Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 806/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Barbara Kubasińska-Malcher

Protokolant:

Gabriela Jokiel

przy udziale: ./.

po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 r. w Rybniku

sprawy z odwołania A. I. ( A. I. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania A. I.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 20 lutego 2014 r. Znak (...)

oddala odwołanie.

Sędzia

Sygn. akt IXU 806/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20.02.2014r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu A. I. ( I. ) prawa do emerytury na podstawie art.24 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, gdyż ubezpieczony nie osiągnął wieku uprawniającego do emerytury wynoszącego 66 lat i 7 miesięcy.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji sprecyzowanym na rozprawie

w dniu 13.05.2014r. wniósł o jej uchylenie i przekazanie wniosku o emeryturę organowi rentowemu we właściwym trybie, jako wniosku o emeryturę wcześniejszą z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji. Jednocześnie organ rentowy wskazał, iż w sytuacji, gdy sprawa emerytury wcześniejszej z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych została prawomocnie zakończona, a ubezpieczony nie przedłożył wraz z nowym wnioskiem emerytalnym nowych dowodów mających wpływ na to uprawnienie, rozpoznanie prawa

do emerytury w trybie art.184 w związku z art.32 ustawy o emeryturach i rentach…, musiałoby skutkować wydaniem decyzji odmownej na podstawie art.114 ww. ustawy. Zatem, wobec faktu, iż w nowo zgłoszonym wniosku ubezpieczony nie sprecyzował, iż domaga

się przyznania emerytury wcześniejszej z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych, wniosek ubezpieczonego został słusznie rozpoznany na zasadach ogólnych.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony A. I. urodził się w dniu (...)

W rozpoznaniu wniosku o emeryturę z dnia 02.07.2012r. organ rentowy decyzją z dnia 08.08.2012r.odmówił ubezpieczonemu prawa do świadczenia na podstawie art.184 ustawy

o emeryturach i rentach… w związku z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, gdyż ubezpieczony na dzień 01.01.1999r.

nie osiągnął 25 – letniego okresu składkowego i nieskładkowego, a jedynie 19 lat, 5 miesięcy i 8 dni oraz 15 – letniego okresu pracy w warunkach szczególnych, a tylko 11 lat, 3 miesiące

i 17 dni.

Do stażu pracy organ rentowy nie uwzględnił okresów zatrudnienia ubezpieczonego: od dnia 10.07.1975r. do dnia 30.11.1976r. w Spółdzielni Pracy (...)

(...) w R. oraz od dnia 03.04.1979r. do dnia 26.06.1980r., od dnia 30.06.1980r. do dnia 16.11.1980r. i od dnia 17.11.1980r. do dnia 26.08.1981r. w Zakładzie Karnym B., wobec braku przedłożenia dokumentów, które potwierdzałyby fakt wykonywania pracy w warunkach szczególnych oraz wymiar czasu pracy.

Wyrokiem z dnia 25.09.2013r. w sprawie o sygn. akt IXU 1331/12 tut. Sąd oddalił odwołanie ubezpieczonego od tej decyzji podnosząc w uzasadnieniu, że nawet po uwzględnieniu do ogólnego stażu pracy okresów zatrudnienia ubezpieczonego wykazanych

w jego piśmie procesowym z dnia 14.03.2013r. ( m.in. wyszczególnionych powyżej ), ubezpieczony nadal nie posiadałby na dzień 01.01.1999r., 25- letniego okresu takiej pracy. Sąd podkreślił, iż ubezpieczony w toku postępowania nie wykazał, nie przedłożył żadnych dowodów na okoliczność, iż wykonywał pracę w Zakładzie Karnym odpłatnie i co najmniej

w połowie wymiaru czasu pracy, gdy w zaświadczeniach uzyskanych z Zakładu Karnego

w B. informacji takich nie ma.

Ubezpieczony wyroku tego nie kwestionował doprowadzając tym samym do jego uprawomocnienia się w dniu 08.11.2013r.

W dniu 11.12.2013r. ubezpieczony wniósł skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tut. Sądu z dnia 25.09.2013r. ( jw. ) wskazując jako podstawę wznowienia art. 403§2 k.p.c. – uzyskanie dowodów na pracę w okresie od dnia 03.04.1979r. do dnia 26.06.1980r. i od dnia 30.06.1980r. do dnia 16.11.1980r.

Do skargi tej ubezpieczony załączył zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu

( tzw. druki Rp – 7 ) sporządzone przez: Areszt Śledczy w G. w dniu 20.11.2013r.

z zawartą adnotacją o wykonywaniu przez ubezpieczonego pracy w tym Areszcie w okresie od dnia 03.04.1979r. do dnia 26.06.1980r. i przy braku wykazania wynagrodzeń z tego okresu, Zakład Karny w B. w dniu 29.10.2013r. z zawartą adnotacją o zatrudnieniu ubezpieczonego w okresach od dnia 30.06.1980r. do dnia 16.11.1980r. i od dnia 17.11.1980r. do dnia 26.08.1981r. – nieodpłatnie jako pracownik fizyczny.

Postanowieniem z dnia 13.01.2014r. w sprawie o sygn. akt IXU 2108/13 tut. Sąd odrzucił skargę o wznowienie postępowania uznając, iż okoliczności wskazane przez ubezpieczonego w skardze jw. nie mieszczą się w ustawowej podstawie wznowienia objętej hipotezą normy art.403§2 k.p.c.

