Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Górski

Sędziowie: SO Agnieszka Woźniak

SO Piotr Sałamaj

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Joanna Witkowska

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2014 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) D. M., A. (...) spółki jawnej w S.

przeciwko (...) spółce akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 21 października 2013 roku, sygnatura akt XI GC 199/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w punktach I i III w ten sposób, że zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 10 887,56 zł (dziesięć tysięcy osiemset osiemdziesiąt siedem złotych i pięćdziesiąt sześć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 7 kwietnia 2011 r., oddala powództwo w pozostałym zakresie oraz zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 1331,98 zł (jeden tysiąc trzysta trzydzieści jeden złotych i dziewięćdziesiąt osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

II.  oddala apelację w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 109,66 zł (sto dziewięć złotych i sześćdziesiąt sześć groszy) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

SSO Agnieszka Woźniak SSO Krzysztof Górski SSO Piotr Sałamaj

Sygn. akt VIII Ga 32/14

UZASADNIENIE

Powód N. D. M., A. (...) spółka jawna w S. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego (...) spółki akcyjnej w W. kwoty 16.453,36 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 6 kwietnia 2011 roku do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania. Dochodzona pozwem kwota stanowiła wyrównanie poniesionej przez powoda szkody w związku z uszkodzeniem ciągnika siodłowego w kwocie 6.481,82 zł i naczepy w kwocie 9.971,54 zł. Odpowiedzialność pozwanego wynika z zawartej z nim umowy ubezpieczenia AC.

Nakazem zapłaty z dnia 4 stycznia 2013 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie uwzględnił żądanie pozwu.

Powyższy nakaz pozwany zaskarżył w całości i wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania. Pozwany podniósł, że wypłacił powodowi odszkodowanie, które w całości rekompensuje powstałą szkodę. Pozwany zarzucił, że na podstawie umowy ubezpieczenia autocasco był zobowiązany do zapłaty kosztów powstałych w wyniku podejmowania czynności określonych w § 6 ust. 1 OWU do wysokości 10 % sumy ubezpieczenia. Suma ubezpieczenia za te czynności dla naczepy wynosiła 46.593 zł, a dla ciągnika 112.939 zł, co powoduje, że wysokość odszkodowania z tego tytułu nie może przekraczać odpowiednio kwot 4.659,30 zł i 11.293,20 zł.

Wyrokiem wydanym w dniu 21 października 2013 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 16.453,36 zł z odsetkami od dnia 7 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty, w punkcie II oddalił powództwo co do odsetek w pozostałym zakresie, zaś w punkcie III zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.240 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało oparte na następujących ustaleniach i wnioskach.

W dniu 23 grudnia 2010 roku około godz. 20.00 wykorzystywany przez powódkę w prowadzonej działalności gospodarczej ciągnik siodłowy M. (...) wraz z naczepą (...) (...) jadąc w kierunku T. (Szwecja) drogą (...) na wysokości miejscowości T. z powodu bardzo złych warunków atmosferycznych wpadły w poślizg i stoczyły się na pobocze. Ze względu na złe warunki atmosferyczne pojazdy przez kilka dni pozostawały na miejscu zdarzenia i dopiero w dniu 4 stycznia 2011 roku zostały przetransportowane do Malmo. Pojazdy zostały pozostawione oddzielnie na dwóch parkingach firmy (...). Naczepa była przedmiotem leasingu przed powoda od firmy Handlowy (...) sp. z o.o. Z kolei ciągnik był leasingowany od (...) sp. z o.o., ale przed szkodą w dniu 10 listopada 2010 roku został nabyty przez powoda i w związku z tym powód wszedł we wszystkie prawa wynikające z ubezpieczenia AC u pozwanej.

Ciągnik był objęty wieloletnim ubezpieczeniem AC u pozwanego na sumę ubezpieczenia 175.477 zł, zaś naczepa była ubezpieczona w ramach ubezpieczenia AC u pozwanego na sumę ubezpieczenia 46.593 zł z udziałem własnym 500 zł. W zakresie nieuregulowanym w certyfikacie do umowy ubezpieczenia miały zastosowanie przepisy ogólnych warunków ubezpieczenia autocasco dla klienta korporacyjnego.

