Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 899/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Kędzierzynie - Koźlu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSR Danuta Harz

Protokolant:

st.sekr. sądowy Małgorzata Orlik-Waluś

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej – nieobecny – zawiadomiony prawidłowo

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2014 r.

sprawy

M. W. – syna M. i B. z domu M., urodzonego (...) w G.

Oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 15 października 2013r. w K. (woj. (...)) w ruchu lądowym ul. (...), ul. (...)- ul. (...) kierował samochodem osobowym m-ki F. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości I badanie – 0,43 mg./l , II badanie – 0,49 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 kk

II.  w dniu 21 października 2013r. w K. (woj. (...)) w ruchu lądowym ul. (...) kierował samochodem osobowym m-ki F. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości I badanie – 0,77 mg./l , II badanie – 0,77 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

tj. o przestępstwo z art. 178a § 1 kk

I.

Uznaje oskarżonego M. W. za winnego popełnienia zarzucanych czynów opisanych w punktach I i II części wstępnej wyroku, stanowiących występki z art. 178 a § 1 k.k. ustalając, że popełnione zostały w warunkach art. 91 § 1 k.k. i za czyny te stosując art. 91 § 1 k.k. na podstawie art. 178 a § 1 k.k. orzeka karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt. 1 k.k. warunkowo zawiesza na okres próby lat 4 (czterech).

II.

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 4 (czterech) lat.

III.

Na podstawie art. 72 § 1 pkt. 5 k.k. zobowiązuje oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu.

IV.

Na podstawie art. 49 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 1000 ( jeden tysiąc) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej.

V.

Na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt. 3 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego M. W. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe tj. kwotę 170,00 (sto siedemdziesiąt) złotych tytułem poniesionych wydatków i 180,00 (sto osiemdziesiąt) złotych wymierzonej opłaty.

Sygn. akt II K 899/13

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2013 roku oskarżony M. W. u znajomego wypił dwa piwa (...). Po tym wsiadł do samochodu marki F. o numerach rejestracyjnych (...) i zamierzał wrócić do domu. Prowadził samochód ulicami (...), a to ul. (...), a na ulicy (...) został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji. Oskarżony został poddany badaniom na zawartość alkoholu, z wynikami o godzinie 21:33 – 0,43 mg/l i o 21:48 – 0,49 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

/dowód:

- protokół badania, k – 2

- wyjaśnienia oskarżonego M. W., k – 9-10, 20, 36/

W dniu 21 października 2013 roku oskarżony w miejscu zamieszkania wypił kilka piw, po czym wsiadł do samochodu marki F. o numerach rejestracyjnych (...) i kierując tym samochodem zmierzał z ulicy (...) do sklepu (...) w K.K. T. oskarżony został zatrzymany do kontroli z wynikiem 0,77 mg/l – o godzinie 20:05 i o godz. 20:20 – 0,77 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

/dowód:
- protokół badania, k – 17

- wyjaśnienia oskarżonego, k – 9-10, 20, 36/

Oskarżony M. W. ukończył szkołę podstawową, posiada przyuczenie do zawodu pomocnika budowlanego, obecnie pracuje w firmie (...) jako pomocnik budowlanym za miesięcznym wynagrodzeniem około 1.200,00 – 1.500,00 złotych. Oskarżony jest bezdzietnym kawalerem, nikogo nie ma na utrzymaniu. Oskarżony w przeszłości był dwukrotnie karany sądownie. W 2007 roku za przestępstwo z art. 291 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, a w 2009 roku za przestępstwo z art. 292 § 1 k.k. na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności.

/dowód:
- karta karna, k – 14, 34

- dane o osobie, k – 11/

Oskarżony M. W. przyznał się do popełnienia obu zarzucanych czynów, zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i przed sądem.

/dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego, k - k – 9-10, 20, 36/

Sąd zważył, co następuje.

Wina i sprawstwo oskarżonego nie budzą wątpliwości. Wina oskarżonego jawi się w tym, że mając pełną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i możliwość pokierowania swoim postępowaniem nie dał posłuchu normom prawnym i złamał obowiązujący porządek prawny.

W sprawie zostały przeprowadzone dowody, z których wynika sprawstwo oskarżonego w zarzucanych czynach z art. 178 a § 1 k.k. Oskarżony wyjaśnił, w jakich okolicznościach i jakiego rodzaju spożywał alkohol, także dlaczego zdecydował o poruszaniu się samochodem w obu przypadkach. P. badania na zawartość alkoholu wskazują z kolei w jakim, podczas kontroli stanie nietrzeźwości znajdował się oskarżony w każdej z sytuacji. Z kolei dokumentacja w postaci odpisów wyroków, karty karnej wskazuje na przeszłość oskarżonego w zakresie postępowania niezgodnego z prawem. Dowody te spójnie ze sobą powiązane pozwoliły na ustalenie stanu rzeczy będącego podstawą do oceny prawno karnego zachowania oskarżonego w ramach zarzucanego aktem oskarżenia czynu.

