Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2014 r. w Gliwicach

sprawy G. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania G. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 14 sierpnia 2013 r. nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej prawo do emerytury poczynając od 1 lipca 2013 r.;

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Z. na rzecz ubezpieczonej 60 zł ( sześćdziesiąt złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSO Grażyna Łazowska

Sygn. akt VIII U 2408/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14.08.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonej G. O. prawa do emerytury w niższym wieku w oparciu o art. 184 z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) w związku z § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. ( Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 ze zm.), ponieważ nie udowodniła ona 15 – letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach, a jedynie 7 lat, 9 miesięcy i 24 dni.

Powyższą decyzję zaskarżyła ubezpieczona, wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania skarżąca podniosła, że ZUS w sposób błędny nie uwzględnił przy obliczaniu stażu pracy odwołującej okresu zatrudnienia skarżącej w KWK (...) w Z. w okresie od 2.01.1979 r. do 31.12.1993 r. oraz kolejno w (...) Sp. z o.o. w Z. w tej samej kotłowni przemysłowej w okresie od 3.01.1994 r. do 30.11.1996 r. Ubezpieczona wskazała, że w w/w okresach wykonywała pracę palacza kotłów wysokoprężnych, a nie pracę ślusarza.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie, argumentując jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołująca ukończyła 55 rok życia w dniu 4.06.2013 r., nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Organ rentowy zaliczył ubezpieczonej do pracy w warunkach szczególnych okresy zatrudnienia:

- od 2.01.1979 r. do 31.07.1984 r. w KWK (...), na stanowisku palacza kotłów,

- od 3.01.1994 r. do 6.04.1994 r., w (...) Sp. z o.o. w Z., jako palacz kotłów centralnego ogrzewania w kotłowni przemysłowej,

- od 19.06.1994 r. do 12.12.1994 r., w (...) Sp. z o.o. w Z., jako palacz kotłów centralnego ogrzewania w kotłowni przemysłowej,

- od 24.12.1994 r. do 2.10.1995 r., w (...) Sp. z o.o. w Z., jako palacz kotłów centralnego ogrzewania w kotłowni przemysłowej

- od 8.01.1996 r. do 21.03.1996 r., w (...) Sp. z o.o. w Z., jako palacz kotłów centralnego ogrzewania w kotłowni przemysłowej

- od 1.06.1996 r. do 30.11.1996 r., w (...) Sp. z o.o. w Z., jako palacz kotłów centralnego ogrzewania w kotłowni przemysłowej-czyli łącznie 7 lat, 9 miesięcy i 24 dni.

Odwołująca przebywała na zasiłku chorobowym w następujących okresach:

- od 29.12.1991 r. do 7.01.1992 r.,

- od 5.03.1993 r. do 31.03.1993 r.,

- od 7.04.1994 r. do 18.06.1994 r.,

- od 13.12.1994 r. do 23.12.1994 r.,

- od 3.10.1995 r. do 7.01.1996 r.,

- od 22.03.1996 r. do 31.05.1996 r.,

- od 20.05.1997 r. do 31.05.1997 r.,

- od 19.05.1998 r. do 21.06.1998 r.

W okresie od 8.03.1978 r. do 2.01.1994 r. ubezpieczona wykonywała pracę w kotłowni KWK (...), a następnie w tej samej kotłowni w TERMA-DOM” Sp. z o.o. w Z., w charakterze palacza kotłów wysokoprężnych. Odwołująca była zatrudniona w systemie zmianowym w ramach którego funkcjonowały 3 zmiany. W trakcie jednej zmiany zazwyczaj pracował 1 palacz, a sporadycznie 2 palaczy, którzy byli odpowiedzialni za obsługę pieców w liczbie 4, z czego 2 z nich miały większe a dwa mniejsze gabaryty.

(...) pieców wymagała stałego 8-godzinnego nadzoru palacza nad tymi urządzeniami. (...) pieca wiązała się z wykonywaniem obowiązków takich jak cogodzinne raportowanie parametrów pieca tj. wysokości ciśnienia, temperatury, tzw. „gracowanie” oraz „odżużlania” pieca. W trakcie zmiany odwołująca wykonywała wyłącznie w/w czynności.

Pracownicy zatrudnieni w KWK (...), byli przeszeregowywani na inne stanowiska, wykonując czynności niezwiązane ze stanowiskiem przypisanym im w aktach osobowych, co wiązało się z wypłatą w/w wyższego wynagrodzenia.

W karcie obiegowej odwołującej, sporządzonej w KWK (...) zaznaczono, że ubezpieczona w trakcie zatrudnienia w w/w zakładzie pracowała na stanowisku „ślusarza remontowego maszyn i urządzeń – palacza”.

W dniu 25.11.1992 r. ubezpieczona złożyła egzamin, w związku z którym uzyskała kwalifikacje w zakresie gospodarki energetycznej, uprawniające ją do obsługi takich urządzeń i instalacji energetycznych jak kotły wodne do 150 stopni i mocy do 30 MW, kotły parowe do 0, 6 MPa i mocy do 20MW wraz z urządzeniami pomocniczymi, oraz pomp wodnych.

W trakcie swojego zatrudnienia w w/w zakładzie, z ubezpieczoną współpracowali A. Ć., M. G., W. K., W. P.. Z kolei G. C. oraz M. S. sprawowali nadzór nad kotłownią w której pracowała ubezpieczona.

[dowody: akta organu rentowego, akta osobowe ubezpieczonej, zeznania świadków w osobach A. Ć., M. G., W. K., G. C., W. P., M. W., M. S., oraz dowód z przesłuchania ubezpieczonej, świadectwa pracy świadków oraz zaświadczenie kwalifikacyjne ubezpieczonej, odpis (...) Sp. z o.o., i akt założycielski tej spółki, zaświadczenie (...) Sp. z o.o. o przebiegu pracy zawodowej ubezpieczonej oraz M. G. w (...) Sp. z o.o.]

