Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI U 3009/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2014 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: J. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 11 września 2013 r., znak: (...)

w sprawie: J. G.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o świadczenie przedemerytalne

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu J. G. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia (...) r.,

2)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił w ubezpieczonemu J. G. prawa do świadczenia przedemerytalnego, uzasadniając swoje stanowisko faktem nieudokumentowania przez ubezpieczonego wymaganego przepisem art. 2 ust 1 pkt 5 ustawy z dnia 30.04.2009r. o świadczeniach przedemerytalnych okresu 40 lat pracy. Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdził bowiem, ze ubezpieczony posiada staż pracy w wysokości 39 lat, 1 miesiąc i 5 dni, gdyż nie zaliczył ubezpieczonemu okresu pracy u M. K. w okresie od 1.02.1998r. do 31.01.1999r. z uwagi na brak zgłoszenia do ubezpieczenia społecznego.

W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczony wniósł o jej zmianę i przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Ubezpieczony powołał się na to, że faktycznie pracował u M. K. co potwierdza świadectwo pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczony zatrudnił się u M. K. 1.08.1997 r. jako operator mechanik za wynagrodzeniem 500 zł. Warunki zatrudnienia ustalał z mężem M. K. ale umowę o pracę podpisał z M. K.. Firma (...) związana była z (...) Przedsiębiorstwem (...) w B. stałą umową dotyczącą nawęglania kotłów. Na podstawie tej umowy do obowiązków ubezpieczonego, w całym okresie zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy jako pracownika M. K., należało wykonywanie wszystkich prac potrzebnych dla ciepłowni (...) w B.. M. K. zatrudniała jeszcze dwóch pracowników. Przed zatrudnieniem ubezpieczonego czynności operatora wykonywał mąż M. J. K.. W spornym okresie ubezpieczony był jedynym

pracownikiem M. K.. Po podpisaniu umowy o pracę z ubezpieczonym M. K. zgłosiła ubezpieczonego jako pracownika do ubezpieczenia społecznego w okresie zatrudnienia z wyłączeniem okresu od 1.02.1998r. do 31.01.1999r. Potwierdziła też nawiązanie i rozwiązanie stosunku pracy ubezpieczonego w jego legitymacji ubezpieczeniowej. Po ustaniu zatrudnienia pracodawczyni wystawiła ubezpieczonemu świadectwo pracy za okres od 1.08.1997 r. do 28.02.2001 r. Stosunek pracy miedzy stronami został rozwiązany przez ubezpieczonego z uwagi na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków przez pracodawcę. Pracodawca wystawił ubezpieczonemu dokumenty PIT 11 za 1998 r. i 1999 r., wykazując w nich osiągane przez niego dochody w całym roku kalendarzowym. W całym okresie zatrudnienia ubezpieczony pracował przy nawęglaniu kotłów na terenie (...) w B.. Ubezpieczony prowadził z pracodawcą proces w 2001 r. o zapłatę należności ze stosunku pracy i uzyskał wyrok zasądzający z dnia 17.05.2001 r. Przez cały okres zatrudnienia objęty świadectwem pracy od 1.08.1997 r. do 28.02.2001r. ubezpieczony pracował w pełnym wymiarze czasu pracy jako operator mechanik spycharki na terenie (...) za minimalnym wynagrodzeniem.

dowód: wniosek i dokumenty w aktach rentowych, kopia umowy o pracę i świadectwa pracy k.20, 21, oświadczenie M. K. k.32, kserokopia legitymacji ubezpieczeniowej k.40-41, informacje o osiąganych dochodach za lata 1998 i 1999 k.33-34, odpis wyroku k.70 zeznania świadków Z. M. i W. D., zeznania ubezpieczonego-zapis protokołu rozprawy płyta k.72

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, których strony nie kwestionowały oraz zeznań ubezpieczonego i świadków Z. M. i W. D..

Sąd dał wiarę zarówno zeznaniom ubezpieczonego jak i zeznaniom świadków, którzy, jako pracownicy (...) w B. obserwowali na co dzień pracę ubezpieczonego i potwierdzili w swobodnych i obszernych zeznaniach zarówno rodzaje prac, jakie wykonywał ubezpieczony, jak i rozmiar jego pracy w trakcie zatrudnienia u M. K..

