Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

K., dnia 17 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

Sędziowie: SSO Barbara Mokras – spr.

SSO Marian Raszewski

po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2014 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela (...) Bank S. A. z siedzibą w W.

przeciwko dłużnikowi A. C.

na skutek wniosku dłużnika o obniżenie wysokości opłaty egzekucyjnej ustalonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu E. M.postanowieniem z dnia 17 lutego 2014 r., sygn. akt (...)

w przedmiocie zażalenia dłużnika

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 11 kwietnia 2014 r.,

sygn. akt I Co 555/14

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 308/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu oddalił wniosek dłużnika A. C.o obniżenie wysokości opłaty stosunkowej ustalonej postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu E. M.z dnia 17 lutego 2014 r. w sprawie o sygnaturze akt (...) z kwoty 3.612,54 zł do 1/3 wysokości, tj. do kwoty 1.204,18 zł.

Sąd Rejonowy ustalił, że na podstawie tytułu wykonawczego w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego wystawionego przez (...) Bank S.A. z siedzibą w W. z dnia 17 lipca 2013 r., nr (...), zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 15 listopada 2013 r. na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Jarocinie z dnia 14 października 2013 r., sygn. akt VI Co 1364/13, wnioskiem z dnia 23 grudnia 2013 r., wniesionym w dniu 30 grudnia 2013 r., wierzyciel (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wniósł do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kaliszu E. M. o wszczęcie egzekucji przeciwko dłużnikowi A. C.. W toku przedmiotowej egzekucji Komornik przeprowadził szereg czynności, tj. zawiadomił dłużnika o wszczęciu egzekucji, wezwał wierzyciela do uiszczenia zaliczki na wydatki, zawiadomił (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w K. o zajęciu rachunku bankowego dłużnika oraz wystosował zapytanie do innych banków o posiadanie przez dłużnika rachunków bankowych, złożył wniosek o udostępnienie danych lub informacji z Centralnej Ewidencji Pojazdów, wystosował wniosek do Wydziału Ewidencji (...) Urzędu Miejskiego w K. o dokonanie wpisu zastrzeżenia w rejestrze pojazdów, zajął wierzytelności dłużnika przysługujące wobec Pierwszego Urzędu Skarbowego w K., wystosował zapytanie do Sądu Rejonowego w Kaliszu o nieruchomości stanowiące własność dłużnika, zawiadomił Sąd Rejonowy w Kaliszu o wszczęciu egzekucji w nieruchomości, zawiadomił wierzyciela o zajęciu nieruchomości, zawiadomił Sąd Rejonowy w Kaliszu o wszczęciu egzekucji w nieruchomości oraz wystąpił o wpis do księgi wieczystej nieruchomości ostrzeżenia o wszczęciu egzekucji z nieruchomości, jak również wezwał dłużnika do zapłaty należności. Na wniosek wierzyciela, postanowieniem z dnia 17 lutego 2014 r. Komornik umorzył postępowanie egzekucyjne na podstawie art. 825 pkt 1 k.p.c.

Na podstawie tak ustalonego stanu faktycznego Sąd Rejonowy zważył, że możliwość obniżenia opłaty stosunkowej ustalonej na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 231, poz. 1376 ze zm.) jest rozwiązaniem o charakterze wyjątkowym, nadzwyczajnym, albowiem dotyczy korygowania opłat, których wysokość jest ustalana z uwzględnieniem nakładu pracy komornika, co sprawia, że główną przesłanką obniżenia opłaty powinna stanowić ocena indywidualnej sytuacji dłużnika, którą dłużnik winien przedstawić, a czego nie uczynił, uzasadniając swój wniosek jedynie brakiem adekwatności wysokości opłaty do nakładu pracy Komornika. W ocenie Sądu Rejonowego przy stosowaniu instytucji obniżenia opłaty egzekucyjnej należy respektować zasadę równości dłużników, tzn. nie faworyzować żadnej z ich grup tylko ze względu na jej cechy podmiotowe, oraz uwzględniać konstytucyjne standardy prawa do sądu. Sąd Rejonowy podkreślił, iż nieuzasadnione i zbyt pochopne sięganie po ten nadzwyczajny instrument może przyczyniać się do osłabienia skuteczności i jakości egzekucji, jak również – pośrednio – osłabiać konkurencyjność gospodarki i wpłynąć negatywnie na rynek pracy.

Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy Sąd Rejonowy uznał, że nie zasługuje na uwzględnienie zawarta we wniosku o obniżenie opłaty argumentacja dłużnika, że w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym pod sygnatura (...) Komornik nie podejmował żadnych czynności mających na celu ustalenie składników majątkowych dłużnika, gdyż zostały one poczynione w innym postępowaniu prowadzonym przez tego samego Komornika przeciwko temu samemu dłużnikowi prowadzonym pod sygnaturą akt Km 824/13. Sąd I instancji wskazał, że wprawdzie Komornik posiadał pewne informacje o składnikach majątku dłużnika z urzędu – tj. z toczącego się uprzednio postępowania egzekucyjnego o sygnaturze akt Km 824/13, jednak nie spowodowało to zaniechania przez Komornika w przedmiocie ustalenia innych składników majątku dłużnika, tj. wystosowanie zapytania do 21 banków o rachunki bankowe dłużnika, zapytanie do sądu wieczystksięgowego o nieruchomości dłużnika, czy zajęcie wierzytelności, w tym przysługujących dłużnikowi wobec Urzędu Skarbowego.

Zażalenie na powyższe rozstrzygnięcie złożył dłużnik, zarzucając jemu naruszenie art. 40 ust. 10 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji poprzez błędne uznanie, że nakład pracy komornika nie uzasadnia obniżenia opłaty egzekucyjnej, i wnosząc o jego zmianę poprzez obniżenie wysokości tej opłaty zgodnie z treścią wniosku, oraz o zasądzenie na rzecz wnioskodawczyni zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak zasadnie wskazał Sąd Rejonowy, stanowiąca przedmiot wniosku opłata stosunkowa została ustalona na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 231, poz. 1376 ze zm.), przewidującego opłatę stosunkową w wysokości 5 % wartości wyegzekwowanego roszczenia.

Stosownie do art. 49 ust. 7 cyt. ustawy dłużnikowi przysługuje uprawnienie do złożenia wniosku o obniżenie przedmiotowej opłaty. Zgodnie z art. 49 ust. 10 cyt. ustawy, oceniając zasadność wniosku Sąd winien wziąć pod uwagę w szczególności nakład pracy komornika oraz sytuację finansową dłużnika oraz wysokość jego dochodów.

Należy uznać za słuszne stanowisko Sądu Rejonowego, że okoliczności niniejszej sprawy nie uzasadniają obniżenia wysokości opłaty stosunkowej ustalonej przez Komornika na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 231, poz. 1376 ze zm.). Uzasadniając swój wniosek, skarżący podnosił, że w niniejszej sprawie Komornik nie podejmował prawie żadnych czynności mających na celu ustalenie składników majątku dłużnika, a wszelkie czynności, jakich dokonał, uczynił na podstawie informacji, w których posiadanie wszedł przy okazji prowadzenia postępowania w innej sprawie przeciwko dłużnikowi, pod sygnaturą Km 824/13, z pewnością natomiast, zakres tych czynności był niższy od wzorcowego i typowego.

Ze stanowiskiem tym nie sposób się zgodzić. Jak trafnie zauważył Sąd I instancji, analiza akt sprawy egzekucyjnej (...) wskazuje, że w jej toku Komornik podjął szereg czynności, których rodzaj i zakres został precyzyjnie ustalony przez Sąd a quo. Dodatkowo należy odnotować, że po umorzeniu postępowania, Komornik podjął związane z tym czynności, tj. skierował do Wydziału Ewidencji (...)w Urzędzie Miejskim w K.wniosek o wykreślenie wpisu w rejestrze pojazdów, jak również zawiadomił (...) Bank (...) S.A.z siedzibą w K.o umorzeniu egzekucji z rachunku bankowego. Należy przy tym uznać, że rodzaj i zakres tych czynności w żaden sposób nie odbiegał od czynności podejmowanych w toku postępowania egzekucyjnego toczącego się pod sygnaturą akt Km 824/13. Co najwyżej – jak zasadnie podniósł Sąd I instancji – pozyskane przez Komornika w toku wcześniej wszczętej egzekucji informacje, miały wpływ na zwiększenie szybkości ich podejmowania.

Uwzględniając powyższe okoliczności należało – na podstawie art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. - orzec jak w sentencji postanowienia.