Sygn. akt V ACz 669/12
Dnia 10 września 2012 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach, Wydział V Cywilny w składzie następującym:
Przewodniczący: SSA Iwona Wilk
Sędziowie: SA Barbara Kurzeja
SA Olga Gornowicz – Owczarek (spr.)
po rozpoznaniu w dniu 10 września 2012 r. w Katowicach
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R.
przeciwko Gminie (...)
o zapłatę
na skutek zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Okręgowego w Gliwicach
z dnia 11 maja 2012 r., sygn. II C 100/10
postanawia:
odrzucić zażalenie.
Sygn. akt V ACz 669/12
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 maja 2012 r. Sąd Okręgowy odrzucił zażalenie powódki na postanowienie z dnia 21 lutego 2012 r. wskazując, iż pomimo otrzymania wezwania nie uzupełniła ona braków zażalenia, tj. nie uiściła należnej opłaty sądowej oraz nie podała zarzutów wraz z ich uzasadnieniem.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powódka wnosiła o jego odrzucenie jako przedwczesnego.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 394 § 3 k.p.c. zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać wskazanie zaskarżonego postanowienia
i wniosek o jego zmianę lub uchylenie, jak również zwięzłe uzasadnienie zażalenia ze wskazaniem w miarę potrzeby nowych faktów i dowodów. Z kolei stosownie do
art. 370 k.p.c., znajdującego odpowiednie zastosowanie w postępowaniu zażaleniowym
(art. 397 § 2 k.p.c.), sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie przepisanego terminu, nieopłacone lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła
w wyznaczonym terminie. Jeżeli natomiast zażalenie podlegało odrzuceniu przez sąd pierwszej instancji sąd drugiej instancji odrzuca je na posiedzeniu niejawnym (art. 373 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.).
W świetle przytoczonych przepisów złożone obecnie zażalenie podlegało odrzuceniu. Zarządzeniem z dnia 14 czerwca 2012 r. (k. 353) doręczonym powódce w dniu 3 lipca 2012 r. (k. 355) wezwana została ona do uzupełnienia braków zażalenia na postanowienie z dnia 11 maja 2012 r. w szczególności poprzez jego uzasadnienie, tj. przedstawienie zarzutów
w stosunku do zaskarżonego rozstrzygnięcia. Za wystarczające w tym zakresie nie można było bowiem uznać stwierdzenia, że wydane rozstrzygnięcie jest „przedwczesne” bez bliższego sprecyzowania co pod pojęciem tym należy rozumieć, ewentualnie z czego owa „przedwczesność” ma wynikać. W zakreślonym przez Sąd pierwszej instancji terminie powódka nie uzupełniła jednak powyższego braku, przedkładając jedynie odpis zażalenia
i składając wniosek o zwolnienie jej od opłaty od zażalenia (k. 356). Z uwagi zatem na to,
iż zażalenie powódki nie odpowiadało wymogom określonym w art. 394 § 3 k.p.c., a braki te nie zostały usunięte w wyznaczonym przez Sąd Okręgowy terminie, zażalenie podlegało odrzuceniu na zasadzie art. 373 k.p.c. i 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.
(...)
(...)
1. (...)
2. (...)
-.
(...)
(...)
2. (...)