Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie VI Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SA– Barbara Godlewska-Michalak

Sędzia SA – Małgorzata Kuracka (spr.)

Sędzia SO (del.) – Marcin Strobel

Protokolant: – sekr. sąd. Beata Pelikańska

po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2014 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W. (poprzednio (...) S.A.)

przeciwko Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej

z udziałem (...) S.A. z siedzibą w W.

o zmianę umowy

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

z dnia 18 kwietnia 2013 r.

sygn. akt XVII AmT 214/09

I oddala apelację;

II zasądza od Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej na rzecz (...) S.A. kwotę 270 (dwieście siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt VI A Ca 1429/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 lipca 2009 roku Nr (...) Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, zmienił postanowienia Umowy o połączeniu sieci i wzajemnych zasadach rozliczeń zawartej w dniu 23 września 2002 r. pomiędzy (...) S.A. z siedzibą w W. a (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., zmienionej Aneksem nr (...) z dnia 30 marca 2003 r., Aneksem nr (...) z dnia 30 grudnia 2004r. oraz Decyzją Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej dnia 13 lutego 2009 r. nr (...) w zakresie zmiany stawki z tytułu zakańczania połączeń głosowych w publicznej ruchomej sieci telefonicznej (...), zgodnie z Decyzją Prezesa UKE z dnia 22 października 2008r. nr (...), poprzez generalnie wprowadzenie od dnia 7 sierpnia 2009 r. stawki opłaty za zakończenie połączenia w sieci (...) w wysokości 0,1677 zł/min Przedmiotowej decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Prezes UKE wydał powołaną decyzję działając na podstawie art. 29 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.) oraz art. 104 §1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) w zw. z art. 206 ust. 1 Pt, w celu dostosowania wysokości stawki z tytułu zakańczania połączeń głosowych w sieci (...) S.A. do decyzji Prezesa UKE z dnia 22 października 2008 r. nr (...) (zwaną Decyzją MTR 2008).

Od powyższej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. / później (...) S.A. z siedzibą w W./, obecnie (...) S.A. z siedzibą w W., wniosła odwołanie, zaskarżając ją w całości i wnosząc o jej uchylenie w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu, względnie o zmianę pkt I zaskarżonej decyzji przez nadanie jej nowej treści podanej w odwołaniu.

Prezes UKE w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania, podtrzymując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu decyzji .

Wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2013 r. Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów uchylił zaskarżoną decyzję oraz zasądził od Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej a także od zainteresowanego na rzecz powoda kwoty po 410 zł tytułem kosztów procesu.

Sąd Okręgowy ustalił, że (...) S.A. z siedzibą w W. przedsiębiorcą telekomunikacyjnym zarejestrowanym w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem (...), natomiast zainteresowany - (...) S.A. z siedzibą w W. przedsiębiorcą telekomunikacyjnym zarejestrowanym w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem (...).

(...) Sp. z o.o. oraz (...) S.A. łączyła Umowa o połączeniu sieci i wzajemnych zasadach rozliczeń zawarta w dniu 23 września 2002r. zmieniona 2 Aneksami.

Decyzją z dnia 17 lipca 2006 r. nr (...) (decyzja (...)) Prezes UKE wyznaczył (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. jako przedsiębiorcę zajmującego pozycję znaczącą na rynku świadczenia usługi zakańczania połączeń głosowych w sieci telefonicznej (...) Sp. z o.o. zgodnym z obszarem sieci, w którym następuje zakończenie połączenia i nałożył na niego obowiązki regulacyjne w celu świadczenia przedsiębiorcom telekomunikacyjnym usługi zakańczania połączeń głosowych w ruchomej publicznej sieci telefonicznej (...) Sp. z o.o., w tym obowiązek, o którym mowa w art. 40 ustawy Prawo telekomunikacyjne.

Decyzją z dnia 22 października 2008r. nr (...) (decyzja MTR 2008) Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej nałożył na (...) Sp. z o.o. obowiązek dostosowania stawki z tytułu zakańczania połączeń głosowych w publicznej ruchomej sieci telefonicznej (...) Sp. z o.o. do poziomu 0,1677 zł/min. zgodnie z harmonogramem, w którym w okresie obowiązywania od 1.01.2009r. do 30.06.2009 r. wysokość stawki MTR miała wynosić 0,2162 zł/min. natomiast od 1.07.2009 r. miała wynosić 0,1677 zł/min.

