Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Izabela Baca

Protokolant : Alicja Czarnota

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa Uniwersytetu (...)

przeciwko (...) Sp. z ograniczoną odpowiedzialnością w N.

o zapłatę

utrzymuje w całości w mocy nakaz zapłaty z dnia 30 lipca 2012 r. wydany w postępowaniu nakazowym w sprawie o sygn. akt I Nc 365/12.

Sygn. akt I C 1492/12

UZASADNIENIE

Strona powodowa Uniwersytet (...) wniosła o zasądzenie od strony pozwanej (...) Sp. z o.o. w N. kwoty 81047zł 37gr z ustawowymi odsetkami: od kwoty 72041zł 26gr od dnia 25.04.2012r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 9006zł 11gr od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że jest w posiadaniu weksla in blanco wystawionego we W. w dniu 14.01.2011r. na kwotę 150.000zł bez protestu na zabezpieczenie jej roszczeń w stosunku do pozwanej spółki, wynikających z zawartej między stronami umowy sprzedaży rur stalowych. Wskazała, że wypełniła brakujące elementy weksla in blanco, dochodząc należności w wysokości 81047zł 37gr, na którą składa się kwota 72041zł 26gr wynikająca z faktury z tytułu zakupionych rur czarnych stalowych oraz 9006zł 11gr skapitalizowanych odsetek ustawowych od ww należności za okres od upływu wymagalności powyższej faktury, tj. od dnia 10.05.2011r. do daty wykupu weksla (24.04.2012r.). Strona powodowa podała, że w niniejszym procesie dochodzi jedynie zapłaty ceny za zakupione rury stalowe czarne, które wydano pozwanej spółce na podstawie dokumentów WZ i protokołów zdawczo-odbiorczych. Podniosła, że strona pozwana w umowie oświadczyła, że zakupiony towar jest jej znany, zapoznała się z jego stanem i nie wnosiła do niego żadnych zastrzeżeń.

Nakazem zapłaty z dnia 30 lipca 2012r, wydanym z weksla w postępowaniu nakazowym Sąd uwzględnił powództwo, nakazując stronie pozwanej uiścić na rzecz strony powodowej także kwotę 4631zł tytułem kosztów procesu.

Od powyższego nakazu zapłaty strona pozwana (...) Sp. z o.o z siedzibą w N. wniosła zarzuty, zaskarżając nakaz zapłaty w całości i wnosząc o jego uchylenie. Wskazała, że kwestionuje żądanie tak co do zasady, jak i co do wysokości. Stwierdziła, że przedstawione dowody w całości są nieprawdziwe, a jedynym powodem nie zapłacenia przez nią za fakturę jest zwłoka strony powodowej w udzieleniu odpowiedzi na pisma dotyczące zwrotu towaru z uwagi na fakt, że jest on bezwartościowy oraz z tej przyczyny, że odbiorca pozwanej spółki nie był w stanie dłużej przechowywać towaru i czekać na korektę faktury, zwłaszcza że z każdym miesiącem wzrastały koszty jego magazynowania. Podniosła, że w tej sytuacji nie był już możliwy zwrot towaru, jak wcześniej sugerowała, a jedynie ugoda. Stwierdziła, że podpisała z pełnomocnikiem pozwanego Uniwersytetu ugodę dotyczącą zapłaty za ww towar.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 stycznia 2011r. strona powodowa Uniwersytet (...) zawarła ze stronę pozwaną (...) Sp. z o.o. z siedzibą w N. umowę sprzedaży rur stalowych (czarnych i ocynkowanych) w asortymentach i w ilości określonej w ofercie zakupu zgodnie ze specyfikacją katalogową w załączniku nr (...) i (...) do umowy. Ustalono, że kupujący zapłaci cenę zgodną z ceną oferty stanowiącą ww załączniki w łącznej kwocie 277568zł 17gr plus VAT. Strona pozwana oświadczyła, że towar pod względem technicznym jest jej znany i nie wnosi do niego żadnych zastrzeżeń oraz że sprzedający przestawił certyfikaty asortymentowe, które odpowiadają wymaganiom polskich norm. Strony ustaliły, że cena za towar zapłacona zostanie w terminie 90 dni od dnia jego odebrania, zgodnie z wystawioną przez sprzedawcę fakturą. W §3 ust. 5 umowy wskazano, że przy wydaniu towaru stronę powodową reprezentować będzie A. D. (1) i T. Ś.. Zgodnie z §5 umowy celem zabezpieczenia ,,sprzedanych rur" strona pozwana złożyła w dniu podpisania umowy opłacony weksel in blanco i upoważniła stronę powodową do jego wypełnienia na kwotę odpowiadającą wartości należności z tytułu sprzedanego towaru w terminie 7 dni po upływie daty, na jaką sprzedawca w pisemnym wezwaniu zażądał zapłaty swojej należności oraz opatrzenia weksla datą płatności i wyznaczenia miejsca płatności według jej uznania, zawiadamiając o tym kupującego listem poleconym za potwierdzeniem odbioru najpóźniej na 7 dni przed datą płatności. W umowie wskazano, że załączniki do niej stanowią integralną część umowy (§6 ust. 2).

