Sygn. akt III AUa 921/12
Dnia 8 listopada 2012 r.
Sąd Apelacyjny w Lublinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący - Sędzia |
SA Krystyna Smaga |
Sędziowie: |
SA Bogdan Świerk SA Krzysztof Szewczak (spr.) |
Protokolant: st. prot. sądowy Krzysztof Wiater |
po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2012 r. w Lublinie
sprawy E. A.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L.
o prawo do emerytury
na skutek apelacji pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału
w L.
od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie
z dnia 2 sierpnia 2012 r. sygn. akt VII U 1801/12
zmienia częściowo zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że początkową datę prawa do emerytury E. A. ustala na dzień 6 stycznia 2012 roku.
III A Ua 921/12
Decyzją z dnia 14 grudnia 2011 r., znak: ENMS/6/020029661 Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił E. A. prawa do emerytury, ponieważ nie udowodnił on na dzień 1 stycznia 1999 r. co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach oraz nie udokumentował rozwiązania stosunku pracy z każdym pracodawcą, na rzecz którego praca była wykonywana bezpośrednio przed dniem ustalenia prawa do emerytury.
Decyzją z dnia 3 lutego 2012 r., znak: ENMS/6/020029661 Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury, ponieważ nie udowodnił on na dzień 1 stycznia 1999 r. co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.
W odwołaniach od tych decyzji wnioskodawca E. A. domagał się ich zmiany poprzez ustalenie mu prawa do emerytury.
W odpowiedziach na odwołania Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w L. wnosił o oddalenie odwołań.
Wyrokiem z dnia 2 sierpnia 2012 r. Sąd Okręgowy w Lublinie zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 3 lutego 2012 r. i przyznał E. A. prawo do emerytury poczynając od dnia 4 stycznia 2012 r. oraz oddalił odwołanie od decyzji z dnia 14 grudnia 2011 r.
W uzasadnieniu tego wyroku Sąd I instancji ustalił, że E. A. urodzony w dniu (...), w okresie od dnia 10 stycznia 1974 r. do dnia 23 lipca 1974 r. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach na stanowisku zbrojarza w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w Z.. Wnioskodawca następnie w okresie od dnia 8 sierpnia 1974 r. do dnia 17 kwietnia 2001 r. pracował w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w L. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowiskach zbrojarza-betoniarza oraz cieśli. Sąd Okręgowy ustalił, iż w ramach tego stosunku pracy ubezpieczony wykonywał pracę w szczególnych warunkach w okresach: od dnia 8 sierpnia 1974 r. do dnia 31 marca 1990 r. oraz od dnia 6 kwietnia 1991 r. do dnia 31 lipca 1994 r. na stanowisku zbrojarza, a także od dnia 1 lipca 1995 r. do dnia 17 kwietnia 2001 r. na stanowisku cieśli.
Pozwany organ rentowy nie kwestionował tych okresów pracy wnioskodawcy w szczególnych warunkach.
Sąd Okręgowy podkreślił, iż zgromadzony w sprawie niniejszej materiał dowodowy jednoznacznie potwierdza, że ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999 r. legitymował się stażem pracy w szczególnych warunkach wynoszącym co najmniej 15 lat. Wnioskodawca spełnił tym samym wszystkie wymienione w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. 2009 r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) warunki prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym. W związku z tym Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 3 lutego 2012 r. w ten sposób, że przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury od dnia 4 stycznia 2012 r.
W apelacji od tego wyroku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w L. zarzucając naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 184 oraz niezastosowanie art. 100 ust.1 i art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poprzez przyznanie prawa do emerytury od wcześniejszej daty aniżeli dzień, w którym wnioskodawca osiągnął wiek 60 lat, wnosił o jego zmianę poprzez przyznanie E. A. prawa do emerytury od dnia 6 stycznia 2012 r.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :
Apelacja zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 100 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa.
Określone w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych warunki prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym muszą być spełnione łącznie. Jednym z tych warunków jest osiągnięcie przez mężczyznę wieku określonego m.in. w art. 32 ostatnio powołanej ustawy tj. wieku 60 lat.
Uwadze Sądu Okręgowego uszło, jak trafnie zarzucił apelant, że wnioskodawca E. A. wiek 60 lat osiągnął w dniu 6 stycznia 2012 r. W związku z tym należało uznać, iż ubezpieczony spełnił wszystkie warunki prawa do emerytury, bliżej określone w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z dniem 6 stycznia 2012 r. i od tej daty należało ustalić mu prawo do emerytury.
Z przedstawionych wyżej względów Sąd Apelacyjny na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.