Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 listopada 2013 r.

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział V Gospodarczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR J. Dams

Protokolant: S. Poborczyk

po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2013 r. w Dzierżoniowie na rozprawie sprawy

z powództwa :

Z. K.

przeciwko:

Ł. R.

o zapłatę 35.943,88 zł

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 23.000 zł (dwadzieścia trzy tysiące złotych) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

- od kwoty 15.005,34 zł od dnia 18 grudnia 2012 r. do dnia 4 czerwca 2013 r.

- od kwoty 13.005,34 zł od dnia 5 czerwca 2013 r. do dnia 20 czerwca 2013 r.

- od kwoty 9.061,46 zł od dnia 21 czerwca 2013 r. do dnia 17 lipca 2013 r.

- od kwoty 7.061,46 zł od dnia 18 lipca 2013 r. do dnia 2 września 2013 r.

- od kwoty 6.061,46 zł od dnia 3 września 2013 r. do dnia 17 września 2013 r.,

- od kwoty 5.061,46 zł od dnia 18 września 2013 r. do dnia zapłaty

- od kwoty 20.938,54 zł od dnia 23 stycznia 2013 r. do dnia 9 października 2013 r.

- od kwoty 17.938,54 zł od dnia 10 października 2013 r. do dnia zapłaty

II.  umarza postępowanie co do kwoty 12.943,88 zł

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.016,40 zł tytułem zwrotu kosztów procesu

Sygnatura akt V GC 653/13

UZASADNIENIE

Powód Z. K., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) Z. K. z/s w S., pozwem z dnia 21 maja 2013r. domagał się zasądzenia od Ł. R., właściciela (...) Ł. R. z/s w S., kwoty 35 943,88 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 15 005,34 zł od dnia 18 grudnia 2012r. i od kwoty 20 938,54 zł od dnia 23 stycznia 2013r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. Uzasadniając roszczenie powód podał, że sprzedał pozwanemu płyty granitowe, co do których pozwany nie zgłaszał żadnych reklamacji. Transakcję dokumentują faktury VAT z dnia 3 grudnia 2012r. i z dnia 8 stycznia 2013r., wystawione odpowiednio na kwoty 25 365,06 zł i 20 938,54 zł. W związku z błędnie zafakturowaną ilością płyt na podstawie innej jeszcze umowy sprzedaży, wymagalną należność skorygowano o kwotę 5 359,72 zł. Pozwany dokonał na rzecz powoda zapłaty jedynie kwoty 5 000 zł, a wezwanie do zapłaty w pozostałym zakresie pozostało bezskuteczne.

W stosunku do tak określonego roszczenia tut. Sąd wydał w dniu 3 czerwca 2013r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. V GNc 1075/13.

W złożonym w dniu 28 czerwca 2013r. sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów procesu. Zarzucił przedwczesność powództwa i wskazał, że strony zawarły ustne porozumienie co do prolongowania terminu zapłaty dochodzonych pozwem należności, które rozłożone na raty miały być płatne do końca października 2013r. Uzgodnienie to miało być efektem wieloletniej współpracy gospodarczej stron i chwilowych problemów finansowych pozwanego. Pozwany wskazał, że zwrócił się do powoda pisemnie z propozycją rozłożenia płatności na określone raty, a brak jego odpowiedzi poczytał za wyrażenie zgody na tę propozycję. Dodatkowo podał, że w maju i czerwcu 2013r. dokonał na rzecz powoda wpłat na łączną kwotę 7 943,88 zł.

Wobec wpłat dokonywanych przez pozwanego w toku postępowania, powód ostatecznie ograniczył powództwo do kwoty 23 000 zł należności głównej oraz do odsetek (także od zapłaconych kwot), zrzekając się roszczenia w pozostałym zakresie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Z. K., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) Z. K. z/s w S., oraz Ł. R., będący właścicielem (...) Ł. R. z/s w S., pozostawali w stałych stosunkach gospodarczych.

