Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Krystyna Hadryś

Sędzia SO Aleksandra Janas

Sędzia SO Gabriela Sobczyk (spr.)

Protokolant Aldona Kocięcka

po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2014 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa M. C. (1)

przeciwko A. C.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Jastrzębiu-Zdroju

z dnia 21 czerwca 2013 r., sygn. akt III RC 86/13

1.  oddala apelację;

2.  nie obciąża pozwanej kosztami postępowania odwoławczego.

SSO Gabriela Sobczyk SSO Krystyna Hadryś SSO Aleksandra Janas

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 22 kwietnia 2011r. M. C. (1) wniósł o zmianę wysokości zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośr. Zam. w Rybniku z dnia 23.10.2001r. sygn. akt II RC 249/01/6 oraz ugodą wydaną przez Sąd Rejonowy w Jastrzębiu – Zdroju z dnia 18.05.1994r. w sprawie o sygn. III RC 420/94 odsetek od należności alimentacyjnych na obowiązujące odsetki ustawowe.

W uzasadnieniu powództwa M. C. (1) podniósł, iż ze względu na wysokości swoich dochodów oraz utrzymanie rodziny oraz niepełnosprawnego dziecka, nie jest w stanie spłacać odsetek w zasądzonej wysokości.

W piśmie procesowym z dnia 12 grudnia 2011r. powód M. C. (1) wskazał, iż łączna kwota odsetek naliczonych od zaległych alimentów wynosi na dzień 12 grudnia 2011r. 73.729zł.

Ostatecznie na posiedzeniu w dniu 04 kwietnia 2013r. powód M. C. (1) wniósł o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności w zakresie zasądzonych odsetek dot. nieregularnie płaconych alimentów wynikających z ugody zawartej w dniu 18.05.1994r. przed Sądem Rejonowym w Jastrzębiu – Zdroju w sprawie III RC 420/94 oraz odnośnie odsetek zasądzonych w razie zwłoki w płatności alimentów wynikających z wyroku Sadu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku z dnia 23.10.2001r. w sprawie II RC 249/01 na odsetki ustawowe aktualnie obowiązujące.

W odpowiedzi na pozew pozwana A. C. wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu A. C. podniosła, iż wyrok Sądu Okręgowego jest prawomocny i jako taki stanowi tytuł wykonawczy, zaś alimenty przeznaczone są na bieżące koszty utrzymania. Pozwana wskazała, iż nie nastąpiły okoliczności wymienione w art. 840 kpc, na podstawie których dłużnik może domagać się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego. A. C. podniosła, iż nadal jest uprawniona do świadczeń alimentacyjnych albowiem nadal się uczy – studiuje. A. C. dodała, iż powód nie wykazał, by po powstaniu tytułu egzekucyjnego powstały jakiekolwiek okoliczności niweczące podstawy prowadzonej egzekucji.

Wyrokiem z dnia 21 czerwca 2013roku Sąd Rejonowy w Jastrzębiu-Zdroju

pozbawił wykonalności ugodę zawartą przed Sądem Rejonowym w Jastrzębiu-Zdroju w dniu 18 maja 1994 roku, sygnatura akt III RC 420/94 zaopatrzoną w klauzulę wykonalności w dniu 31 maja 1994 roku w której M. C. (1) zobowiązał się do uiszczania na rzecz małoletniej A. C. alimentów w kwocie po 1,700.000zł miesięcznie (jeden milion siedemset tysięcy złotych), płatnych z góry do dnia 20-go każdego miesiąca do rąk matki dziecka M. C. (2) z 54% odsetkami od dnia 1 czerwca 1994 roku w zakresie dotyczącym odsetek ponad:

- 46% w stosunku rocznym od dnia 15 grudnia 1995 r. do dnia 31 grudnia 1996 r.

- 35% w stosunku rocznym od dnia 1 stycznia 1997 r. do dnia 14 kwietnia 1998 r.

- 33% w stosunku rocznym od dnia 15 kwietnia 1998 r. do dnia 31 stycznia 1999 r.

