Sygn. akt II Ca 803/13
WYROKW IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ |
Dnia |
24 stycznia 2014 r. |
||||
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie: |
|||||
Przewodniczący – Sędzia |
SO Aurelia Pietrzak |
||||
po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2014 r. |
w Bydgoszczy |
||||
na posiedzeniu niejawnym |
|||||
sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej Oddział w P.z siedzibą w W. |
|||||
przeciwko M. W. |
|||||
o zapłatę |
|||||
na skutek apelacji pozwanego |
|||||
od wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu |
|||||
z dnia 2 lipca 2013 r. |
sygn. akt I C 837/13 |
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Inowrocławiu pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego.
II Ca 803/13
Powód (...) S.A. w W. w pozwie skierowanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym domagał się zasądzenia od pozwanego M. W. na swoją rzecz kwoty 481 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 25 lutego 2010 r. do dnia zapłaty oraz zasadzenia kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazał, że strony zawarły umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu, która wobec braku jej wypowiedzenia przez pozwanego, wznowiła się na kolejny okres. Z tego tytułu pozwany nie uregulował składki.
Nakazem zapłaty Sąd Rejonowy Lublin Zachód w Lublinie orzekł o żądaniu
pozwu i kosztach postępowania.
Nakaz zaskarżył sprzeciwem pozwany. W uzasadnieniu wskazał, że po uzgodnieniu z pracownikiem powoda wypowiedział umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, wysyłając wypowiedzenie faksem.
Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje :
Poza sporem pozostaje, że strony łączyła umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, zawarta w dniu 24 lutego 2010r. Zgodnie z treścią przepisu art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o
ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, jeżeli posiadacz pojazdu nie powiadomi zakładu ubezpieczeń o wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu na jaki została zawarta, uważa się że została zawarta kolejna umowa na okres 12 miesięcy. W myśl art. 159 ustawy postępowania wszczęte i niezakończone przed dniem jej wejścia w życie, toczą się wg przepisów dotychczasowych. W ocenie Sądu I instancji powyższe oznacza, że do skuteczności wypowiedzenia umowy winien mieć zastosowanie art. 18 ust. 1, który stanowił, że zawiadomienia i oświadczenia, które w związku z umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej o których mowa w art. 4 pkt 1-3 są składane przez strony umowy, powinny być sporządzane na piśmie i doręczane za potwierdzeniem odbioru lub przesyłane listem poleconym.
Zdaniem Sądu Rejonowego wypowiedzenie, którego dokonał pozwany, nie spełnia tych wymogów, a kopia nadania faksu również nie stanowi dowodu, że zostało dokonane wypowiedzenie umowy, a gdyby nawet tak przyjąć, to zostało ono dokonane po terminie, wynikającym z ustawy. W związku z powyższym Sąd I instancji uwzględnił żądanie pozwu.
O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.
Powyższy wyrok apelacją zaskarżył pozwany, zarzucając Sądowi Rejonowemu, że nie wziął pod uwagę wnioskowanych przez niego dowodów w postaci nagrań rozmów telefonicznych, podczas których pracownik powoda wprowadził pozwanego w błąd oraz że oparł się tylko na wyjaśnieniach powoda.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja powoda jest zasadna.
W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, iż niniejsza sprawa jest rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym. Pozwany działał w sprawie bez profesjonalnego pełnomocnika, zgłaszał już w sprzeciwie, że pracownik powoda pouczył go w jaki sposób należy złożyć wypowiedzenie, tj. że można przesłać je faksem. Przy czym Sąd Rejonowy uznał taki sposób przesłania wypowiedzenia za niedopuszczalny, nie biorąc pod uwagę, że sam powód w piśmie kierowanym do pozwanego (k. 12-13) wprost wskazał ten sposób zawiadomienia jako właściwy. Nadto pozwany wskazał, że istnieją zapisy z rozmów z pracownikiem powoda i żądał przeprowadzenia dowodu z nagrań, co Sąd Rejonowy w ogóle pominął. Pozwany również wskazał, że wypowiedzenie wysłał na numer podany przez pracownika powoda, a następnie dowiedział się, że był to faks do recepcji. Sąd Rejonowy w ogóle nie przeprowadził dowodu z zeznań pozwanego na powołane powyżej okoliczności. Zwrócić należy uwagę, iż w niniejszej sprawie, choć jest to sprawa uproszczona, nie zastosowano formularzy urzędowych, gdzie są stosowne pouczenia jak i rubryki na wpis m.in. wniosków dowodowych, a Sąd w inny sposób nie pouczył pozwanego w kwestiach zgłaszania wniosków dowodowych.
W myśl art. 505 9 § 1 1 k.p.c. apelację w postępowaniu uproszczonym można oprzeć na zarzutach naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie; naruszenia przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć wpływ na wynik sprawy.
W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy naruszył przepisy o postępowaniu dowodowym, w zasadzie pozbawiając pozwanego prawa do obrony. Skoro bowiem nie zastosowano w sprawie formularzy, w których pozwany, działający bez profesjonalnego pełnomocnika, byłby zobowiązany wprost do oznaczenia wniosków dowodowych, pozwany tak jak potrafił wskazał wnioski dowodowe, a Sąd nawet nie wezwał go do ich sprecyzowania, tj. do podania czy składa wniosek o przeprowadzenie dowodu z nagrań rozmów z pracownikiem powoda, w jakich datach, godzinach i czy ma powód na tę okoliczność te nagrania przedłożyć. Nadto nie wezwano pozwanego do określenia czy wnosi o jego przesłuchanie na okoliczności powołane w sprzeciwie, w zakresie wysłania faksem wypowiedzenia, kiedy i na jaki numer faksu.
Zgodnie z art. 505 11 § 1 k.p.c. sąd drugiej instancji nie przeprowadza postępowania dowodowego z wyjątkiem dowodu z dokumentu. Natomiast zgodnie z art. 386 § 4 k.p.c. sąd drugiej instancji może uchylić zaskarżony wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania tylko w razie nie rozpoznania przez sąd pierwszej instancji istoty sprawy albo gdy wydanie wyroku wymaga przeprowadzenia postepowania dowodowego.
W niniejszej sprawie, wobec braku prawidłowych pouczeń pozwanego (art. 210 § 2 1 k.p.c. w zw. z art. 217 k.p.c.) o składaniu wniosków dowodowych, braku wezwań do ich sprecyzowania, Sąd nie przeprowadził postępowania dowodowego wnioskowanego przez pozwanego, zatem wyrok w oparciu o powyższe przepisy należało uchylić i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Inowrocławiu.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd I instancji winien precyzyjnie wezwać pozwanego do określenia wniosków dowodowych, sprecyzowania okoliczności na jakie je powołuje, tj. m.in. czy żąda przesłuchania stron oraz zwrócenia się do powoda o udostępnienie nagrań rozmów z pracownikiem powoda, w jakich datach, godzinach, pod jakim numerem telefonu i na jaką okoliczność. Po sprecyzowaniu wniosków dowodowych Sąd winien podjąć w stosunku do nich stosowną decyzję procesową.