Pełny tekst orzeczenia

II Ca 1638/13

UZASADNIENIE

W ostatecznie sprecyzowanym pozwie skierowanym przeciwko Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G., I. Z. wniosła o pozbawienie w całości wykonalności tytułów wykonawczych w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Łęczycy z dnia 31 sierpnia 2004r., postanowienia Sądu Rejonowego w Łęczycy z dnia 30 stycznia 2007r., sygn. akt I Co 699/06, oraz postanowienia Sądu Rejonowego w Łęczycy z dnia 22 października 2008 r., sygn. akt I Ns 371/08. Powódka zawarła w pozwie wnioski o zwolnienie od kosztów sądowych w całości, o ustanowienie pełnomocnika z urzędu oraz o zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego.

Postanowieniem z dnia 10 czerwca 2011r. Sąd Rejonowy w Łęczycy zwolnił powódkę I. Z. od kosztów sądowych w części, a mianowicie od opłaty sądowej od pozwu i oddalił wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych w pozostałej części, zaś postanowieniem z dnia 12 października 2011 r. oddalił wniosek powódki o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Wyrokiem z dnia 12 września 2013 roku Sąd Rejonowy w Kutnie Wydział Zamiejscowy w Ł. pozbawił częściowo wykonalności tytuł wykonawczy- nakaz zapłaty Sądu Rejonowego w Łęczycy z dnia 31 sierpnia 2004 r. o sygnaturze I Nc 83/04 zasądzający solidarnie od M. K., G. G. (1) i T. A. na rzecz Spółdzielczej (...) w G. kwotę 9.749,71 zł z umownymi odsetkami w wysokości 40% od kwoty 7.188,90 zł od dnia 26 lipca 2004 r. do dnia zapłaty oraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 2.560,18 zł od dnia 26 lipca 2004 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu w kwocie 1.436,75 zł w części dotyczącej należności głównej w wysokości 5.862,28 zł oraz odsetek umownych od kwoty 7.188,90 zł od dnia 26 lipca 2004 r. do dnia 28 listopada 2011 r. a także w zakresie kwoty 2.417,48 zł od dnia 29 listopada 2011 r. do dnia zapłaty, oddalił powództwo w pozostałej części i zniósł wzajemnie między stronami koszty procesu.

Swe rozstrzygnięcie Sąd orzekający oparł na następujących ustaleniach faktycznych i ocenach prawnych.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 31 sierpnia 2004r., sygn. akt I Nc 83/04, Sąd Rejonowy w Łęczycy zasądził solidarnie od M. K., G. G. (1) i T. A. na rzecz Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G. kwotę 9.749,71zł z umownymi odsetkami od kwoty 7.188,90zł w wysokości 40% w stosunku rocznym od dnia 26 lipca 2004r. do dnia zapłaty, z ustawowymi odsetkami od kwoty 2.560,81zł od dnia 26 lipca 2004r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu w wysokości 1.436,75zł. W dniu 26 kwietnia 2005r. Sąd Rejonowy w Łęczycy nadał klauzulę wykonalności powyższemu nakazowi zapłaty w stosunku do M. K. oraz G. G. (1). Zasądzona powyższym nakazem zapłaty kwota wynikała z umowy pożyczki nr (...), zawartej przez M. K. ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową im. F. S. z siedzibą w G. w dniu 30 kwietnia 2002r. Umowa ta została poręczona przez G. G. (1) i T. A.. Postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2005r. Sąd Rejonowy w Łęczycy uchylił nakaz zapłaty z dnia 31 sierpnia 2004r. w stosunku do pozwanego T. A. i odrzucił pozew w stosunku do pozwanego T. A..

