Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 8 maja 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Dorota Rzeźniowiecka (spr.)

Sędziowie: SSA Jolanta Wolska

SSO del. Beata Michalska

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Sztuka

po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2014 r. w Łodzi

sprawy (...) Spółka z o.o. w Ż.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O.

o uregulowanie należności,

na skutek apelacji (...) Spółka z o.o. w Ż.

od wyroku Sądu Okręgowego w Kaliszu

z dnia 19 lutego 2013 r., sygn. akt: V U 2073/12,

postanawia:

uchylić zaskarżony wyrok i odrzucić odwołanie.

Sygn. akt III AUa 584/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 listopada 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. stwierdził, że (...) Spółka z o.o. w Ż. posiada zadłużenie z tytułu składek w wysokości 41.097,34 zł, w tym na ubezpieczenie społeczne – 29.032,92 zł, odsetek za zwłokę – 1.400,00 zł, 35 zł kosztów upomnienia, 1.277,90 zł kosztów egzekucyjnych, z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne – 6.390,02 zł, kwoty 285,00 zł tytułem odsetek za zwłokę, 35,20 kosztów upomnienia, 311,30 zł - kosztów egzekucyjnych, z tytułu składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń pracowniczych – 2.098,20 zł, odsetek za zwłokę – 94,00 zł, kosztów upomnienia – 35,20 zł, kosztów egzekucyjnych – 102,40 zł.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył (...) Spółka z o.o. w Ż. za pośrednictwem pełnomocnika będącego radcą prawnym kwestionując okresy i wysokość naliczonego zadłużenia.

Pełnomocnictwo radcy prawnemu D. S. zostało udzielone przez prezesa zarządu spółki T. Polska „do zastępowania i reprezentowania we wszystkich sprawach przed Zakładem Ubezpieczeń Społecznych”.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wnosił o jego oddalenie.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 lutego 2013 r. Sąd Okręgowy w Kaliszu oddalił odwołanie (...) Spółki z o.o.

Wydając zaskarżony wyrok sąd pierwszej instancji za podstawę orzeczenia przyjął następujące ustalenia faktyczne:

Spółka posiada zadłużenie z tytułu składek w wysokości 41.097,34 zł, w tym na ubezpieczenie społeczne – 29.032,92 zł, odsetki za zwłokę – 1.400,00 zł, 35 zł koszty upomnienia, 1.277,90 zł koszty egzekucyjne, z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne – 6.390,02 zł, kwota 285,00 zł tytułem odsetek za zwłokę, kwota 35,20 kosztów upomnienia, kwota 311,30 zł - tytułem kosztów egzekucyjnych, z tytułu składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń pracowniczych – 2.098,20 zł, odsetki za zwłokę – 94,00 zł, koszty upomnienia – 35,20 zł, koszty egzekucyjne – 102,40 zł.

Zadłużenie powyższe dotyczy okresu od marca 2012 r. do sierpnia 2012 r. co do składek na ubezpieczenie społeczne, okresu od kwietnia 2012 r. do sierpnia 2012 r. co do składek na ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Obliczenie zadłużenia oparte jest na deklaracjach 01-39. Powyższe zadłużenie ustalone zostało w raporcie organu rentowego z dnia 6 grudnia 2012 r. Z powyższego raportu wynika, iż w kwietniu 2012 r. dokonano wpłaty zaniżonej, zamiast 4.480,88 zł, wpłacono kwotę 2.063,53 zł, natomiast od maja 2012 r. do listopada 2012 r. nie dokonano żadnych wpłat. Sposób naliczenia zadłużenia został dłużnikowi przedstawiony w załącznikach do zawiadomienia o wszczęciu postępowania z dnia 3 października 2012 r. i w załączniku do decyzji z dnia 7 listopada 2012 r.

Sąd Okręgowy wskazał, że spór sprawie sprowadzał się do tego czy odwołujący winien był uiszczać składki z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe, Fundusz Pracy i zdrowotne i w jakich kwotach. Przywołując treść przepisów art. 6 i 31 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Sąd wskazał, że Spółka (...) prowadząc działalność gospodarczą była zobowiązana do opłacania składek na ubezpieczenie społeczne emerytalno - rentowe, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń pracowniczych, lecz w okresie od marca do sierpnia 2012 r. należnych składek nie regulowała. Obowiązek zapłaty odsetek wynika z art. 23 ustawy systemowej.