Dowód: umowa sprzedaży rur stalowych z dnia 4.01.2011r. - k. 14 - 16.

W załączniku nr 2 do umowy wskazano, że cena za rury ocynkowane wynosiła 391929zł 75gr brutto, a za rury czarne 123982zł 46gr, tj. łącznie 515912zł 20gr, przy czym strona pozwana zaoferowała cenę 277568zł 17gr.

Dowód: załącznik nr 2 do umowy - k. 17.

Przed zawarciem powyższej umowy w dniu 5 sierpnia 2010r. prezes zarządu pozwanej spółki T. S.wraz z pracownicą spółki M. K. dokonał oględzin rur, oferowanych przez stronę powodową celem ustalenia ceny, jaką zamierza zaoferować za ich zakup. Stwierdził wówczas, że rury czarne są w złym stanie. Odnośnie rur ocynkowanych, zgromadzonych pod plandeką, nie mógł ustalić ani ich stopnia zużycia, ani długości. W notatce z oględzin prezes zarządu pozwanej spółki stwierdził, iż stan techniczny wszystkich rur czarnych, tj. zgromadzonych pod plandeką, w garażu biblioteki, jak i za budynkiem, był zły, wobec czego powinny one zostać złomowane. W sporządzonej w tym dniu notatce wskazał nadto, że konieczne jest określenie asortymentu nadającego się do sprzedaży, natomiast co do asortymentu niespełniającego warunków technicznych zostanie złożona propozycja ich złomowania.

Dowód: notatka z dnia 5.08.2010r. - k. 113,

zeznania świadka M. K. – k. 93 - 94 (01:14:02, 01:26:31),

przesłuchanie prezesa zarządu pozwanej spółki T. S. - k. 22.

Następnie w ofercie zakupu z dnia 16 grudnia 2010r. strona pozwana podała cenę poszczególnych rur, wskazując, że cena wskazana w kalkulacji dotyczy produktów I jakości wraz z atestami, a za produkty bez atestów zaproponowano cenę 900zł za tonę.

Dowód: oferta zakupu z dnia 16.12.2010r. - k. 18.

Strona powodowa nie wyraziła jednak zgody na ustalenie ceny za rury czarne w kwocie po 900zł za tonę.

Dowód: zeznania świadka T. C. – k. 117 - 118 (00:14:33).

Zbywając powyższe rury, dysponowała bowiem deklaracjami zgodności, wystawionymi w 2003r.

Dowód: świadectwa odbioru (...) - k. 39 - 45,

poświadczenia odbioru technicznego z dnia 30.08.2003r, 13.11.2003r. - k. 46,47.

Wskazane w umowie rury zostały nabyte na przełomie 2003/2004r i przejęte od generalnego wykonawcy biblioteki uniwersyteckiej. Następnie dokonano zmiany projektu budynku i rury okazały się zbędne, wobec czego składowano je częściowo na zewnątrz pod plandeką, a częściowo w piwnicach budynku. Przed zawarciem umowy sprzedaży ze stroną pozwaną w lipcu 2010r. ogłoszony został przetarg pisemny nieograniczony na sprzedaż rur. Pierwotnie jako ich cenę wywoławczą wskazano kwotę 429934zł 16gr netto + VAT, uwzględniając okres ich amortyzacji, jednak żaden podmiot nie złożył oferty nabycia całości towaru, wobec czego cenę obniżono do kwoty 270000zł. Celem strony powodowej było bowiem zbycie wszystkich rur w ramach jednej umowy sprzedaży. Uwzględniając dobry stan rur ocynkowanych oraz fakt, iż rury czarne wymagały oczyszczenia, przyjęto średnią cenę tak, by była ona atrakcyjna dla potencjalnego nabywcy. W tym czasie na rurach czarnych była już widoczna rdza. Ustalając cenę za te rury uwzględniono fakt, iż z uwagi na rdzę wymagają one oczyszczenia.

Dowód: zeznania świadka A. D. (1) - k. 91 - 93 (00:23:26, 00:24:21, 00:25:23, 00:26:36, 00:33:10, 00:39:02, 00:48:09),

zeznania świadka T. C. – k. 117 - 118 (00:11:46),

ogłoszenia o przetargu w Gazecie (...) z dnia 13.07.2010r. i 16.07.2010r. - k. 130, 131,

zdjęcia składowanych rur - k. 123 - 129,

przesłuchanie kanclerza strony powodowej R. Ż. – k. 149 - 152 (00:10:00, 00:10:43,00:14:24, 00:34:59)

