Sygn. akt VIII Kop 117/14
Dnia 27 czerwca 2014 roku
Sąd Okręgowy w Warszawie VIII Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSO Maciej Gruszczyński
Protokolant: Marta Białek
przy udziale Prokuratora: Wiesława Siepierskiego
po rozpoznaniu
wniosku Zjednoczonego Królestwa
o wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec obywatela polskiego D. J. wyrokiem Sądu Koronnego w B.
na podstawie art. 611 tk § 1 k.p.k. w zw. z art. 611 th § 2 k.p.k., art. 611 tl § 1 k.p.k.
postanawia:
1. odmówić przyjęcia do wykonania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej kary 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności, orzeczonej wobec obywatela polskiego D. J., ur. (...) w K., wyrokiem Sądu Koronnego w B. z dnia 06 grudnia 2013 roku, sygn. akt. T20137344 , prawomocnym od dnia 06 grudnia 2013 roku;
2. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. O., kwotę 600 (sześćset) złotych powiększoną o kwotę należnego podatku VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skazanemu D. J..
Prawomocnym wyrokiem Sądu Koronnego w B. z dnia 06 grudnia 2013 roku, sygn. akt. T20137344, D. J. skazany został na karę 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności za czyny z art. 50 ust. 2 i 4 oraz art. 170 ust. 2 Ustawy z 1979 r. o zarządzaniu cłem i akcyzą (Customs and Excise Management Act 1979), art. 5 ust. 1A pkt. a) oraz art. 5 ust. 1 pkt b) Ustawy z 1968 r. o broni.
Powyższy wyrok Sądu Koronnego w B. stał się prawomocny z dniem 6 grudnia 2013 r.
D. J. jest obywatelem polskim, choć w Polsce nie zdołano ustalić jego stałego miejsca zamieszkania - z ostatniego adresu zamieszkania w Polsce, tj. K., ul. (...) został wymeldowany decyzją administracyjną.
Krajowe Służby Nadzoru Skazanych w Wielkiej Brytanii (National Offender Management Service The Cross Border Transfer Section), w trybie art. 5 Decyzji ramowej Rady 2008/909/WSiSW z dnia 27 listopada 2008 r. o stosowaniu zasady wzajemnego uznawania wyroków skazujących na karę pozbawienia wolności lub inny środek polegający na pozbawieniu wolności, złożyły wniosek do Sądu Okręgowego w Warszawie o przejęcie do wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Koronnego w B. wobec D. J..
D. J. dnia 10.04.2014 r. wyraził zgodę na przeniesienie go do Polski i odbycie w Polsce kary.
Sąd zważył, co następuje:
Wniosek Krajowych Służb Nadzoru Skazanych w Wielkiej Brytanii o przejęcie do wykonania w Rzeczypospolitej Polskiej, kary pięciu lat pozbawienia wolności, prawomocnie orzeczonej wyrokiem Sądu Koronnego w B. wobec D. J. nie zasługuje na uwzględnienie.
Analizując powyższe wystąpienie Sąd w pierwszej kolejności zbadał, czy w niniejszej sprawie istnieją okoliczności wskazane w art. 611tk § 1 i 3 k.p.k., stanowiące obligatoryjne bądź fakultatywne podstawy odmowy wykonania orzeczenia. Spełnienie choćby jednej z przesłanek z niniejszego artykułu stanowi bowiem obligatoryjną podstawę do odmowy wykonania orzeczenia.
Zgodnie z art. 611 tk § 1 pkt 1 k.p.k. odmawia się wykonania orzeczenia, o którym mowa w art. 611tg § 1 k.p.k., jeżeli czyn, w związku z którym wydano to orzeczenie, nie stanowi przestępstwa według prawa polskiego. Przedmiotem czynu popełnionego przez D. J. był przewóz przez granicę i posiadanie broni zakazanej przez Ustawę z 1968 r. o broni w Wielkiej Brytanii, którą w rozumieniu tej ustawy są m.in. paralizatory i pałki teleskopowe.
Także zgodnie z polską ustawą z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji broń stanowią pałki metalowe i przedmioty przeznaczone do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej (art. 4 ust. 1 pkt. 4 lit. a tiret trzecie oraz lit. c), przy czym pozwolenia administracyjnego wymagają jedynie przedmioty przeznaczone do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej o średniej wartości prądu w obwodzie nieprzekraczającej 10 mA. Niemniej jednak posiadanie takiej broni jak paralizatory o wspomnianej wartości prądu bez pozwolenia stanowi jedynie wykroczenie z art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji. Nie jest penalizowane posiadanie paralizatorów o innych parametrach oraz pałek teleskopowych.
W tej sytuacji należało uznać, że czyny, za które D. J. został skazany wyrokiem Sądu Koronnego w B. z dnia 06 grudnia 2013 r., na karę 5 lat pozbawienia wolności nie stanowią przestępstw według prawa polskiego, a tym samym nie jest możliwe przyjęcie do wykonania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej kary pozbawienia wolności orzeczonej tym wyrokiem.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak na wstępie.