Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lipca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Złotoryi III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR Tomasz Popiel

Protokolant: Bartosz Główczyński

po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2014 roku w Złotoryi na rozprawie sprawy

z powództwa R. C.

przeciwko M. C.

o ustalenie, że obowiązek alimentacyjny wygasł

oddala powództwo w całości.

UZASADNIENIE

Powód R. C. w dniu 27 stycznia 2014 roku wniósł do tut. Sądu pozew przeciwko M. C., w którym domagał się ustalenia, iż wygasł jego obowiązek alimentacyjny wobec pozwanej, nałożony wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia
28 października 2013 roku, w sprawie I RC 241/13.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż w dniu 28 października 2013 roku Sąd Okręgowy w Legnicy rozwiązał małżeństwo stron przez rozwód z winy obojga małżonków. Jednocześnie zobowiązał powoda do uiszczania na rzecz pozwanej alimentów w kwocie po 250 złotych miesięcznie. Ponadto powód podał, iż jeszcze w trakcie trwającego małżeństwa, na podstawie ugody zawartej pomiędzy stronami przed Sądem Rejonowym w Złotoryi,
w sprawie III RC 252/12, zobowiązał się on do płacenia na rzecz pozwanej alimentów
w wysokości po 250 złotych miesięcznie.

W dalszej części uzasadnienia powód wskazał, iż w jego ocenie pozwana nie znajduje się w trudnej sytuacji materialnej (niedostatku), która uzasadniałaby łożenie przez powoda alimentów na jej rzecz. Pozwana bowiem dobrowolnie nie podejmuje zatrudnienia, mimo iż miała kilka propozycji pracy. Propozycje te jednak odrzuciła. Powód wskazał również, iż ponosi konieczne opłaty związane z utrzymaniem domu stanowiącego wspólną własność stron. Jednocześnie powód podał, iż dotychczas utrzymywał się z prac dorywczych jednak w chwili obecnej nigdzie nie pracuje i jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku.

Pozwana M. C. wniosła o oddalenie w całości wytoczonego powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Okręgowe w Legnicy z dnia 28 października 2013 roku, w sprawie o sygn. akt. I RC 241/13, rozwiązano przez rozwód małżeństwo M. C. i R. C., zawarte w dniu 12 maja 1978 roku, z winy obu stron.

Powyższym wyrokiem, Sąd zasądził również od powoda na rzecz pozwanej alimenty w kwocie po 250 złotych miesięcznie.

Powód R. C. miała w tym czasie 57 lat. Utrzymywał się z wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu pracy okresowo wykonywanej na terenie Niemiec. Wraz z pełnoletnim synem jego i pozwanej M. C. mieszkał w wspólnym domu stron. Na mocy ugody zawartej w dniu 2 października 2012 roku przed Sądem Rejonowym w Złotoryi, w sprawie III RC 252/12, był on zobowiązany do łożenia na rzecz pozwanej alimentów w kwocie po 250 złotych miesięcznie.

Pozwana w chwili orzekania o rozwodzie miała 53 lata. Nie pracowała. Posiadała orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Nie posiadała orzeczenia o niezdolności do pracy. Opiekowała się chorą matką, u której również mieszkała. Utrzymywała się z zasiłku opiekuńczego w kwocie 520 złotych miesięcznie, otrzymywanego z tytułu opieki nad matką. Miała również przyznane alimenty w kwocie po 250 złotych miesięcznie, które pozwany zgodził się płacić na mocy wyżej powołanej ugody zawartej przez strony przed Sądem Rejonowym w Złotoryi w sprawie III RC 252/12.

Ze związku małżeńskiego strony posiadały trójkę dorosłych dzieci.

Dowód: akta Sądu Okręgowego w Legnicy I RC 241/13

Obecnie pozwany R. C. ma 58 lat. Jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Nie ma orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Z zawodu jest kierowcą. Uprzednio pracował również jako pomocnik murarza oraz wykonywał pracę przy wycince drzew. W chwili obecnej utrzymuje się z prac dorywczych wykonywanych przy zbiorach oraz na budowach z czego osiąga dochód w kwocie około 500 złotych miesięcznie.

Powód mieszka w domu stanowiącym wspólną własność stron. Na miesięczne opłaty związane z utrzymaniem domu składają się koszty energii elektrycznej w kwocie 140 złotych, wody w kwocie 90 złotych, wywozu nieczystości w kwocie 18 złotych oraz podatek w kwocie 300 złotych rocznie. Opał do domu powód zbiera sam w lesie. Dotychczas powód regulował opłaty z oszczędności, których jednak w chwili obecnej nie posiada.

Dowód:

- zaświadczenia z PUP w Z., k. 31 i 53

- zeznania powoda, k. 34

- zeznania świadka J. P., k. 62

Pozwana M. C. ma obecnie 54 lata. Mieszka wraz ze swoją matką, nad którą sprawuje opiekę. Z tego tytułu otrzymuje z Gminnego Ośrodka Pomocy (...) zasiłek w kwocie 520 złotych miesięcznie. Ponadto na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 28 października 2013 roku, wydanego w sprawie I RC 241/13, ma zasądzone od powoda alimenty w kwocie 250 złotych, których jednak powód nie uiszcza. Pozwana nie pracuje, a ewentualne podjęcie przez nią zatrudnienia będzie skutkowało utratą zasiłku otrzymywanego z GOPSu. Pozwana posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Nie posiada orzeczenia o niezdolności do pracy. Choruje na dolegliwości związane z kręgosłupem.

