Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 sierpnia 2014r.

Sąd Rejonowy w Trzebnicy V Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w M.

w składzie:

Przewodniczący SSR Rafał Kuriata

Protokolant Justyna Kądzioła

po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2014r. w Miliczu

sprawy z powództwa (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W.

przeciwko T. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego T. M. na rzecz strony powodowej (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. kwotę 26.642,11 (dwadzieścia sześć tysięcy sześćset czterdzieści dwa i 11/100) zł wraz z odsetkami:

- ustawowymi od kwoty 3.374,06 zł od dnia 27 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty;

- ustawowymi od kwoty 224,95 zł od dnia 27 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty;

- umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 17.062,73 zł od dnia 27 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty;

- ustawowymi od kwoty 5.980,37 zł od dnia 27 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 2.751,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 2.400,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V C 601/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W., działając przez pełnomocnika będącego radcą prawnym w dniu 27 czerwca 2013 r. skierowała do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym i wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty, by pozwany T. M. zapłacił stronie powodowej kwotę 26 642,11 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwot: 3 374,06 zł, 224,95 zł i 5 980,37 zł od dnia 27 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty oraz odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, liczonymi od dnia 27 czerwca 2013 r. do dnia zapłaty. Ponadto domagała się od pozwanego zwrotu kosztów sądowych w wysokości 334,00 zł, kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 2 400,00 zł oraz innych kosztów w wysokości 6,01 zł.

W uzasadnieniu wskazała, że dochodzona wierzytelność wynika z umowy nr (...) zawartej w dniu 15 lutego 2006 r. pomiędzy pozwanym a (...) Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W.. Pozwany nie wywiązał się z warunków umowy w związku z czym umowa została wypowiedziana. Dodatkowo strona powodowa wskazała, że nabyła niniejszą wierzytelność od pierwotnego wierzyciela na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 9 grudnia 2011 r. Na wartość przedmiotu sporu składają się następujące należności: kwota 3 374,06 zł tytułem odsetek karnych naliczonych przez bank od kwoty niespłaconego kapitału na dzień 15 grudnia 2011 r., kwota 224,95 zł tytułem kosztów poniesionych przez poprzedniego wierzyciela, kwota 17 062,73 zł tytułem niespłaconej kwoty kapitału oraz kwota 5 980,37 zł tytułem odsetek karnych naliczonych od niespłaconego kapitału od dnia 16 grudnia 2011 r. do dnia 26 czerwca 2013 r. Strona powodowa wskazała również, że poinformowała pozwanego o zmianie wierzyciela i wezwała go do dobrowolnej spłaty zadłużenia jednakże bezskutecznie.

W dniu 17 lipca 2013 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny uwzględnił żądanie strony powodowej i wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwany, działając przez pełnomocnika w osobie adwokata złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jego rzecz od strony powodowej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych. Pozwany podniósł, iż nie posiada żadnego zadłużenia, które ma wynikać z zawartej umowy z (...) S.A. gdyż wszelkie zobowiązania zostały przez niego spłacone.

Postanowieniem z dnia 22 października 2013 r. wyżej wskazany Sąd stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy tutejszemu Sądowi.

Strona powodowa w dniu 10 lutego 2014 r. uzupełniła braki formalne pozwu. Jednocześnie podtrzymała dotychczasowe żądanie, wnosząc dodatkowo o zasądzenie zwrotu kosztów procesu w łącznej kwocie 2 757,01 zł zgodnie z załączonym spisem oraz kosztów związanych z próbą ustalenia aktualnego adresu zamieszkania pozwanego w kwocie 31,00 zł.

W wyniku wezwania pełnomocnik pozwanego w dniu 3 czerwca 2014 r. złożył podpisany sprzeciw.

W odpowiedzi na sprzeciw strona powodowa wskazała, że w przypadku gdy pozwany twierdzi, iż spłacił całość należności to winien ten fakt udowodnić poprzez przedstawienie dowodów wpłat czego jednak nie uczynił. W związku z tym powództwo jest w całości zasadne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 lutego 2006 r. pomiędzy Powszechną Kasą Oszczędnościowo-Kredytową Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. a T. M. została zawarta umowa rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego P. o numerze (...). W ramach prowadzonego rachunku strony zawarły dodatkowo w dniu 23 lutego 2006 r. umowę kredytu odnawialnego nr (...). Zgodnie z jej zapisami pozwany otrzymał na cele konsumpcyjne limit kredytowy w wysokości 30 000,00 zł.

(dowód: umowa rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego z dnia 15.02.2006 r. k. 101-103;

umowa kredytu odnawialnego nr (...) k. 61-64;

przesłuchanie pozwanego T. M. k. 108v)

W związku z tym, iż pozwany nie wpłacał wymaganych kwot na rachunek bank pismem z dnia 7 października 2009 r. wypowiedział pozwanemu umowę nr (...) zachowując 30-dniowy okres wypowiedzenia i jednocześnie wezwał go do spłaty całości zaległości w wysokości 30 783,40 zł przed upływem okresu wypowiedzenia z zastrzeżeniem, że w przypadku nieuregulowania zadłużenia w zakreślonym terminie cała kwota kredytu wraz z odsetkami i opłatami, po upływie okresu wypowiedzenia, staje się natychmiast wymagalna. Niniejsze pismo zostało skutecznie doręczone pozwanemu w dniu 9 października 2009 r.

(dowód: zestawienie operacji na rachunku pozwanego k. 99-100;

wypowiedzenie umowy kredytu odnawialnego wraz z potwierdzeniem odbioru k. 65-66)

W dniu 9 grudnia 2011 r. została zawarta umowa sprzedaży wierzytelności pomiędzy (...) Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. a (...) Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w W.. Przedmiotem niniejszej umowy była m.in. wierzytelność przysługująca od pozwanego.

