Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lipca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata DOWHANYCZ - TUROŃ

Protokolant: St .sekr. sądowy Marzenna Ornaf

po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2014 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w J.

przeciwko A. B. (1) i T. O. (1)

o zapłatę 2 423,52 zł

na skutek sprzeciwów pozwanych od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 28.01.2014r. sygn. akt V GNc upr 2226/13, który utracił moc w całości

I. zasądza od pozwanego A. B. (1) na rzecz powoda kwotę 2 423,52 zł (dwa tysiące czterysta dwadzieścia trzy złote pięćdziesiąt dwa grosze) wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:

882,36 zł od dnia 15.02.2013 r. do dnia zapłaty,

752,76 zł od dnia 15.03.2013 r. do dnia zapłaty,

597,24 zł od dnia 13.04.2013 r. do dnia zapłaty,

191,16 zł od dnia 15.05.2013 r. do dnia zapłaty

II. zasądza od pozwanego A. B. (1) na rzecz powoda kwotę 100,00 zł tytułem kosztów postępowania.

III. umarza postępowanie w stosunku do pozwanego T. O. (1).

UZASADNIENIE

(...) sp. z o.o. w J. wystąpiła z powództwem przeciwko A. B. (1) oraz T. O. (1) domagając się zasądzenia kwoty 2.423,52 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:

- 882,36 zł od dnia 15.02.2013 r. do dnia zapłaty,

- 752,76 zł od dnia 15.03.2013 r. do dnia zapłaty,

- 597,24 zł do dnia 13.04.2013 r. do dnia zapłaty,

- 191,16 zł od dnia 15.05.2013 r. do dnia zapłaty

oraz zasądzenia kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że dochodzone roszczenie wynika z niezapłaconych faktur VAT za wykonanie umowy na świadczenie usług wywozu nieczystości stałych. Wezwanie do zapłaty okazało się bezskuteczne.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym (k.31) z dnia 28.01.2014 r. Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy uwzględnił w całości żądanie powódki.

Od powyższego nakazu zapłaty odrębne sprzeciwy wnieśli obaj pozwani zaskarżając go w całości oraz wnosząc o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swego sprzeciwu pozwany A. B. (1) (k.64) reprezentowany przez radcę prawnego przyznał fakt zawarcia umowy, zakwestionował jednak wysokość roszczenia wskazując, iż strona powodowa nie wskazała w oparciu o jakie wyliczenia ustaliła objętość wywiezionych śmieci.

W swoim sprzeciwie pozwany T. O. (1) (k.36) reprezentowany przez radcę prawnego podniósł zarzut braku legitymacji procesowej biernej po jego stronie i wniósł o odrzucenie pozwu z uwagi na tą okoliczność. Podniósł, iż w okresie objętym żądaniem pozwu nie prowadził już działalności gospodarczej jako wspólnik spółki cywilnej (...), gdyż umowa spółki w imieniu której zawierał umowę z powódką została rozwiązana w dniu 02.10.2012r. Pomimo tego A. B. (1) nadal wykorzystywał nazwę spółki cywilnej na potrzeby prowadzonej wyłącznie przez siebie działalności gospodarczej. Pod adresem spółki cywilnej działalność gospodarczą zarejestrowała G. B. i to ona korzystała z usług powoda w okresie objętym żądaniem pozwu, dlatego pozwany wniósł o wezwanie jej do wzięcia udziału w sprawie. Pozwany T. O. nie korzystał w tym okresie z usług powódki, nie otrzymywał faktur vat i wezwań do zapłaty.

Pismem z dnia 15.04.2014 r. (k.84) powód cofnął pozew w stosunku do pozwanego T. O. (1) domagając się jego „wykreślenia jako pozwanego i wpisania jako pozwanej G. B.”.

Podczas rozprawy dnia 03.07.2014 r. (k.104) pełnomocnik pozwanego T. O. (1) wyraził zgodę na cofnięcie pozwu nie wnosząc o zasądzenie kosztów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27.11.2012 r. strona powodowa zawarła z A. B. (1) i T. O. (1) jako przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej po nazwą (...) Spółka Cywilna w S. umowę na świadczenie usług odbioru nieczystości stałych nr (...).

Zgodnie z § 1 i 2 umowy powódka zobowiązała się do stałego świadczenia usług odbioru nieczystości stałych w oparciu o uzgodnioną i indywidualnie podpisaną umowę. Ustaliły, że nieczystości będą odbierane w pojemnikach 1100 litrów raz w tygodniu.