Powyższy wyrok w całości zaskarżył apelacją płatnik składek Spółka (...) za pośrednictwem prezesa zarządu zarzucając:

- naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów, niepełne i niekompletne zbadanie sprawy, a przez to błędne ustalenie wysokości naliczonego na rzecz pozwanego zadłużenia, jak również okresów za jakie miałoby ono zostać naliczone,

- naruszenie art. 299 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie i nie przeprowadzenie zgłoszonego przez stronę dowodu z przesłuchania powoda, w sytuacji gdy po wyczerpaniu środków dowodowych pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy,

- nierozpoznanie istoty sprawy poprzez nieuwzględnienie podniesionych przez powoda w odwołaniu od decyzji organu rentowego zarzutów.

Wskazując na powyższe skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpatrzenia oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W piśmie z dnia 6 lutego 2014 r., doręczonym w dniu 12 lutego 2014 r., radca prawny D. S. został zobowiązany do złożenia w terminie 7 dni pełnomocnictwa upoważniającego go do reprezentowania (...) Spółki z o.o. przed sądem pierwszej i drugiej instancji pod rygorem ujemnych skutków procesowych. Pełnomocnictwa w zakreślonym terminie pełnomocnik nie przedstawił.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

W sprawie zaistniała nieważność postępowania, co skutkuje uchyleniem zaskarżonego wyroku i odrzuceniem odwołania.

Przypomnienia wymaga, że sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę w granicach apelacji. W granicach zaskarżenia bierze jednak pod uwagę z urzędu nieważność postępowania (art. 378 § 1 k.p.c.). Sąd Apelacyjny rozpoznając sprawę w powyżej wytyczonych granicach uznał, że w toku postępowania przed Sądem Okręgowym został naruszony art. 88 k.p.c. Naruszenie to skutkuje nieważnością postępowania w myśl art. 379 pkt 2 k.p.c., zgodnie z którym to przepisem nieważność postępowania zachodzi jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej, organu powołanego do jej reprezentowania lub przedstawiciela ustawowego, albo gdy pełnomocnik strony nie był należycie umocowany.

Jak wynika z art. 88 k.p.c., pełnomocnictwo może być albo procesowe - bądź to ogólne, bądź do prowadzenia poszczególnych spraw - albo do niektórych tylko czynności procesowych. Pełnomocnictwo procesowe ogólne upoważnia pełnomocnika do prowadzenia w imieniu mocodawcy wszystkich spraw toczących się z jego udziałem, pełnomocnictwo szczególne natomiast - do prowadzenia tylko tych spraw, które zostały wymienione w treści pełnomocnictwa. Zakres pełnomocnictwa procesowego określa art. 91 k.p.c., zgodnie z którym obejmuje ono w szczególności umocowanie do wszystkich łączących się sprawą czynności procesowych. W świetle art. 88 k.p.c. należy przyjąć, że umocowanie pełnomocnika procesowego powinno określać zakres tego umocowania w sposób dostatecznie jasny. Zakres umocowania powinien być zatem oznaczony w ten sposób, aby jego określenie nie wymagało przeprowadzenia złożonych zabiegów interpretacyjnych, tym bardziej, że nienależyte umocowanie pełnomocnika strony stanowi przyczynę nieważności postępowania (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 lipca 2011 r. sygn. IV CSK 502/10, opubl. LEX nr 1084733).

W niniejszej sprawie pełnomocnik w osobie radcy prawnego D. S. składając odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dołączył do akt udzielone mu przez wnioskodawcę pełnomocnictwo do zastępstwa „we wszystkich sprawach przed Zakładem Ubezpieczeń Społecznych”. Jednoznaczna treść tego dokumentu pozwala na uznanie, że zakres umocowania pełnomocnika został ograniczony do działania jedynie przed Zakładem Ubezpieczeń Społecznych. Brak wyraźnego umocowania D. S. do działania w imieniu spółki (...) przed Sądem Okręgowym, ewentualnie także w postępowaniu apelacyjnym przed Sądem Apelacyjnym, uszedł uwadze Sądowi I instancji. Sąd Apelacyjny wezwał pełnomocnika do uzupełnienia braku odwołania przez dołączenie stosownego pełnomocnictwa, jednakże pełnomocnik do tego wezwania się nie zastosował się. Skoro brak ten nie został uzupełniony to wniesione przez pełnomocnika odwołanie podlegało odrzuceniu.

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny, działając na podstawie art. 386 § 2 i 3 k.p.c., orzekł jak w wyroku.