- 24% w stosunku rocznym od dnia1 luty 1999 roku do dnia 14 maja 1999 roku

- 21% w stosunku rocznym od dnia 15 maja 1999 r. do dnia 31 października 2000 r.

- 30% w stosunku rocznym od dnia1 listopada 2000 r. do dnia 15 listopada 2001 r.

Ponadto pozbawił wykonalności wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku z dnia 23 października 2001 roku, sygnatura akt II RC 249/01 zaopatrzony w klauzulę z dnia 16 listopada 2001 roku zasądzający od M. C. (1) na rzecz małoletniej A. C. alimenty w wysokości po 200,00zł miesięcznie, płatne do dnia 20-go każdego miesiąca z 30% odsetkami od dnia 14 listopada 2001 roku w zakresie dotyczącym odsetek ponad:

- 20% w stosunku rocznym od dnia 15 grudnia 2001 r. od dnia 24 lipca 2002 r.

- 16% w stosunku rocznym od dnia25 lipca 2002 r. do dnia 21 stycznia 2003 r.

- 13% w stosunku rocznym od dnia 1 luty 2003 r. do dnia 24 września 2003 r.

- 12,25% w stosunku rocznym od dnia 25 września 2003 r. do dnia 9 stycznia 2005 r.

- 13,5% w stosunku rocznym od dnia 10 stycznia 2005 r. do dnia 14 października 2005 r.

-11,5% w stosunku rocznym od dnia 15 października 2005 r. do dnia 14 grudnia 2008 r.

- 13% w stosunku rocznym od dnia 15 grudnia 2008 r., a w razie zmiany odsetek ponad każdorazową wysokość aktualnie obowiązujących odsetek ustawowych w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat,

Ponadto Sąd Rejonowy uznał opłatę w kwocie 3000,00zł za pobraną od powoda w całości.

Sąd Rejonowy ustalił, że przed Sądem Rejonowym w Jastrzębiu – Zdroju toczyła się sprawa z powództwa małoletniej A. C. działającej przez matkę M. C. (3) przeciwko M. C. (1) o alimenty.

Na mocy ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Jastrzębiu – Zdroju w dniu 18 maja 1994r. w sprawie o sygn. III RC 420/94 M. C. (1) zobowiązał się do uiszczania na rzecz małol. A. C. alimentów w kwocie po 1.700,00 zł (w starym nominale) miesięcznie z odsetkami w wysokości 54% w stosunku rocznym w razie zwłoki w uchybieniu terminu płatności którejkolwiek z rat poczynając od dnia 01 czerwca 1994r.

Sąd Rejonowy w Jastrzębiu – Zdroju w dniu 31 maja 1994r. przedmiotowej ugodzie nadał klauzulę wykonalności.

W dniu 16 października 2000r przedkładając taki tytuł wykonawczy, M. C. (2) działając imieniem małol. A. C. wystąpiła z wnioskiem egzekucyjnym do Komornika domagając się egzekwowania alimentów wynikających z ugody zawartej w sprawie III RC 420/94 wraz z odsetkami od zaległych alimentów od dnia 01 czerwca 1994r.

W dniu 24 października 2000r. M. C. (1) złożył skargę na czynności Komornika i wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Jastrzębiu – Zdroju z dnia 23 stycznia 2001r. wydanym w sprawie o sygn. I Co 1159/00 uwzględniono skargę dłużnika M. C. (1) i ustalono początkową datę zaległości alimentacyjnych na dzień 16 października 1997r. i nakazano Komornikowi Rewiru I przy Sądzie Rejonowym w Jastrzębiu – Zdroju ponowne przeliczenie wysokości zaległości alimentacyjnych wraz z odsetkami przy uwzględnieniu wpłat jakie dokonał dłużnik od momentu wszczęcia egzekucji czyli od dnia 16 października 2000r.