Zeznania świadków były logiczne, wzajemnie się uzupełniały, nie zawierały sprzeczności i w pełni korelowały z zeznaniami ubezpieczonego. Dlatego też Sąd Okręgowy uznał zeznania ubezpieczonego i świadków za wiarygodne i mogące stanowić dowód w sprawie.

Zgodnie z art. 2 ust 1 pkt. 5 ustawy z dnia 30.04.2004r. o świadczeniach przedemerytalnych prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla 'mężczyzn. Ustęp 2 art. 2 tej ustawy stanowi że za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ust. 1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5-9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Spornym w niniejszej sprawie był fakt pracy ubezpieczonego u M. K. w okresie od 1.02.1998r. do 31.01.1999r. z uwagi na brak zgłoszenia do ubezpieczenia społecznego i spełnienie w związku z tym przez ubezpieczonego przesłanki posiadania wymaganego stażu pracy.

Zgodnie z § 22 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno - rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń okresy zatrudnienia mogą być udowodnione zeznaniami świadków, gdy zainteresowany wykaże, że nie może przedstawić zaświadczenia zakładu pracy. Zeznania świadków przedstawia osoba ubiegająca się o przyznanie świadczenia.

W niniejszej sprawie organ rentowy odmówił ubezpieczonemu, spełniającemu wszystkie, poza stażem pracy, przesłanki ustawowe do otrzymania świadczenia przedemerytalnego, prawa do tego świadczenia, bowiem zakwestionował okres jego pracy u M. K. od 1.02.1998r. do

31.01.1999r. z uwagi na brak zgłoszenia pracownika do ubezpieczenia społecznego.

Skoro dokumenty przedłożone przez ubezpieczonego przed Sadem, i zeznania świadków, zgodne z zeznaniami samego ubezpieczonego, potwierdziły fakt pracy ubezpieczonego w spornym okresie, to zdaniem Sadu Okręgowego niezgłoszenie do ubezpieczenia społecznego w tym okresie nie może stać na przeszkodzie zaliczenia go do stażu pracy ubezpieczonego. W orzecznictwie sądowym ukształtował się bowiem od dawna pogląd, że nierzetelne wypełnianie obowiązków pracodawcy w przedmiocie opłacania składek na ubezpieczenia społeczne za zatrudnionego pracownika nie może wywoływać ujemnych konsekwencji dla tego ostatniego. Dla uznania okresu zatrudnienia wykonywanego przed wejściem w życie ustawy z dnia 17 grudnia 19^8 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) za okres składkowy w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 2 i art. 6 ust. 2 tej ustawy, nie jest wymagane wykazanie przez osobę ubiegającą się o emeryturę lub rentę opłacania przez pracodawcę składek na pracownicze ubezpieczenie społeczne ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14.03.2006r. I UK 206/06 Pr.Pracy 2006/5/34 i z dnia 6.04.2007 r. II UK 185/06 OSNP 2008/9-10/143 ). Sąd Okręgowy podziela poglądy wyrażone w cytowanych wyrokach Sądu Najwyższego, uznając, że mają one zastosowanie w okolicznościach niniejszej sprawy.

Mając to na uwadze Sąd Okręgowy uznał, iż odwołanie ubezpieczonego zasługiwało na uwzględnienie, bowiem ubezpieczony spełnił warunki do uzyskania świadczenia przedemerytalnego, w tym warunek posiadania wymaganego stażu pracy i dlatego na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w wyroku, uwzględniając treść art. 7 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych zgodnie z którym prawo do świadczenia przedemerytalnego ustala się na wniosek osoby zainteresowanej, od następnego dnia po dniu złożenia wniosku.

W punkcie 2 wyroku stwierdzono, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Stosownie bowiem do art. 118 ust. la ustawy o emeryturach i rentach z FUS, w razie ustalenia prawa do świadczenia łub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji; organ odwoławczy, wydając orzeczenie, stwierdza odpowiedzialność organu rentowego. Z uwagi na to, że ustalenie okoliczności zatrudnienia ubezpieczonego u M. K. w spornym okresie od 1.02.1998 r. do 31.01.1999 r. wymagały przeprowadzenia stosownego postępowania przez Sądem, na podstawie art. 118 ust.l a ustawy o emeryturach i rentach z FUS orzeczono jak w punkcie 2 wyroku.

SSO Ewa Milczarek