Niewątpliwie oskarżony wypełnił swoim zachowaniem znamiona występku kwalifikowanego zgodnie za oskarżycielem z art. 178 a § 1 k.k. Popełniania przestępstwa z art. 178 a § 1 k.k. popełnia ten, kto prowadzi pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego.

Oskarżony odpowiednio w dniach 15 października 2013 roku i 21 października 2013 roku prowadząc samochód w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości wypełnił znamiona tegoż występku. Tak też Sąd przyjął kwalifikacje prawne czynów zaproponowane przez Prokuratora i uznał oskarżonego winnym popełnienia zarzucanych aktem oskarżenia czynów.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia przestępstww z art. 178 a § 1 k.k. i wymierzył mu – kierując się dyspozycją art. 91 § 1 k.k. karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, a nadto środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat, nadto orzekł świadczenie pieniężne w kwocie 1.000,00 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej, także zobowiązał do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu.

Kształtując orzeczenie o karze Sąd kierował się, wynikającą z art. 53 kodeksu karnego dyrektywą prewencji indywidualnej, a także prewencji generalnej w jej pozytywnym znaczeniu.

Orzekając karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, Sąd uznał iż ta kara będzie stanowiła właściwą reakcję karną na popełniony przez oskarżonego czyn zabroniony.

Oskarżony zlekceważył obowiązujący porządek prawny, nie dał posłuchu obowiązującym normom prawnych i został dwukrotnie w krótkich odstępach czasu zatrzymany, podczas prowadzenia samochodu w stanie nietrzeźwości. Zatem należy w tym zakresie wychować oskarżonego, aby w obawie przed ponownym wymierzeniem określonych sankcji wystrzegał się łamania porządku prawnego.

Kara ta ma kształtować w społeczeństwie świadomość w zakresie takim, że za negatywne zachowania należy ponieść odpowiednią i sprawiedliwą karę. Jedynie taka kara – spoglądając na całokształt postawy oskarżonego będzie za taką uchodziła.

Z uwagi na to, że oskarżony pracuje, wyraził skruchę, podał, że zrozumiał konsekwencje swego zachowania, zadeklarował, że więcej podobnego zachowania nie ujawni, Sąd zastosował wobec oskarżonego dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności na okres próby lat 4 (czterech). Okres ten, czteroletni - pozwoli na zweryfikowanie postawy oskarżonego w zakresie jego zachowania oraz tego, czy zrozumiał popełnione błędy i wystrzega się ich powtarzania. By wzmocnić dolegliwość kary Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 1.000,00 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, także nakazał powstrzymywanie się od nadużywania alkoholu.

Zdaniem Sądu kara ukształtowana w wyroku odniesie w stosunku do oskarżonego skutek wychowawczy, stanowi też realną dolegliwość dla sprawcy. Stanowi wyraz negatywnego zachowania oskarżonego, ponieważ czyn, którego się dopuścił stanowi czyn o znacznej społecznej szkodliwości czynu.

A to dlatego, że każdy kierowca prowadzący samochód w stanie nietrzeźwości charakteryzuje się podejmowaniem opóźnionych reakcji, brakiem koordynacji ruchowej, brakiem należytej szybkości podejmowania decyzji i brakiem wymaganej koncentracji. Nie posiadając tych cech w trakcie prowadzenia samochodu stanowi zagrożenie dla pasażerów, siebie jak i innych uczestników ruchu.

Sąd orzekł również w stosunku do oskarżonego, obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat. W przekonaniu Sądu ten środek karny i okres jego trwania ma na celu spełnienie funkcji zapobiegawczych wobec oskarżonego, dopełniając tym samym orzeczenie o karze zawarte w punkcie I części dyspozytywnej wyroku. To rozstrzygnięcie pozbawia oskarżonego możliwości uczestniczenia w ruchu drogowym w zakresie poruszenia się wszelkimi pojazdami mechanicznymi i ma do spełnienia funkcje prewencyjną. Realizując funkcję zapobiegawczą wobec oskarżonego, aby w przyszłości swoim zachowaniem nie zagrażał bezpieczeństwu innych uczestników dróg, Sąd zdecydował o wprowadzeniu wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na długi okres.

Sąd, kierując się sytuacją materialną, rodzinną i dochodową oskarżonego, który pracuje obciążył go kosztami procesu.

Mając na uwadze powyższe rozważania, orzeczono jak na wstępie.

zarządzenia:

1.  odnotować uzasadnienie

2.  odpis uzasadnienia wraz z pouczeniem doręczyć Prok. Rej.

3.  kal. 14 dni od doręczenia