(Dowód: - okoliczności bezsporne)

W związku z zawarciem przez strony umowy sprzedaży płyt granitowych, powód w dniu 3 grudnia 2012r. wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 25 365,06 zł, płatną do dnia 17 grudnia 2012r.

Towar został wydany pozwanemu.

(Dowód: - faktura VAT nr (...), k. 13 akt,

-dokument WZ, k. 11 akt)

W dniu 8 stycznia 2013r. strony zawarły kolejną umowę sprzedaży i powód wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 20 938,54 zł, płatną do dnia 22 stycznia 2013r.

Towar także został pozwanemu wydany.

(Dowód: - faktura VAT nr (...), k. 14 akt,

- dokument WZ, k. 12 akt)

W związku z błędnie zafakturowaną ilością sprzedanych płyt granitowych na podstawie umowy sprzedaży zawartej jeszcze w listopadzie 2011r., w dniu 6 marca 2013r. powód wystawił fakturę korygującą nr (...), korygując zobowiązania pozwanego o kwotę - 5 359,72 zł. Tym samym pozostająca do zapłaty należność za sprzedany pozwanemu towar wyniosła 40 943,88 zł.

(Dowód: - faktura korygująca nr (...), k. 15 akt)

Notą korygującą z dnia 31 stycznia 2013r. powód poprawił oczywistą omyłkę w fakturze z dnia 8 stycznia 2013r., gdzie jako odbiorcę z ramienia (...) wskazano obok pozwanego także M. R..

(Dowód: - nota korygująca (...), k. 16 akt)

Z całej należności w kwocie 40 943,88 zł pozwany przed procesem zapłacił kwotę 5 000 zł.

(Dowód: - okoliczności bezsporne;

- potwierdzenie przelewu z dnia 18.04.2013r., k.67;

- potwierdzenie przelewu z dnia 26.04.2013r., k.66;

- potwierdzenie przelewu z dnia 09.05.2013r., k. 30, 65 akt)

Pismem z dnia 25 kwietnia 2013r. powód wezwał pozwanego do zapłaty zaległych należności, wskazując na zamiar dochodzenia zaspokojenia na drodze sądowej.

(Dowód: - wezwanie do zapłaty z dnia 25.04.2013r., k. 17 akt)

W odpowiedzi na wezwanie do zapłaty pozwany wnosił o rozłożenie należności na 6 równych miesięcznych rat, płatnych do końca października 2013r.

` Powód nie ustosunkował się do tej propozycji.

(Dowód: - pismo pozwanego z dnia 07.05.2013r., k. 27-28 akt)

W toku procesu pozwany dokonał na rzecz powoda kolejnych częściowych wpłat na poczet zaległości, tj.

- w dniu 4 czerwca 2013r. zapłacił kwotę 2 000 zł,

- w dniu 20 czerwca 2013r. zapłacił kwotę 3 943,88 zł,

- w dniu 17 lipca 2013r. zapłacił kwotę 2 000 zł,

- w dniu 2 września 2013r. zapłacił kwotę 1 000 zł,

- w dniu 17 września 2013r. zapłacił kwotę 1 000 zł i

- w dniu 9 października 2013r. zapłacił kwotę 3 000 zł.

(Dowód:

- potwierdzenie przelewu z dnia 04.06. 20913r., k. 31, 64 akt,

- potwierdzenie przelewu z dnia 20.06.2013r., k. 32, 63 akt,

- potwierdzenie przelewu z dnia 17.07.2013r., k.62, akt,

- potwierdzenie przelewu z dnia 02.09.2013r., k. 57, 61 akt,

- potwierdzenie przelewu z dnia 17.09.2013r., k. 58, 60 akt,

- potwierdzenie przelewu z dnia 09.10.2013r., k. 59, 68 akt)

Strony były zgodne co do faktu, że po dokonaniu dotychczasowych wpłat pozwany pozostaje w zwłoce z zapłatą należności głównej w kwocie 23 000 zł.