W dniu 25 stycznia 2011r. dokonano przeliczenia rur stalowych (czarnych i ocynkowanych) znajdujących się na budowie i stwierdzono następujące ilości rur stalowych czarnych, wskazując, że znajduje się na nich rdza: 497m rur o średnicy 42,4x2,6mm oraz 6m o średnicy 26,9x2,3 mm. W imieniu strony powodowej w wydaniu rur uczestniczył A. D. (1), zaś w imieniu strony pozwanej rury odebrał J. K., który wskazał w protokole zdawczo - odbiorczym, że rury te przeznaczone są na złom. Na dokumencie WZ wystawionym w tym dniu poczyniono adnotację, że rury przeznaczone są do złomowania. J. K. zakwestionował bowiem towar, stwierdzając, że rury są zardzewiałe i określając je jako złom. Wówczas też A. D. (1) stwierdził, iż gdyby rury były nowe, inna byłaby cena ich zbycia, cena ta została bowiem ustalona przy uwzględnieniu stanu tak rur ocynkowanych, jak i rur czarnych.

Dowód: protokół zdawczo - odbiorczy nr (...) - k. 27,

WZ nr (...) z dnia 25.01.2011r. - k. 28,

upoważnienie z dnia 25.01.2011r. - k. 34,

zeznania świadka A. D. (1) - k. 92 (00:31:32, 00:32:14),

zeznania świadka T. C. – k. 117 - 118 (00:15:25).

W czasie odbioru rur J. K. kontaktował się telefonicznie z prezesem pozwanej spółki T. S., informując go, że nie odbierze towaru z uwagi na fakt, iż rury należy zakwalifikować jako złom. Wówczas prezes zarządu pozwanej spółki polecił kierowcy odebrać rury, oświadczając, iż już po odbiorze będzie negocjował kwestię ceny ze stroną pozwaną.

Dowód: zeznania świadka M. K. – k. 93 - 94 (01:10:36, 01:24:45)

W kolejnych protokołach zdawczo - odbiorczych z dnia 1 lutego 2011r. wskazano, że wydane zostały pozostałe rury objęte ww umową, tak czarne jak i ocynkowane. Także te rury w imieniu strony pozwanej odebrali J. K. i M. B.. W protokołach i na dokumentach WZ wystawionych w tych dniach nie stwierdzono, by rury te były pokryte rdzą.

Dowód: protokół zdawczo - odbiorczy nr 6 z dnia 1.02.2011r. - k. 29,

WZ nr (...) z dnia 1.02.2011r. - k. 30,

protokół zdawczo - odbiorczy nr (...) z dnia 1.02.2011r. - k. 31,

WZ nr (...) z dnia 1.02.2011r. - k. 32,

upoważnienia z dnia 1.02.2011r. - k. 33.

W dniu 4 lutego 2011r. strona pozwana skierowała pismo do A. D. (1), w którym wskazała, że zgodnie z umową w dniach od 18 stycznia 2011r. do 1 lutego 2011r. odebrała rury zgromadzone na ul. (...) przy budowie biblioteki uniwersyteckiej. Stwierdziła, że zgodnie z ofertą zakupu towar w postaci czarnych rur stalowych jest niepełnowartościowy i został zakwalifikowany jako złom wysokiej jakości. Strona pozwana oświadczyła, że podczas wizji lokalnej w sierpniu 2010r. kwestia ta była poruszana, co potwierdza notatka z dnia 5 sierpnia 2010r.

Dowód: pismo z dnia 4.02.2011r. - k. 114.

Wszystkie rury objęte umową z dnia 4 stycznia 2011r. zostały odebrane przez stronę pozwaną.

Dowód: zeznania świadka M. K. – k. 93 - 94 (00:58:44).

Po ich odbiorze, w dniu 7 lutego 2011r. strona powodowa wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 72041zł 26gr brutto (58570zł 13gr netto) tytułem ceny sprzedaży rur stalowych czarnych. Jako termin płatności faktury wskazano 9 maja 2011r.

Dowód: faktura VAT nr (...) - k. 37,

zeznania świadka A. D. (1) - k. 92 (00:34:05).

Ustalenie w fakturze odroczonego terminu płatności wynikało z faktu, iż strona powodowa miała świadomość, że pozwana spółka zamierza zbyć rury, co może być utrudnione.

Dowód: przesłuchanie kanclerza strony powodowej R. Ż. – k. (00:33:36),

zeznania świadka A. D. (1) – k. 91-92 (00:34:30).