Pozwany został zawiadomiony o wystąpieniu szkody i przyjął odpowiedzialność, co do zasady, zarówno jeżeli chodzi o ciągnik, jak naczepę. Likwidacja szkody w zakresie uszkodzeń ciągnika i naczepy została zakończona poprzez wypłatę przez pozwanego odszkodowania odpowiednio firmie Handlowy (...) sp. z o.o. i powodowi. Powód nie rości z tego tytułu do pozwanego żadnych dodatkowych roszczeń.

W toku postępowania likwidacyjnego pozwany wymagał od powoda, aby oględziny pojazdów były dokonane w Polsce. Z tego tytułu powód poniósł dodatkowe koszty z tytułu ściągnięcia pojazdów z pobocza, uprzątnięcia jezdni, holowania pojazdów, ich parkowania oraz transportu do Polski, których pozwana dotychczas nie zwróciła w całości. Koszty takie mogą być rekompensowane z ubezpieczenia AC. Zakresem ubezpieczenia (§ 6 ust. 1 i 2 OWU pozwanej) objęty był także zwrot, uzasadnionych okolicznościami danego zdarzenia, kosztów:

1)  zabezpieczenia uszkodzonego pojazdu w okresie nie dłuższym niż do 3 dni po dokonaniu oględzin i sporządzeniu powypadkowej kalkulacji kosztów naprawy pojazdów lub protokołu szkody;

2)  holowania lub transportu uszkodzonego pojazdu z miejsca zdarzenia, pod warunkiem że usługi te nie mogły być świadczone w ramach posiadanego przez Ubezpieczonego ubezpieczenia (...).

Pozwany zastrzegł, że powyższe koszty będzie zwracał do wysokości 10% sumy ubezpieczenia, chyba że umówiono się inaczej.

W zakresie szkody związanej z ciągnikiem Sąd Rejonowy ustalił, że suma ubezpieczenia ciągnika wynosiła 175.477 zł. Tytułem naprawienia szkody w samym pojeździe, która przybrała postać szkody całkowitej, pozwany wypłacił powodowi kwotę 48.739,84 zł. Na skutek wypłaty odszkodowania odpowiedzialność pozwanej ograniczyła się zatem do kwoty 126.737,20 zł. Jednocześnie odpowiedzialność pozwanej ograniczona została do wysokości 10 % sumy ubezpieczenia tj. do kwoty 17.547,70 zł.

Sąd Rejonowy wskazał, że powód poniósł koszty wyciągnięcia ciągnika, uprzątnięcia miejsca wypadku, holowania ciągnika, postoju ciągnika na parkingu i załadowania ciągnika do transportu do Polski w wysokości 23.899 (...). Tytułem transportu ciągnika promem powód uiścił koszty opłaty promowej w wysokości 1.097,80 zł.

Pozwany wypłacił powodowi odszkodowanie w wysokości 548,90 złotych tytułem kosztów przeprawy promowej ciągnika oraz 5.932,92 zł tytułem kosztów holowania ciągnika tj. łącznie 6.481,82 zł czyli 50% kosztów. Pozwany uznał, że w przesłanych jej fakturach ujęty był zarówno ciągnik, jak i naczepa.

W zakresie szkody związanej z naczepą Sąd Rejonowy ustalił, że suma ubezpieczenia naczepy wynosiła 46.593 zł. Pozwany wypłacił odszkodowanie w kwocie 36.621,46 zł bezpośrednio właścicielowi naczepy Handlowy (...) sp. z o.o.

