Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2014 r. w Gliwicach

sprawy M. P. (P.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o umorzenie należności z tytułu składek

na skutek odwołania M. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 24 lutego 2014 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSR del. Joanna Smycz

Sygn. akt VIII U 421/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 lutego 2014r., po rozpoznaniu wniosku M. P. z dnia 27 grudnia 2013r. w przedmiocie umorzenia należności z tytułu składek, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na podstawie art. 1, ust. 8 ustawy z dnia
9 listopada 2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność (Dz. U. z 2012r., poz. 1551) określił dla wnioskodawcy, według stanu na dzień 20 lutego 2014r. warunki umorzenia należności składkowych.

W odwołaniu od powyższej decyzji M. P. wniósł o jej zmianę poprzez nakazanie organowi rentowemu wydania decyzji o umorzeniu nieopłaconych składek. W uzasadnieniu argumentował, że skoro spełnił warunki do umorzenia należności składkowych, to ZUS winien taką decyzję wydać od razu, bez jej poprzedzania decyzją o określeniu warunków takiego umorzenia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie argumentując jak w zaskarżonej decyzji. Dodatkowo ZUS w uzasadnieniu wskazał, że wydanie przedmiotowej decyzji jest spełnieniem w tym zakresie przez organ rentowy wymogu ustawowego. Zaznaczył, że po uprawomocnieniu się przedmiotowej decyzji zostanie wydana stosowna decyzja w przedmiocie umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek w związku z prowadzoną przez odwołującego działalnością gospodarczą.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

Ubezpieczony M. P. w okresie przed dniem 1 września 2012r. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą. W związku z prowadzeniem przez niego tej działalności, na jego koncie jako płatnika składek, powstały zaległości za okres od maja 2006r. do lutego 2009r. w łącznej kwocie 18.146,76 zł oraz odsetkami
w kwocie 13.648,00 zł.

W dniu 27 grudnia 2013r. M. P. złożył wniosek o umorzenie należności
z tytułu nieopłaconych składek, skutkiem czego dnia 24 lutego 2014r. organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję, mocą której określił dla odwołującego, według stanu na dzień 20 lutego 2014r., warunki umorzenia należności składkowych.

Powyższy stan faktyczny jest bezsporny i wynika wprost z akt organu rentowego.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 listopada 2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek prze osoby prowadzące pozarolniczą działalność (Dz. U. z 2012r., poz. 1551) na wniosek osoby podlegającej
w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 28 lutego 2009r. obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.1)):

1) która przed dniem 1 września 2012r. zakończyła prowadzenie pozarolniczej działalności i nie prowadzi jej w dniu wydania decyzji, o której mowa w ust. 8,

2) innej niż wymieniona w pkt 1

- umarza się nieopłacone składki na te ubezpieczenia za okres od dnia 1 stycznia 1999r. do dnia 28 lutego 2009r. oraz należne od nich odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, koszty upomnienia, opłaty dodatkowe, a także koszty egzekucyjne naliczone przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego.

Zgodnie z treścią ust. 8 tego przepisu, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzję określającą warunki umorzenia, w której ustala także kwoty należności,
o których mowa w ust. 1 i 6, z wyłączeniem kosztów egzekucyjnych.

Powyższe przepisy wskazują, że wydanie decyzji określającej warunki umorzenia należności składkowych, w przypadku wystąpienie z takim wnioskiem na podstawie przepisów powołanej ustawy, jest obligatoryjne. Od decyzji takiej przysługuje prawo do wniesienia odwołania, jednak w niniejszej sprawie odwołujący nie kwestionował określonych w tej decyzji warunków umorzenia, a jedynie co do zasady nie zgadzał się z wydaniem takiej decyzji, argumentując, że w jego przypadku nie było potrzeby jej wydawania, bowiem wszystkie jego zaległości składkowe podlegają umorzeniu w trybie określonym tą ustawą.

Zdaniem Sądu Okręgowego, wobec treści powołanego wyżej art. 1, ust. 8
w sytuacji, gdy odwołujący złożył przedmiotowy wniosek o umorzenie, to organ rentowy nie mógł nie wydać zaskarżonej decyzji, bowiem ustawa w powołanym przepisie wprost nakłada na niego taki obowiązek.

Sąd wskazuje również, że dopiero po uprawomocnieniu się tej decyzji organ rentowy będzie zobowiązany do wydania decyzji, mocą której orzeknie o umorzeniu należności składkowych odwołującego będących przedmiotem jego wniosku z dnia
27 grudnia 2013r.

W ocenie Sądu, skoro odwołujący nie kwestionował ustaleń dokonanych
w zaskarżonej decyzji, a organ rentowy miał ustawowy obowiązek do jej wydania, zatem odwołanie M. P. nie zasługuje na uwzględnienie.

Biorąc wszystkie powyższe względy pod uwagę Sąd Okręgowy na mocy
art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

SSR del. Joanna Smycz