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Łęczycy prowadził przeciwko G. i M. K. postępowanie egzekucyjne w sprawie o sygn. akt Km 691/05 z wniosku Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G. w celu wyegzekwowania wyżej wskazanych należności. W toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego nie wyegzekwowano żadnej kwoty od dłużników. Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2007r., sygn. akt I Co 699/06, Sąd Rejonowy w Łęczycy nadał nakazowi zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Łęczycy z dnia 31 sierpnia 2004r., sygn. akt I Nc 83/04, klauzulę wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika E. G. z ograniczeniem jej odpowiedzialności do majątku objętego wspólnością majątkową z G. G. (1). W piśmie z dnia 21 lutego 2007r. Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa im. F. S. z siedzibą w G. wniosła o wszczęcie postępowania przeciwko E. G.. Postanowieniem z dnia 22 października 2008r. Sąd Rejonowy w Łęczycy stwierdził, że spadek po M. K., nabyły siostry I. Z. i E. G. po ½ części spadku każda z nich.

Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa im. F. S. z siedzibą w G. wystąpiła, w dniu 6 marca 2007r., przeciwko E. A. – spadkobierczyni T. A. o zapłatę kwoty 17.297,07zł z umownymi odsetkami od kwoty 7.188,90zł w wysokości 40% w stosunku rocznym od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 10.108,17zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. Dochodzona kwota wynikała z umowy poręczenia zapłaty kwoty z umowy pożyczki nr (...).

Wyrokiem z dnia 29 czerwca 2007r., sygn. akt I C 63/07, Sąd Rejonowy w Łęczycy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu. W dniu 17 sierpnia 2007r. Sąd Rejonowy w Łęczycy nadał klauzulę wykonalności powyższemu wyrokowi.

W dniu 7 września 2007r. Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa im. F. S. z siedzibą w G. wystąpiła do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Skierniewicach o wszczęcie egzekucji na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w Łęczycy z dnia 29 czerwca 2007r., sygn. akt I C 63/07. W postępowaniu egzekucyjnym przyznano koszty zastępstwa adwokackiego w postępowaniu egzekucyjnym, w kwocie 660 zł, wierzyciel uiścił także zaliczkę na wydatki w wysokości 53,70 zł. W toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego komornik przekazał na rzecz Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G. kwotę 3.095,63zł.

E. A. zmarła w dniu 6 września 2009r. Postanowieniem z dnia 6 listopada 2009r., Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Skierniewicach umorzył postępowanie egzekucyjne przeciwko E. A. wobec stwierdzenia bezskuteczności dalszej egzekucji. W piśmie z dnia 25 września 2008r. Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa im. F. S. z siedzibą w G. poinformowała E. G., iż wyraża zgodę na odstąpienie od niej roszczeń związanych z umową pożyczki nr (...), pod warunkiem wpłaty kwoty 12.500zł do dnia 15 października 2008r. W piśmie z dnia 9 października 2008r. pozwany przedłużył E. G. termin wpłaty kwoty 12.500zł do dnia 28 listopada 2008r.

W dniu 4 listopada 2008r. E. G. uiściła na rzecz Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G. kwotę 12.500 zł.

Na skutek wniosku złożonego przez Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową im. F. S. z siedzibą w G., na podstawie art. 825 pkt 1 k.p.c. komornik umorzył postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikom G. G. (1) i E. G..

Po uiszczeniu przez E. G. kwoty 12.500zł, w dniu 4 listopada 2008r. dług, z umowy pożyczki nr (...), zawartej przez M. K. ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową im. F. S. z siedzibą w G. w dniu 30 kwietnia 2002r., wynosił 3.887,43zł. Na kwotę tą składał się wyłącznie kapitał pożyczki. W toku postępowania egzekucyjnego E. G. uiściła na rzecz pozwanego łącznie kwotę 21.800 zł. Z kwoty tej wierzyciel zaliczył 2.323,75zł na koszty postępowania sądowego i koszty postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 691/05, 12.305,83zł, na odsetki umowne w wysokości 40% w stosunku rocznym, 1.308,14zł na odsetki ustawowe, 2.560,81zł na skapitalizowane odsetki oraz 3.301,42zł tytułem kapitału pożyczki.