Sąd uznał, że zeznania świadków A. Ć., M. G., W. K., G. C., W. P., M. S., w przedmiocie prac wykonywanych przez ubezpieczoną zasługują na uwzględnienie. Świadkowie byli zatrudnieni w charakterze palaczy kotłów, pracowali razem z ubezpieczoną, a dwóch z nich nadzorowało pracę odwołującej, tj. G. C. oraz M. S., a zatem posiadają wiedzę o obowiązkach ubezpieczonej i miejscu świadczenia pracy skarżącej. Ich zeznania są spójne, korespondujące z informacjami uzyskanymi w związku z przesłuchaniem ubezpieczonej, a nadto znalazły odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych [Dz. U. z 2004r. Nr 39, poz 353 ze zm.] prawo do emerytury ma ubezpieczony urodzony po 31 grudnia 1948 roku , który:

-

ukończył 55 lat w przypadku kobiety,

-

udokumentował do dnia 31.12.1998r. 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, w tym co najmniej 15 lat zatrudnienia przy pracach wymienionych w wykazie A Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zm.),

-

nie przystąpił do OFE albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE za pośrednictwem ZUS, na dochody budżetu państwa,

Po myśli § 2 ust. 1 i 2 w/w rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy pracy, o których mowa w ust. 1, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie

W niniejszej sprawie jedyną sporną okolicznością było czy ubezpieczona przepracowała co najmniej 15 lat w szczególnych warunkach, przy udowodnionym już stażu pracy w warunkach szczególnych wynoszącym 7 lat, 9 miesięcy i 24 dni.

W stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku Wykazie A, Dział XIV, pod pozycją 1 wymienione są m.in. prace nie zautomatyzowane palaczy i rusztowych kotłów parowych lub wodnych typu przemysłowego.

Z postępowania dowodowego wynika, że ubezpieczona w spornym okresie wykonywała pracę w charakterze palacza kotłów wysokoprężnych, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, nie wykonując przy tym innych prac. Potwierdzają to zeznania świadków, zatrudnionych na takich samych stanowiskach, zeznania osób ją nadzorujących, jak również zebrana w sprawie dokumentacja dotycząca osoby odwołującej.

Bez znaczenia pozostaje fakt, że w wydanym za okres sporny świadectwie pracy wystawionym względem osoby ubezpieczonej, zaszeregowano ją na stanowisku innym aniżeli palacz kotłów. Powyższa okoliczność została bowiem wykazana w postępowaniu sądowym za pomocą innych dowodów. W postępowaniu odwoławczym przed Sądem, nie obowiązują ograniczenia dowodowe jakie występują w postępowaniu o świadczenia emerytalno-rentowe przed organem rentowym, a Sąd może ustalić okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość jak: okresy zatrudnienia, w tym wykonywanie pracy w warunkach szczególnych, za pomocą wszelkich środków dowodowych, przewidzianych w kodeksie postępowania cywilnego (por. uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984r. III UZP 6/84, uchwała Sądu Najwyższego z 21 września 1984r. III UZP 48/84, wyrok Sądu Najwyższego z 7 grudnia 2006r., I UK 179/06, LEX nr 342283).

Z postępowania dowodowego wynika bowiem, że pomimo formalnego zaszeregowania na stanowiskach „robotnika transportowego na powierzchni” oraz „ślusarza na powierzchni”, odwołująca faktycznie wykonywała czynności mieszczące się w zakresie obowiązków palacza kotłów wysokoprężnych. Powyższe potwierdza również treść karty obiegowej, sporządzonej w związku z zatrudnieniem odwołującej w KWK (...) w której zaszeregowano ją formalnie na stanowisku „ślusarza remontowego na powierzchni - palacza”, podczas gdy odwołująca czynności ślusarskich nie wykonywała, co jest zdaniem Sądu tym bardziej wiarygodne, że w okresie spornym w KWK (...), nie było dopuszczalne wykonywanie przez palaczy czynności innych aniżeli leżące w zakresie obowiązków związanych ściśle z obsługą pieca, co wymagało stałego 8-godzinnego sprawowania pieczy nad powierzonymi urządzeniami. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt posiadania przez ubezpieczoną kwalifikacji do wykonywania pracy na stanowisku palacza kotłów wysokoprężnych i jednocześnie brak w aktach osobowych stosownych kwalifikacji pozwalających na wykonywanie czynności ślusarskich. Istotna jest w końcu nadmieniana przez wszystkich świadków okoliczność formalnego zaszeregowywania pracowników na stanowiskach nie odpowiadających faktycznie wykonywanym przez nich czynnościom, co praktykowane było w celu wypłacania wyższej stawki wynagrodzenia i znalazło zastosowanie również w stosunku do ubezpieczonej.

W konsekwencji należy uznać, że po uwzględnieniu do pracy wykonywanej w szczególnych warunkach okresu spornego, ubezpieczona legitymuje się na dzień 1 stycznia 1999 r. wymaganym 15 - letnim okresem takiej pracy.[ vide wyliczenie organu rentowego k. 11-12 akt sądowych].

Mając na względzie powyższe Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej prawo do emerytury poczynając od dnia 1 lipca 2013 r. Z kolei o kosztach Sąd orzekł jak w punkcie drugim wyroku.

SSO Grażyna Łazowska

ZARZĄDZENIE

1. uzasadnienie odnotować,

2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego wraz z aktami ,

3. kalendarz 14 dni lub z wpływem.