Pozwana miesięcznie wydaje 150 złotych na zakup odzieży, 80 złotych na zakup środków czystości, 150 złotych na zakup leków, 140 złotych na spłatę kredytu zaciągniętego w wysokości 4300 złotych, w celu uiszczenia opłat związanych z przeprowadzeniem sprawy o podział majątku wspólnego stron oraz przeznaczonego na niezbędne koszty utrzymania pozwanej. Ponadto przekazuje ona matce 70 złotych miesięcznie z tytułu opłat za mieszkanie. Pozwana korzysta również z pomocy finansowej matki, która w całości pokrywa koszty zakupu wyżywienia dla pozwanej.

Strony posiadają wspólny majątek, którego wartość wynosi około 240 000 złotych.

Dowód:

- zaświadczenie o wszczęciu egzekucji, k.10-11

- wezwanie do zapłaty należności, k.12-13

- zaświadczenie z (...), k.32

- orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, k. 33

- zeznania pozwanej, k. 34-35

- informacje od Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Złotoryi, k. 38

- zaświadczenie z PUP, k. 40

- zaświadczenie z GOPSu, k. 41 i 45

- zaświadczenia lekarskie, k. 42-43

- skierowanie do poradni specjalistycznej, k. 44

- decyzja Wójta Gminy Z., k. 48

- faktury VAT przedłożone przez powódkę

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 60 § 1 kro małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.
Z treści powyższego przepisu wynika, że niezbędnym warunkiem do otrzymywania alimentów przez małżonka, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego jest pozostawanie przez niego w niedostatku.

Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 19 maja 1975 roku w sprawie o sygn. akt. III CRN 55/75 stan niedostatku zachodzi wtedy, gdy uprawniony nie ma możliwości zarobkowych i majątkowych pozwalających na pełne zaspokojenie jego usprawiedliwionych potrzeb.

W myśl art. 61 kro do obowiązku dostarczania środków utrzymania przez jednego z rozwiedzionych małżonków drugiemu stosuje się odpowiednio przepisy o obowiązku alimentacyjnym między krewnymi, czyli art. 136-140 kro.

Zgodnie z art.138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

W ocenie Sądu, od chwili zasądzenia wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 28 października 2013 roku, w sprawie I RC 241/13, alimentów od powoda na rzecz pozwanej, w sytuacji życiowej M. C. nie zaszły istotne zmiany, które pozwoliłyby na wysunięcie stwierdzenia, iż w chwili obecnej nie znajduje się ona w stanie niedostatku i które dawałyby podstawy do uwzględnienia wniesionego przez R. C. powództwa.

W pierwszej kolejności należy mieć na uwadze fakt, iż pozwana tak jak w chwili orzekania o alimentach, tak i obecnie sprawuje opiekę nad chorą matką i z tego tytułu nadal otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 520 złotych miesięcznie, co stanowi jej jedyne źródło utrzymania. Na marginesie należy bowiem wskazał, iż powód nie wywiązuje się z nałożonego na niego względem pozwanej obowiązku alimentacyjnego. W ocenie Sądu, biorąc pod uwagę zasady doświadczenia życiowego, kwota zasiłku otrzymywanego przez pozwaną jest zbyt niska aby dała możliwość, chociażby w podstawowym stopniu, zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb pozwanej. Ponadto przy ocenie sytuacji pozwanej należy mieć na uwadze również fakt, iż pozwana posiada ograniczone możliwości zarobkowe. Wprawdzie nie ma ona orzeczenia o niezdolności do pracy, jednak sprawuje stałą opiekę nad chorą matką, co w istotny sposób utrudnia jej wykonywanie pracy zarobkowej. Należy również zważyć, iż w świetle obowiązujących przepisów prawa, podjęcie zatrudnienia przez pozwaną w celu zdobycia dodatkowych środków finansowych związane będzie z utratą zasiłku opiekuńczego otrzymywanego z GOPSu, który w chwili obecnej stanowi jej jedyne źródło utrzymania. Z uwagi na powyższe, w ocenie Sądu pozwana nie ma możliwości zarobkowych, dających dochód, który pozwoli jej na samodzielne zaspokojenie w pełnym zakresie swoich usprawiedliwionych potrzeb, a kwota 520 złotych zasiłku opiekuńczego, którą otrzymuje jest niewystarczająca do ich pokrycia.

Sąd oddalając żądanie powoda wziął również pod uwagę fakt, iż sytuacja materialna R. C. od poprzedniego orzeczenia o alimentach uległa zmianie i chwili obecnej jest on osobą bezrobotną. Zważyć jednak należało, iż powód ma nadal realne możliwości podjęcia pracy zarobkowej. Nie tylko bowiem nie ma on orzeczenia o niezdolności do pracy, ale jest również osobą dyspozycyjną, a jego doświadczenie związane z wykonywaniem pracy w zawodzie kierowcy, pomocnika murarza, w lesie przy wycince drzew oraz wykonywaniu prac dorywczych przy zbiorach i na budowach daje mu szanse znalezienia i podjęcia zatrudnienia, które pozwoli mu łożyć na rzecz pozwanej alimenty w kwocie zasądzonej przez Sąd Okręgowy w Legnicy.

Mając na uwadze powyższe Sąd, na podstawie art. 60 §1 kro, postanowił oddalić powództwo R. C..