W dniu 10 listopada 2010r. Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa im. F. S. z siedzibą w G. wniosła o podjęcie postępowania egzekucyjnego zawieszonego, w stosunku do dłużnika M. K., postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Łęczycy w dniu 26 lipca 2007r., z udziałem spadkobierców M. E. G. i I. Z., na podstawie tytułu wykonawczego – nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 31 sierpnia 2004r., sygn. akt I Nc 83/04, bez ograniczenia dochodzonej kwoty. W toku postępowania egzekucyjnego, w dniu 15 czerwca 2011r., Urząd Skarbowy w Ł. przekazał komornikowi kwotę 501zł tytułem wierzytelności Skarbu Państwa względem I. Z.. Z kwoty 501zł na poczet opłaty egzekucyjnej komornik potrącił 64,70zł, 5 zł wyniósł koszt przelewu, a przekazana wierzycielowi kwota 431,30 zł został zaliczona w całości na poczet kosztów postępowania egzekucyjnego. Postanowieniem z dnia 25 maja 2011r. Komornik Sądowy przy Sadzie Rejonowym w Łęczycy na podstawie art. 825 pkt 1 k.p.c. umorzył, co do E. G. postępowanie egzekucyjne.

Powołany w przedmiotowej sprawie biegły sądowy z zakresu rachunkowości, po uwzględnieniu wszystkich wpłat uiszczonych na konto pozwanego związanych z zaciągniętą, w dniu 30 kwietnia 2002r., przez M. K. pożyczką wyliczył, iż wysokość zadłużenie powódki I. Z. na dzień 29 listopada 2011r. wynosiła 3.887,43zł tytułem należności głównej, 4.771,42zł tytułem odsetek umownych, 482,73zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu egzekucyjnym, 60zł tytułem kosztów klauzuli, tytułem kosztów stwierdzenia nabycia spadku 127zł.

Ustalając powyższy stan faktyczny, Sąd I instancji oparł się na treści załączonych do akt sprawy dokumentów, których prawdziwość nie została przez strony zakwestionowana, zeznań świadka E. G. oraz opinii biegłego sądowego z zakresu rachunkowości.

Powódka I. Z. oparła żądanie powództwa przeciwegzekucyjnego na przepisie art. 840§1 pkt 2 k.p.c. Przepis ten w istotnym zakresie stanowi, że powództwo opozycyjne może opierać się na tym, że po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło lub nie może być egzekwowane.

Wśród zdarzeń, wskutek których zobowiązanie wygasa, należy wymienić spełnienie samego świadczenia. Niewątpliwie w przedmiotowej sprawie doszło do częściowego spełnienia świadczenia na rzecz pozwanego, co w sposób niebudzący najmniejszych wątpliwości wynika z opinii biegłego sądowego z zakresu rachunkowości. Po powstaniu tytułu egzekucyjnego wierzyciel otrzymał od E. G. kwotę 21.800zł. Kwota ta została zaliczona częściowo na poczet odsetek i kosztów, a częściowo na poczet należności głównej.

Stosownie do treści 451§1 k.c. wierzycielowi przysługuje prawo zaliczenia spełnionego świadczenia na poczet zaległych należności ubocznych, w tym odsetek i kosztów. Pozwany był zatem uprawniony do zaliczenia otrzymanych od E. G. kwot w pierwszej kolejności na poczet odsetek i kosztów. Strona pozwana była także uprawniona do naliczania od kwoty niespłaconego kapitału pożyczki odsetek umownych w wysokości 40% w stosunku rocznym. Umowa pożyczki została zawarta w dniu 30 kwietnia 2002r. Do wierzytelności wynikającej z tejże umowy nie ma zatem zastosowania ograniczenie wysokości odsetek wynikających z czynności prawnej do wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, zawarte w art. 359§2 1 k.c. Odsetki maksymalne zostały, bowiem wprowadzone ustawą z dnia 7 lipca 2005r. i obowiązują od dnia 20 lutego 2006r. Stosownie do treści art. 5 cyt. ustawy z dnia 7 lipca 2005r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz o zmianie niektórych innych ustaw / Dz. U. nr 157, poz. 1316 /, przepisy tejże ustawy stosuje się do czynności prawnych dokonywanych po jej wejściu w życie.

