Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI RCa 154/14

POSTANOWIENIE

Dnia 17 września 2014 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Schubert (spr.)

Sędziowie: SO Jolanta Biernat-Kalinowska

SR del. do SO Jolanta Dzitowska

Protokolant: sekretarz sądowy Joanna Niedzielska

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2014 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej O. B. reprezentowanej przez ustawową przedstawicielkę B. B.

przeciwko P. K.

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji małoletniej powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Bartoszycach VIII Zamiejscowy Wydział Rodzinny i Nieletnich z siedzibą w Lidzbarku Warmińskim

z dnia 27 marca 2014 roku

sygn. akt VIII RC 177/13

postanawia:

odrzucić apelację.

Sygn. akt VI RCa 154/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Bartoszycach VIII Zamiejscowy Wydział Rodzinny i Nieletnich z siedzibą w Lidzbarku Warmińskim wyrokiem z dnia 27 marca 2014 roku w sprawie VIII RC 177/13 podwyższył z dniem 26 czerwca 2013 roku alimenty od pozwanego P. K.na rzecz małoletniej powódki O. B., których wysokość została ustalona po raz ostatni wyrokiem Sądu Rejonowego w Lidzbarku Warmińskim z dnia 27 stycznia 2011 roku w sprawie III RC 111/10 na kwotę 350 złotych miesięcznie do kwoty po 450 złotych miesięcznie.

W uzasadnieniu podał, że powództwo zasługiwało w pełni na uwzględnienie, albowiem strona powodowa należycie uzasadniła swoje żądanie i wykazała na trudną sytuację materialną, w pełni usprawiedliwiającą żądanie zobowiązania pozwanego do alimentowania małoletniej O. B. w wysokości po 450 złotych miesięcznie.

Apelację od powyższego wyroku wniosła przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki, żądając zwiększenia wysokości zasądzonych alimentów do kwoty po 500 złotych miesięcznie.

W uzasadnieniu podała, że wniosła o podwyższenie alimentów o kwotę co najmniej 100 złotych i nie kwestionowała dokładnej wysokości, gdyż uważała, że Sąd zasądzi wyższe alimenty, uwzględniając faktyczną sytuację materialną powódki. Podniosła, że potrzeby małoletniej są coraz większe, zaś ona sama nie jest w stanie samodzielnie ich zabezpieczyć.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja małoletniej powódki jest niezasadna i nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd I instancji na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego prawidłowo ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie, a zajęte stanowisko w przekonujący sposób uzasadnił w pisemnych motywach orzeczenia. Sąd Rejonowy wydając zaskarżony wyrok orzekł zgodnie z żądaniem strony powodowej, zarówno co do wysokości żądanych alimentów, jak i sposobu ich płatności.

Zgodnie z treścią art. 383 kpc, w postępowaniu apelacyjnym nie można rozszerzyć żądania pozwu ani występować z nowymi roszczeniami. Jednakże w razie zmiany okoliczności można żądać zamiast pierwotnego przedmiotu sporu jego wartości lub innego przedmiotu, a w sprawach o świadczenie powtarzające się można nadto rozszerzyć żądanie pozwu o świadczenia za dalsze okresy. W postępowaniu apelacyjnym sąd drugiej instancji co prawda nie ogranicza się do kontroli prawidłowości zaskarżonego wyroku sądu pierwszej instancji i ponownie - w granicach apelacji - rozpoznaje sprawę w jej aspekcie merytorycznym, jednakże punktem wyjścia są dla niego skonkretyzowane już wcześniej żądania oraz twierdzenia obronne stron. W niniejszej sprawie pierwotne żądanie powódki zostało w całości uwzględnione przez Sąd I instancji i aktualnie brak jest możliwości zaskarżenia tamtego orzeczenia. Na marginesie jedynie zaznaczyć należy, że z takim żądaniem strona powodowa będzie mogła wystąpić do właściwego miejscowo sądu rejonowego.

Sąd drugiej instancji odrzuca na posiedzeniu niejawnym apelację, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd pierwszej instancji. Jeżeli dostrzeże braki, do których usunięcia strona nie była wezwana, zażąda ich usunięcia. W razie nieusunięcia braków w wyznaczonym terminie apelacja ulega odrzuceniu

Z tych też względów, na zasadzie art. 373 kpc, należało orzec jak w części dyspozytywnej postanowienia.