Sygn. akt VI Ka 583/13
Dnia 3 grudnia 2013 r.
Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Tekieli (spr.)
Sędziowie SO Edyta Gajgał
SO Andrzej Wieja
Protokolant Jolanta Kopeć
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Lesława Kwapiszewskiego
po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2013r.
sprawy E. K. (1)
oskarżonej z art. 286 § 1 kk
z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
z dnia 11 września 2013 r. sygn. akt II K 878/13
I. zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonej E. K. (1) w ten sposób, że czyn opisany w pkt 3 części wstępnej wyroku kwalifikuje z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk i w pkt I części dyspozytywnej przyjmuje, iż ciąg przestępstw dotyczył występków kwalifikowanych z art. 286 § 1 kk, art. 286 § 1 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk,
II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,
III. zwalnia oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.
Sygn. akt VI Ka 583/13
E. K. (1) została oskarżona o to, że:
1. w dniu 15 stycznia 2013r. w J., działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła M. R. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, w ten sposób, że wprowadziła ją w błąd co do swojej tożsamości oraz co do zamiaru wywiązania się z warunków umowy i podając się za S. S. doprowadziła do zawarcia w serwisie (...) umowy sprzedaży (...) opakowań produktu farmaceutycznego o nazwie (...), a następnie wysłała pokrzywdzonej przesyłkę zawierająca, zamiast zamówionego leku, kawałki styropianu, powodując tym samym straty w kwocie 130,00 zł na szkodę M. R.
to jest o czyn z art. 286 § 1 k.k.;
2. w dniu 21 lutego 2013r. w J., działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła M. G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, w ten sposób, że wprowadziła ją w błąd co do swojej tożsamości oraz co do zamiaru wywiązania się z warunków umowy i podając się za E. B. doprowadziła do zawarcia w serwisie (...)umowy sprzedaży produktu farmaceutycznego o nazwie A. (...), a następnie wysłała pokrzywdzonej przesyłkę zawierająca, zamiast zamówionego leku, tekturowe zawiniątko, powodując tym samym straty w kwocie 180,00 zł na szkodę M. G.
to jest o czyn z art. 286 § 1 k.k.;
3. w dniu 18 marca 2013r. w J., działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić B. K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 180,00 zł, w ten sposób, że wprowadziła ją w błąd co do swojej tożsamości oraz co do zamiaru wywiązania się z warunków umowy i podając się za M. S. doprowadziła do zawarcia w serwisie (...)umowy sprzedaży produktu farmaceutycznego o nazwie A. (...), a następnie wysłała pokrzywdzonej przesyłkę zawierająca, zamiast zamówionego leku, tekturowe zawiniątko, jednak zamierzonego celu nie osiągnęła z uwagi na fakt, iż pokrzywdzona po sprawdzeniu zawartości przesyłki nie dokonała płatności czym działała na szkodę B. K.
to jest o czyn z art. 286 § 1 k.k.;
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 11 września 2013r. w sprawie II K 878/13:
I. uznaje oskarżoną E. K. (1) za winną popełnienia zarzucanych jej czynów opisanych w pkt 1, 2 i 3 części wstępnej wyroku, tj. występków z art. 286 § 1 k.k. przy przyjęciu, iż stanowiły one ciąg przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierzył jej karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;
II. na podstawie art. 69 § 1 k.k. w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności w stosunku do oskarżonej E. K. (1) warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata;
III. na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązał oskarżoną E. K. (1) do naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz:
pokrzywdzonej M. R. kwoty 130,00 złotych
pokrzywdzonej M. G. kwoty 180,00 złotych
w terminie 1 roku od uprawomocnienia się wyroku;
IV. na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 k.k. zobowiązał oskarżoną E. K. (1) do podjęcia starań o uzyskanie stałej pracy zarobkowej;
V. na podstawie art. 73 § 1 k.k. oddał oskarżoną E. K. (1) pod dozór kuratora sądowego w okresie próby;
VI. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżoną E. K. (1) od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.
Od powyższego wyroku wniósł apelację Prokurator Rejonowy w Jeleniej Górze. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił obrazę przepisu prawa materialnego, tj. art. 13§1 kk poprzez jego niezastosowanie i niewskazanie jako kwalifikacji prawnej obok art. 286§1 kk przypisanego oskarżonej ciągu przestępstw, w sytuacji gdy z samego opisu zarzucanego jej czynu w pkt III części wstępnej wyroku bezspornie wynika , iż zachowanie oskarżonej E. K. (1) polegało na usiłowaniu, nie zaś dokonaniu.
Stawiając powyższy zarzut prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie jako podstawy prawnej przypisanego ciągu przestępstw z art. 13§1 kik
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Apelacja jest zasadna.
Z opisu trzeciego z przypisanych oskarżonej E. K. czynów ( pkt.3 części wstępnej wyroku ) jak i z pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku jednoznacznie wynika, że został on popełniony w formie stadialnej usiłowania z art.13 § 1 k.k., nie zaś dokonania jak to przyjął Sąd I instancji ( co wynika z kwalifikacji prawnej zawartej w wyroku ), powielając zresztą błąd skarżącego prokuratora z aktu oskarżenia. W tej sytuacji zaskarżony wyrok należało zmienić dostosowując kwalifikacje prawną czynu do jego prawidłowego opisu.
W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok wobec oskarżonej E. K. (1) w ten sposób że czyn opisany w pkt 3 części wstępnej wyroku zakwalifikował z art.13 § 1 k.k. w zw. z art.286 § 1 k.k. i w pkt I części dyspozytywnej przyjął iż ciąg przestępstw dotyczył występków kwalifikowanych z art.286 § 1 k.k., art.286 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art.286 § 1 k.k. W pozostałej części Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.
Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. mając na uwadze zasady słuszności Sąd Okręgowy zwolnił oskarżoną od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.