Pierwotny wierzyciel w dniu 16 stycznia 2012 r. wystawił pismo adresowane do pozwanego, w którym wskazał, iż nastąpiła sprzedaż wierzytelności. Strona powodowa w dniu 13 marca 2012 r. wezwała T. M. do zapłaty kwoty 26 234,57 zł w terminie 5 dni.

(dowód: umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 9.12.2011 r. wraz z aneksem nr (...) i załącznikiem nr 1 do aneksu nr (...) k. 42-49;

pismo z dnia 16.01.2012 r. k. 58;

wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania k. 59-60)

Pozwany w dniu 10 kwietnia 2012 r. zawarł ze stroną powodową ugodę, w której uznał wierzytelność w wysokości 35 814,72 zł i zobowiązał się do jej spłaty w 48 ratach, po 746,14 zł każda z nich, płatnych do dnia 24-go każdego miesiąca począwszy od 24 kwietnia 2012 r. Zgodnie z warunkami niniejszej ugody w przypadku niezapłacenia przez dłużnika raty w terminie pozostała do zapłaty kwota staje się natychmiast wymagalna. Pozwany w dniu 6 czerwca i 18 czerwca 2012 r. wpłacił na rzecz strony pozwanej dwie raty w kwocie po 746,14 zł.

(dowód: ugoda z dnia 10.04.2012 r. k. 116;

dowód wpłaty k. 114-115)

Kwota odsetek za okres od 16 grudnia 2011 r. do dnia 26 czerwca 2013 r. wynosi 5 980,37 zł.

(dowód: wyliczenie odsetek k. 67)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W przedmiotowej sprawie kwestią bezsporną było zawarcie przez pozwanego z (...) S.A. umowy kredytu odnawialnego oraz sprzedaż wierzytelności wynikającej z niniejszej umowy na rzecz strony powodowej. Pozwany nie kwestionował również istnienia zaległości jednakże spór dotyczył wysokości zadłużenia.

Na wstępie wskazać należy, że dokonując ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie Sąd oparł się na powołanych wyżej dokumentach zaproponowanych przez strony uznając je za wiarygodne. Sąd dał również wiarę zeznaniom pozwanego gdyż były one spójne i uzupełniały pozostały materiał dowodowy. Jednakże wysokość zadłużenia wskazana przez pozwanego okazała się nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 92a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., Nr 1376) bank może zawrzeć z towarzystwem funduszy inwestycyjnych tworzącym fundusz sekurytyzacyjny albo z funduszem sekurytyzacyjnym umowę przelewu wierzytelności. Ogólne zasady dotyczące umowy przelewu zawarte zostały w art. 509 k.c., który pozwala na dokonanie przelewu bez zgody dłużnika, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Odnosząc się do zarzutu pozwanego, który został podniesiony w sprzeciwie od nakazu zapłaty, choć w toku postępowania nie został on podtrzymany, dotyczący spłaty w całości zadłużenia wynikającego z zawartej umowy należy wskazać, iż pozwany w żaden sposób nie udowodnił swojego twierdzenia. W obecnym kształcie procesu cywilnego ustawowo podkreślono jego kontradyktoryjny charakter, czego potwierdzeniem są regulacje zawarte w art. 232 k.p.c. oraz w art. 6 k.c. Ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania. To one są dysponentem toczącego się procesu i od nich zależy jego wynik. Mają bowiem obowiązek przejawiać aktywność, w celu wykazania wszystkich istotnych okoliczności i faktów, z których wywodzą skutki prawne.

W następstwie zawarcia umowy przez strony powstał stosunek zobowiązaniowy, do którego znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., Nr 1376). Do przedmiotowej umowy stosuje się również przepisy ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. Nr 100, poz. 1081 z późn. zm.), gdyż stosownie do treści art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U Nr 126, poz. 715) do umów zawartych przed dniem wejścia w życie wyżej wskazanej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Zgodnie z § 19 pkt 2 umowy nr (...) S.A. mogła wypowiedzieć umowę w przypadku m.in. braku systematycznych wpłat lub zmniejszenia wysokości systematycznych wpłat. Termin wypowiedzenia ustalono na 30 dni od dnia doręczenia wypowiedzenia posiadaczowi rachunku (pkt 3 § 19 umowy). W myśl zapisu pkt 5 § 19 umowy w następnym dniu po upływie terminu wypowiedzenia całe zadłużenie z tytułu udzielonego kredytu wraz z odsetkami i powstałymi opłatami staje się zadłużeniem wymagalnym i przeterminowanym. W ocenie Sądu strona powodowa, stosownie do obowiązku wynikającego z art. 6 k.c., wykazała w niniejszym postępowaniu, że dokonała skutecznego wypowiedzenia przedmiotowej umowy, a co za tym idzie, że jest uprawniona do dochodzenia całej kwoty objętej żądaniem pozwu. Strona powodowa w pismach procesowych szczegółowo podała wyliczenie dochodzonego w niniejszym postępowaniu roszczenia.

W tej sytuacji orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku.

Orzeczenie o kosztach w pkt II znajduje podstawę w przepisie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z § 2 ust. 1 i § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity Dz. U. z 2014 r. Nr 637), przy czym Sąd uwzględnił koszty strony powodowej
w postaci opłaty sądowej od pozwy w wysokości 334,00 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 2.400,00 zł oraz koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł.

Sąd nie uwzględnił żądania strony powodowej w zakresie zwrotu kosztów opłaty manipulacyjnej w wysokości 6,01 zł oraz zwrotu kwoty 31,00 zł za ustalanie aktualnego adresu pozwanego gdyż nie zostało wykazane, że zostały one faktycznie poniesione.