W dniu 13 lutego 2009 r. Prezes UKE, po rozpatrzeniu wniosku (...) wydał decyzję nr (...), mocą której zmienił postanowienia Umowy w zakresie zmiany stawki MTR, zgodnie z decyzją MTR. Wydając tą decyzję Prezes UKE odstąpił od przeprowadzania postępowania konsultacyjnego, określając okres jej obowiązywania do dnia 6 sierpnia 2009 r.

W dniu 13 marca 2009 r., z uwagi na fakt, iż decyzja z dnia 13 lutego 2009 r. została wydana na ściśle wyznaczony okres, Prezes UKE wszczął z urzędu postępowanie administracyjne o wydanie decyzji zmieniającej Umowę o połączeniu sieci i wzajemnych zasadach rozliczeń zawartą w dniu 23 września 2002 r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. oraz (...) S.A. w zakresie dostosowania stawek rozliczeniowych z tytułu zakańczania połączeń głosowych w publicznej ruchomej sieci telefonicznej (...) do poziomu określonego w decyzji MTR, o czym zawiadomił wymienione spółki i zwrócił się do nich o przedstawienie stanowiska w przedmiotowej sprawie. Mimo tego żadna ze spółek nie przedstawiła stanowiska w tej sprawie.

Zgodnie z obwieszczeniem Prezesa UKE z dnia 30 kwietnia 2009 r. z dniem 12 maja 2009 r. rozpoczęto postępowanie konsultacyjne dotyczące projektu decyzji Prezesa UKE zmieniającej Umowę o połączeniu sieci i wzajemnych zasadach rozliczeń zawartą w dniu 23 września 2002 r. w zakresie zmiany stawki z tytułu zakańczania połączeń głosowych w ruchomej publicznej sieci telefonicznej (...) Sp. z o.o. Projekt decyzji Prezesa UKE wraz z uzasadnieniem został udostępniony na stronie internetowej UKE oraz siedzibie Urzędu.

Przy piśmie z dnia 10 czerwca 2009 r. (...) Sp. z o.o. nadesłała swoje stanowisko w tym przedmiocie. Z kolei (...) S.A. nie ustosunkowała się do powyższego.

Pismem z dnia 16 czerwca 2009 r. Prezes UKE powiadomił spółki o możliwości zapoznania się ze zgromadzonym materiałem w sprawie oraz wypowiedzenia co do zebranych dowodów.

W dniu 13 lipca 2009 r. Prezes UKE wydał zaskarżoną Decyzję.

Sąd I instancji ustalił też, że wyrokiem z dnia 10 maja 2010 r. sygn. AmT 40/09 Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów uchylił decyzję Prezesa UKE z dnia 22 października 2008r. nr (...), a apelacja od powyższego wyroku została prawomocnie oddalona przez Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 10 listopada 2010 r. sygn. VI ACa 899/10.

W oparciu o powyższe ustalenia Sąd Okręgowy – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów uznał, że odwołanie zasługiwało na uwzględnienie, a zaskarżoną decyzję należało w całości uchylić.

Sąd Okręgowy miał przede wszystkim na uwadze, że Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej wydając zaskarżoną Decyzję zmienił postanowienia Umowy o połączeniu sieci i wzajemnych zasadach rozliczeń zawartej między powodem i zainteresowanym, w zakresie stawki MTR stanowiącej opłatę z tytułu usługi zakańczania połączeń głosowych w publicznej ruchomej sieci telefonicznej (...) S.A., dostosowując ją do poziomu określonego w decyzji Prezesa UKE z dnia 22 października 2008 r. (...) (decyzja MTR 2008), co jak wskazał wynika wprost zarówno z sentencji, jak też i z uzasadnienia zaskarżonej Decyzji. Zaskarżona Decyzja została zatem wydana w oparciu o Decyzję MTR 2008 i jest bezpośrednio z nią powiązana, zaś Prezes UKE przyjął stawkę MTR określoną w Decyzji MTR 2008, bez przeprowadzenia w toku postępowania administracyjnego analizy ponoszonych przez (...) S.A. kosztów świadczenia usługi MTR. Zdaniem Sądu I instancji z zebranego materiału dowodowego w sprawie nie wynikało bowiem, iż Prezes UKE przy wydawaniu zaskarżonej Decyzji przeprowadził analizę kosztów świadczenia usługi MTR w ramach realizacji Umowy zawartej z (...) S.A.