Strona pozwana w piśmie z dnia 25 lutego 2011r. skierowanym do A. D. (1) stwierdziła, że w dniu 14 lutego 2011r. otrzymała od strony powodowej dokumenty związane z kupnem rur. Podniosła, że na wystawionych fakturach powinien zostać skorygowany jej adres, a nadto w fakturze nr (...) wskazany w niej asortyment. Strona pozwana podała, że co do sześciu pozycji nie zgadzają się wymiary rur z wymiarami wskazanymi w certyfikatach, a nadto dokumenty te zostały wystawione w 2003r. i od tej pory rury zmieniły swoją jakość, nie mogą być zatem sprzedane jako towar I jakości. Podniosła, że przy wydawaniu towary A. D. (1) przyznał, że rury czarne pokryte są rdzą, jednak oświadczył, że można je wyczyścić. Strona pozwana stwierdziła, że co do oczyszczenie jest ono możliwe odnośnie części czarnych rur. Zarzuciła, że większość rur po dostarczeniu na plac odbiorcy miała wżery i wyglądała o wiele gorzej niż na zdjęciach zrobionych przez kierowców, a takie rury według fachowców uznawane są za złom. Według pozwanej spółki rury należało zakwalifikować jako złom do obróbki lub jako pełnowartościowy złom, a cena sprzedaży powinna być potraktowana jako cena złomu umieszczona w ofercie zakupu. Przyznała, że strona powodowa może zarzucić, że rury były oglądane w sierpniu 2010r. i strona pozwana wiedziała, jaki towar ma zamiar kupić. Jednak pozwana spółka stwierdziła, że były to oględziny bardzo pobieżne i nie miała możliwości sprawdzenia każdej rury z osobna, nadto w notatce z dnia 5 sierpnia 2010r. było już zaznaczone, że rury czarne stalowe są w złym stanie. Ostatecznie strona pozwana przyznała, że po wielu pracach można ww czarne rury doprowadzić do produktu pełnowartościowego, ale w momencie zakupu należało je zaliczyć do złomu, w związku z czym nie może uznać faktury (...) za zgodną z cenami umieszczonymi w ofercie zakupu.

Do powyższego pisma strona pozwana dołączyła nieczytelne potwierdzenie przyjęcia dostawy, wskazując iż dotyczy ono przyjęcia rur czarnych stalowych jako złom przez jej odbiorcę. W dokumencie tym zakreślono dane dotyczące ceny w taki sposób, że nie jest możliwe jej odczytanie.

Dowód: pismo z dnia 25.02.2011r. wraz z załącznikiem - k. 115 - 116.

Uprzednio telefonicznie pracownica pozwanej spółki M. K. informowała A. D. (1) o tym, iż rury czarne są złej jakości. Pracownik strony powodowej stwierdził jednak, że rury można oczyścić.

Dowód: zeznania świadka M. K. – k. 93 - 94 (00:58:51, 00:59:12)

Następnie w dniu 1 kwietnia 2011r. strona powodowa wystawiła notę korygującą, dotyczącą ww faktury, w zakresie adresu nabywcy towaru.

Dowód: nota korygująca z dnia 1.04.2011r. - k. 38.

W odpowiedzi na wezwanie do zapłaty strona pozwana pismem z dnia 1 czerwca 2011r. zwróciła się do strony powodowej o zajęcie stanowiska co do możliwości korekty faktury nr (...). Z pisma wynikało, że strona pozwana nie wie, czy nastąpi korekta ceny, czy ma może zwrócić towar w takich ilościach, w jakich go nabyła.

Dowód: pismo z dnia 1.06.2011r. - k. 117,

zeznania świadka A. D. (1) - k. 92 (00:35:40).

Kwestionując fakturę, strona pozwana nie odesłała jej Uniwersytetowi (...).

Dowód: zeznania świadka M. K. – k. 93 - 94 (01:16:28)

Strona powodowa nie uwzględniła żądania obniżenia ceny, przyjmując iż pozwana spółka nie wykazała ani stosowna ekspertyzą, ani choćby zdjęciami, iż stan rur był taki, na jaki powoływała się w pismach.

Dowód: zeznania świadka T. C. – k. 117 - 118 (00:16:52, 00:17:12).

Następnie strona powodowa pismem z dnia 29 listopada 2011r. wezwała stronę pozwaną do zapłaty kwoty 72041zł 26gr, wynikającej z faktury VAT nr (...). Wezwanie to doręczono pozwanej spółce dnia 9 grudnia 2011r.

Dowód: pismo z dnia 29.11.2011r. wraz z potwierdzeniem odbioru - k. 48, 49.

W dniu 6 lutego 2012r. strona pozwana skierowała do kanclerza (...) R. Ż. pismo, w którym wskazała, że towar w postaci rur stalowych czarnych zbyła w dniu 30 stycznia 2012r. za cenę 0,7zł netto za 1 kg. Wskazała, iż koszty magazynowania rur przez odbiorcę były zbyt wysokie. Strona pozwana stwierdziła nadto, iż skoro nie jest już możliwy zwrot towaru wnosi o dokonanie korekty faktury nr (...), bo kwota w niej wskazana obejmuje cenę za towar pełnowartościowy, a nie złom.

Dowód: pismo z dnia 6.02.2012r. - k. 118.

