Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2014r. w Kaliszu

apelacji wnioskodawcy M. D.

od wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 06 lutego 2014 r. sygn. akt IV U 255/13

w sprawie z wniosku M. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o zasiłek macierzyński

1.  zmienia zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 06 lutego 2014r. oraz poprzedzającą go decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 21 czerwca 2013 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje odwołującej prawo do zasiłku macierzyńskiego za okres 21.05.2013 – 17.06.2013,

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. na rzecz odwołującej kwotę 60 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego za II instancję.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 6 lutego 2014 r. Sąd Rejonowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu oddalił odwołanie M. D. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 21 czerwca 2013 r. odmawiającej odwołującej prawa do zasiłku macierzyńskiego odpowiadającego okresowi dodatkowego urlopu macierzyńskiego za okres 21.05.2013 – 17.06.2013.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w oparciu o następujące ustalenia faktyczne:

Odwołująca M. D. podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. W dniu (...) urodziła dziecko. Zasiłek macierzyński za okres 20 tygodni pobierała do dnia 20 maja 2013 r. Wniosek o zasiłek macierzyński za okres dodatkowych 4 tygodni odwołująca złożyła w dniu 14 czerwca 2013 r.

W ocenie sądu I instancji odwołująca uchybiła 14-dniowemu terminowi, o jakim jest mowa w art. 182 ¹ k.p. Wniosek o przyznanie dodatkowego urlopu macierzyńskiego należy złożyć nie później niż 14 dni przed rozpoczęciem korzystania z dodatkowego urlopu. Wniosek odwołującej wpłynął do ZUS w dniu 14 czerwca 2013 r. Sąd I instancji powołując się na uregulowanie zawarte w art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa w związku z art. 181 i 182 kp. uznał zaskarżoną decyzję za zgodną z prawem co prowadziło do oddalenia odwołania.

Apelację od powyższego wyroku złożyła odwołująca. Skarżąca podstaw do jej wniesienia upatrywała w naruszeniu prawa materialnego tj. art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa poprzez odmowę przyznania wnioskowanego świadczenia w warunkach braku podstaw do stosowania w odniesieniu do odwołującej, 14-dniowego terminu o jakim jest mowa w przywołanych przez sąd I instancji przepisach kodeksu pracy.

Wskazując na powyższe skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i przyznanie prawa do wnioskowanych świadczeń.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna, albowiem sąd I instancji, w warunkach sprawowania opieki nad urodzonym w dniu (...) i wobec wyrażenia woli dalszego korzystania z prawa do świadczeń opiekuńczych, w związku z przyjściem na świat dziecka i konieczności jego pielęgnacji w pierwszych miesiącach jego życia, naruszył przepis art.29 ust. 5 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. W myśl powołanej regulacji, ubezpieczony ma prawo do zasiłku macierzyńskiego przez okres urlopu macierzyńskiego, przez okres dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz przez okres urlopu rodzicielskiego. W zakresie uregulowania objętego wskazaną jednostką redakcyjną ustawy, brak jest jakichkolwiek wzmianek o terminach, w których winien zostać zgłoszony wniosek o wymienione świadczenia. Jedynie przepis art. 31 cytowanej ustawy w ust. 3 pkt. 2 zawiera uregulowanie odnoszące się do ubezpieczonych niebędących pracownikami, w których zawarte zostały terminy stosowane w przypadku ubezpieczonych będących pracownikami (art. 179 ¹ k.p. i 182 ⁴ k.p.). Przepisy te regulują jedynie kwestie obliczania wysokości zasiłku macierzyńskiego. Nie mogą mieć zatem jakiegokolwiek znaczenia przy ustalaniu prawa do tego świadczenia. Również przepisy art. 28 – 32 ustawy z dnia 28 maja 2013 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw, w zakresie unormowania zawierają postanowienia odnoszące się jedynie do sfery wynikającej z relacji pracownik – pracodawca. Temu bowiem służą zawarte tam określenia „pracownik”, „urlop macierzyński” typowe dla instytucji prawa pracy. Tych określeń nie można na zasadzie analogii przenosić na grunt relacji nie noszących cech stosunku pracy. Zatem sytuacja prawna odwołującej w zakresie możliwości uzyskania omawianych świadczeń nie może być nigdy analizowana w aspekcie relacji pracowniczych albowiem tytuł jej tytuł ubezpieczenia chorobowego nigdy nie wynikał ze stosunku pracy. Istotny jest tylko zamiar korzystania przez nią z dodatkowych świadczeń wprowadzonych do systemu ubezpieczeń społecznych cytowaną wyżej ustawą z dnia 28 maja 2013 r. bezpośrednio po zakończeniu okresu odpowiadającemu podstawowemu okresowi urlopu macierzyńskiego. Taki był bowiem zamiar ustawodawcy wprowadzenia omawianych zmian aby zapewnić możliwość sprawowania przez matkę nieprzerwanej opieki nad małym dzieckiem w rozmiarze wykraczającym poza ustawowe 20 tygodni (względnie odpowiednio dłuższym w przypadku ciąży mnogiej).

W tych warunkach kwestia ustalania prawa do przedmiotowych świadczeń zawarta została jedynie w cytowanym na wstępie przepisie art. 29 ust.5 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r.

W tych warunkach, wobec uregulowania zawartego w przepisie art. 386 § 1 k.p.c., apelacja jako uzasadniona prowadziła do zmiany zaskarżonego wyroku i poprzedzającej ten wyrok decyzji ZUS, jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98 k.p.c. oraz § 13 ust.1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.