Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6.08.2014r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Dariusz Śliwiński

Sędziowie: SSO Leszek Matuszewski (spr)

SSR Agnieszka Ciesielska

Protokolant: apl. radc. M. K.

przy udziale M. N. Prokuratora Prokuratury Wojskowej del do Prokuratury Okręgowej w Poznaniu, po rozpoznaniu w dniu 6.08.2014r. sprawy Z. Z. oskarżonego o przestępstwo z art. 157§2 i 3kk w zw. z art. 11§ 2kk i art. 12kk, na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora od wyroku Sądu Rejonowego w Trzciance z dnia 13.12.2013r., sygn. akt IIK 1059/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że;

a)  w ramach przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 czynu uznaje go za winnego tego, że działając w C., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w trakcie powtarzających się awantur ze swoją żoną, a od 26.03.2012r byłą żoną S. Z.:

⚫

w dniu 25.12.2011r spowodował u niej obrażenia ciała w postaci: podbiegnięcia krwawego ramion, przedramion, obu podudzi oraz twarzy w okolicy łuku jarzmowego prawego,

⚫

w dniu 16.08.2012r spowodował u niej obrażenia ciała w postaci: zasinienia brody, zasinienia przedramienia prawego oraz łokcia prawego, przy czym wszystkie te obrażenia naruszyły sprawne funkcjonowanie narządów jej ciała na czas poniżej 7 dni, tj. za winnego występku z art. 157§ 2kk w zw. z art. 12kk i na podstawie art. 157§ 2kk wymierza karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

b)  w ramach przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 czynu uznaje również go za winnego tego, że działając w C., w dniu 7.06.2012r szarpał i popychał swoją byłą żonę S. Z., a następnie nieumyślnie spowodował u niej obrażenia ciała w postaci rany ciętej przedramienia prawego z uszkodzeniem ścięgna, zginacza promieniowego nadgarstka prawego, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów jej ciała na okres powyżej siedmiu dni, tj. za winnego występku z art. 157§ 1 i 3 kk i na podstawie art. 157§ 3 kk wymierza karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

c)  na podstawie art. 85 kk i art. 86§ 1kk łączy powyżej orzeczone kary i orzeka karę łączną 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69§ 1kk w zw. z art. 70§ 1 kt 1 kk warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat próby

d)  uchyla orzeczenia zawarte w punkcie 2,

II.  w pozostałej części utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,

III.  zwalnia oskarżonego od obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa wyłożonych kosztów postępowania odwoławczego i wymierza oskarżonemu jedną opłatę za obie instancje w kwocie 60 zł.

A. C. D. L. M.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Trzciance, wyrokiem z dnia 13 grudnia 2013 roku, sygn. akt II K 1059/12 uznał oskarżonego Z. Z. za winnego tego, że w okresie od grudnia 2011 roku do sierpnia 2012 roku, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w trakcie powtarzających się awantur domowych ze swoją żoną, a od 26 marca 2012 roku byłą żoną S. Z.- w dniu 25 grudnia 2011 roku spowodował u wyżej wymienionej obrażenia ciała w postaci podbiegnięcia krwawego ramion, przedramion, obu podudzi oraz twarzy w okolicy łuku jarzmowego prawego, które obrażenia naruszyły sprawne funkcjonowanie jej organizmu na czas poniżej 7 dni, w dniu 7 czerwca 2012 roku szarpał ją i popychał, a następnie nieumyślnie spowodował u niej obrażenia ciała w postaci rany ciętej przedramienia prawego, z uszkodzeniem ścięgna, zginacza promieniowego nadgarstka prawego, które to obrażenia naruszyły sprawne funkcjonowanie jej organizmu na czas powyżej 7 dni, zaś w dniu 16 sierpnia 2012 roku spowodował u wyżej wymienionej obrażenia ciała w postaci zasinienia brody, zasinienia przedramienia prawego oraz łokcia prawego, które to obrażenia naruszyły sprawne funkcjonowanie organizmu na czas poniżej 7 dni to jest za winnego popełnienia przestępstwa z art. 157 § 2 i 3 k.k. w związku z art. 11 §2 k.k. i w związku z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 157 § 2 k.k. w związku z art. 11 § 3 k.k. wymierzył mu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 k.k. w związku z art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił na okres 2 lat tytułem próby.

W tym samym wyroku, na podstawie art. 73 §1 k.k. oddano oskarżonego pod dozór kuratora sądowego przez okres próby.

Na podstawie art. 72 § pkt 5 k.k. zobowiązano podsądnego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu

W ostatnim punkcie wyroku, na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych, zasądzono od podsądnego zwrot kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa oraz wymierzono mu opłatę w kwocie 60 złotych.

