Sygn. akt II Ca 153/14
Dnia 3 kwietnia 2014 r.
Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Jerzy Dydo
Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski
SO Aleksandra Żurawska
Protokolant: Violetta Drohomirecka
po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2014 r. w Świdnicy
na rozprawie
sprawy z powództwa A. Z.
przeciwko (...) Spółce (...) z o.o. Oddziałowi we W. Zakładowi w W.
o zapłatę 19.537,50 zł
na skutek apelacji strony pozwanej
od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy
z dnia 5 grudnia 2013r. sygn. akt I C 444/11
I. oddala apelację;
II. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda 300 zł kosztów postępowania apelacyjnego.
Sygn..akt II Ca 153/14
Wyrokiem z dnia 5.12.2013r Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny zasądził od strony pozwanej (...) Spółki z o.o. Oddział we W. Zakład w W. na rzecz powoda A. Z. 1.946,94 zł z odsetkami ustawowymi od 4.07.2011r oddalając powództwo w pozostałej części. Ponadto Sąd Rejonowy zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej 1.835,90 zł kosztów procesu i obciążył strony kosztami sadowymi.
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
Powód jest właścicielem nieruchomości w postaci gospodarstwa rolnego bez zabudowań, położonej w Ś. przy ulicy (...), opisanej w księdze wieczystej Kw nr (...), prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Świdnicy.
Na nieruchomości powoda posadowione są gazociągi średniego ciśnienia (...)relacji W. – O. i (...), zasilający elektrociepłownię (...) oraz nieczynny gazociąg podwyższonego średniego ciśnienia (...) relacji L. - B., stanowiące własność strony pozwanej. Gazociąg (...)przebiega wzdłuż granicy działki.
Gazociąg (...) W. – O. posiada ciśnienie (...), gazociąg (...), zasilający elektrociepłownię w Ś. posiada ciśnienie 0, (...).
Gazociąg relacji W. – O. o średnicy 300 mm średniego ciśnienia przebiega z południa na północ i na działce powoda ma długość 68 m, gazociąg, zasilający ciepłownię w Ś. ma średnicę 160 mm średniego ciśnienia i przebiega przez działkę powoda bezpośrednio przy potoku C. na długości 90 m na głębokości 1, 3 m.
Wielkość strefy ochronnej dla gazociągów, przebiegających przez działkę powoda wynosi 3 m. Łączna powierzchnia strefy ochronnej dla obu gazociągów wynosi 474 m2.
Gazociąg (...)relacji W. – O. został wybudowany na mocy decyzji administracyjnych w 1962 r.
Gazociąg podwyższonego średniego ciśnienia (...)relacji B. – L. został całkowicie wyłączony z eksploatacji.
Powód pismem z dnia 22 czerwca 2011 r. wezwał stronę pozwaną do uiszczenia kwoty 19.537, 50 zł tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie w okresie ostatnich 10 lat z nieruchomości, stanowiącej jego własność w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania od rygorem skierowania sprawy na drogę sądową.
Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał, że powództwo jest słuszne co do zasady i opiera się na przepisie art.224 kc w związku z art.230 kc. Jako nietrafne Sąd Rejonowy uznał podnoszone w odpowiedzi na pozew zarzuty braku legitymacji biernej strony pozwanej oraz zasiedzenia przez nią służebności gruntowej. Postępowanie dowodowe wykazało bowiem, że strona pozwana jest właścicielem gazociągów przechodzących przez nieruchomość powoda, a początek biegu zasiedzenia rozpoczął się w lutym 1989r. Nie upłynął zatem termin 30 lat do zasiedzenia służebności gruntowej. Sąd Rejonowy przyjął, że strona pozwana była posiadaczem w złej wierze.
Ustalając wysokość wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości powoda Sąd Rejonowy oparł się na opinii biegłego, który przyjął jednak inną wielkość pasa ochronnego. Sąd Rejonowy ustalił szerokość pasa ochronnego na podstawie nowego rozporządzenia Ministra Gospodarki z 26.04.2013r w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie. Szerokość strefy ochronnej Sąd Rejonowy przyjął na 3 m, a następnie wyliczył wynagrodzenie ustawiając do wzoru z opinii biegłego zamiast strefy ochronnej 1m strefę 3m.