Przetransportowanie naczepy do Polski wymagało wynajęcia specjalistycznej naczepy ponadgabarytowej. Powód uzyskał ofertę takiego transportu za 16.000 (...) i 8.000 (...) na prom do Polski. Z uwagi na duże koszty transportu powód zaproponował pozwanemu, że przetransportuje naczepę do Polski na własną rękę, a pozwany pokryje wynikłe stąd koszty. Na podstawie wzajemnych uzgodnień powód wysłał do Szwecji dwóch pracowników, którzy dokonali demontażu naczepy w taki sposób, aby można było ją przetransportować do Polski innym ciągnikiem i naczepą powoda, które wracały do Polski ze Szwecji bez ładunku.

Powód poniósł koszty wyciągnięcia naczepy, holowania naczepy, postoju naczepy na parkingu, załadowania naczepy do transportu do Polski w wysokości 36.944 (...). Zgodnie z § 24 OWU pozwanej odszkodowanie wypłacane jest w PLN, przy czym, jeżeli w związku ze szkodą powstałą za granicą Rzeczypospolitej Polskiej zostały poniesione wydatki w walucie obcej, odszkodowanie ustalane jest w złotych według średniego kursu walut NBP z dnia ustalenia odszkodowania. OWU pozwanej nie wskazują, jaki dzień jest dniem ustalenia odszkodowania. Z treści faktury (...) wynika jednak, że dniem jej płatności był dzień 7 marca 2011 roku, w związku z czym strona powodowa przeliczyła koszty poniesione w (...) na PLN wg średniego kursu NBP z tego dnia tego dnia, który wynosił 0,4484 zł, co daje kwotę 16.588,11 zł.

Z tytułu przejazdu ciągnika (...) i naczepy, którą ciągnął, do T. powód poniósł koszt promu w wysokości 1.391,11 zł. Z kolei przewóz promem naczepy z Y. do Ś. kosztował powoda 1.371,43 zł. Ponadto powód poniósł koszt delegacji 2 pracowników do Szwecji za dwa dni w wysokości 1.042,33 zł. Koszty te przekraczają 10 % sumy ubezpieczenia w związku z czym pozwany wg treści OWU winien wypłacić powodowi 10 % sumy ubezpieczenia tj. kwotę 4.659,30 zł.

W związku z zaistnieniem szkody za granicą powód zlecił firmie (...) ściągnięcie naczepy z pobocza, przetransportowanie jej na parking w Malmo oraz przechowanie naczepy do czasu jej transportu do Polski. Pozwany winien więc zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty do wyczerpania sumy ubezpieczenia tj. kwotę 9971,54 zł. Kwota ta stanowi różnicę miedzy sumą ubezpieczenia, a dotychczas wypłaconym odszkodowaniem i stanowi maksymalną granicę odpowiedzialności pozwanej za szkodę. Poniesione przez powoda koszty tytułem akcji wyciągnięcia, holowania i parkowania pojazdu są wyższe od tej kwoty, w związku z czym nawet, gdyby powód nie poniósł żadnych innych kosztów pozwany winien wypłacić odszkodowanie w wysokości 9971,54 zł.

W dniu 22 marca 2011 roku pracownik powoda A. Z. przesłał pozwanemu wszystkie dokumenty potwierdzające poniesione przez powoda koszty w związku z akcją ratowniczą, wyciągnięciem, holowaniem, parkowaniem i transportem do Polski ciągnika oraz naczepy.

W oparciu o dokonane ustalenia faktyczne Sąd Rejonowy uznał powództwo, którego podstawę prawną stanowił art. 805 k.c., za uzasadnione w całości.

Sąd Rejonowy za niesporne uznał istnienie umowy ubezpieczenia autocasco, związanie stron ogólnymi warunkami ubezpieczenia autocasco, a także wystąpienie uszkodzeń w ubezpieczonych pojazdach powoda.

Uwzględniając rozkład ciężaru dowodu Sąd Rejonowy uznał za udowodnione, że w majątku powoda nastąpił uszczerbek. Dla wykazania wysokości szkody powód przedłożył faktury i dowody zapłaty za parking, holowanie, transport ciągnika. Wydatki udowodnione przez powoda znacznie przekraczały górną granicę kwotową odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, wobec czego powód domagał się zasądzenia tylko do wysokości 10%, po odjęciu kwoty już wcześniej wypłaconej przez pozwaną.