Sąd Rejonowy ustalił ponadto, że przed Sądem Okręgowym w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku toczyła się sprawa z powództwa M. C. (2) przeciwko M. C. (1) o rozwód. W punkcie 3 wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku z dnia 23 października 2001r. w sprawie o sygn. II RC 249/01/6 zasądzono od M. C. (1) na rzecz małoletniej A. C. alimenty w wysokości po 200 zł miesięcznie płatne do dnia 20 każdego miesiąca z 30% odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat , a to w miejsce alimentów ustalonych zawartą pomiędzy stronami ugodą przed Sądem Rejonowym w Jastrzębiu – Zdroju w sprawie o sygn. III RC 420/94 w wysokości po 1.700,00 starych złotych miesięcznie.

Sąd Rejonowy w Gliwicach w dniu 16 listopada 2001r. powyższemu wyrokowi pkt 3 nadał klauzulę wykonalności.

Sąd Rejonowy ustalił też, że zobowiązanie M. C. (1) w zakresie odsetek wyliczonych na dzień 08.12.2011r. wynosiło 52.259,38 zł.

Sąd Rejonowy wskazał, że bezsporny między stronami, Sądowi znany również z urzędu jest fakt, że od czasu powstania przedmiotowych tytułów wykonawczych kilkakrotnie zmieniała się wysokość odsetek ustawowych.

Wskazał, ze wyjaśnienia w niniejszej sprawie wymagało natomiast to, czy strony między sobą ustalały wcześniej odsetki umowne i czy odsetki od roszczenia wynikające z ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Jastrzębiu – Zdroju w dniu 18 maja 1994r. w sprawie o sygn. III RC 420/94 M. C. (1) oraz odsetki od roszczenia zasądzonego w wyroku z dnia z dnia 23 października 2001r. w sprawie II RC 249/01/6 mają charakter odsetek ustawowych.

W ocenie Sądu Rejonowego zarówno z zeznań pozwanego, jak i z pozwu złożonego w sprawie III RC 420/94, a także z charakteru roszczenia A. C. wynika, że strony nie ustalały wysokości odsetek w przypadku zwłoki w uregulowaniu należności. Już w samym pozwie z dnia 22 kwietnia 1994r. M. C. (2) dział. imieniem małoletniej A. C., wnosząc o zasądzenie alimentów nie wnosiła równocześnie o zasądzenie odsetek za zwłokę w płatności alimentów. Ponadto z treści wniosku egzekucyjnego złożonego w dniu 16.10.2000r. do Komornika Sądowego Rewiru I przy Sądzie Rejonowym w Jastrzębiu – Zdroju wynika, iż M. C. (2) wnosiła o wszczęcie egzekucji przeciwko dłużnikowi M. C. (1) alimentów zaległych do dnia 30.09.2000r. w kwocie 12.750 zł z odsetkami, jednak nie wskazała wysokości żądanych odsetek.

Sąd Rejonowy wskazał, że zgodnie z treścią art. 481§1 kc, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Natomiast z treści art. 482§2 kpc wynika, że jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

W związku z brzmieniem przytoczonych przepisów i materiałem sprawy Sąd Rejonowy przy rozpoznawaniu sprawy uznał, że z ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Jastrzębiu – Zdroju w dniu 18 maja 1994r. w sprawie o sygn. III RC 420/94 odsetki w wysokości 54% mają charakter odsetek ustawowych albowiem w okresie, w którym zawarto ugodę wysokość odsetek ustawowych wynosiła 54% w stosunku rocznym zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29.04.93r w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych (Dz.U.nr 33 poz. 148).

W ocenie Sądu I instancji, analogiczna przedstawia się sprawa odnośnie odsetek zasądzonych w wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku z dnia 23 października 2001r. w sprawie o sygn. II RC 249/01/6. Zasądzone w niniejszym wyroku odsetki w wysokości 30% mają charakter odsetek ustawowych albowiem wynikają z charakteru roszczenia, zaś w okresie, w którym zapadło orzeczenie wysokość odsetek ustawowych wynosiła 30% w stosunku rocznym zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24.10.2000r. w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych /Dz.U. z 2000r., nr 90, poz. 996/.