Z powyższym wyrokiem nie zgodził się prokurator, zaskarżając wyrok w całości na niekorzyść podsądnego. Oskarżyciel publiczny zarzucił orzeczeniu obrazę prawa materialnego, tj. art. 12 k.k. poprzez nieuprawnione potraktowanie czynu polegającego na nieumyślnym uszkodzeniu ciała S. Z. w dniu 7 czerwca 2012 roku jako składnika przyjętego czynu ciągłego

Skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie:

⚫

kary 5 miesięcy za przestępstwo z art.157 § 2 k.k. w zw. z art. 12kk,

⚫

kary 2 miesięcy za przestępstwo z art.157 § 3 k.k i wymierzenie kary łącznej 6 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby,

⚫

na zasadzie art. 73 §1 k.k. orzeczenie dozoru kuratora sądowego,

⚫

na zasadzie art. 72 § 1 pkt 5 k.k. zobowiązanie oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu.

W trakcie postępowania odwoławczego pokrzywdzona S. D. złożyła wniosek o ściganie oskarżonego za przestępstwo z art. 157 §3 k.k. .

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy zauważyć, że Sąd I instancji prawidłowo rozważył dowody i okoliczności ujawnione w toku przewodu sądowego. Organ orzekający należycie też wykazał winę i sprawstwo podsądnego, a swoje stanowisko w sposób przekonywujący umotywował w pisemnym uzasadnieniu wyroku. Uzasadnienie to odpowiada wymogom z art. 424 k.p.k. i jako takie umożliwia pełną kontrolę odwoławczą zaskarżonego wyroku.

Zarzut obrazy prawa materialnego wyartykułowany przez autora apelacji znalazł potwierdzenie. Naruszenie prawa materialnego ( art.438 pkt 1 k.p.k.) polega na jego wadliwym zastosowaniu (niezastosowaniu) w orzeczeniu, które oparte jest na trafnych i niekwestionowanych ustaleniach faktycznych. Rzeczony zarzut jest wówczas uzasadniony, gdy dotyczy zastosowania albo niezastosowania przepisu zobowiązującego sąd do jego stosowania. Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

Sąd Okręgowy przypomina, że zgodnie z przepisem art. 12. k.k. dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony ( czyn ciągły); jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego. Wszystkie zachowania podjęte w ramach czynu ciągłego muszą stanowić realizację z góry powziętego zamiaru. Nie jest zatem dopuszczalne kwalifikowanie zachowania nieumyślnego, jako elementu czynu ciągłego. Organ wyrokujący w sprawie błędnie uznał, że podsądny w ramach czynu ciągłego, w dniu 7 czerwca 2012 roku szarpał i popychał, a następnie nieumyślnie spowodował uszkodzenia ciała u pokrzywdzonej. Z tych powodów, Sąd Okręgowy zmienił opis i kwalifikację prawną zachowania przypisanego Z. Z.. Sąd odwoławczy zreformował zaskarżone orzeczenie w ramach przypisanego podsądnemu czynu w punkcie 1 wyroku poprzez przyjęcie, że zachowania polegające na spowodowaniu obrażeń w dniach 25 grudnia 2011 roku i 16 sierpnia 2012 roku, zostały popełnione w warunkach czynu ciągłego. Stanowią one wszakże realizację z góry powziętego zamiaru, polegającego na woli wyrządzania dotkliwych krzywd fizycznych pokrzywdzonej. Jej tłem są bardzo wrogie relacje między stronami. Sąd II Instancji zmienił nadto kwestionowany wyrok w ten sposób, że uznał podsądnego za winnego odrębnego czynu, polegającego na szarpaniu i popychaniu, a następnie nieumyślnym spowodowaniu obrażeń ciała S. D. w dniu 7 czerwca 2012 roku.

W związku z powyższymi zmianami, Sąd Okręgowy wymierzył oskarżonemu za powyższe czyny przestępcze nowe sankcje karne, karę 5 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 157§ 2kk w zw. z art. 12kk i karę 2 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 157§ 3kk. Kary te stanowią sprawiedliwą odpłatę za krzywdy wyrządzone pokrzywdzonej przez Z. Z.. Odpowiadają także stopniowi ich karygodności. Podsądny dopuścił się stosunkowo brutalnych zamachów na zdrowie pokrzywdzonej i to w krótkich odstępach czasu, powodując u niej dokuczliwe obrażenia. Co więcej, działał motywowany wrogością do pokrzywdzonej. Oskarżony stosował intensywną i brutalną przemoc fizyczną wobec najbliższej mu osoby, której winien elementarny szacunek. Sąd Rejonowy słusznie podkreślił nadto rozmiar i dotkliwość obrażeń powstałych w wyniku zachowania podsądnego na szkodę pokrzywdzonej. Z. Z. doskonale zdawał sobie sprawę z wagi zła przez siebie wyrządzonego. Względy prewencji generalnej przemawiają za zdecydowanym sankcjonowaniem podobnych dokuczliwych aktów przemocy.