Sąd I instancji podzielił stanowisko powoda, że pozwany bezpodstawnie zaniżył ogólną sumę ubezpieczenia ciągnika do kwoty 112.932 zł. Zgodnie z polisą ubezpieczeniową z dnia 26 października 2007 roku dotyczącą ciągnika M. kwota ta wynosi 175.477 zł. Pozwany nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie swojego stanowiska.

Sąd Rejonowy ocenił jako za bezpodstawne uznanie przez pozwanego kosztów holowania ciągnika tylko w wysokości 50%. Z przedstawionej do pozwu faktury i specyfikacji do niej załączonej, wprost wynika, iż opłata ta dotyczyła tylko i wyłącznie ciągnika. Niezrozumiale jest zatem przyjęcie odmiennej wersji wydarzeń, skoro z dokumentów tych wynika, iż faktura wystawiona była za holowanie, parking itd. tylko za ciągnik. Poza tym osobna faktura wystawiona została osobno na naczepę. Logiczne zatem uwzględnienie tych dwóch okoliczności nie może prowadzić do wniosku forsowanego przez pozwaną, iż kwotę z faktury należy uznać w wysokości jedynie 50%.

Odnosząc się do zarzutu dotyczącego żądania powoda kwoty ponad 10% ogólnej sumy ubezpieczenia ciągnika oraz naczepy Sąd Rejonowy wskazał na prawną możliwość takiego działania wynikającą z art. 826 § 1 , 2 i 4 k.c. Działanie powoda mające na celu uniknięcie powstania większych lub kolejnych szkód w ubezpieczonym mieniu należy uznać działanie, którego koszty w granicach ubezpieczenia pozwana winna zwrócić powodowi właśnie z uwagi na wyżej podane przepisy. Zgodnie z art. 826 k.c. mniej korzystne postanowienia wynikające z OWU (...) stanowiące jedynie o odpowiedzialności do granic 10% ogólnej kwoty ubezpieczenia w tym przypadku nie będą miały zastosowania.

W zakresie żądania zasądzenia odsetek ustawowych Sąd Rejonowy powołując się na art. 817 § 1 k.c. podniósł, że jeżeli zachodzi konieczność wyjaśnienia okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, świadczenie winno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Skoro zatem zawiadomienie o szkodzie miało miejsce w dniu 13 stycznia 2011 roku, natomiast wszystkie pozostałe dokumenty, potwierdzające poniesione przez powódkę wydatki związane z akcją ratowniczą zostały doręczone w dniu 22 marca 2011 r., to należne odszkodowanie pozwana winna wypłacić do dnia 6 kwietnia 2011 r. i pozostaje w opóźnieniu od następnego dnia, tj. od 7 kwietnia 2011 r.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł powód, zaskarżając go w punkcie I i III oraz wnosząc o: zmianę pkt I wyroku poprzez oddalenie powództwa, zmianę pkt III wyroku poprzez zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania oraz wniósł o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego.

Zaskarżonemu wyrokowi apelujący zarzucił:

1)  naruszenie prawa materialnego poprzez jego błędną wykładnie i niewłaściwe zastosowanie, tj. art. 826 § 1, 2, 4 k.c. poprzez przyjęcie, że postanowienia ogólnych warunków ubezpieczenia AC nie mają zastosowania w rozpatrywanej sprawie, podczas, gdy ubezpieczenie jest oparte na wzajemnych ustaleniach stron na zasadzie swobody określenia warunków umów;

2)  błąd w ustaleniach faktycznych oraz przekroczenie zasady swobodnej oceny materiału dowodowego poprzez przyjęcie, że: pozwany bezpodstawnie zaniżył ogólną sumę ubezpieczenia, pozwany bezpodstawnie uznał koszty holowania w wysokości 50%, podczas gdy kwestie te są uregulowane w ogólnych warunkach umowy AC;

3)  pominięcie przez Sąd I instancji przy rozpoznawaniu sprawy wszystkich warunków wiążącej strony umowy ubezpieczenia, wynikających w szczególności z ogólnych warunków ubezpieczenia AC.