Sąd Rejonowy wskazał, że zgodnie z art. 840§1 pkt l kpc dłużnik może w drodze procesu żądać pozbawienia klauzuli wykonalności tytułowi wykonawczemu jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane.

Jak wynika z treści art. 840 §1 pkt 2 kpc dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane , gdy tytułem jest orzeczenie sadowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

Sąd Rejonowy wskazał, że do zdarzeń w rozumieniu art. 840§1 pkt należą także zdarzenia niezależne od woli stron, takie jak wejście w życie nowego przepisu prawnego powodującego wygaśnięcie zobowiązania. Istniejący stan prawny zmieniają również prawomocne orzeczenia sądowe o charakterze konstytutywnym i można je także zaliczyć do zdarzeń w rozumieniu art. 840§1 pkt 2 kpc.

Sąd Rejonowy wywiódł, ze przedmiotem powództwa opozycyjnego nie jest zmiana, lecz pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności, z powodów określonych w art. 840 k.p.c. Powództwo to jest procesową formą obrony dłużnika, zwalczającego wykonalność prawomocnego wyroku albo ugody.

Przyjmując zatem założenie, że odsetki zasądzone zarówno w ugodzie, jak i w wyroku mają charakter odsetek ustawowych należało stwierdzić, że po powstaniu w/w tytułów egzekucyjnych jakimi były: ugoda zawarta przed Sądem Rejonowym w Jastrzębiu – Zdroju w dniu 18 maja 1994r. w sprawie o sygn. III RC 420/94 oraz Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku z dnia 23 października 2001r. w sprawie o sygn. II RC 249/01/6 nastąpiły zdarzenia, wskutek których zobowiązanie dotyczące wysokości odsetek odpowiednio w wysokości 54% w skali rocznej oraz 30% w skali rocznej wygasło, albowiem od czasu powstania tytułów egzekucyjnych zmieniała się wysokość odsetek ustawowych. Takimi zdarzeniami były zmiany rozporządzeń Rady Ministrów w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych. Wysokość odsetek ustawowych określały kolejne rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych. Zgodnie z tymi rozporządzeniami odsetki były ustalane w wysokości:

-

do dnia 14.12.1995r. - 54% w skali rocznej /Dz.U. 93.33.148/

-

od dnia 15.12.1995r.- 46% w stosunku rocznym /Dz. U. 95r. 141.694/

-

od dnia 01.01.1997r. -35% w stosunku rocznym /Dz. U. 96r. 151.713/

-

od dnia 15.04.1998r. - 33% w stosunku rocznym /Dz. U. 98r. 45.270/

-

od dnia 01.02.1999r. - 24% w stosunku rocznym /Dz.U. 99.7.52./

-

od dnia 15.05.1999r. 21% w stosunku rocznym /Dz. U. 99r. 43.429./

-

od dnia 01.11.2000r. - 30% w stosunku rocznym /Dz. U. 00r.90.996./

-

od dnia 15.12.2001r. - 20% w stosunku rocznym /Dz. U. Olr. 143. 1612./

-

od dnia 25.07.2002r. – 16% w stosunku rocznym /Dz. U. 2001.143.1612/

-

od dnia 01.02.2003r. -13% w stosunku rocznym /Dz. U. 2003. 14. 137/

-

od dnia 25.09.2003r.- 12,25% w stosunku rocznym /Dz.U. 2005. 3.16?

-

od dnia 10.01.2005r. – 13,5% w stosunku rocznym /Dz.U. 2005.3.16/

-

od dnia 15.10.2005r. – 11,5 % w stosunku rocznym /Dz.U. 2005.201.1662/

-

od dnia 15.12.2008r. -13% w stosunku rocznym /Sz.U. 2008.220.1434/

Celem poparcia swego stanowiska, że wejście w życie nowego przepisu prawnego powodującego wygaśnięcie zobowiązania jest zdarzeniem w rozumieniu art. 840 kpc i może stanowić podstawę powództwa przeciw egzekucyjnego, Sąd Rejonowy wskazał na orzeczenie Sądu Najwyższego w sprawie II CZ 96/55 opublikowane w Nowym Prawie nr 10 s. 130.