Zgodnie z §4 umowy opłata za wywóz odpadów wynosi 80 zł netto za m3 a za eksploatację pojemnika 27 zł brutto miesięcznie.

Wedle brzmienia § 6 należności miały być regulowane przez zleceniodawców najpóźniej do 14. dnia miesiąca na podstawie wystawionych faktur.

(umowa k. 19- 21, 86-88, odpis KRS k.22-23, zaświadczenie REGON k.61, wypisy z CEIDG k.54-56, formularz NIP k.44-48)

W piśmie z dnia 02.10. 2012 r. T. O. (1) złożył oświadczenie o wystąpieniu ze spółki (...) S.C. A. B. i T. O. (1) z dniem 10.10.2012r., co skutkowało jej rozwiązaniem.

(pismo z dnia 2.10.2012 r. k.52,53)

W związku ze świadczonymi usługami powódka wystawiła faktury vat o nr:

-

(...) na kwotę 882,36 zł za okres od 01.01.2013 do 31.01.2013 r. (za wywóz nieczystości stałych – 9,9 m3 i eksploatację pojemnika 1 szt.) z terminem płatności do dnia 14.02.2013r.,

-

(...) na kwotę 752,76 zł za okres od 01.02.2013 do 28.02.2013 r. (za wywóz nieczystości stałych – 8,4 m3 i eksploatację pojemnika 1 szt.) z terminem płatności do dnia 14.03.2013r.,

-

(...) na kwotę 597,24 zł za okres od 01.03.2013 do 31.03.2013 r. (za wywóz nieczystości stałych – 6,6 m3 i eksploatację pojemnika 1 szt.) z terminem płatności do dnia 12.04.2013r.,

-

(...) na kwotę 191,16 zł za okres od 01.04.2013 do 30.04.2013 r. (za wywóz nieczystości stałych – 1,9 m3 i eksploatację pojemnika 1 szt.) z terminem płatności do dnia 14.05.2013r.

Wezwania do zapłaty kierowane przez powódkę do pozwanych pozostały bezskuteczne. Strony prowadziły korespondencję w zakresie wspólnych rozliczeń.

(faktury VAT – k. 27-30, wezwanie do zapłaty k.24-26 pisma pełnomocników stron k.49-51,62-63,57-61)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w stosunku do pozwanego A. B. (1).

W okolicznościach niniejszej sprawy niespornym było, iż w dniu 27.11.2012 r. obaj pozwani działający jako wspólnicy istniejącej podówczas spółki cywilnej zawarli z powódką umowę na świadczenie usług odbioru nieczystości stałych nr (...).

Pozwani nie kwestionowali również samego faktu wykonywania w/w usług przez stronę powodową – zgodnie z treścią umowy. Pozwany A. B. zarzucał, że powódka nie wykazała w oparciu o jakie wyliczenia ustaliła objętość wywiezionych śmieci.

Sąd nie podzielił zasadności tegoż zarzutu albowiem powódka wyraźnie w każdej ze spornych faktur VAT wskazywała zarówno ilość wywiezionych nieczystości jak i wyodrębniała w niej osobno naliczaną opłatę ze eksploatację pojemnika. Skoro pozwany twierdził, że nieczystości wywożono w innych ilościach to winien był zgodnie z art. 6 k.c. okoliczności te udowodnić. Nie wykazał jednak w tym zakresie żadnej inicjatywy dowodowej.

W związku z powyższym uznać należało, że powódka wykazała zarówno podstawę prawną swojego roszczenia jak i fakt wykonania ciążącego na niej zobowiązania, co rodziło po stronie pozwanych obowiązek zapłaty - zgodnie z postanowieniami zawartej umowy. Tym samym roszczenia dochodzone niniejszym pozwem uznać należało za usprawiedliwione co do zasady.

Ustalając wysokość dochodzonego przez powódkę roszczenia sąd oparł się na przedłożonych przez nią fakturach vat albowiem wystawione zostały one zgodnie z postanowieniami §1,2,4,6 umowy z dnia 27.11.2012 r. Z treści tych faktur wynika, że powódka wyraźnie wskazywała w nich okres naliczania opłat a także wskazywała w jakiej ilości nastąpił odbiór nieczystości stałych i jaka kwota należna jest za eksploatację pojemnika. Obliczenia te Sąd zweryfikował w oparciu o stawki umowne i stwierdził, że poczyniono je prawidłowo.