Apelujący podniósł, że zgodnie z zawartą umową ubezpieczenia dla naczepy (...) suma ubezpieczenia wynosiła 46.593,00 zł, natomiast dla ciągnika M. wynosiła ona 112.932,00 zl, a nie jak przyjął Sąd I instancji 175.477,00 zł. Powyższe twierdzenie znajduje uzasadnienie w polisie nr (...). Pozwany odpowiada odpowiednio do kwoty 4.659.30 zł i 11.293,20 zł.

Ponadto apelujący wskazał, że faktura za holowanie, parking oraz koszty związane z przeprawą promową została zgodnie z umową uznana w 50% z uwagi na o, iż dotyczy ona nie tylko ciągnika M. objętego ubezpieczeniem AC. Wskazać należy, iż naczepa ujęta w fakturze objęta jest odrębnym ubezpieczeniem AC. Nie jest zatem możliwy podwójny zwrot kosztów poniesionych przez powódkę za ten sam pojazd. Sąd I Instancji nietrafnie ocenił zachowanie pozwanego jako nieuprawnione, pomimo przedstawienia przez pozwaną nieścisłości wynikających z załączonych przez powoda dokumentów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego okazała się zasadna o tyle, iż doprowadziła do zmiany wyroku Sądu I instancji, aczkolwiek z innych przyczyn, aniżeli wskazane w uzasadnieniu apelacji. Sąd Okręgowy podziela co do zasady dokonane przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne oraz poczynioną przez ten Sąd ocenę prawną tych ustaleń. Sąd Rejonowy – w ślad za twierdzeniami powoda - błędnie przyjął jednak, że z tytułu likwidacji szkody w naczepie powodowi przysługuje w stosunku do pozwanego roszczenie o zapłatę kwoty 9.971,54 zł, zamiast kwoty 4.405,74 zł.

Na wstępie podkreślenia wymaga, że Sąd odwoławczy podziela stanowisko Sądu I instancji, zgodnie z którym w świetle brzmienia art. 826 § 4 k.c. w zw. z art. 826 § 1 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest, w granicach sumy ubezpieczenia, zwrócić koszty wynikłe z zastosowania środków powziętych w celu ratowania przedmiotu ubezpieczenia oraz zapobieżenia szkodzie lub zmniejszenia jej rozmiarów, jeżeli środki te były celowe. Rację ma Sąd Rejonowy, że granicą zwrotu tych kosztów jest suma ubezpieczenia, niedopuszczalne są jakikolwiek inne ograniczenia przez ubezpieczyciela zwrotu tych kosztów ubezpieczonemu. Art. 826 § 4 k.c. ma charakter normy bezwzględnie obowiązującej , co oznacza, iż obowiązek zwrotu kosztów związanych z ratowaniem mienie nie może być uregulowany mniej korzystnie niż przewiduje to ustawa w umowie stron, czy też w ogólnych warunkach umów. Wbrew zarzutom apelującego, nie ma w tej sytuacji znaczenia, czy powód wyraził zgodę na zapis w ogólnych warunkach ubezpieczenia, ograniczający odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń do 10 % sumy ubezpieczenia w zakresie kosztów powoda związanych ze zmniejszeniem rozmiarów szkody. Naczelna w polskim systemie prawa cywilnego zasada swobody umów doznaje w ten sposób ograniczenia właśnie poprzez wprowadzenie norm semiiperatywnych, chroniących słabszą stronę stosunku cywilnoprawnego. Brak takiej normy, zawartej w przepisie art. 826 k.c., mógłby prowadzić do istotnego nawet zmniejszenia kwoty wypłacanego świadczenia w przypadku podjęcia przez ubezpieczonego środków prewencyjnych skutkujących poniesieniem wysokich kosztów. Niedopuszczalnym zatem było pomniejszenie wypłaty odszkodowania powodowi, posiłkując się zapisami owu, które ograniczały odpowiedzialność pozwanej także za koszty związane z ratowaniem mienia.