Mając powyższe na uwadze Sąd Rejonowy stwierdził, że zaistniały przesłanki przewidziane w art. 840§1 pkt 2 kpc i orzekł jak w punkcie pierwszym i drugim wyroku.

Na podstawie art. 102 kpc Sąd uznał opłatę w kwocie 3.000 zł za pobraną od powoda w całości.

Apelację od tego wyroku złożyła pozwana, zarzucając mu naruszenie prawa procesowego poprzez niezastosowanie art.352kpc, to jest dokonanie przez Sąd I instancji wykładni wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku z dnia 23 października 2001r. w sprawie II RC 249/01 poprzez ustalenie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, że orzeczone odsetki w wysokości 30% są odsetkami ustawowymi, gdy tymczasem z treści art.352 kpc wynika, że wątpliwości co do treści wyroku rozstrzyga postanowieniem Sąd, który wydał zaskarżony wyrok. Tym samym zdaniem skarżącej dowolna interpretacja dokonana w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku jest niedopuszczalna. Zarzuciła też naruszenie art.840§1 pkt 2 kpc poprzez błędne jego zastosowanie polegające na przyjęciu przez Sąd, iż wejście w życie nowego przepisu prawnego, powodujące wygaśnięcie zobowiązania jest zdarzeniem w rozumieniu art.840§1 pkt 2 kpc, gdy tymczasem zmiana wysokości odsetek ustawowych nie może być traktowana jako zdarzenie z art. 840§1pkt2 kpc, zaś w niniejszej sprawie nie doszło od zaistnienia przesłanki dopuszczającej pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności.

Stawiając te zarzuty skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie roszczenia powoda o pozbawienie tytułów wykonawczych wykonalności lub o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji przy uwzględnieniu kosztów postępowania apelacyjnego jako części kosztów procesu. W uzasadnieniu skarżąca powołała się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 października 1972r. , II CR 385/72 popierając swe stanowisko odnośnie naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 840§1pkt2 kpc.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie mogła zostać uwzględniona.

Poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne Sąd Okręgowy podziela i czyni własnymi. Dokonując tych ustaleń Sąd Rejonowy nie przekroczył granicy swobodnej oceny dowodów zgromadzonych w sprawie. W tych granicach w ocenie Sądu Okręgowego pozostawało też dokonanie oceny, jaki charakter mają odsetki wskazane w wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku z dnia 23 października 2001r. w sprawie II RC 249/01 oraz ugodzie zawartej przed Sądem Rejonowym w Jastrzębiu – Zdroju w dniu 18 maja 1994r. w sprawie o sygn. III RC 420/94. Ocena ta została dokonana w świetle treści akt sprawy III RC 420/94 i charakter roszczeń, których dotyczą oba tytuły wykonawcze oraz w oparciu o treść przepisów prawa, obowiązujących w dacie wydania w/w wyroku i zawarcia w/w ugody.

W ocenie Sądu Okręgowego dokonana ocena nie przekroczyła granic swobodnej oceny dowodów (art. 233§1kpc) i jako taka została przez Sąd odwoławczy zaakceptowana.

Nie może być uwzględniony zgłoszony w apelacji zarzut naruszenia prawa procesowego, a to art. 352 kpc. W niniejszej sprawie Sąd I instancji nie dokonywał wykładni wyroku Sądu Okręgowego w rozumieniu wskazanego przepisu. Dokonywał natomiast oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a to było jego obowiązkiem. I jak już wskazano, dokonana ocena jest logiczna, przekonywująca i mieści się w granicach określonych w art. 233§1kpc. Nadmienić przy tym należy, że strona pozwana była w postępowaniu przed Sądem I instancji reprezentowana przez fachowego pełnomocnika, jednak nie zgłosiła zastrzeżenia co do naruszenia przepisów postępowania (art.162 kpc), zgłoszenie zastrzeżenia stanowi warunek niezbędny dla możliwości powoływania się na owo naruszenie w apelacji.

