Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lutego 2014 r.

Sąd Rejonowy w Wyszkowie w II Wydziale Karnym w składzie :

Przewodniczący : SSR Tomasz Królik

Protokolant : st. sekr. sądowy Piotr Długoborski

w obecności Prokuratora:

po rozpoznaniu w dniu 21 lutym 2014 r. sprawy:

D. K. ur. (...) w W., syna H. i Z. z domu S.

oskarżonego o to, że

w dniu 16 sierpnia 2013 roku około godz. 07:50 w W., na ul. (...), w ruchu lądowym kierował samochodem m-ki S. (...) nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości, wynik badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu – I: 0,63 mg/l, II: 0.58 mg/l, będąc wcześniej prawomocnie skazanym za kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości, czym nie zastosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Wyszkowie w sprawie sygn. akt II K 253/05 zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

orzeka:

I.  oskarżonego D. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. skazuje go, zaś na podstawie art. 178a § 4 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10 (dziesięciu) lat;

III.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od kosztów procesu i przejmuje je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygnatura akt II K 745/13

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 sierpnia 2013 r. D. K. przebywał na grillu u znajomych. Spożywał alkohol. Grill zakończył się około godz. 24.00. Nazajurz tj. 16 sierpnia 2013 r. około godz. 7.50 postanowił pojechać po materiały budowlane, wsiadł za kierownicę auta m-ki S. (...) nr rej. (...) i wyjechał na miasto. Wjechał na ul. (...). W czasie kierowania tym pojazdem był nietrzeźwy (I: 0,63 mg/l, II: 0,58 mg/l). Będąc na tej ulicy został zatrzymany do kontroli drogowej, a następnie poddany badaniu stanu trzeźwości. W tym czasie obowiązywał wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 8 lat orzeczony wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wyszkowie z dnia 23 listopada 2005 r. wydanym przez w sprawie IIK 253/05. Wskazanym wyrokiem orzeczono wobec oskarżonego także karę łączną 1 roku 6 miesięcy pozbawienia wolności. Karę tę odbywał w okresie od 16 lutego 2010 r. do 28 stycznia 2011 r. po czym uzyskał warunkowe przedterminowe zwolnienie.

Powyższy stan faktyczny został skonstruowany w oparciu o: protokół z kontroli drogowej – k. 1; protokół badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym – k.2; wydruk z Centralnej Ewidencji Kierowców – k.5-6; wyrok łączny w sprawie IIK 253/05 –k.14; częściowo wyjaśnienia oskarżonego –k.12 w zw. z k.51v.; informację z Krajowego Rejestru Karnego – k.18-19; informację ze Starostwa Powiatowego w W. – k.22.

Sąd zważył co następuje:

Zgormadzony w sprawie materiał dowodowy obejmował głównie dowody nieosobowe. Jedynym dowodem osobowym były wyjaśnienia oskarżonego. Sąd w całości dał wiarę tym pierwszym uznając, że są one obiektywnym, a więc rzeczywistym odzwierciedleniem informacji w nich zawartych. Co się tyczy wyjaśnień oskarżonego, to Sąd dał im wiarę za wyjątkiem wskazanej w nich ilości wypitego alkoholu. Z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością należy przyjąć, że w sytuacji wypicia przez mężczyznę dwóch piw i dwóch kieliszków wódki w ciągu kilku godzin, po upływie ponad 7 godzin powinien być on osobą trzeźwą.

Wyjaśnienie podstawy prawnej.

D. K. stanął pod zarzutem, że w dniu 16 sierpnia 2013 r. około godz. 07:50 w W. na ul. (...), w ruchu lądowym kierował samochodem m-ki S. (...) nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości, wynik badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu – I: 0,63 mg/l; II: 0,58 mg/l, będąc wcześniej prawomocnie skazanym za kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości, czym nie zastosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Wyszkowie w sprawie sygn. akt IIK 253/05 zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. czyn z art. 178a § 4 k.k. w zw. art. 64 § 1 k.k.

