Sygn. akt III Kp 17/13
Dnia 18 lutego 2013r.
Sąd Okręgowy Wydział III Karny w Jeleniej Górze w składzie:
Przewodniczący - Sędzia SSO Andrzej Żuk
Protokolant Patrycja Poczynek
Bez udziału prokuratora
po rozpoznaniu zażalenia pokrzywdzonej M. W. na postanowienie Prokuratora Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 31.12.2012r. w sprawie 3 Ds. 488/12
o odmowie wszczęcia śledztwa
na podstawie art. 437 § 1 kpk
p o s t a n a w i a
utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie
Postanowieniem z dnia 31 grudnia 2012r. Prokurator Rejonowy w Jeleniej Górze w sprawie 3 Ds. 488/12 na podstawie art. 305 kpk w zw. z art. 17 § 1 pkt 2 kpk odmówił wszczęcia śledztwa w sprawie zaistniałego w dniu 21 grudnia 2012r. w J. przekroczenia uprawnień przez prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze M. K. w toku postępowania o sygn. 3 Ds. 475/12 działającej w ramach zorganizowanej grupy przestępczej mającej na celu popełnienie przestępowania usunięcia M. W. z pracy w zamian za wykrywanie przez nią przestępstw podatkowych i w celu ograbienia jej mieszkania poprzez wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia śledztwa w przedmiotowej sprawie, a tym samym działaniem na szkodę interesu prywatnego M. W. tj. o czyn z art. 231 § 1 kk i art. 258 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.
Na postanowienie to zażalenie złożyła M. W., wnosząc o uchylenie wydanego postanowienia w całości i o kontynuowanie śledztwa w trybie pilnym oraz o skierowanie aktu oskarżenia do Sądu przeciwko funkcjonariuszowi publicznemu - M. K.– prokuratorowi Prokuratury Rejonowej w J.
Prokurator Rejonowy nie znalazł podstaw do przychylenia się do zażalenia i przekazał je do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Jeleniej Górze (art. 306 §2 kpk).
Sąd zważył, co następuje.
Zażalenie M. W. jest oczywiście bezzasadne.
Zebrane w sprawie dowody nie potwierdzają w żaden sposób okoliczności jakie podniosła M. W.. Zarzuty podniesione w zażaleniu pod adresem prokuratora Prokuratury Rejonowej w J.są całkowicie gołosłowne i niestosowne. Skarżąca składa wiele zawiadomień do prokuratury o popełnieniu przestępstw, m. in. przez prokuratorów i sędziów oraz pracowników sądowych, którzy uczestniczą w rozpoznawaniu złożonych zawiadomień i zażaleń na postanowienia o odmowie wszczęcia śledztwa.
Skarżąca – jak wynika z opinii biegłych psychiatrów z dnia 22 lipca 2010r. jest osobą chorą psychicznie. Zdaniem tychże biegłych wypowiadane przez M. W. sądy (urojenia) pozwalają rozpoznać uporczywe zaburzenia urojeniowe a jej działania związane ze składanymi zażaleniami mają podłoże psychotyczne, są wynikiem przeżyć urojeniowych. Z dotychczasowej jej działalności wynika, że M. W. składa do różnych organów wymiaru sprawiedliwości takiej samej treści absurdalne doniesienia o urojonych czynach prokuratorów i sędziów, których imiona i nazwiska czerpie z kolejnych wydanych w jej sprawach postanowień. W złożonym zażaleniu skarżąca po raz kolejny nie podniosła żadnych nowych okoliczności, które mogłyby skutkować zmianą zaskarżonego postanowienia.
W tych warunkach Sąd stwierdza, że decyzja o odmowie wszczęcia śledztwa oparta została na prawidłowych ustaleniach i prawidłowa jest także podstawa prawna odmowy wszczęcia śledztwa.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.