Sygn. akt III Kp 39/13
Dnia 26 lutego 2013r.
Sąd Okręgowy Wydział III Karny w Jeleniej Górze w składzie:
Przewodniczący - Sędzia SSO Andrzej Żuk
Protokolant Patrycja Poczynek
Bez udziału prokuratora
po rozpoznaniu zażalenia pokrzywdzonej M. W. na postanowienie Prokuratora Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 08.01.2013r. w sprawie 3 Ds. 21/13
o odmowie wszczęcia śledztwa
na podstawie art. 437 § 1 kpk
p o s t a n a w i a
utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie
Postanowieniem z dnia 08 stycznia 2013r. Prokurator Rejonowy w Jeleniej Górze w sprawie 3 Ds. 21/13 na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 kpk odmówił wszczęcia śledztwa w sprawie zaistniałego w dniu 31 grudnia 2012r. w J.przekroczenia uprawnień przez prokuratora Prokuratury Rejonowej w J. B. R.w toku postępowania o sygn. 3 Ds. 479/12 działającej w ramach zorganizowanej grupy przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstwa usunięcia M. W.z pracy w zamian za wykrywanie przez nią przestępstw podatkowych i w celu ograbienia jej z mieszkania, poprzez wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia śledztwa w przedmiotowej sprawie, a tym samym działaniem na szkodę interesu prywatnego M. W.tj. o czyn z art. 231 § 1 kk i art. 258 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.
Na postanowienie to zażalenie złożyła M. W., wnosząc o uchylenie wydanego postanowienia w całości i o kontynuowanie śledztwa w trybie pilnym oraz o skierowanie aktu oskarżenia do Sądu przeciwko funkcjonariuszowi publicznemu - B. R.– prokuratorowi Prokuratury Rejonowej w J..
Prokurator Rejonowy nie znalazł podstaw do przychylenia się do zażalenia i przekazał je do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Jeleniej Górze (art. 306 §2 kpk).
Sąd zważył, co następuje.
Zażalenie M. W. jest oczywiście bezzasadne.
Zebrane w sprawie dowody nie potwierdzają w żaden sposób okoliczności jakie podniosła M. W.. Zarzuty podniesione w zażaleniu pod adresem prokuratorowi Prokuratury Rejonowej w J.– B. R.są całkowicie bezpodstawne, nie poparte żadnymi racjonalnymi dowodami. Skarżąca składa wiele zawiadomień do prokuratury o popełnieniu przestępstw, m. in. przez prokuratorów i sędziów oraz pracowników sądowych, którzy uczestniczą w rozpoznawaniu złożonych zawiadomień i zażaleń na postanowienia o odmowie wszczęcia śledztwa.
Nie bez znaczenia jest fakt, iż M. W. jest chora psychicznie, co zostało stwierdzone przez biegłych lekarzy psychiatrów w opinii z dnia 22 lipca 2010r. Zdaniem tychże biegłych wypowiadane przez M. W. sądy (urojenia) pozwalają rozpoznać uporczywe zaburzenia urojeniowe, a jej działania związane ze składanymi zażaleniami mają podłoże psychotyczne, są wynikiem przeżyć urojeniowych. Z dotychczasowej jej działalności wynika, że M. W. składa do różnych organów wymiaru sprawiedliwości takiej samej treści absurdalne doniesienia o urojonych czynach prokuratorów i sędziów, których imiona i nazwiska czerpie z kolejnych wydanych w jej sprawach postanowień. W złożonym zażaleniu skarżąca po raz kolejny nie podniosła żadnych nowych okoliczności, które mogłyby skutkować zmianą zaskarżonego postanowienia.
W tych warunkach Sąd stwierdza, że decyzja o odmowie wszczęcia śledztwa oparta została na prawidłowych ustaleniach i prawidłowa jest także podstawa prawna odmowy wszczęcia śledztwa.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.