W realiach niniejszej sprawy, w pozwie powód wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 16.453,36 zł, na którą składało się wyrównanie poniesionej przez powoda szkody w związku z: uszkodzeniem ciągnika siodłowego w kwocie 6.481,82 zł oraz uszkodzeniem naczepy w kwocie 9.971,54 zł.

W zakresie ciągnika zarówno Sąd Rejonowy, jak i powód błędnie wskazali, że suma ubezpieczenia wynosi 175.477 zł. Z aneksu do polisy nr (...) (vide, k. 24) wynika bowiem, że w okresie od 4.11.2010 r. do 3.11.2011 r. suma ubezpieczenia ciągnika stanowi kwotę 112.932 zł. Z załączonego do sprzeciwu od nakazu zapłaty zawiadomienia o wypłacie odszkodowania z dobrowolnego ubezpieczenia autocasco (vide, k. 57) wynika również, że pozwany wypłacił powodowi z tytułu szkody w ciągniku kwotę 52.016,40 zł, a nie jak wskazał Sąd Rejonowy oraz powód – kwotę 48.739,84 zł. Powyższe nie ma jednak znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, bowiem powód domagał się odszkodowania związanego z ciągnikiem ponad wartość szkody w ciągniku w wysokości 6.481,82 zł, która nie wyczerpuje sumy ubezpieczenia w kwocie 112.932 zł.

Sąd odwoławczy podziela stanowisko Sądu I instancji, zgodnie z którym brak było podstaw do obniżenia o połowę kosztów wyciagnięcia ciągnika, uprzątnięcia miejsca wypadku, holowania ciągnika, postoju na parkingu, załadowania i przeprawy promowej ciągnika do Polski. Koszt przeprawy promowej ciągnika wyniósł 1.097,87 zł (vide, specyfikacja do faktury, k. 39), zaś pozwany wypłacił powodowi 548,90 zł. Koszt pozostałych czynności związanych z transportem ciągnika do Polski wyniósł 23.899 (...) (vide, faktura wraz ze specyfikacją, k. 32 – 33), zaś pozwany wypłacił powodowi 5.932,92 zł. W materiale dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy brak jest podstawy prawnej do obniżenia w ten sposób odszkodowania. Jeśli apelujący twierdzi, że zapis taki znajduje uzasadnienie w ogólnych warunkach ubezpieczenia, to powinien te ogólne warunki przedłożyć w postępowaniu przed sądem I instancji i wskazać ten zapis, chyba, że są one sprzeczne z przepisem art. 826 § 4 k.c. Wbrew twierdzeniom apelującego, nie sposób przyjąć, aby szkoda została uznana w 50% z uwagi na to, że dotyczy ona nie tylko ciągnika M. objętego ubezpieczeniem AC, ale także naczepy. Apelujący nie wskazał, na podstawie którego dokumentu wywiódł takie wnioski, nie sposób się zatem do tych twierdzeń ustosunkować. Z twierdzeń powoda zawartych w pozwie, jak i pozycji 3 specyfikacji do faktury (k.39) wynika, że przy wyliczeniu odszkodowania związanego z uszkodzeniem ciągnika powód uwzględnił jedynie koszty niezbędne do jego przetransportowania, tj. przeprawy promowej uszkodzonego ciągnika innym ciągnikiem o nr rej. (...), a nie ciągnikiem i naczepą.

W zakresie wyliczenia należnego powodowi roszczenia powstałego w związku z uszkodzeniem naczepy (...) Sąd Rejonowy nie uwzględnił prawidłowej wartości wypłaconego odszkodowania, co skutkowało zmianą wyroku Sądu Rejonowego w tym zakresie.