Kwota należności głównej została częściowo zaspokojona dopiero w dniu 4 listopada 2008r. W tej dacie do uiszczenia przez powódkę pozostała kwota 3.887,42zł. Od tej kwoty naliczane były dalsze odsetki umowne w wysokości 40% w stosunku rocznym. Wierzytelność wynikająca z umowy pożyczki nie została natomiast zaspokojona w toku egzekucji przeciwko E. A.. Wyegzekwowana od E. A. kwota została, bowiem w całości zaliczona przez wierzyciela na poczet kosztów procesu i kosztów postępowania egzekucyjnego.

Fakt zwolnienia z długu E. G. przez pozwanego pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy, albowiem odnosi się jedynie do tego dłużnika solidarnego i nie ma wpływu na sytuację prawną drugiego dłużnika solidarnego – I. Z.. Stosownie bowiem do treści art. 373 k.c. zwolnienie z długu lub zrzeczenie się solidarności przez wierzyciela względem jednego z dłużników solidarnych nie ma skutku względem współdłużników. Ściągnięta w drodze egzekucji od I. Z. kwota 501 zł została natomiast w całości przeznaczona na opłatę egzekucyjną, koszty przelewu i należne pozwanemu koszty postępowania egzekucyjnego.

Dokonując powyższych ustaleń i ocen Sąd I instancji pozbawił wykonalności wyżej wskazany tytuł wykonawczy, co do należności głównej w takim zakresie, w jakim została ona zaspokojona przez E. G. dnia 4 listopada 2008r., tj., co do kwoty 5.862,28zł. W zakresie odsetek umownych w wysokości 40% w stosunku rocznym liczonych od kwoty 7.188,90zł, Sąd pozbawił tytuł wykonawczy wykonalności w zakresie odsetek naliczanych od dnia 26 lipca 2004r. do dnia 28 listopada 2011r. Na dzień 29 listopada 2011r. należne odsetki umowne wynosiły 4.771,42zł, a kwota 2.417,48zł stanowi różnicę pomiędzy kwotą należnych na ten dzień odsetek, a kwotą, od której odsetki były naliczane tj. 7.188,90zł.

Uznając, iż powódka utrzymała się w swoim roszczeniu niemal w połowie Sąd orzekający zniósł między stronami koszty postępowania.

Powyższe rozstrzygnięcie apelacją zaskarżyły obie strony.

Powódka zaskarżyła wyrok w zakresie punktu 2 i 3 to jest w części oddalającej powództwo i orzeczenie o kosztach procesu. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucono:

1.naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na treść wyroku to jest:

- art. 5 k.p.c. poprzez brak lub błędne pouczenia w trakcie procesu;

- art. 117 k.p.c. poprzez odmowę przyznania powódce pomocy prawnej z urzędu;

- art. 233§ 1 k.p.c. poprzez zaniechanie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego;

- art. 328§ 2 k.p.c. poprzez sporządzenie uzasadnienia, w którym nie wyjaśniono podstawy faktycznej wyroku.

2. niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych, a w szczególności ugody zawartej przez E. G. z pozwanym w zakresie uregulowania całego zadłużenia przez wszystkich zobowiązanych;

3. sprzeczność ustaleń Sądu z treścią zebranego materiału dowodowego w zakresie wysokości zadłużenia;

4. obrazę przepisów prawa materialnego to jest art. 5, 58§ 2,388, 366§ 1, oraz 383 poprzez ich niewłaściwe zastosowanie.