Ustalony w sprawie stan faktyczny dał podstawę, by przyjąć, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu.

Oskarżony w dniu 16 sierpnia 2013 r. kierował pojazdem mechanicznym (samochodem) na ul. (...), a więc w ruchu lądowym. Zgodnie z art. 115 § 16 k.k. stan nietrzeźwości zaczyna się, gdy zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. U oskarżonego badanie, wykonane bezpośrednio po zatrzymaniu go z ulicy, wykazało: I: 0,63 mg/l; II: 0,58 mg/l. Z całą pewnością, w czasie jazdy po ul. (...) znajdował się w stanie nietrzeźwości. Wypełnił więc dyspozycję bazowego przepisu tj. art. 178a § 1 k.k. Oskarżony był wcześniej prawomocnie dwukrotnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości w sprawach VK 319/04 i IIK 184/05. W dniu 27 grudnia 2005 r. uprawomocnił się wobec niego wyrok łączny Sądu Rejonowego w Wyszkowie w sprawie IIK 253/05, którym orzeczono wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 8 lat. Z informacji z Centralnej Ewidencji Kierowców (k.5) wynika, że zakaz ten upływał oskarżonemu w dniu 10 grudnia 2014r. Popełnienie nowego czynu w dniu 16 sierpnia 2013 r. nastąpiło więc w okresie obowiązywania tego zakazu. Te wszystkie okoliczności dały asumpt do uznania, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona art. 178a § 4 k.k. D. K. w sprawie IIK 253/05 został skazany na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta została orzeczona wobec oskarżonego wskutek połączenia kar wymierzonych za czyny z art. 178a § 1 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Karę tę odbywał w okresie od 16 lutego 2010 r. do dnia 28 stycznia 2011 r. (prawie 12 miesięcy), po czym uzyskał warunkowe przedterminowe zwolnienie. Ponieważ nowy czyn został popełniony w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 m-cy kary pozbawienia wolności oraz jest umyślny i podobny (a w swej istocie tożsamy) do czynu, za który tę karę odbywał, oskarżonemu należało przypisać nadto działanie w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64 § 1 k.k.

Reakcja prawno – karna i koszty postępowania.

Oskarżony nie zasłużył na dobrodziejstwo skorzystania z warunkowego zawieszenia wykonania kary. Uprzednio stawiane wobec niego pozytywne prognozy kryminologiczne, przy stosowaniu tego środka probacyjnego, okazywały się nietrafne. Był 7 - krotnie karany sądownie. Tylko dwa pierwsze skazania (w sprawach IIK 359/99 i IIK 335/00) zakończyły się wymierzeniem kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania i w obu przypadkach ich wykonanie zostało zarządzone. Znamienne jest przy tym, że tylko w sprawie II K 359/99 oskarżony po zarządzeniu mu wykonania kary pozbawienia wolności w tej samej sprawie powtórnie uzyskał warunkowe zawieszenie, by zaraz znowu je utracić. Kolejne skazania na kary pozbawienia wolności (w sprawach IIK 319/04 i II K184/04) odbywały się już bez zastosowania środka probacyjnego. Jedynym wyjątkiem było skazanie w sprawie II K637/09 podyktowane – jak się wydaje- trzeźwością oskarżonego podczas czynu kwalifikowanego z art. 244 k.k. Po drugie, oskarżony był już raz karany za spowodowanie wypadku komunikacyjnego w stanie nietrzeźwości (IIK 359/99), dwukrotnie za prowadzenie pojazdu mechanicznego wbrew zakazowi (IIK 335/00 i IIK 637/09) i dwukrotnie za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i wbrew zakazowi (VK 319/04 i IIK 184/05). W tych dwóch ostatnich sprawach wymierzono mu kary po 1 roku bezwzględnego pozbawienia wolności. Obecny czyn kwalifikowany z art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. jest czwartym czynem oskarżonego, cechujący się prowadzeniem pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. Treść karty karnej dot. D. K. (k.18-19), którą Sąd zarysował powyżej, pozwala na wyciągniecie definitywnych wniosków, co do właściwości osobistych oskarżonego. Bez wątpienia jest osobą z problemem alkoholowym (sam przyznał, że dwukrotnie przebywał na terapii antyalkoholowej – k.51v.), który to problem mocno destabilizuje jego normalne funkcjonowanie. Ta destabilizacja sięga wielu różnych obszarów życia oskarżonego. Jednakże fakt dwukrotnego skazania D. K. tylko za jazdę samochodem wbrew zakazowi wskazuje, że nawet będąc trzeźwy, nie respektuje on orzeczeń sądowych i obecnie takiej gwarancji nie daje. W związku z tym, jak również w obliczu ponownego skazania za to samo, Sąd uznał, że cele kary może spełnić wobec oskarżonego jedynie kara bezwzględnego pozbawienia wolności.

