Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2014r

Sąd Okręgowy w Ostrołęce II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Ryszard Warda /spr./

Sędziowie: SO Wiesław Oryl

SO Artur Bobiński

Protokolant: Katarzyna Bojnicka

przy udziale Prokuratora Prok. Okr.: Andrzeja Ołdakowskiego

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2014r na rozprawie

sprawy K. D.

oskarżonego o czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrołęce z dnia 24 stycznia 2014r w sprawie II K 1414/12

orzeka:

1.  zmienia zaskarżony wyroku w ten sposób, że:

- w pkt. I wyroku ustala, iż oskarżony K. D. brał udział w obrocie znaczną ilością środka odurzającego w postaci marihuany w łącznej ilości nie mniejszej niż 2 kg,

- w pkt. II wyroku obniża równowartość osiągniętej korzyści majątkowej i orzeka jej przepadek w kwocie 44.000 (czterdziestu czterech tysięcy) złotych,

2.  w pozostałym zakresie utrzymuje zaskarżony wyrok w mocy,

3.  kosztami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II Ka 154/14

UZASADNIENIE

K. D. został oskarżony o to, że w bliżej nieustalonych dniach w okresie od czerwca – lipca 2009 roku do grudnia 2009 roku w O. i W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w ramach jednego czynu, wbrew przepisom ustawy, brał udział w obrocie znaczną ilością środka odurzającego w postaci marihuany w łącznej ilości 2,5 kg, w ten sposób, że wielokrotnie i systematycznie przyjmował odpłatnie od A. S. marihuanę w ilościach od 100 gram do 400 gram i cenie 19 zł – 20 zł za gram, a następnie przekazywał ją do dalszej sprzedaży P. K. w cenie 22 zł za 1 gram, to jest o czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk.

Sąd Rejonowy w Ostrołęce wyrokiem z dnia 24 stycznia 2014r wydanym w sprawie II K 1414/12 uznał oskarżonego za winnego dokonania zarzucanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4§1 kk i na podstawie tych przepisów skazał go na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz grzywnę 200 stawek dziennych przyjmując jedną stawkę za równą kwocie 30 zł. Na podstawie art. 45§1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa równowartości osiągniętej korzyści majątkowej w kwocie 55.000 zł. W punkcie III wyroku Sąd zawiesił warunkowo wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 4 lat próby. Na postawie art. 63§1 kk na poczet grzywny zaliczył okres tymczasowego aresztowania od 13.09.2011r do 22.11.2011r uznając grzywnę za wykonaną do wysokości 140 stawek dziennych. W ostatnim punkcie wyroku Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe związane z jego udziałem w sprawie, w tym tytułem opłaty kwotę 900 złotych.

Apelację od powyższego wyroku w części dotyczącej K. D. na jego korzyść złożył obrońca oskarżonego. Orzeczeniu temu zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść, a polegający na stwierdzeniu, że oskarżony brał udział w obrocie znaczną ilością środka odurzającego w postaci marihuany w łącznej ilości 2,5 kg mimo poważnych wątpliwości w tym względnie, wynikających z wyjaśnień oskarżonego, który stwierdził, że łącznie w okresie od wakacji 2009r do grudnia 2009r mógł kupić od A. S. 2 – 2,5 kg marihuany. W związku z tym apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie II i na podstawie art. 45§1 kk orzeczenie wobec oskarżonego przepadku na rzecz Skarbu Państwa równowartości osiągniętej korzyści majątkowej w kwocie 44.000 zł.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego była o tyle zasadna, że doprowadziła do zmiany zaskarżonego wyroku.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku. Otóż, apelujący trafnie wskazał, iż Sąd I instancji w oparciu o materiał dowodowy dostępny w niniejszej sprawie nie był uprawniony do ustalenia ilości środka odurzającego w postaci marihuany o definitywnej wadze 2,5 kg. Z wyjaśnień oskarżonego, które zostały uznane przez Sąd orzekający za przekonujące i szczere wynika, iż K. D. łącznie w okresie od wakacji 2009 roku do grudnia 2009 roku mógł kupić odA. S. 2-2,5 kg marihuany (k. 1111-1114). Wskazane okoliczności zostały potwierdzone przez oskarżonego w kolejnych wyjaśnieniach składanych, tak w postępowaniu przygotowawczym, jak i sądowym. Sąd merytoryczny nie dysponował innym materiałem dowodowym uzasadniającym przypisanie oskarżonemu czynu polegającego na uczestnictwie w obrocie narkotykami w górnych granicach podawanych przez niego ilości.

W powyższej sytuacji dowodowej Sąd Rejonowy winien poczynić odpowiednie modyfikacje w opisie czynu zaproponowanym przez prokuratora w akcie oskarżenia i przyjąć ilość środka odurzającego nie mniejszą niż 2 kg. Ponieważ zebrane dowody pozwalały na konwalidację tego uchybienia na etapie postępowania odwoławczego, Sąd Okręgowy dokonał stosownej zmiany w punkcie I zaskarżonego wyroku.

W tym miejscu odnieść się należy do zasadniczego wniosku apelacji, a mianowicie obniżenia kwoty równowartości osiągniętej korzyści majątkowej orzeczonej przez Sąd Rejonowy tytułem przepadku na rzecz Skarbu Państwa. Sąd Odwoławczy podzielił argumentację obrońcy oskarżonego, gdyż konsekwencją błędnych ustaleń w zakresie łącznej ilości środków odurzających było orzeczenie środka karnego w wygórowanej kwocie. Z niekwestionowanego na tym etapie postępowania materiału dowodowego wynika, że oskarżony nabyte narkotyki odpłatnie przekazał P. K. w cenie 22 zł za 1 gram. Łączna korzyść majątkowa pochodząca z czynu zabronionego wyniosła zatem kwotę 44.000 złotych i w takiej właśnie kwocie należało orzec przepadek na podstawie art. 45§1 kk.

Z tych względów, Sąd Odwoławczy na podstawie art. 437§2 kpk zmienił zaskarżony wyrok i orzekł, jak w sentencji.

Rozstrzygając o kosztach postępowania odwoławczego tutejszy Sąd kierował się dyspozycjami art. 634 kpk w zw. z art. 632 pkt. 2 kpk.

Mając powyższe na uwadze orzeczono, jak na wstępie.