23 sierpnia 2023 roku w sprawie o sygn. akt VI K 143/23 za przestępstwo z art. 244 kk w zw. z art. 180a kk w zw. z art.11 §2 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat. Wyrok uprawomocnił się 30 sierpnia 2023 roku. W czasie popełnienia czynu wypełniającego dyspozycję art. 263 § 2 kk przypisanego D. T. w punkcie 1 tiret drugi zaskarżonego wyroku oskarżony był prawomocnie skazany na karę pozbawienia wolności. Wymierzona za ten czyn oskarżonemu kara w najniższym wymiarze ustawowego zagrożenia w wysokości 6 miesięcy pozbawienia wolności nie może być uznana za karę rażąc o niewspółmiernie surową. W przypadku czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 tiret pierwszy zaskarżonego wyroku sąd okręgowy w trybie art. 440 kpk zmienił zaskarżony wyrok w tej części na korzyść oskarżonego przyjmując, że czyn ten jest wykroczeniem z art. 94 § 1 kw.

Wniosek

O wymierzenie oskarżonemu kary:

- za czyn z punktu I - 3 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej dozorowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- za czyn z punktu II - 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej dozorowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

Orzeczenie kary łącznej w wymiarze 1 roku ograniczenia wolności.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzut zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego rażącej niewspółmierności orzeczonej kary łącznej (także jednostkowych kar pozbawienia wolności) w wymiarze 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności wobec oskarżonego okazał się zasadny w takim stopniu, że sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok i ustalił, że przypisany D. T. czyn z art. 180a kk wypełnia dyspozycję art. 94 § 1 kw i ukarał go za tak przypisany czyn karą grzywny. Konsekwencją takiej zmiany było uchylenie orzeczenia o karze łącznej pozbawienia wolności.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Niezależnie od granic zaskarżenia sąd okręgowy uznał, że w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki z art. 440 kpk do zmiany zaskarżonego wyroku w części dotyczącej przypisania oskarżonemu czynu wypełniającego dyspozycję art. 180a kk i skazania go za ten czyn na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. Z ustaleń sądu okręgowego wynika, że nie istnieje decyzja Starosty (...) nr (...) o cofnięciu uprawnień oskarżonemu do kierowania pojazdami kat B, BE, C, CE, D, DE, T. Sąd I instancji w związku z tą decyzją skazał oskarżonego za czyn z art. 180a kk powielając błąd prokuratora w opisie czynu z punktu I aktu oskarżenia zarzuconego D. T.. Z informacji pisemnej uzyskanej z upoważnienia Starosty (...) wynika, że w stosunku do oskarżonego została wydana decyzja nr (...) w dniu 20 marca 2018 roku (...) o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi w zakresie kat. B, BE, C, CE, D, DE, T - od dnia zatrzymania prawa jazdy tj. od dnia 23 lipca 2017 roku. Decyzja została wydana w związku z przesłaniem do Starostwa Powiatowego w P. prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Sieradzu z dnia 15 stycznia 2018 roku wydanego w sprawie o sygn. akt II K 675/17 z orzeczonym zakazem prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych wobec oskarżonego na okres 3 lat licząc ten zakaz od dnia 23 lipca 2017 roku do dnia 23 lipca 2020 roku (k- 192). Oskarżony czynu zakwalifikowanego jako przestępstwo z art. 180a kk dopuścił się 04 lipca 2023 roku, a więc po terminie obowiązywania środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego ww. wyrokiem. W tym miejscu podnieść należy, że zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa Sądu Najwyższego występek z art. 180a kk może popełnić tylko osoba, wobec której zapadła decyzja administracyjna i tylko w okresie, na jaki cofnięto w niej uprawnienie do kierowania pojazdami mechanicznymi. Równocześnie w okresie wskazanym w decyzji o cofnięciu uprawnień osoba, której decyzja dotyczy, nie może tych uprawnień odzyskać. Warunkiem odpowiedzialności z art. 180a kk jest nie tyle samo zachowanie polegające na kierowaniu pojazdami bez posiadania uprawnień (jest ono penalizowane w art. 94 §1 kk), ale musi być ono powiązane z niezastosowaniem się do wydanej uprzednio decyzji administracyjnej właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi. Występek ten może popełnić tylko osoba, wobec której zapadła decyzja administracyjna i tylko w okresie, na jaski cofnięto w niej uprawnienie do kierowania pojazdami mechanicznymi. Równocześnie w okresie wskazanym w decyzji o cofnięciu uprawnień osoba, której ona dotyczy, nie może tych uprawnień odzyskać (wyrok Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 6 grudnia 2023 r., V KK 475/23). Na marginesie wskazać należy, że w aktach sprawy jest odpis prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Wieluniu VI Zamiejscowy Wydział Karny w P. z dnia 17 października 2022 roku wydany w sprawie o sygn. akt VI W 151/22, w którym D. T. został ukarany za wykroczenie z art. 94 §1 kw ( nie przestępstwo z art. 180 a kk) popełnione w dniu 27 lipca 2022 roku (k-83) .