Co do wysokości kary, to punktem odniesienia stały się tożsame skazania za czyn z art. 178a § 1 k.k. w zw. z ar. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w sprawach VK 319/04 i IIK 184/05, w których wymierzono oskarżonemu kary po 1 roku bezwzględnego pozbawienia wolności. Po połączeniu tych kar w wyroku łącznym w sprawie IIK253/05 i wymierzeniu mu kary łącznej 1 roku i 6 miesięcy kary pozbawienia wolności oskarżony odbył z tego karę 1 roku. Sąd, mając na uwadze ponowne skazanie za to samo, uznał, że skoro wykonana przez oskarżonego kara 1 roku pozbawienia wolności nie przyniosła oczekiwanego rezultatu, gdyż kolejny raz popełnił przestępstwo podobne do tego za które był już skazany, to zasadnym jest wymierzenie mu kary pozbawienia wolności w wymiarze wyższym, niż w tym już wykonanym. Sąd uznał, że karą odpowiadającą wymogom określonym w art. 53 § 1 i § 2 k.k. będzie kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących.

Dlatego orzeczono jak w pkt. I. wyroku.

Konsekwencją skazania za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości jest obligatoryjne orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów lub pojazdów określonego rodzaju (art. 42 § 2 k.k.). Ponieważ oskarżony dopuścił się nowego czynu pojazdem mechanicznym, Sąd orzekł zakaz wszelkich pojazdów mechanicznych. Natomiast z przyczyn wskazanych w części poświęconej karze Sąd uznał, że oskarżony nie zasłużył, aby zakaz ten ograniczyć do pojazdów mechanicznych określonej kategorii, jak również do określonego rodzaju ruchu. Zasadnym więc było orzeczenie zakazu obejmującego wszelkie pojazdy mechaniczne oraz każdy ruch tj. lądowy, wodny i powietrzny. Co się tyczy okresu trwania tego zakazu, to Sąd orzekł go w najwyższej z możliwych wysokości, tj. na 10 lat. Wyrokiem łącznym z dnia 23 listopada 2005r. wydanym w sprawie IIK 253/05 Sąd Rejonowy w Wyszkowie orzekł wobec oskarżonego łączny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym. Mając na uwadze, że orzeczony na tak długi okres zakaz nie spełnił swojej funkcji represyjnej, Sąd podniósł okres zakazu do lat 10 i rozszerzył go także na ruch wodny i powietrzny. Zdaniem Sądu tylko zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10 lat spełni swoją funkcję w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej, a jednocześnie jest adekwatny do stopnia winy i znacznej społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu. Nie mogło zejść z pola widzenia, że oskarżony dopuścił się go w warunkach powrotu do przestępstwa (art. 64 § 1 k.k.).

Dlatego orzeczono jak w pkt. II. wyroku.

Oskarżony w okresie zimowym osiągał wynagrodzenie w wysokości 1000 zł netto miesięcznie, a na utrzymaniu posiada troje dzieci. Dlatego Sąd, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., w pkt. III. wyroku zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.