Sygnatura akt VI Ka 1248/13
Dnia 4 kwietnia 2014 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Grzegorz Kiepura (spr.)
Sędziowie SSO Kazimierz Cieślikowski
SSO Arkadiusz Łata
Protokolant Sylwia Sitarz
przy udziale Andrzeja Zięby
Prokuratora Prokuratury Okręgowej
po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2014 r.
sprawy B. W. ur. (...) w P.
córki J. i H.
oskarżonej z art. 116 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4.02.1994r. o prawie autorskim
i prawach pokrewnych
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżoną
od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 18 września 2013 r. sygnatura akt III K 637/13
na mocy art. 437 § 1 kpk i art. 624 § 1 kpk
1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;
2. zwalnia oskarżoną od zapłaty kosztów sądowych postępowania odwoławczego, obciążając wydatkami Skarb Państwa.
VI Ka 1248/13
Apelację od wyroku wywiodła oskarżona, która zaskarżyła go w części dotyczącej kary. Wskazując na trudną sytuację materialną i niskie dochody wniosła o uchylenie obowiązku naprawienia szkody. Apelacja okazała się bezzasadna w stopniu oczywistym. Przypomnieć należy, że wyrok skazujący został wydany w trybie art. 335 § 1 kpk, a orzeczona kara roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na czteroletni okres próby, kara grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 zł każda i środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem zostały uzgodnione przez prokuratora i oskarżoną (k. 156), przy czym wobec pokrzywdzonych, którzy złożyli stosowne wnioski, obowiązek ten miał charakter obligatoryjny. Orzeczonej kary nie sposób uznać za rażąco niewspółmierną do stopnia zawinienia i stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonej. Ferując orzeczenie o karze miał bowiem sąd pierwszej instancji w polu widzenia ustawowe dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk, o czym przekonuje treść pisemnych motywów wyroku. W szczególności we właściwy sposób sąd ocenił rodzaj zamiaru w jakim działała oskarżona, jej motywację i sposób działania, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, a także uprzednią wielokrotną karalność za umyślne przestępstwa podobne. Podobnie należy ocenić słuszność zastosowanego środka karnego obowiązku naprawienia szkody. Niełatwa sytuacja materialna w jakiej niewątpliwie znajduje się oskarżona, nie sprzeciwiała się orzeczeniu tego środka. Oskarżona działała w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a działając z chęci zysku, wystąpiła przeciwko prawom autorskim twórców utworów, które uprzednio nielegalnie zwielokrotniła, oferując je do sprzedaży. Z uwagi na trudną sytuację materialną oskarżona może ubiegać się u pokrzywdzonych o rozłożenie zasądzonych należności na raty bądź o odroczenie ich uiszczenia.
Nie znajdując zatem podstaw do wzruszenia zaskarżonego wyroku, uznając apelację za oczywiście bezzasadną, orzeczono jak w wyroku. Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych postępowania odwoławczego ma swoje uzasadnienie w treści art. 624 § 1 kpk.