Zgodnie z dyrektywą wymiaru kary łącznej z art. 86 § 1 k.k., granicami tej kary był przedział od 5 miesięcy do 7 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd II instancji orzekł karę łączną w wymiarze 5 miesięcy pozbawienia wolności wedle systemu absorpcji. Zasada absorpcji przy wymierzaniu kary łącznej może być zastosowana, gdy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami zachodzi bliski związek przedmiotowy i podmiotowy, a przesłanka prognostyczna pozwala na stwierdzenie, że kara łączna w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych jest wystarczającą oceną zachowania się sprawcy ( vide: wyrok SA w Gdańsku w wyrok z 3 I 1997 r., II Aka 321/96, Orz. Prok. i Pr. 1997, nr 7-8). Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Więź czasowa pomiędzy przestępstwami popełnionymi przez oskarżonego jest stosunkowo ścisła. Co istotne, zamachy przestępcze zostały podjęte na szkodę tej samej pokrzywdzonej i godziły w jej dobro prawne w postaci zdrowia.

Sąd II instancji doszedł do przekonania, że podsądny zasłużył na dobrodziejstwo probacji. Nie jest on wszakże osobą do cna zdemoralizowaną. Jak dotąd, oskarżony nie naruszał porządku prawnego. Mając na uwadze powyższe, Sąd II instancji warunkowo zawiesił wykonanie kart łącznej pięciu miesięcy pozbawienia wolności na okres 2 lat tytułem próby. Oskarżony będzie w tym czasie dozorowany przez kuratora sądowego, co umożliwi oddziaływanie wychowawcze na jego postępowanie. Powstrzymanie się od nadużywania alkoholu będzie zaś stanowiło kryterium oceny, czy podsądny wykorzysta daną mu szansę, czy też nie.

Sąd odwoławczy na podstawie art. 626 k.p.k., art. 636 k.p.k., zwolnił oskarżonego od obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa wyłożonych kosztów postępowania odwoławczego i wymierzył mu jedną opłatę za obie instancje w kwocie 60 złotych

W pozostałym zakresie, wyrok jako odpowiadający prawu, utrzymano w mocy.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy:

1.  zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a)  w ramach przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 czynu uznał go za winnego tego, że działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w trakcie powtarzających się awantur domowych ze swoją żoną, a od 26 marca 2012 roku byłą żoną S. Z.

⚫

w dniu 25 grudnia 2011 roku spowodował u wyżej wymienionej obrażenia ciała w postaci podbiegnięcia krwawego ramion, przedramion, obu podudzi oraz twarzy w okolicy łuku jarzmowego prawego, które obrażenia naruszyły sprawne funkcjonowanie jej organizmu na czas poniżej 7 dni,

⚫

w dniu 16 sierpnia 2012 roku spowodował u wyżej wymienionej obrażenia ciała w postaci zasinienia brody, zasinienia przedramienia prawego oraz łokcia prawego, które to obrażenia naruszyły sprawne funkcjonowanie organizmu na czas poniżej 7 dni tj. za winnego występku z art. 157 §2 k.k. w związku z art. 12 k.k. i na podstawie art. 157 § 2 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności,

b)  w ramach przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 czynu uznał również go za winnego tego, że działając w C., w dniu 7 czerwca 2012 roku szarpał ją i popychał, a następnie nieumyślnie spowodował u niej obrażenia ciała w postaci rany ciętej przedramienia prawego, z uszkodzeniem ścięgna, zginacza promieniowego nadgarstka prawego, które to obrażenia naruszyły sprawne funkcjonowanie jej organizmu na czas powyżej 7 dni, tj. za winnego występku z art. 157 § 1 i 3 k.k. i na podstawie art. 157 § 3 k.k. wymierzył karę 2 miesięcy pozbawienia wolności,

c)  ma podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. połączono orzeczone kary pozbawienia wolności i orzeczono karę łączną 5 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 k.k. w związku z art. 70 §1 pkt 1 k.k. warunkowo zawieszono na okres 2 lat próby,

d)  uchylono orzeczenie zawarte w punkcie 2,

2)  w pozostałej części utrzymano w mocy zaskarżony wyrok,

3)  zwolniono podsądnego od obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa wyłożonych kosztów postępowania odwoławczego i wymierzono oskarżonemu jedną opłatę za obie instancje w kwocie 60 złotych.

SSR Agnieszka Ciesielska SSO Dariusz Śliwiński SSO Leszek Matuszewski