Wskazując następnie, iż decyzja MTR 2008 została prawomocnie wyeliminowana z obrotu prawnego /uchylona ze skutkiem ex tunc/, Sąd Okręgowy uznał, że poczynione w związku z nią ustalenia także przestały obowiązywać, również co do ustalonej stawki MTR, a tym samym zaskarżona decyzja oparta na stawkach ustalonych w uchylonej decyzji MTR 2008 nie mogła się ostać. Chociaż bowiem wyeliminowanie decyzji MTR 2008 nie zdejmowało z (...) S.A. obowiązku wynikającego z art. 40 ustawy Prawo telekomunikacyjne tj. obowiązku ustalania opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego w oparciu o ponoszone koszty (o którym mowa w wydanej co do Spółki decyzji (...)), niemniej jednak zdaniem Sądu I instancji w takiej sytuacji dalsze funkcjonowanie w obrocie zaskarżonej Decyzji wydanej na podstawie i w celu realizacji decyzji MTR 2008 zostało pozbawione podstaw. Natomiast bez przeprowadzenia stosownej analizy ponoszonych przez (...) S.A. kosztów świadczenia usługi MTR nie można przyjąć a priori stawki MTR określonej uprzednio przez Prezesa UKE w uchylonej decyzji MTR 2008.

W ocenie Sądu Okręgowego powyższego nie mogło też zmienić przeprowadzenie przed wydaniem zaskarżonej Decyzji postępowania konsultacyjnego. Trzeba bowiem mieć na względzie, iż mimo wszczęcia postępowania konsultacyjnego pozwany kierował się treścią decyzji MTR 2008, do czego w jego ocenie zobowiązywał go przepis art. 28 ust. 1 pkt 2 Pt i czemu dał wyraz w zaskarżonej Decyzji.

Odnosząc się do zarzutu naruszenie art. 18 ustawy Prawo telekomunikacyjne, Sąd Okręgowy uznał, że zaskarżona decyzja może mieć wpływ na stosunki handlowe między państwami członkowskimi, co w konsekwencji wymagało przeprowadzenia oprócz postępowania konsultacyjnego, także postępowania konsolidacyjnego. Decyzja dotyczy bowiem stawek w publicznej ruchomej sieci telefonicznej (...) S.A. a orzeczony obowiązek dotyczy usługi o zasięgu nie tylko krajowym, ale również międzynarodowym. W tej kwestii Sąd I instancji powołał się również na pkt. 38 Dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu europejskiego i rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa) Dz.U.UE L z dnia 24 kwietnia 2002 r.) wskazując, iż chodzi tu wpływ pośredni albo bezpośredni, rzeczywisty lub potencjalny, na strukturę wymiany handlowej pomiędzy Państwami Członkowskimi w taki sposób, że będzie to za sobą pociągało bariery w funkcjonowaniu jednolitego rynku. Ponadto Sąd Okręgowy wskazał, iż obowiązek przeprowadzenia postępowania konsolidacyjnego nakłada też art. 7 ust. 3 Dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa) (Dz. U. UE L z dnia 24 kwietnia 2002 r.).

Sąd Okręgowy stwierdził przy tym, iż stanowisko przedsiębiorcy jak również Komisji Europejskiej co do projektu rozstrzygnięcia Prezesa UKE, których wyrażenie umożliwione jest poprzez przeprowadzenie postępowania konsolidacyjnego mogło mieć wpływ na określenie wysokości stawki MTR. Poza tym, naruszenie gwarancji proceduralnych przewidzianych w przepisach Prawa telekomunikacyjnego np. w art. 15 pkt. 1-4 Pt i art. 18 Pt, skutkowało wadliwością rozstrzygnięcia Prezesa Urzędu bez względu na wpływ uchybienia na meritum sprawy.