Dlatego też Sąd nie uwzględnił zarzutów co do wysokości roszczenia podniesionych w sprzeciwie przez A. B. (1).

Żądanie zapłaty odsetek ustawowych od należności wynikających z dołączonych do pozwu faktur vat znajdowało swe uzasadnienie w treści art. 481§1i2 k.c. oraz § 6 umowy stron określającej terminy płatności tych faktur.

Nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut pozwanego T. O. (1), dotyczący braku po jego stronie legitymacji procesowej biernej.

W przedmiotowej sprawie niespornym było, iż należności dochodzone przez powódkę dotyczyły okresu, w którym spółka cywilna pozwanych nie istniała, gdyż uległa rozwiązaniu na skutek wypowiedzenia przez jednego z jej dwóch wspólników. Wskazana okoliczność pozostaje jednak bez wpływu na odpowiedzialność pozwanego T. O., która wynika z faktu zawarcia przez niego osobiście umowy z powódką. Spółka cywilna nie posiada bowiem osobowości prawnej a zatem nie może być stroną żadnej czynności prawnej, w tym umowy. Nie jest również przedsiębiorcą. Spółka cywilna jest jedynie umową łączącą jej wspólników (art. 860 §1 kc). Nawet zatem w przypadku przyjęcia, iż spółka cywilna istniejąca w chwili zawarcia umowy została skutecznie rozwiązana, pozostaje to bez znaczenia dla obowiązków obciążających każdego z pozwanych jako stron tejże umowy. Z uwagi na fakt, iż pozwany T. O. (1) nie wypowiedział umowy zawartej z powódką, nadal związany jest jej postanowieniami i to niezależnie od faktu rozwiązania umowy spółki cywilnej łączącej go z drugim pozwanym. Ponadto jak wynika z zawartej przez strony umowy powódka zobowiązała się do odbioru nieczystości stałych w lokalu/obiekcie odbiorcy na adres S. ul. (...), odbiorca zaś zobowiązał się między innymi do gromadzenia tych odpadów w pojemnikach. Wobec powyższego rzeczywiste korzystanie z w/w usługi przez inne osoby niż określeni w umowie odbiorcy, rodzi ewentualne roszczenia po ich stronie względem osób rzeczywiście korzystających z odbioru odpadów, pozostaje jednak bez znaczenia dla zasadności roszczeń powódki względem odbiorców określonych w umowie. Dlatego też bez znaczenia dla sprawy jest fakt zarejestrowania pod adresem S. ul. (...) działalności gospodarczej przez G. B. oraz ewentualnego korzystania przez nią z usług powódki, co skutkowało oddaleniem wniosku o odrzucenie pozwu w stosunku do T. O..

Istotnym jednakże było, że powódka pismem z dnia z dnia 15.04.2014 r. (k.84) cofnęła pozew w stosunku do pozwanego T. O. (1) domagając się jego „wykreślenia jako pozwanego i wpisania jako pozwanej G. B.”. Natomiast

podczas rozprawy dnia 03.07.2014 r. (k.104) pełnomocnik pozwanego T. O. (1) wyraził zgodę na cofnięcie pozwu nie wnosząc o zasądzenie kosztów. Wobec tego, Sąd mając na uwadze skuteczne cofnięcie przez powódkę pozwu wobec T. O. (1) na podstawie art. 203 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 355 § 1 k.p.c. w punkcie III wyroku umorzył postępowanie w stosunku do tegoż pozwanego.

O kosztach procesu orzeczono, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. (punkt II wyroku). Zasądzona kwota wynikała z opłaty od pozwu jaką powódka zobowiązana była uiścić w wysokości 100 zł.

Sąd podczas rozprawy w dniu 03.07.2014 r. :

- oddalił wniosek o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron albowiem jest to dowód subsydiarny przeprowadzany w sytuacji gdy po wyczerpaniu środków dowodowych lub w ich braku pozostały nie wyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy (art.299 k.p.c.), takowych zaś w niniejszej sprawie nie było,

- oddalił wniosek o dopozwanie G. B. albowiem zgodnie z art. 505 ⁴ § 1 k.p.c. zmiana powództwa w postępowaniu uproszczonym jest niedopuszczalna (…).