Jednocześnie w uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd dodał, iż wobec uzyskania dokumentów przedłożonych do skargi o wznowienie postępowania, ubezpieczony może złożyć w organie rentowym nowy wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

Ubezpieczony postanowienia tego nie skarżył doprowadzając tym samym do jego uprawomocnienia się w dniu 29.01.2014r.

W dniu 31.01.2014r. ubezpieczony złożył w organie rentowym wniosek o przyznanie prawa do emerytury, bez sprecyzowania, iż domaga się prawa do emerytury wcześniejszej

z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Do wniosku tego ubezpieczony nie przedłożył żadnej nowej dokumentacji.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy w dniu 20.02.2014r. wydał decyzję zaskarżoną, omówioną na wstępie.

W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy dodatkowo zaznaczył, iż wyrokiem

tut. Sądu z dnia 25.09.2013r. oddalone zostało odwołanie ubezpieczonego w sprawie przyznania prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentacji akt emerytalno – rentowych, akt prawomocnie zakończonej sprawy tut. Sądu o sygn. akt IXU 1331/12 i akt sprawy tut. Sądu

o sygn. IXU 2108/13, jako okoliczności bezsporne, bo jednoznacznie wynikające z tych dowodów i nie kwestionowane przez strony.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Odnosząc się do ostatecznie sprecyzowanego żądania ubezpieczonego uchylenia decyzji zaskarżonej z dnia 20.02.2014r., to żądanie takie nie znajduje uzasadnienia

w obowiązujących przepisach kodeksu postępowania cywilnego dotyczących postępowania

w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych - art.477(8) k.p.c. i nast. W świetle tych uregulowań Sąd rozpoznający sprawę w I instancji takiego uprawnienia ( co do uchylenia decyzji ) generalnie nie ma, uprawnienie takie przysługuje dopiero Sądowi II instancji.

W pozostałym zakresie odwołanie ubezpieczonego jest również bezzasadne.

Prawidłowo bowiem, zdaniem Sądu, zaskarżoną decyzją organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury na ogólnych zasadach ( tzw. emerytury zwykłej ),

a to wobec tak złożonego wniosku, gdy ubezpieczony składając go nie sprecyzował, iż wnosi o przyznanie emerytury wcześniejszej z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych, nie dołączył też do swojego wniosku żadnych nowych dowodów

( nie przedłożył żadnej nowej dokumentacji ), które by pozwoliły wznowić postępowanie

w trybie art.114 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tj. Dz.U. z 2013r., poz.1440 ) zakończone prawomocną decyzją z dnia 08.08.2012r., gdy tylko na zasadzie takiego wznowienia można by było ewentualnie prowadzić ponowną sprawę o przyznanie prawa do emerytury z tytułu wykonywania pracy

w warunkach szczególnych.

Wobec braku takiej dokumentacji, organ rentowy w zaskarżonej decyzji uczynił jedynie wzmiankę o tym, iż odwołanie ubezpieczonego w sprawie przyznania prawa do ww. świadczenia ( emerytury wcześniejszej ) zostało już prawomocnym wyrokiem tut. Sądu oddalone.

W takiej sytuacji Sąd uznał, iż zaskarżona decyzja organu rentowego jest prawidłowa dodatkowo, gdy ubezpieczony w pozostałym zakresie, a to odnośnie braku spełnienia przesłanek prawa do emerytury zwykłej z art.24 ustawy o emeryturach i rentach…

( konkretnie przesłanki ukończenia wymaganego ustawą wieku emerytalnego ), decyzji tej nie kwestionował.

Wypada jedynie dodać, iż załączone przez ubezpieczonego do skargi o wznowienie postępowania dowody w postaci omówionych wcześniej zaświadczeń o zatrudnieniu

i wynagrodzeniu, zdaniem Sądu, nie mają generalnie wpływu na zmianę stażu pracy ubezpieczonego uwzględnionego przez organ rentowy dla potrzeb emerytury wcześniejszej, w tym stażu pracy w warunkach szczególnych zwłaszcza, że nie wynika z nich jaką rzeczywiście ubezpieczony pracę wykonywał w okresach, których zaświadczenia te dotyczą, a co do zaświadczenia wystawionego przez Zakład Karny w B. – w jakim wymiarze czasu pracy świadczył pracę. Nadto jak wynika z tego zaświadczenia – ubezpieczony pracę wówczas wykonywał nieodpłatnie.

Tymczasem zgodnie z art.6 ust.2 lit. a) ustawy o emeryturach i rentach… do stażu pracy na prawo do świadczeń z ubezpieczeń społecznych mogą zostać zaliczone okresy ( jako okresy składkowe ) przypadające przed dniem 15.11.1991r., w których praca jest wykonywana w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, jeżeli pracownik w tym czasie pobierał wynagrodzenie i zasiłki z ubezpieczenia społecznego

( jak w tym przepisie ). Natomiast dla uznania danego okresu jako pracy w warunkach szczególnych koniecznym jest wykonywanie pracy stale i w pełnym wymiarze czasu pracy

na stanowiskach wymienionych w Wykazach stanowiących załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach… .

W takiej sytuacji Sąd kierując się powołanymi wcześniej uregulowaniami prawnymi

z mocy art.477(14) §1 k.p.c. oddalił odwołanie ubezpieczonego.

Sędzia