Tym samym brak przeprowadzenia postępowania konsolidacyjnego, jak również przeprowadzenie postępowania konsultacyjnego przy zaakceptowaniu wysokości stawek MTR tylko w granicach określonych w Decyzji MTR 2008 i przetransponowanych do przedmiotowej decyzji , Sąd Okręgowy uznał za rażące naruszenia przepisów ustawy Prawo telekomunikacyjne w zakresie art. 15, 16, 18 Pt w zw. z art. 28 ust. 1 Pt w zw. z art. 29 Pt w zw. z art. 30 Pt czyniące tę decyzję wadliwą, co uzasadniało jej uchylenie na podstawie art. 479 ^{( 64)} § 2 k.p.c.

Sąd Okręgowy uznał, iż koniecznym jest ustalenie wysokości stawki MTR z tytułu usługi zakańczania połączeń głosowych w publicznej ruchomej sieci telefonicznej (...) S.A., które to może zostać dokonane wyłącznie w toku postępowania administracyjnego przed Prezesem UKE. Z tego też powodu niemożliwym było wydanie orzeczenia reformatoryjnego - zmieniającego zaskarżoną Decyzję.

Odnoszenie się do pozostałych zarzutów odwołania, wobec wymienionych powyżej wadliwości zaskarżonej Decyzji skutkujących jej uchyleniem, Sąd Okręgowy uznał za bezprzedmiotowe.

O kosztach procesu Sąd I instancji orzekł na podstawie art. 98 i art. 99 k.p.c.

Apelację od powyższego wyroku złożył pozwany - Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, który zaskarżając orzeczenie w całości zarzucił:

1.  naruszenie przepisów postępowania, mających wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:

a). art. 316 § 1 k.p.c. polegające na uznaniu, że w sprawie z odwołania od zaskarżonej decyzji Prezesa UKE, Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wydając wyrok miał obowiązek wziąć pod uwagę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy, w tym okoliczność, iż po wydaniu Decyzji została prawomocnie uchylona decyzji Prezesa UKE z dnia 22 października 2008 r. nr (...);

b). art. 479 ⁶⁴ § 2 k.p.c. poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, iż uchylenie Decyzji MTR 2008 ma skutek ex tunc;

c). art. 479 ⁶⁴ § 1 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie polegające na zaniechaniu oddalenia odwołania (...) w sytuacji, gdy brak było podstaw do uwzględnienia odwołania Powoda oraz istniały podstawy faktyczne i prawne do wydania Decyzji,

d). art. 210 § 3 k.p.c., art. 217 § 1 i 2 k.p.c., art. 233 § 1 k.p.c., art. 236 k.p.c. oraz 479 ⁵⁹ § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 ust. 3 dyrektywy o dostępie poprzez pominięcie (oddalenie) wniosku dowodowego o przeprowadzenie dowodu z uzasadnienia kosztowego, względnie na dowolnej ocenie dowodów w sposób niewszechstronny, sprzeczny z zasadami logiki formalnej i zasadami doświadczenia życiowego, w szczególności pominięcie dokumentów znajdujących się w aktach administracyjnych, a także dokumentu z uzasadnienia kosztowego (...) z dnia 30 kwietnia 2009 r. wraz z jego załącznikami.

2.  naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie:

e). art. 36, 40 ust. 1 i 4 Pt w zw. art. 29 Pt oraz art. 13 ust. 3 dyrektywy 2002/19/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz ich łączenia (Dz. Urz. WE L 108 z 24.4.2002 ze zm.) i art. 6 k.c., poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, polegające na pominięciu tych przepisów podczas orzekania oraz poprzez uznanie, iż stawki określone w zaskarżonej decyzji nie odpowiadają ponoszonym przez powoda kosztom zakończenia połączenia, bez przeprowadzenia postępowania dowodowego w tym zakresie;

f). błędną wykładnię motywu 38 dyrektywy 2002/21/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 108 z 24.4.2002 ze zm., a w konsekwencji art. 7 dyrektywy ramowej i art. 20 tej dyrektywy oraz art. 15 pkt. 3 i art. 18 Pt, poprzez uznanie, iż zaskarżona decyzja może mieć wpływ na stosunki handlowe pomiędzy państwami członkowskimi, w sytuacji gdy wpływ taki nie występuje lub jest co najwyżej nieznaczny (nieistotny), zwłaszcza, że wartość przedmiotu sprawy wynosi 519 zł.