Podkreślenia wymaga, że naczepa jest i była w dacie wypadku przedmiotem umowy leasingu, w której korzystającym był powód, zaś finansującym Handlowy - (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W.. Na podstawie zawartej w dniu 6 maja 2014 r. umowy przelewu wierzytelności, (vide, k. 171), powód nabył wszelkie prawa związane z dochodzeniem od pozwanego roszczeń odszkodowawczych związanych ze szkodą komunikacyjną w przedmiocie leasingu, która miała miejsce w dniu 23 grudnia 2010 r. W toku postępowania odwoławczego powód przedłożył dokumenty, z których wynika, że pozwany wpłacił na rzecz właściciela naczepy – finansującego – kwotę 37.527,96 zł tytułem szkody w naczepie oraz kwotę 4.659,30 zł tytułem poniesionych kosztów wyciągnięcia naczepy, holowania, postoju na parkingu, załadowania (vide, zawiadomienie o wypłacie odszkodowania, k. 159 – 160). Skoro powód nabył od finansującego wierzytelność o wypłatę odszkodowania, wartość wpłat na rzecz finansującego należało uwzględnić przy wyliczeniu wysokości przysługującego powodowi roszczenia.

W realiach niniejszej sprawy suma ubezpieczenia naczepy stanowiła kwotę 46.593 zł (vide, k. 22), pozwany wpłacił kwotę 37.527,96 zł oraz kwotę 4.659,30 zł, zatem do wyczerpania sumy ubezpieczenia pozostała kwota 4.405,74 zł, która została zasądzona na rzecz powoda przez Sąd II instancji.

Wbrew twierdzeniom skarżącego, powód wykazał, że podniósł koszty związane ze szkodą ponad wypłaconą kwotę odszkodowania. Mianowicie, powód wykazał, że całkowite koszty wyciągnięcia naczepy, holowania, postoju na parkingu, załadowania stanowiły kwotę 36.944 (...), co daje kwotę 16.588,11 zł (vide, specyfikacja do faktury, k. 30 – 31), koszty przeprawy promowej naczepy stanowiły kwotę 1.391,11 zł w jedną stronę oraz 1.371,43 zł w drugą stronę (vide, k. specyfikacja do faktury, k. 37), a ponadto powód poniósł związane z tym koszty delegacji dwóch pracowników przez dwa dni w wysokości 1.042,33 zł. Pozwany podniósł koszty przeprawy promowej w obie strony: Ś. – T. i Y. – Ś., a ponadto do przetransportowania naczepy niezbędnym było skorzystania z ciągnika i naczepy, stąd też koszty transportu naczepy są większe niż w przypadku ciągnika.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy przyjął, że roszczenie powoda jest zasadne co do kwoty 10.887,56 zł, w tym w zakresie odszkodowania za ciągnik co do kwoty 6.481,82 zł, a w zakresie odszkodowania za naczepę co do kwoty 4.405,74 zł, która stanowi różnicę pomiędzy kwotą już wypłaconą a sumą ubezpieczenia.

W tym stanie rzeczy, w punkcie I wyroku Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c., zmienił zaskarżony wyrok w pkt I i III w ten sposób, że zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 10.887,56 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu, oddalając powództwo w pozostałym zakresie. O kosztach procesu przed Sądem I instancji orzeczono w oparciu o normę art. 100 k.p.c stosunkowo je rozdzielając. Strona powodowa utrzymała się ze swoim roszczeniem w 66,17% i w takim też stosunku należało rozdzielić koszty procesu. W punkcie III Sąd Okręgowy orzekł o kosztach postępowania odwoławczego, rozdzielając je stosunkowo. W tym zakresie Sąd Okręgowy uwzględnił, że pozwany wygrał postępowanie apelacyjne w 33,83% %, poniósł koszty opłaty sądowej w wysokości 823 zł i koszty zastępstwa procesowego przez radcę prawnego w wysokości 1.200 zł Powód utrzymał się ze swoim roszczeniem w postępowaniu apelacyjnym w 66,17%, poniósł koszty zastępstwa adwokata w kwocie 1.200 zł. Stosunkowe rozdzielenie kosztów procesu w oparciu o normę art. 100 k.p.c doprowadziło do rozstrzygnięcia w pkt III wyroku.