O kosztach procesu Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art.100 kpc stosownie je rozdzielając.
Od wyroku Sądu pierwszej instancji apelację złożyła pozwana zaskarżając wyrok w całości i zarzucając;
I.
naruszenie prawa materialnego, tj. § 112 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 26 kwietnia 2013r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie (Dz. U. 2013, poz.630) poprzez błędne przyjęcie, że biegły w opinii uzupełniającej winien zastosować przepisy Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 26 kwietnia 2013r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie (Dz. U. 2013, poz.630) przez co poczynił błędne ustalenia w kwestii wielkości pasa ochronnego dla gazociągów posadowionych na nieruchomości powoda
-podczas gdy w dacie wydania opinii uzupełniającej przepisy te nie weszły jeszcze w życie z uwagi na trzymiesięczny okres
vacatio legis, biegły więc prawidłowo zastosował przepisy Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 30 lipca 2001r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe (Dz.U. 2001, nr 97, poz. 1055)
II. naruszenie prawa procesowego, tj. art. 233 §1 kpc w zw, z art. 278 kpc polegającym na jednostronnej zmianie treści opinii uzupełniającej biegłego K. B. w zakresie wyceny wysokości wynagrodzenia za bezumowne korzystanie przez pozwaną z nieruchomości powoda poprzez poczynienie samodzielnych ustaleń w kwestii wielkości pasa ochronnego dla gazociągów posadowionych na nieruchomości powoda, a tym samym poprzez ustalenie spornego wynagrodzenia w wysokości całkowicie różnej od kwoty wyliczonej przez biegło w opinii z dnia 31 maja 2013r.
- podczas gdy wycena wysokości wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości w przedmiotowej sprawie wymaga wiadomości specjalnych z zakresu geodezji i wyceny nieruchomości i jako przeprowadzona przez specjalistę w tej dziedzinie nie może stanowić odmiennych ustaleń sądu, który takiej wiedzy nie posiada.
Mając na uwadze powyższe zarzuty, strona pozwana wniosła o:
1) uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji;
2) zasądzenie od powoda na rzecz strony pozwanej kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym według norm przepisanych.
Sąd Okręgowy zważył:
Apelacja jest bezzasadna.
Nietrafny jest zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy prawa materialnego w szczególności § 112 rozp. Ministra Gospodarki z dnia 26.04.2013r w sprawie warunków jakim powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie. Zgodnie z art.316 § 1 kpc po zamknięciu rozprawy sąd wydaje wyrok, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy /…/. Rozstrzygając sprawę sąd opiera się na przepisach prawa materialnego obowiązujących w chwili wyrokowania, chyba, że przepisy przejściowe przewidują stosowanie przepisów poprzednio obowiązujących, wówczas sąd stosuje przepisy wskazane w przepisach przejściowych. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 26.04.2013r niewątpliwie obowiązywało w chwili wyrokowania i miało zastosowanie w przedmiotowej sprawie. Ustalenie strefy kontrolowanej na podstawie powołanego wyżej rozporządzenia przez Sąd Rejonowy było zatem prawidłowe.
Nietrafny jest również zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy przepisów procedury a mianowicie art.233 § 1 kpc w związku z art.278 kpc. Sąd Rejonowy ustalił wysokość wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości korzystając z wiedzy specjalnej zawartej w opinii biegłego K. B., co wynika jednoznacznie z uzasadnienia zaskarżonego wyroku. Wyliczenie wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości dokonane przez Sąd Rejonowy polegało bowiem na wstawieniu do wzoru z opinii biegłego tylko jednej innej cyfry, a mianowicie trzy metrowej strefy kontrolowanej zamiast jedno metrowej i dokonanie prostej czynności mnożenia na poziomie wiedzy szkoły podstawowej. Należy ponadto zauważyć, że dowód z opinii biegłego jak każdy inny dowód podlega ocenie sądu i nie w każdej sprawie potrzebna jest wiedza specjalna. Ustalenie strefy kontrolowanej na podstawie powołanego wyżej rozporządzenia wymaga umiejętności czytania aktów prawnych, a więc wiedzy prawniczej, którą sąd niewątpliwie posiada .
Z powyższych względów na podstawie art.385 kpc apelacja jako bezzasadna podlegała oddaleniu. O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art.98 kpc.