Podnosząc powyższe skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez oddalenie odwołania w całości, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, a także o zasądzenie kosztów procesu.

Powód w odpowiedzi na apelację wnosił o jej oddalenie w całości oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Zarówno ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji, jak i ich ocena prawna są prawidłowe. Sąd Apelacyjny w pełni je podziela i w przytoczonym powyżej zakresie przyjmuje za własne, bez potrzeby ponownego ich przytaczania w części motywacyjnej uzasadnienia.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego kluczową kwestią dla oceny prawidłowości rozstrzygnięcia Sądu I instancji w niniejszej sprawie jest okoliczność, że zaskarżona decyzja wydana została w oparciu o Decyzję MTR 2008 w celu dostosowania stawek MTR przyjętych w umowie łączącej powoda z zainteresowanym do stawek ustalonych w tej Decyzji, zaś Decyzja MTR 2008 została następnie prawomocnie usunięta z obrotu. Tym samym wyeliminowanie Decyzji MTR 2008 z obrotu pozbawia pozwanego możliwości skutecznego powoływania się w sprawie niniejszej na to, że na (...) S.A.. obecnie (...) S.A., ciążył wynikający z niej obowiązek stosowania stawki MTR zgodnie z przedstawionym w niej harmonogramem.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 316 k.p.c. wskazać należy, że podnoszona przez skarżącego okoliczność, czy Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów rozpoznając sprawę z odwołania od decyzji Prezesa UKE bierze pod uwagę stan faktyczny istniejący w chwili wydania zaskarżonej decyzji, czy też w dacie zamknięcia rozprawy nie ma wpływu na wynik niniejszej sprawy. Uchylenie decyzji MTR 2008 wyrokiem sądowym nastąpiło bowiem ze skutkiem ex tunc, a zatem z mocą wsteczną, a nie jak wskazuje skarżący powołując się na dyspozycje art. 479 ^{( 64)} § 2 k.p.c. ze skutkiem ex nunc. W skutek tego niezależnie od daty na jaką Sąd będzie ustalał stan faktyczny i prawny sprawy, uchylona decyzja nie będzie wywoływać żadnych skutków prawnych. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie ma, w świetle przepisów k.p.c. możliwości stwierdzenia nieważności decyzji, natomiast uchylenie decyzji w postępowaniu przed tym sądem nie powoduje przekazania sprawy Prezesowi UKE do ponownego rozpoznania. Dlatego też uznać należy, że prawomocne uchylenie decyzji MTR 2008 wywiera skutek ex tunc. Wobec tego każda kolejna decyzja wydana „w oparciu” o tę uchyloną decyzję, nawet jeśli data jej podjęcia wyprzedza orzeczenie sądu uchylające decyzję „MTR 2008”, musi być uznana za decyzję podjętą bez podstawy prawnej, a zatem podlegającej jedynemu przewidzianemu przez przepisy prawa procesowego rozstrzygnięciu – uchyleniu.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, że wbrew argumentacji skarżącego, Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów rozpoznając sprawę z odwołania od decyzji Prezesa UKE na podstawie art. 316 § 1 k.p.c. bierze pod uwagę stan faktyczny istniejący w dacie zamknięcia rozprawy, a zatem był obowiązany uwzględnić fakt uchylenia decyzji MTR 2008 w ustalonym stanie faktycznym. Rolą sądu powszechnego nie jest bowiem dokonywanie kontroli legalności decyzji administracyjnych, lecz merytoryczne orzekanie w przedmiocie spraw poddanych ich kognicji, stąd zakres badania sprawy przez sąd powszechny wynika z przedmiotu toczącego się przed nim postępowania. (por. uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 2008 r., sygn. III SK 39/07). W tej zaś sytuacji Sąd Okręgowy prawidłowo uwzględnił okoliczność, że doszło do uchylenia decyzji MTR 2008 oraz wynikające z tego faktu skutki.