(Dowód: - protokół rozprawy z dnia 06.11.2013r., k. 69 akt)

Sąd zważył, co następuje:

Ograniczone powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Roszczenie powoda w niniejszym postępowaniu było bezsporne zarówno co do podstawy, jak i wysokości. Spornym okazało się, czy brak reakcji powoda na propozycję pozwanego w przedmiocie rozłożenia należności za kupiony towar na raty, można było poczytać za domniemane wyrażenie zgody w tym przedmiocie. W konsekwencji spornym było, czy w świetle treści ewentualnego porozumienia stron roszczenie pozwu było przedwczesne, a żądanie zapłaty odsetek za zwłokę zasadne.

Na podstawie przeprowadzonych w sprawie dowodów Sąd ustalił, że powód zasadnie domagał się zapłaty ceny za sprzedany pozwanemu towar, w tym zasadnie dochodził także zapłaty odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia. Pozwany zarzucał, że z racji utrzymywania stałych stosunków gospodarczych z powodem, na podstawie przepisu art. 68 ² k.c. poczytał brak odpowiedzi powoda na jego propozycję rozłożenia należności na raty za wyrażoną w sposób dorozumiany zgodę. Słusznie pełnomocnik powoda jednak zauważył, że dyspozycją tego przepisu objęta jest okoliczność zawarcia umowy (w przedmiocie zgodnym ze stałymi stosunkami gospodarczymi), a więc powstania stosunku cywilnoprawnego, a nie okoliczność zawarcia ugody co do już istniejącego stosunku. Przedmiotem oferty w rozumieniu tego przepisu jest bowiem zawarcie umowy mieszczącej się w zakresie działalności gospodarczej oblata (tak Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 18 listopada 2010r., V ACa 422/2010). Stąd pisma pozwanego z dnia 7 maja 2013r. nie można poczytywać jako oświadczenia woli stanowiącego ofertę w rozumieniu art. 68 ² k.c. Dla możliwości zastosowania normy tego przepisu niezbędne jest łączne zaistnienie trzech przesłanek - adresat oferty musi być przedsiębiorcą, między stronami muszą istnieć stałe stosunki gospodarcze oraz oferta musi dotyczyć zawarcia umowy w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez oblata. W innych sytuacjach nawet wykształcenie się pomiędzy stronami praktyki zawierania umów przez milczenie w odpowiedzi na ofertę nie może uzasadniać stosowania przepisu art. 68 ² k.c. (por. SN w wyr. z dnia 05.12.2003r., IV CK 286/02). Mając na względzie powyższe należało stwierdzić, że pomiędzy stronami nie doszło do zgodnego porozumienia w przedmiocie prolongowania terminu zapłaty należności za sprzedane pozwanemu płyty granitowe. W konsekwencji powód miał prawo dochodzić zapłaty ceny za wydany towar, a także odsetek za opóźnienie, uwzględniając terminy dokonanych przez pozwanego wpłat częściowych. W związku z powyższym, na podstawie art. 535 k.c. orzeczono, jak w pkt I sentencji wyroku z dnia 6 listopada 2013r. W zakresie roszczenia pozwu zaspokojonego w toku procesu (12 943,88 zł), wobec oświadczenia powoda o częściowym cofnięciu pozwu, postępowanie należało umorzyć na podstawie art. 355 § 1 k.p.c., o czym orzeczono w pkt II wyroku. Odsetki ustawowe zasądzono na podstawie art. 481 k.c., odpowiednio do dat poszczególnych wpłat dokonanych przez pozwanego.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. przyjmując, że powód wygrał niniejszy spór w całości. Jednocześnie należy wskazać, że wobec cofnięcia pozwu co do kwoty 7 943,88 zł przed rozpoczęciem rozprawy (k.45), powodowi - na podstawie art.79 ust.1 pkt 3 lit. a/ ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych - służy zwrot połowy opłaty od tej kwoty (7 943,88 zł x 5 % : 2 = 198,60 zł). Stąd na poniesione przez powoda koszty postępowania złożyła się opłata od pozwu w kwocie 1 798 zł – 198,60 zł = 1 599,40 zł oraz koszty zastępstwa prawnego w kwocie 2 417 zł na podstawie § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 z późn. zm.) + 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa procesowego.