W dniu 22 marca 2012r. doszło do spotkani między zastępcą kanclerza (...) T. C. oraz prezesem pozwanej spółki T. S.. W trakcie tegoż spotkania ustalono, iż strona pozwana przedłoży projekt porozumienia w sprawie zapłaty za rury objęte fakturą VAT nr (...) z uwzględnieniem ceny za złom, przyjętej w zawartej pomiędzy stronami umowie, przyjmując termin spłaty w dwóch ratach (I rata do 10 kwietnia 2012r, a II rata do 10 maja 2012r). Odnośnie odsetek strona powodowa miała zając stanowisko w późniejszym terminie.

Dowód: notatka ze spotkania z dnia 22.03.2012r. - k. 78 - 79.

Projekt porozumienia strona pozwana przesłała stronie powodowej mailem dnia 22 marca 2012r. Wskazała w nim, że strona pozwana z faktury korygującej do faktury nr (...) nie uiściła kwotę 17988zł 75gr brutto, przy czym miała ona być płatna w dwóch ratach: 7988zł 75gr do dnia 10 kwietnia 2012r. i 10000zł do dnia 10 maja 2012r.

Dowód: wydruk maila z dnia 22 marca 2012r. wraz z załącznikiem - k. 80 - 81.

Pismem z dnia 29 marca 2012r. strona powodowa wezwała pozwaną spółkę do zwrotu rur stalowych czarnych w terminie 14 dni. Wskazała, iż o ile rury nie zostaną zwrócone albo nie nastąpi zapłata za nie skieruje sprawę na drogę postępowania sądowego.

Dowód: pismo z dnia 29.03.2012r. - k. 119.

W piśmie z dnia 16 kwietnia 2012r, doręczonym stronie powodowej dnia 25 kwietnia 2012r, strona pozwana wskazała, że nie jest w stanie zwrócić stronie powodowej towaru, ponieważ z dniem 30 stycznia 2012r. zbyła rury za cenę 0,7zł nett/kg, o czym informowała uprzednio, także na spotkaniu w dniu 22 marca 2012r. Podniosła, iż w dniu 22 marca 2012r. doszło między stronami do porozumienia. Wskazała także, że przez cały rok próbowała kontaktować się ze stroną powodową, przesyłała także pisma dotyczące wyjaśnienia sprawy czarnych rur. Zarzuciła, że Uniwersytetowi (...) wiadome było, iż rury były przechowywane w magazynie odbiorcy do dnia 30 stycznia 2012r. Do pisma dołączyła atesty czarnych rur z 2003r, otrzymane po odbiorze towaru.

Dowód: pismo z dnia 16.04.2012r. - k. 82.

Pismem z dnia 8 maja 2012r, przesłanym pozwanej spółce dnia 10 maja 2012r. i awizowanym w dniu 11 maja 2012r. i w dniu 18 maja 2014r, strona powodowa oświadczyła, że na spotkaniu w dniu 22 marca 2012r. strony ustaliły, że byłyby skłonne zawrzeć porozumienie co do zapłaty za zakupione rury czarne, uwzględniając proponowaną w ofercie cenę za złom, jednak do jego zawarcia niezbędne było ustalenie stanu, w jakim te rury faktycznie się znajdowały, udokumentowanego stosownym protokołem. Strona powodowa zarzuciła, że niezbędne było wykazanie, że rury stalowe czarne, zakupione od niej, w całej partii posiadają wartość złomu, a pozwana spółka złożyła jedynie oświadczenie, że rury te zostały sprzedane. Stwierdziła, że powoływanie się obecnie na korespondencję, w której strona pozwana miała dążyć do wyjaśnienia sprawy czarnych rur, jest niezrozumiałe. Według niej z treści korespondencji oraz z zawartej umowy jednoznacznie wynikało, że strona pozwana zdawała sobie sprawę, jaki asortyment nabyła. Wskazała, że pozwana spółka na własne ryzyko odsprzedała całą partię tych rur, nie dokumentując, ile czarnych rur było poza jakością, a z protokołów odbioru rur nie wynika, że cała partia rur czarnych ma wartość złomu. Strona powodowa podniosła, że pozwana spółka nie uprzedziła jej, iż sprzedaje całą partię rur bez udokumentowania, w jakim są stanie. Stwierdziła, że obecnie nie widzi możliwości zawarcia porozumienia, gdyż nie jest możliwe zweryfikowanie faktycznego stanu tych rur.

Dowód: pismo z dnia 8 maja 2012r. wraz z kopertą, w której skierowano przesyłkę - k. 83 - 84, 85 - 86.

Następnie strona powodowa wypełniła weksel in blanco, wystawiony przez stronę pozwaną w dniu 14 stycznia 2011r, wskazując jako sumę wekslową kwotę 81047zł 37gr. oraz termin płatności 24 kwietnia 2012r.

Dowód: weksel własny wystawiony dnia 14.01.2011r. - w depozycie (odpis - k. 52).

Pismem z dnia 19 kwietnia 2012r, doręczonym dnia 24 kwietnia 2012r, strona powodowa wezwała pozwaną spółkę do wykupienia weksla, informując, iż weksel wypełniony został na kwotę 81047zł 37gr.