Mając powyższe okoliczności na uwadze sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a) uchylił rozstrzygnięcia: z punktu 2 o karze łącznej pozbawienia wolności i punktu 3 o środku karnym zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych;

b) w miejsce rozstrzygnięcia z punktu 1 tiret pierwszy oskarżonego D. T. uznał za winnego tego, że w dniu 4 lipca 2023 roku około godziny 05:06 w miejscowości K., woj. (...) prowadził jako kierujący na drodze publicznej pojazd mechaniczny w postaci samochodu dostawczego marki I. nr rej (...) nie mając do tego uprawnienia,

to jest popełnienia wykroczenia wypełniającego dyspozycję art. 94 § 1 kw i na podstawie art. 94 § 1 kw wymierzył mu karę 2000 złotych grzywny,

c) na podstawie art. 94 § 3 kw orzekł wobec oskarżonego D. T. zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok przez obrońcę na korzyść oskarżonego D. T. w części dotyczącej skazania go za czyn z art. 263 § 2 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz pozostałych rozstrzygnięć nie podlegających zmianie.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Skoro zarzut zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego dotyczący rażącej niewspółmierności orzeczonej kary za czyn przypisany oskarżonemu w punkcie 1 tiret drugi zaskarżonego wyroku nie zasługiwał na uwzględnienie, to sąd okręgowy nie zmienił zaskarżonego wyroku zgodnie z wnioskiem apelanta i nie wymierzył oskarżonemu za ww. czyn kary ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a) uchylił rozstrzygnięcia: z punktu 2 o karze łącznej pozbawienia wolności i punktu 3 o środku karnym zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych;

b) w miejsce rozstrzygnięcia z punktu 1 tiret pierwszy oskarżonego D. T. uznał za winnego tego, że w dniu 4 lipca 2023 roku około godziny 05:06 w miejscowości K., woj. (...) prowadził jako kierujący na drodze publicznej pojazd mechaniczny w postaci samochodu dostawczego marki I. nr rej (...) nie mając do tego uprawnienia,

to jest popełnienia wykroczenia wypełniającego dyspozycję art. 94 § 1 kw i na podstawie art. 94 § 1 kw wymierzył mu karę 2000 złotych grzywny,

c) na podstawie art. 94 § 3 kw orzekł wobec oskarżonego D. T. zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 roku,

d) na podstawie art. 43a § 3 kk orzeka od oskarżonego D. T. za przypisany mu czyn w punkcie 1 tiret drugi na rzecz Funduszu Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5000 tysięcy złotych,

e) za podstawę prawną rozstrzygnięcia z punktu 4 w miejsce art. 44 § 1 kk przyjął art. 44 § 6 kk,

f) przyjął, że rozstrzygnięcie z punktu 5 dotyczy zaliczenia zatrzymania na poczet kary pozbawienia wolności wymierzonej oskarżonemu w punkcie 1 tiret drugi.

Zwięźle o powodach zmiany

Ponieważ zasadna okazała się apelacja prokuratora sąd okręgowy zasądził od oskarżonego za przypisany mu czyn w punkcie 1 tiret drugi na rzecz Funduszu Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5000 tysięcy złotych. Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.1 uzasadnienia. Odnośnie zmiany wyroku dotyczącej czynu z art. 180a kk przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 tiret pierwszy zaskarżonego wyroku aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 4.1 uzasadnienia. Sąd okręgowy z urzędu zmienił błędną podstawę prawną orzeczonego przepadku z art. 44 § 1 kk na art. 44 § 6 kk.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 3 wyroku sądu okręgowego

Sąd okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy oskarżonego z urzędu kwotę 1033,20 złotych wraz z podatkiem VAT z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu D. T. z urzędu w postępowaniu odwoławczym. Wysokość opłaty zasądzonej na rzecz obrońcy z urzędu została ustalona zgodnie z § 17 ust. 2 pkt 4 i § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2024 r., poz.764).

Punkt 4 wyroku sądu okręgowego

O kosztach sąd okręgowy orzekł na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 49, poz. 223 z 1983r. z późniejszymi zmianami). Sąd okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 320 złotych opłaty za obie instancje oraz kwotę 1053,20 złotych z tytułu wydatków za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżony jest brak orzeczenia na podstawie art. 43a §2 kk zasądzeniu od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenia pieniężnego w kwocie nie niższej niż 5000 złotych w związku ze skazaniem za czyn z art. 263 § 2 kk.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego D. T.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżone jest rozstrzygniecie o karze wymierzonej za poszczególne czyny oskarżonemu i karze łącznej 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności jako rażąco niewspółmiernie surowej.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana