Sygn. akt III Cz 388/14
Dnia 8 kwietnia 2014 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)
Sędziowie: SO Magdalena Balion – Hajduk
SR del. Roman Troll
po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy
z wniosku wierzyciela Banku (...) Spółki Akcyjnej w K.
przeciwko dłużnikowi D. G. (G.)
o egzekucję świadczeń pieniężnych
na skutek zażalenia nabywcy J. H.
na postanowienie Sądu Rejonowego w Rybniku
z dnia 10 października 2013 r., sygn. akt I Co 1198/12
postanawia:
1. sprostować sentencję zaskarżonego postanowienia poprzez oznaczenie nabywcy o tyle, że jest nim J. H., syna E. i H., (PESEL (...));
2. oddalić zażalenie.
SSR (del.) Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Magdalena Balion – Hajduk
Sygn. akt III Cz 388/14
Sąd Rejonowy w Rybniku w postanowieniu z dnia 10 10 2013r. udzielił przybicia nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny położony w R. przy ulicy (...), dla której Sąd Rejonowy w Rybniku prowadzi księgę wieczystą o nr (...), z którym związany jest udział w prawie użytkowania wieczystego w nieruchomości wspólnej KW nr (...) wynoszący (...) będącej przedmiotem przetargu w dniu 10 10 2013r. na rzecz J. H., syna E. i H., PESEL: (...) legitymującego się dowodem osobistym o podanej serię i numerze, za cenę 44.533,33 zł do jego majątku osobistego.
Orzeczenie zaskarżył nabywca J. H. w części dotyczącej „oznaczenia nieruchomości oraz publikacji rodzaju, serii oraz numeru jego dowodu tożsamości”, wnosząc o zmianę postanowienia i zasądzenie na jego rzecz od dłużnika zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
Zarzucił, że przy ferowaniu orzeczenia naruszono regulacje: art. 990 § 1 k.p.c.
oraz art. 325 k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c. poprzez jego wadliwe zastosowanie
oraz art. 23 ust. 1, art. 26 ust. 1, 36 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych,
gdyż Sąd pierwszej instancji nie oznaczył właściwie nieruchomości będącej przedmiotem przetargu oraz niezasadnie zamieścił w treści orzeczenia rodzaj, serię i numer jego dokumentu tożsamości.
Sąd Okręgowy zważył co następuje :
Skarżący w zażaleniu nie kwestionuje samej zasadności dokonanego przez Sąd Rejonowy w zaskarżonym postanowieniu przybicia nieruchomości a jedynie oznaczenie
w niej przedmiotu przybicia oraz nabywcy.
Postanowienie to zostało wydane z dochowaniem wymogów przewidzianych
w regulacji art. 987 k.p.c. i wbrew zarzutom zażalenia zawiera ono wszystkie elementy przewidziane w regulacji art. 990 k.p.c.
Spełnia ono bowiem rolę wstępną w stosunku do przysądzenia własności,
w konsekwencji czego przy oznaczeniu jego przedmiotu nie wymienia się w nim –
do czego dąży zażalenie - prawa własności, a jedynie oznacza się nieruchomość,
której dotyczy udzielone przybicie.
Czyni to zażalenie bezzasadne, co stosownie do regulacji art. 385 k.p.c.
w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. prowadziło do jego oddalenia.
W pewnych sytuacjach oznaczenie nabywcy przez podanie wyłącznie jego imienia i nazwiska może być niewystarczające, stąd też w doktrynie prawa postuluje się, żeby podawać w postanowieniu także inne bliższe jego dane osobowe (np. imiona rodziców bądź adres zamieszkania), tak aby można było w sposób pewny zindywidualizować jego osobę.
Niewątpliwie wymogi te realizuje podanie w oznaczeniu nabywcy numeru
pod jakim został on zarejestrowany w rejestrze PESEL, wobec czego jego zamieszczenie w sentencji zaskarżonego postanowienia było prawidłowe.
Za wadliwe natomiast należy uznać podawanie w treści rozstrzygnięcia danych dokumentu tożsamości nabywcy, gdyż jak trafnie podnosi skarżący dokument ten może utracić ważność, przez co te staną się one nieaktualne.
Ich zamieszczenie w sentencji zaskarżonego orzeczenia było zatem zbędne,
co czyniło koniecznym sprostowanie w tym zakresie zaskarżonego orzeczenia w oparciu o regulacje art. 350 § 1 i 3 k.p.c. w związku z art. 361 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.
Reasumując zaskarżone orzeczenie jest merytorycznie prawidłowe i dlatego zażalenie nabywcy jako bezzasadne oddalono w oparciu o przepis art. 385 k.p.c.
w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., a sprostowania jego sentencji dokonano stosując regulację art. 350 § 1 i 3 k.p.c. w związku z art. 361 k.p.c.