Formułując powyższe zarzuty powódka wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania za obie instancje, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Strona pozwana zaskarżyła wyrok Sądu I instancji w części obejmującej pkt 1 i 3 zarzucając:

- obrazę przepisów prawa materialnego to jest art. 840 § 1 pkt.2 k.p.c. przez jego błędną interpretację i niewłaściwe przyjęcie, że zachodzą przesłanki do pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności „od dnia 26 lipca 2004 roku do 28 listopada 2011 r., a także w zakresie kwoty 2.417,48 zł od dnia 29 listopada 2011 r. do dnia zapłaty”

- naruszenie przepisów postępowania to jest art. 233 § 1 k.p.c. przez sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego, mającą wpływ na treść orzeczenia polegającą na błędnym przyjęciu, że tytułu wykonawczy powinien być pozbawiony wykonalności „od dnia 26 lipca 2004 roku do 28 listopada 2011 r., a także w zakresie kwoty 2.417,48 zł od dnia 29 listopada 2011 r. do dnia zapłaty”, podczas gdy z materiału dowodowego taki okres czasowy nie wynika, a ponadto przez przyjęcie, że należy pozbawić tytuł wykonawczy wykonalności w zakresie odsetek od kwoty 2.417,48 zł podczas gdy taka kwota nie była przez pozwaną naliczana oraz naruszenie art. 100 k.p.c. poprzez niewłaściwe przyjęcie, że zachodzą przesłanki do jego zastosowania.

Podnosząc wyżej wskazane zarzuty pozwana wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku w pkt 1 i wpisanie w miejsce sformułowania „od dnia 26 lipca 2004 roku do 28 listopada 2011 r., a także w zakresie kwoty 2.417,48 zł od dnia 29 listopada 2011 r. do dnia zapłaty” sformułowania „od dnia 26 lipca 2004 r. do dnia 4 listopada 2008 r.” oraz w pkt 3 poprzez zasądzenie od powódki kosztów postępowania o także zasądzenie od powódki kosztów postępowania apelacyjnego.

Rozpoznając apelację Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Obie apelacje w części zasługują na uwzględnienie.

Jakkolwiek ustalenia faktyczne poczynione przez Sad I instancji uznać należy za prawidłowe, to z ustaleń tych Sąd orzekający nie wywiódł prawidłowych wniosków, czego efektem było po części nieprawidłowe rozstrzygnięcie. I tak prawidłowo Sąd I instancji ustalił, że w trakcie postępowania egzekucyjnego nie wyegzekwowano od dłużników żadnych należności, zaś po dokonaniu wpłat na rachunek wierzyciela przez jednego z dłużników solidarnych- E. G.- kwoty 12.500zł, w dniu 4 listopada 2008r. dług, z umowy pożyczki nr (...), zawartej przez M. K. ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową im. F. S. z siedzibą w G. w dniu 30 kwietnia 2002r., wynosił 3.887,43zł. Na kwotę tą składał się wyłącznie kapitał pożyczki. Skoro tak, to konsekwentnie należało przyjąć, że wszystkie objęte nakazem zapłaty należności ( poza kwotą 3.887,43zł należności głównej i umownymi odsetkami w wysokości 40% w stosunku rocznym liczonymi od tej kwoty za okres od dnia 5 listopada 2008 r. do dnia zapłaty) wobec ich zapłaty do rąk wierzyciela wygasły. W tej zatem części powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Łęczycy z dnia 31 sierpnia 2004r. było zasadne, zaś apelacja powódki, w części w jakiej Sąd I instancji oddalił powództwo o pozbawienie wykonalności wyżej wskazanego tytułu wykonawczego w zakresie odsetek ustawowych od kwoty 2.560,81zł od dnia 26 lipca 2004r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu w wysokości 1.436,75zł okazała się zasadna.

Nie sposób też odmówić słuszności skarżącej pozwanej, zarzucającej wyrokowi Sądu Rejonowego niezrozumiałość w części rozstrzygnięcia o uchyleniu wyżej wskazanego tytułu wykonawczego w zakresie odsetek umownych w wysokości 40%, zarówno co do kwoty od jakiej odsetki te winny być w dalszym ciągu liczone, jak i okresu odsetkowego. Uznając zasadność argumentacji pozwanej w części obejmującej nieprawidłowe wskazanie w zaskarżonym wyroku daty granicznej okresu, za jaki uchylono obowiązek zapłaty roszczenia odsetkowego ,Sąd Okręgowy zmienił w tym zakresie wyrok przyjmując, że skoro na dzień 4 listopada 2008 r. zobowiązanie objęte wyżej wskazanym nakazem zapłaty obejmowało wyłącznie kwotę 3.887,43zł, to odsetki w wysokości umownej należą się od tej kwoty i naliczane być mogą od dnia 5 listopada 2008 r.

