Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1360/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 czerwca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jerzy Zalasiński

Protokolant

st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2014r. w S.

odwołania A. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 24 października 2013 r. Nr (...)

w sprawie A. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala A. K. prawo do emerytury od dnia 01 października 2013r.

Sygn. akt IV U 1360/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 24 października 2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu A. K. prawa do wcześniejszej emerytury motywując to brakiem dowodu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony A. K. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, gdyż przez okres ponad 15 lat pracował jako operator ciężkiego sprzętu budowlanego.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczony nie udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony A. K. urodzony dnia (...) złożył w dniu 9 października 2013r. wniosek o emeryturę. Do wniosku dołączył świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach oraz świadectwa pracy. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy A. K. w rozmiarze: 27 lat, 8 miesięcy i 25 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Organ rentowy nie uznał okresu pracy ubezpieczonego w (...) S.A. w W. w okresie od dnia 3 marca 1997r. do 31 marca 2000r. jako pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze z uwagi na braki formalne świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych (nie przytoczono pełnej treści pozycji określającej charakter pracy zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r., podając nazwę stanowiska nie powołano się na odpowiedni punkt przepisów resortowych, ponadto nazwa stanowiska „operator równiarki” nie jest wymieniona w przepisach resortowych, na które powołuje się zakład pracy). Do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych ZUS nie uwzględnił też okresu pracy od 7 kwietnia 1970r. do 20 października 1971r. i od 17 października 1973r. do 31 grudnia 1974r. w (...) Przedsiębiorstwie (...), od 1 stycznia 1975r. do 30 marca 1975r. w Przedsiębiorstwie (...) oraz od 24 marca 1975r. do 13 sierpnia 1990r. w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) z uwagi na brak świadectw wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że od 7 kwietnia 1970r. do 20 października 1971r., od 17 października 1973r. do 31 grudnia 1974r. i od 1 stycznia 1975r. do 30 marca 1975r. pracował jako operator koparki. Jako meliorator kopał rowy, odmulał, robił przepusty i dreny. Cały czas pracował na koparce mechanicznej, innych prac nie wykonywał. Praca ta odbywała się również zimą. Również w okresie od 24 marca 1975r. do 13 sierpnia 1990r. ubezpieczony pracował jako operator koparki. W okresie tym prac melioracyjnych było mniej, natomiast więcej było pracy polegającej na odwodnieniu. Maszyna znajdowała się na materacu i zbierała błoto. W spółce (...) w okresie od 3 marca 1997r. do 31 marca 2000r. A. K. pracował jako operator równiarki. Pracował w zespołach 4-5 maszyn. Innych prac nie wykonywał. Pracę operatora koparki i równiarki ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k.30, 29-29v), zeznania świadków: J. Ł. (k. 29v-30), C. U. (k. 30), akt osobowych, akt ZUS.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ocenie Sądu Okręgowego A. K. spełnił powyższe warunki. Udowodnił ponad 25 lat okresów składkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w okresach od dnia 7 kwietnia 1970r. do 20 października 1971r., od 17 października 1973r. do 31 grudnia 1974r., od 1 stycznia 1975r. do 30 marca 1975r. oraz od 24 marca 1975r. do 13 sierpnia 1990r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w charakterze operatora koparki, zaś w okresie od 3 marca 1997r. do 31 marca 2000r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w charakterze operatora równiarki. Zeznania powoda potwierdzili świadkowie J. Ł. (k. 29v-30) i C. U. (k. 30). Świadkowie ci zgodnie zeznali, że ubezpieczony pracował wyłącznie jako operator koparki. Innych czynności ubezpieczony nie wykonywał. Sąd uznał ich zeznania za wiarygodne, ponieważ są logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach takich jak świadectwa pracy i umowy o pracę znajdujące się w aktach osobowych. Z dokumentacji tej jednoznacznie wynika, że ubezpieczony w spornych okresach wykonywał wyłącznie pracę maszynisty ciężkich maszyn budowlanych. Były to koparki i równiarki. Okresy te (do 31 grudnia 1998r.) łącznie dają ponad 15 lat okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Stanowisko maszynisty ciężkich maszyn budowlanych wymienione jest w załączniku A dział V pkt. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). W sumie okresy pracy w szczególnych warunkach wynoszą ponad 15 lat. Ubezpieczony nabył więc prawo do emerytury od miesiąca złożenia wniosku.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 14 § 2 kpc orzekł jak w wyroku.