Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 199/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 5 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Janusz Roszewski

Sędziowie:

SSO Marian Raszewski (spr.)

SSO Paweł Szwedowski

Protokolant:

st. sekr. sąd. Elżbieta Wajgielt

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2014 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa B. (...) (...) z siedzibą w G.

przeciwko L. J.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Jarocinie VI Zamiejscowego Wydziału Cywilnego z siedzibą w P.

z dnia 2 grudnia 2013r. sygn. akt VI C 893/13

oddala apelację

Sygn. akt II Ca 199/14

UZASADNIENIE

Powód B. (...) (...) z siedzibą w G.wystąpił o zasądzenie od pozwanego L. J.kwoty 24.429,08 zł z prawnymi odsetkami i kosztami procesu.

Wyrokiem z dnia 2 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Jarocinie VI Zamiejscowy wydział Cywilny z siedzibą w P. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 14.487,75 zl z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego NBP w skali roku obliczanymi od kwoty 13.111,89 zł od dnia 6 marca 2013 r. do dnia zapłaty; ustawowymi obliczonymi od kwoty 1375,86 zł od dnia 6 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty; oddalił powództwo w pozostałym zakresie i orzekł o kosztach procesu, przyjmując za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia i wnioski.

W dniu 15 grudnia 2008 r. pozwany L. J. zawarł z (...) Bank S.A we W. na okres pięciu lat umowę kredytu gotówkowego.

L. J. zaprzestał terminowego spłacania kredytu, w związku z czym bank wystawił w dniu 6.10.2010 r. bankowy tytuł egzekucyjny, któremu Sąd Rejonowy w Pleszewie nadał klauzulę wykonalności.

Dnia 30.11.2012 r. (...) Bank S.A we W. zbył powodowi wierzytelność wynikającą z umowy kredytu gotówkowego z dnia 15.12.2008 r.

W księgach rachunkowych funduszu na dzień 5.06.2013 r. widniało zadłużenie pozwanego w wysokości 24.429,08 zł w tym kwota 13.111,89 zł tytułem kapitału, kwota 10.468,53zł tytułem odsetek oraz kwota 848,65 zł tytułem kosztów.

Wysokość umownych odsetek na ten dzień wynosiła 18 % w stosunku rocznym.

Powód wywodzi swoje roszczenie z treści art. 471kc, który przewiduje odpowiedzialność odszkodowawczą dłużnika. Gdy dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia funkcję odszkodowaną pełnią odsetki / art. 481 kc/.

Powód nie wykazał, że należą mu się naliczone jeszcze przez bank odsetki w wysokości 9.092,68 zł. Uczynił to jedynie w odniesieniu do naliczonych odsetek w wysokości 1.375, 85 zł . Podobnie rzecz się ma z enigmatycznymi kosztami w kwocie 848,65 zł gdyż nie wiadomo jakie to są koszty , za jakie czynności bankowe zostały naliczone.

Ponadto powód nie miał podstaw do domagania się zasądzenia od wniesienia pozwu odsetek umownych od już naliczonych do tego dnia odsetek umownych karnych ( odsetek za opóźnienie) w wysokości 1375,86 zł .

To roszczenie jest sprzeczne z bezwzględnie obowiązującą normą art. 482§1 kc wprowadzającą zakaz anatocyzmu , czyli zakaz umawiania się z góry przez strony umowy naliczania odsetek od zaległych odsetek.

Apelację od powyższego wyroku w części oddalającej powództwo złożył powód, zarzucając naruszenie prawa materialnego oraz przepisów postępowania. Skarżący wniósł o zmianę wyroku przez zasądzenie całości roszczenia zgłoszonego w pozwie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie. Sąd Okręgowy podziela w całości ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji i uznaje je za własne. Akceptuje również ocenę prawną ustalonego stanu faktycznego. Nie może podlegać dyskusji stanowisko Sądu orzekającego, przedłożone przez stronę powodową dokumenty nie stanowią wystarczającej podstawy uzasadniającej dochodzone roszczenie. W kwestii charakteru prawnego, dołączonego do pozwu wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu wypowiedział się kategorycznie Trybunał Konstytucyjny, pozbawiając go mocy dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 244 kpc. W tej sytuacji rzeczą powoda było wykazanie – przy pomocy innych środków dowodowych – słuszności żądanych odsetek skapitalizowanych w kwocie 9.092,68 zł. Brak w tym zakresie inicjatywy dowodowej skutkował oddaleniem żądania.

Za dowolne również należało uznać roszczenie w wysokości 848,65 zł z tytułu bliżej nieokreślonych kosztów. Winny one jasno wynikać z konkretnych czynności bankowych, związanych z zaciągniętym , a niespłaconym kredytem. Powód i w tym zakresie nie sprostał swoim obowiązkom procesowym. Wreszcie jako bezzasadne należało ocenić – co słusznie uczynił Sąd orzekający – żądanie zasądzenia od dnia wniesienia pozwu odsetek umownych od już naliczonych do tego dnia odsetek umownych karnych ( odsetek za opóźnienie) w wysokości 1375,86 zł Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej wykładni przepisu art. 482§1 kpc, myśl którego od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa chyba, że po powstaniu zalęgłości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek od dłużnej sumy.

Ponieważ powyższy przepis zawiera normę bezwzględnie obowiązującą, umowy które naruszają przewidziany w tym przepisie zakaz są nieważne. Umawianie się z góry o zapłatę odsetek od zaległych odsetek prowadziłoby do obliczenia procentu składanego, co skutkowałoby nadmiernym obciążeniem dłużnika.

Dopiero po powstaniu zaległości odsetkowej strony mogą kapitalizować zaległe odsetki. W przypadku gdy nie dojdzie do porozumienia między stronami w tym zakresie, odsetki od odsetek mogą być dochodzone na drodze sądowej. Wytoczenie powództwa o zasądzenie na przyszłość odsetek z tytułu opóźnienia świadczenia głównego nie daje podstawy do domagania się procentu składanego, chociażby po wniesieniu pozwu odsetki te stały się zaległością. Niezbędne jest wówczas roszczenie powództwa albo wytoczenie powództwa odrębnego.

Z podanych przyczyn apelację należało oddalić

( art.385 kpc).