Słusznie zwrócił również uwagę Sąd I instancji, że to z decyzji MTR 2008 wynikał obowiązek powoda do stosowania stawki MTR i że sam pozwany w zaskarżonej decyzji - Zarówno w petitum decyzji jak i również w jej uzasadnieniu kilkakrotnie wskazał, iż została ona wydana wobec niedostosowania przez (...) S.A. stawek z tytułu świadczenia usługi zakańczania połączeń głosowych, pomimo nałożenia na nią takiego obowiązku w decyzji MTR 2008. W tym kontekście uchylenie Decyzji MTR 2008 mającej charakter decyzji regulacyjnej oznaczało de facto, iż powoda nigdy ten konkretny obowiązek dostosowania stawki nie obciążał i tym samym nie może obciążać na przyszłość, a Prezes UKE nie miał podstaw prawnych ich ustalenia i zmuszenia go w ten sposób do stosowania tych stawek.

Bezzasadnie podnosi przy tym skarżący naruszenie art. 36, art. 40 ust 1 i 4 w zw. z art. 29 Pt. oraz art. 13 ust 3 dyrektywy 2002/19/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz ich łączenia (Dz. Urz. WE L 108 z 24. 4. 2002 ze zm.). Sąd Apelacyjny i w tym zakresie podziela ocenę Sądu I instancji, iż Prezes UKE nie wykazał, by podstawę wszczęcia postępowania administracyjnego o wydanie decyzji zmieniającej umowę w zakresie zmiany stawki MTR, stanowiła choćby jedna z przesłanek wskazanych w art. 29 Pt. W toku postępowania nie zostało przez Prezesa UKE wykazane, by niezależnie od bytu prawnego Decyzji MTR 2008, w momencie wszczęcia postępowania i wydania zaskarżonej Decyzji istniała uzasadniona potrzeba zapewnienia ochrony interesów użytkowników końcowych, skutecznej konkurencji lub interoperacyjności usług. Ponadto pozwany /poza recypowaniem opisanych postanowień decyzji MTR 2008/ nie przeprowadził w toku postępowania administracyjnego jakiejkolwiek oceny własnej analizy kosztów zakończenia połączeń, z której możnaby wyprowadzić przedmiotowe stawki. Natomiast w toku postępowania sądowego nie jest możliwe konwalidowanie tychże braków, albowiem oznaczałoby to przeprowadzenie za Prezesa UKE postępowania, do czego sąd /nawet sąd I instancji/ nie jest władny.

W tym stanie rzeczy podzielając ocenę Sądu Okręgowego, iż odwołanie (...) S.A. zasługiwało na uwzględnienie oraz, że już samo wyeliminowanie z obrotu Decyzji MTR 2008 - spowodowało odpadnięcie przesłanek uzasadniających wydanie spornej decyzji, co skutkowało koniecznością jej uchylenia, Sąd Apelacyjny apelację pozwanego jako niezasadną oddalił.

Nie miało przy tym decydującego znaczenia dla rozstrzygnięcia zasadności apelacji ocena zasadności zarzutu błędnej wykładni motywu 38 dyrektywy 2002/21/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 108 z 24.4.2002 ze zm., dalej „dyrektywa ramowa”), a w konsekwencji art. 7 dyrektywy ramowej i art. 20 tej dyrektywy oraz art. 15 pkt. 3 i art. 18 Pt, poprzez uznanie, iż zaskarżona decyzja może mieć wpływ na stosunki handlowe pomiędzy państwami członkowskimi. Zauważyć bowiem należy, że wskazywana przez Sąd Okręgowy konieczność przeprowadzenia postępowania konsolidacyjnego, wynikająca z przyjęcia, że kwestionowana decyzja ma wpływ na stosunki handlowe między państwami członkowskimi była jedynie dodatkowym argumentem uzasadniającym uchylenie zaskarżonej decyzji. Tym samym odnoszenie się do zarzutu naruszenia w/w przepisów, w świetle wskazanych na wstępnie przyczyn uchylenia zaskarżonej decyzji, Sąd Apelacyjny uznał za bezprzedmiotowe.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł jak w sentencji. Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania znajduje oparcie w art. 108 §1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. i art. 99 k.p.c. i w zw. z § 18 ust 2 pkt 3 i w zw. z § 13 ust 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 461 ze zm.).