Sygn. akt IV U 568/13
Dnia 30 maja 2014 roku
Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie :
Przewodniczący: SSR Teresa Maślukiewicz
Protokolant : Katarzyna Zych
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2014 roku w Ś.
sprawy z odwołania T. P.
od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania
o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W.
z dnia (...)roku, znak: (...). (...)
o ustalenie stopnia niepełnosprawności
oddala odwołanie.
T. P. odwołał się od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. uzasadniając to tym, że nie zgadza się z decyzją I i II instancji ponieważ stan jego zdrowia jest całkiem inny.
Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. wniósł o oddalenie odwołania, uzasadniając to m.in. tym, że stopień naruszenia organizmu wnioskodawcy nie uzasadnia zaliczenia go do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.
Sąd ustalił:
Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) we W. orzeczeniem z (...)utrzymał w mocy orzeczenie (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w D. z (...) zaliczającego T. P. do lekkiego stopnia niepełnosprawności; symbol przyczyny niepełnosprawności 05-R - na stałe
Dowód: orzeczenie (...) w D. z (...)
orzeczenie (...) we W. z (...)
w aktach (...) w załączeniu
Biegli sądowi specjaliści neurolog i ortopeda rozpoznali u wnioskodawcy:
- zmiany zwyrodnieniowe - dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego,
- dyskopatia C5/C6/C7 i L3/L4, aL5/S1
- kręgozmyk L3/L4 i L5/S1
- okresowy zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowego w wywiadzie, aktualnie bez objawów korzeniowych
- zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych,
- stan po artroskopii lewego kolana,
- stan po appendektomii,
- stan po operacji choroby wrzodowej XII- cy
I orzekli, że stan zdrowia powoda w zakresie schorzeń chirurgiczno- ortopedycznych i neurologicznych uzasadnia zaliczenie go do co najwyżej osób o lekkim stopniu niepełnosprawności, symbol - 05 - R - na stałe.
Dowód: opinia pierwotna biegłych - k. 19-20
Opinia uzupełniająca - k. 45
Sąd zważył:
Odwołanie jest nieuzasadnione.
Przepis art. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (teks jednolity - DZ. U. z 2011 roku, Nr 127, poz. 721) stanowi, żę:
1) ust. 1 - do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji;
2) ust. 2 - do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych;
3) ust. 3 - do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.
W zasadzie bezsporne było, że powód od wielu lat leczony jest w związku ze schorzeniem narządu ruchu oraz schorzeniem neurologicznym.
Sporne pozostawało, czy stan zdrowia powoda uzasadnia zaliczenie go do wyższego niż lekki stopień niepełnosprawności.
Wszyscy lekarze badający powoda w niniejszej sprawie(lekarze (...), lekarze (...) oraz dwaj biegli sądowi) zgodnie orzekli, że stan zdrowia powoda w zakresie schorzeń ortopedyczno - neurologicznych uzasadnia zaliczenie go do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
Biegli sądowi - odmiennie niż lekarze (...) i (...) zaliczyli powoda do lekkiego stopnia niepełnosprawności na stałe.
Powód wniósł zastrzeżenia do opinii biegłych. Biegli w opinii uzupełniającej szczegółowo odnieśli się do tych zastrzeżeń wykazując ich bezzasadność.
Już (...) (k.9) powód został wezwany do złożenia całości dokumentacji medycznej w terminie 14 dni, pod rygorem pominięcia dowodu. W zakreślonym terminie powód nie złożył żadnej dokumentacji medycznej. Biegli wydali więc opinię w oparciu o dokumentację medyczną powoda w aktach (...) i dostarczonej biegłym w dniu badania przez powoda oraz po fizycznym badaniu powoda. Zaświadczenie lekarskie z (...)(k.60) złożone prze powoda w dniu (...) (data prezentaty) nie miało żądnego znaczenia dla rozstrzygnięcia albowiem nie istniało w dniu wydania zaskarżonych przez powoda orzeczeń (...) i (...).
Każdy ma prawo do oceny stanu swojego zdrowia, ale zawsze jest to subiektywna, niemerytoryczna polemika laika z wysoko wykwalifikowanymi specjalistami.
Sąd w całości dał wiarę opiniom biegłych albowiem są pełne, jasne pozbawione wewnętrznych sprzeczności i dostatecznie wyjaśniły wszystkie okoliczności mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia.
Ponadto powód nie wykazał że opinie są rażąco wadliwe lub w sposób oczywisty błędne.
Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 477 14§ 1 kpc orzeczono jak w sentencji.