Dowód: wezwanie do wykupienia weksla z potwierdzeniem odbioru - k. 9, 11.

Prawomocnym nakazem zapłaty z dnia 25 maja 2012r, wydanym w postępowaniu nakazowym w sprawie o sygn. akt I Nc 263/12, Sąd Okręgowy we Wrocławiu nakazał stronie pozwanej (...) Sp. z o.o, aby zapłaciła stronie powodowej Uniwersytetowi (...) kwotę 238724zł 83gr z ustawowymi odsetkami od dnia 10 maja 2011r. do dnia zapłaty tytułem ceny sprzedaży rur stalowych ocynkowanych, nabytych przez pozwaną spółkę na podstawie powyższej umowy sprzedaży z dnia 4.01.2011r.

Dowód: pozew z dnia 23.04.2012r. wraz z załącznikami - k. 2 - 82 akt tut. Sądu o sygn. I Nc 263/12,

nakaz zapłaty z dnia 25.05.2012r. - k. 84 ww akt.

W dniu 7 marca 2013r. strona pozwana sporządziła pismo, w którym powołując się na ustawę o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego oświadczyła, że składa reklamację w nawiązaniu do pisma z dnia 25 lutego 2011r. do A. D. (1). Wskazała, że rury stalowe czarne są towarem niepełnowartościowym, złomem, a zatem niezgodnym z ofertą zakupu z dnia 16 grudnia 2010r. Wniosła przy tym o obniżenie ceny sprzedaży do kwoty 900zł za tonę, zgodnie z ofertą zakupu.

Dowód: pismo z dnia 7.03.2013r. - k. 111.

Przy tak poczynionych ustaleniach faktycznych Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Dokonując ustaleń faktycznych, Sąd oparł się na zeznaniach świadków A. D. (1) i T. C., a także na przesłuchaniu w charakterze strony powodowej R. Ż.. Zeznania te są bowiem spójne i konsekwentne, w szczególności co do okoliczności, w jakich doszło do ustalenia ceny za rury. Odnośnie zeznań świadka M. K. w zasadzie Sąd przyjął je za podstawę ustaleń faktycznych. Jednak twierdzenia świadka co do tego, iż zaoferowana cena była ceną rynkową za pełnowartościowy towar wydają się niewiarygodne w świetle późniejszego stwierdzenia świadka, iż nie zna ona cen rynkowych za rury, a cenę tę ustalał prezes zarządu pozwanej spółki.

W niniejszej sprawie strona powodowa dochodziła zapłaty sumy wekslowej wraz z pozwem składając weksel własny, wystawiony przez stronę pozwaną. Jak wynika przy tym z umowy sprzedaży z dnia 4.01.2011r. weksel ten jako weksel in blanco został wręczony sprzedającemu na zabezpieczenie zapłaty ceny nabycia rur wskazanych w umowie. W świetle art 10 prawa wekslowego strona pozwana jako wystawca weksla mogła wobec remitenta podnieść zarzut subiektywny, jakim jest zarzut wypełnienia weksla niezgodnie z porozumieniem wekslowym. Jednak to na niej jako dłużniku wekslowym spoczywał ciężar dowodu w tym zakresie. W ocenie Sądu w toku procesu strona pozwana faktu tego nie wykazała.

Podniesienie zarzutu wypełnienia weksla niezgodnie z porozumieniem, a zatem zarzutu opartego na stosunku podstawowym, powoduje przeniesienie sporu na płaszczyznę stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, a wynikającego z zawartej umowy sprzedaży z dnia 4.01.2011r. Przedmiotem sprzedaży były przy tym rzeczy oznaczone co do tożsamości, a nie co do gatunku, skoro zamiarem strony powodowej, wiadomym pozwanej spółce, było zbycie konkretnych rur składowanych przed budynkiem biblioteki i w jej piwnicach. Strona powodowa umożliwiła pozwanej spółce dokonanie oględzin rzeczy, co też ta uczyniła w dniu 5.08.2011r, a zatem przed złożeniem oferty ich nabycia. Jak ustalono rury były oglądane przez prezesa zarządu strony pozwanej, który sporządził tego dnia notatkę, w której stwierdził, że stan techniczny wszystkich rur czarnych, tj. zgromadzonych pod plandeką, w garażu biblioteki, jak i za budynkiem, był zły, wobec czego powinny one zostać złomowane. Taki zapis w notatce wskazuje na to, iż w dniu podpisywania umowy sprzedaży miał on świadomość stanu towaru, jaki nabywa pozwana spółka. Skoro już latem 2010r. zakwalifikował rury czarne jako przeznaczone do złomowania, to godził się na nabycie towaru takiej jakości.