Dokonana ocena w odniesieniu do ugody winna była uwzględniać nadto art.65§1 i 2 kc, skoro ugoda sądowa ma charakter umowy. Zgodnie z art. 65§1 kc, oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których zostało złożone, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje/

Prawidłowo przy tej ocenie Sąd Rejonowy wziął pod uwagę, że w zgłoszonym w sprawie
III RC 420/94 żądaniu, przedstawicielka ustawowa powódki nie zawarła żądania odsetek i nie powołała się na jakiekolwiek istniejące pomiędzy stronami ustalenia co do wysokości odsetek. Powyższe okoliczności przy uwzględnieniu treści art. 65§1 kc oraz tego, że ugoda dotyczyła obowiązku alimentacyjnego, który ma charakter ustawowy przemawiają za tym, że Sąd dokonał prawidłowej oceny treści tej ugody. Przy tym zaznaczyć należy, że nie zawierała ona w swej treści określenia „odsetki umowne”.

Sąd Okręgowy uznał za niezasadny zarzut skarżącej, że zaskarżony wyrok narusza art. 840§1 pkt 2 kpc.

Zgodnie z tym przepisem, dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane

Wbrew stanowisku pozwanej zauważyć należy, że charakter roszczenia odsetkowego wskazuje na powstawanie tego roszczenia w czasie (okresie opóźnienia). Zatem przepis prawa, który zmienia wysokość odsetek ustawowych od określonej daty wpływa na zakres odpowiedzialności dłużnika co do roszczeń odsetkowych w każdym stosunku prawnym, do którego te odsetki ustawowe mają zastosowanie.

Przywołane przez skarżącą orzeczenie Sądu Najwyższego(z dnia 11 października 1972r. II CR 385/72) nie może być brane pod rozwagę w niniejszej sprawie, nie wiadomo bowiem na tle jakich okoliczności faktycznych zostało wydane.

Sąd Okręgowy zauważa, ze postawienie tezy ogólnej zawartej w przytoczonym poglądzie judykatury obarczone jest błędem, nie uwzględnia bowiem możliwości zastosowania z woli ustawodawcy prawa wprost do istniejących stosunków prawnych.
Nadmienić należy, że zgodnie z poglądami doktryny, do zdarzeń w rozumieniu art.840§1 pkt 2 kpc należą także zdarzenia niezależne od woli stron, takie jak wejście w życie nowego przepisu prawnego powodującego wygaśnięcie zobowiązania(tak: Tadeusz Żyznowski, komentarz do art. 840§1 pkt2 kpc w: Dolecki Henryk (red.), Wiśniewski Tadeusz (red.), Ciepła Helena, Zawistowski Dariusz, Żyznowski Tadeusz. Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom IV. Artykuły 730-1088. WKP, 2011, cyt. za : Lex Omega). Wskazany pogląd doktryny Sąd Okręgowy podziela z zaznaczeniem, że ocena znaczenia wejścia w życie nowego przepisu prawa winna być dokonywania w konkretnej sprawie w zależności od treści wprowadzonego przepisu i przepisów go wprowadzających.

W tych okolicznościach, skoro żaden z zarzutów apelacji nie odniósł skutku, apelacja jako niezasadna została oddalona na podstawie art. 385kpc.

Jednocześnie nie podzielając stanowiska skarżącej co do korzystania przez nią ze zwolnienia z kosztów sądowych w niniejszej sprawie Sąd Okręgowy zważywszy na charakter niniejszej sprawy oraz nieposiadanie przez pozwaną, która jest studentką własnych dochodów, na podstawie art. 113 ust.4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych( t. jedn. Dz. U. z 2010 nr 90 poz. 594 ze zm.) nie obciążył jej kosztami postępowania w niniejszej sprawie.

Z tych powodów orzeczono jak w sentencji.

SSO Gabriela Sobczyk SSO Krystyna Hadryś SSO Aleksandra Janas