Pozostałe zarzuty obu apelacji nie są zasadne, co skutkuje oddaleniem obu apelacji w pozostałej części.

Mimo formalnego rozbudowania stawianych w apelacji powódki zarzutów uzasadnienie apelacji koncentruje się w istocie na trzech kwestiach: bezpodstawnej zdaniem skarżącej odmowie przyznania jej pomocy prawnej z urzędu, wadliwym przyjęciu przez Sąd I instancji, że ugoda zawarta przez E. G. z pozwanym nie zwalniała z długu pozostałych zobowiązanych solidarnie oraz, że przyjęte w wyroku i w jego uzasadnieniu wyliczenia zadłużenia nie są zgodne z opinią biegłego z dnia 29.10.13 r.

Wskazać w tym miejscu należy, że w zasadniczej części odniósł się do nich Sąd I instancji i powołana w uzasadnieniu tego Sądu argumentacja zasługuje w ocenie Sądu Okręgowego na pełną aprobatę. Nie ma racji powódka podnosząc, iż Sąd I instancji nieprawidłowo ocenił ugodę, jaką zawarła współdłużniczka solidarna E. G. z pozwanym. Z przedstawionych przez strony dokumentów, a zwłaszcza z korespondencji pozwanej z E. G. jednoznacznie wynika, że zapłata 12.500 zł na rzecz pozwanego była warunkiem zwolnienie z długu jedynie E. G. i odnosi się jedynie do tego dłużnika solidarnego. Skoro zatem zgodnie z treścią art. 373 k.c. zwolnienie z długu lub zrzeczenie się solidarności przez wierzyciela względem jednego z dłużników solidarnych nie ma skutku względem współdłużników, to zwolnienie z długu E. G. nie ma wpływu na sytuację prawną drugiego dłużnika solidarnego – I. Z..

Zarzut naruszenia przepisów postępowania mający wpływ na treść wyroku poprzez odmowę przyznania powódce pomocy prawnej z urzędu nie może odnieść zamierzonego przez powódkę skutku na obecnym etapie postępowania. Istotnie postanowieniem z dnia 12 października 2011 r. Sąd I instancji oddalił wniosek powódki o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Postanowienie to zostało powódce doręczone wraz z pouczeniem o terminie i sposobie zaskarżenia i uprawomocniło się wobec nie zaskarżenia go przez powódkę. Stosownie do treści art.380 k.p.c. rozpoznając apelację Sąd II instancji na wniosek strony rozpoznaje tylko te postanowienia Sądu I instancji, które nie podlegają zaskarżeniu w drodze zażalenia, a miały wpływ na rozstrzygnięcie sprawy. Postanowienie o odmowie przyznania pomocy prawnej z urzędu, jak wyżej wskazano, nie należy do tej kategorii orzeczeń, bowiem podlega ono zaskarżeniu w drodze zażalenia. Prawomocność zaskarżalnego orzeczenia ma ten skutek, że orzeczenie takie wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz także inne sądy w tym i sąd odwoławczy.

W zakresie zaś podniesionego w apelacji pozwanej, reprezentowanej przez zawodowego pełnomocnika, zarzutu naruszenia art.100 k.p.c., to ze względu na nie wskazanie jakiejkolwiek argumentacji w tym zakresie, zarzut ten potraktować należy jako stricte polemiczny, co zwalnia Sąd Okręgowy z jego szczegółowej analizy.

Mając powyższe na uwadze Sad Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok na podstawie art.386 § 1 k.p.c., zaś w pozostałym zakresie oddalił obie apelacje na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c. uznając ,że zarówno wynik tego postępowania, jak i wyjątkowo trudna sytuacja materialna powódki dają podstawy do jego zastosowania.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13