W toku procesu strona powodowa przyznała, że rury czarne były pokryte rdzą, ale podniosła, iż strona pozwana wyraziła zgodę na ich nabycie łącznie z rurami ocynkowanym, których stan był dobry, a to z uwagi na ustaloną cenę. Takie stanowisko strony powodowej znajduje potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym. Po pierwsze prezes strony pozwanej wiedział, że nabywa tak rury czarne, jak i ocynkowane, przy czym rury czarne pokryte są rdzą, co mógł stwierdzić i co stwierdził w czasie oględzin w dniu 5.08.2010r. Ze zdjęć przedłożonych przez stronę powodową wynika, iż dla osoby oglądającej rury przed ich nabyciem musiało być oczywiste, że rury czarne noszą ślady rdzy. Po wtóre strona powodowa właśnie z uwagi na stan rur czarnych wyraziła zgodę na zbycie rur po cenie wskazanej w umowie. Uwzględniając stan techniczny obu rodzajów rur niejako uśredniła ona ich cenę. Obecnie zaś pozwana spółka po nabyciu obu rodzajów rur podnosząc zarzut, iż rury czarne były skorodowane, zmierza do obniżenia ceny co do tej części nabytego towaru. Należy zauważyć, iż stan części rur czarnych został zakwestionowany przez jednego z kierowców, odbierających towar dla strony pozwanej, przy czym był to kierowca kontrahenta pozwanej spółki, któremu zamierzała ona zbyć rury. Pracownik strony powodowej wyjaśnił wówczas, że cena rur była ustalona z uwzględnieniem różnego stanu technicznego rur ocynkowanych i rur czarnych.

W ocenie Sądu stronie pozwanej w dniu zawarcia umowy sprzedaży było wiadome, że rury czarne przez dłuższy okres składowano także na zewnątrz budynku, a tym samym iż fakt ten wpłynął na ich stan techniczny. Doświadczenie życiowe wskazuje, że jako przedsiębiorca, a zatem profesjonalista, pozwana spółka musiała mieć świadomość stanu technicznego towaru i podjęła ryzyko jego nabycia, licząc na możliwość korzystnej sprzedaży pozostałej części rur, tj. rur ocynkowanych.

Zdaniem Sądu skoro obie strony wiedziały, że nabywany towar jest w części co do rur czarnych niepełnowartościowy, a to z uwagi na ich pokrycie rdzą, to strona pozwana powołując się na wady fizyczne tej partii rur nie może obecnie żądać obniżenia ceny. Wolą stron było bowiem zawarcie umowy co do rzeczy o takich właśnie właściwościach i fakt ten znajdował odzwierciedlenie w ustalonej przez nie cenie sprzedaży. Strona powodowa podejmowała wcześniej bezskutecznie działania zmierzające do zbycia rur w drodze przetargów za cenę wyższą. Istotne jednak dla niej było, by zbyć wszystkie rury, a nie jedynie ich część. W tej sytuacji strona powodowa zdecydowała się na znaczące obniżenie ich ceny, co więcej celem umożliwienia stronie pozwanej odsprzedaż towaru wyraziła zgodę na ustalenie korzystnego dla kupującego terminu płatności, tj. 3 miesiące licząc od odbioru rur.

Nawet jednak gdyby uznać, że strona pozwana z uwagi na ślady rdzy na ww rurach mogłaby powołać się na ich wady fizyczne w rozumieniu art. 556§1 kc, to zauważyć należy, iż nie wykazała ona, w jakiej części rury te były wadliwe. Strona pozwana roszczenie o obniżenie ceny mogła wywodzić z art. 560§1 kc. W myśl zaś §3 tegoż artykułu jeżeli kupujący żąda obniżenia ceny z powodu wady rzeczy sprzedanej, obniżenie to powinno nastąpić w takim stosunku, w jakim wartość rzeczy wolnej od wad pozostaje do jej wartości obliczonej z uwzględnieniem wad. Z zebranego materiału dowodowego wynika, że jedynie co do części rur odebranych w dniu 25.01.2011r. kierowca J. K., zakwestionował w protokole zdawczo - odbiorczym ich jakość, w związku z czym na dokumencie WZ wystawionym w tym dniu, poczyniono adnotację, że rury przeznaczone są do złomowania. Strona pozwana nie wykazała przy tym, by w istocie rury te były na tyle skorodowane, że niemożliwe byłoby ich oczyszczenie. Nie udowodniła również, w jakiej dokładnie części towar ten był wadliwy i jaka była jego wartość. Zasadnie pełnomocnik strony powodowej zarzuciła, iż już w czasie oględzin rur przez stronę pozwaną celem złożenia oferty, wiadome było, że rury czarne pokryte były rdzą na całej powierzchni, z samego tego faktu, bez przeprowadzenia badań laboratoryjnych, nie można jednak wnioskować o tym, że były one przeznaczone jedynie do złomowania, zwłaszcza, iż w piśmie z dnia 25.02.2011r. prezes zarządu strony pozwanej przyznał, że ,,po wielu pracach można te czarne rury doprowadzić do produktu pełnowartościowego". Ustalenie tych okoliczności należy jednak do sfery wiadomości specjalnych. Przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego wymagałoby jednak oględzin rur. Skoro strona pozwana twierdziła, że zbyła towar jako złom, oczywiste jest, że przeprowadzenie tych dowodów byłoby obecnie niemożliwe. Pozwana spółka w żaden sposób nie wykazała zresztą, że zbyła wszystkie nabyte przez nią rury czarne jako złom. Słusznie pełnomocnik strony powodowej zakwestionowała wartość dowodową złożonej przez stronę pozwaną kserokopii potwierdzenia odbioru towaru. Kserokopia ta jest nieczytelna, a strona pozwana zakreślając poszczególne jej części uniemożliwiła ustalenie, za jaką cenę zbyła wadliwe - jej zdaniem - rury czarne. Nadto pełnomocnik strony powodowej zarzuciła, że po pierwsze w dokumencie nie wskazano, że dotyczy on złomu w postaci ww rur, a jedynie, iż pozwana spółka sprzedała złom stalowy niewsadowy mieszany, po wtóre z dokumentu tego wynika, iż dotyczy on 16250kg złomu, a ciężar czarnych rur objętych fakturą to 21750kg. Ponieważ strona pozwana utrzymywała, że zbyła rury czarne jako złom, ostatecznie nie doszło zresztą między stronami do porozumienia, gdyż nie było możliwe zweryfikowanie przez stronę powodową rzeczywistego stanu technicznego towaru.

Nadto - jak już wskazano - przed złożeniem oferty zakupu spornych rur prezes zarządu pozwanej spółki oglądał je i wiedział o ich złym stanie technicznych, czemu dał wyraz w swojej notatce z dnia 5 sierpnia 2010r. Dodatkowo w umowie z dnia 4.01.2011r. strona pozwana oświadczyła, że towar pod względem technicznym jest jej znany i nie wnosi do niego żadnych zastrzeżeń. Zgodnie zaś z art. 557§1 kc sprzedawca jest zwolniony z rękojmi, jeżeli kupujący wiedział o wadzie w chwili zawarcia umowy.

Sąd uznał przy tym, iż o ile rury czarne byłyby wadliwe, to należałoby przyjąć, że strona pozwana zgłosiła wadę w terminie miesięcznym, wskazanym w art. 563§1 kc. Zawiadomienie o wadach nie wymaga szczególnej formy, a zatem może być dokonane tak pisemnie, jak i ustnie. Należy wskazać, iż już w dniu 25.01.2011r. kierowca, upoważniony przez stronę pozwaną do odbioru rur, zgłosił ich wadę A. D. (1), pracownikowi strony powodowej, co znalazło wyraz w sporządzonych w tym dniu dokumentach. Nadto wady te zgłaszane były także telefonicznie przez pracownicę pozwanej spółki M. K.. Zważyć także należy, iż w myśl art. 568§3 kc wobec zawiadomienia w powyższym terminie sprzedającego o wadzie zarzut z tytułu rękojmi mógłby zostać podniesiony przez stronę pozwaną w niniejszym procesie, tj. już po upływie rocznego terminu wskazanego w §1 powołanego artykułu, przewidzianego na wykonywanie uprawnień z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy.

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, że strona pozwana nie wykazała w niniejszym procesie, że weksle własny in blanco wystawiony przez nią na zabezpieczenie należności z tytułu sprzedaży rur wskazanych w umowie z dnia 4.01.2011r. został wypełniony niezgodnie z deklaracją wekslową. Suma wekslowa obejmowała zaś cenę sprzedaży rur czarnych 72041zł 26gr brutto oraz skapitalizowane odsetki ustawowe w kwocie 9006zł 11gr za okres od dnia 10.05.2011r. (tj. od dnia następnego po terminie płatności ceny sprzedaży wskazanej w fakturze) do dnia 24.04.2012r. Strona pozwana na podstawie art. 481§1 kc zobowiązana była bowiem do zapłaty odsetek za opóźnienie w zapłacie ceny sprzedaży od dnia 10.05.2011r. Na podstawie zaś art. 482§1kc strona powodowa uprawniona była do żądania zasądzenia odsetek za opóźnienie od zaległych odsetek, tj. od kwoty 9006zl 11gr, od dnia wytoczenia powództwa, a zatem od dnia 11.06.2012r.

Zgodnie zaś z art. 28 w związku z art. 104 prawa wekslowego strona pozwana jako wystawca weksla własnego zobowiązana jest do zapłaty na rzecz strony powodowej sumy wekslowej.

Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 496 kpc w związku powołanych przepisów Sąd utrzymał w mocy w całości nakaz zapłaty z dnia 30.07.2012r. wydany w niniejszej sprawie.

Na podstawie art. 98 kpc strona pozwana obowiązana była zwrócić stronie powodowej koszty procesu. Koszty procesu zasądzone powyższym nakazem zapłaty w kwocie 4631zł obejmowały zaś: 1014zł opłaty od pozwu, 3600zł wynagrodzenia pełnomocnika procesowego i 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.