Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 33/14

POSTANOWIENIE

Dnia 25 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Barbara Braziewicz

Sędziowie: SO Gabriela Sobczyk

SR (del.) Roman Troll (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z wniosku (...) Spółki Akcyjnej w G.

z udziałem M. W. i A. W.

o zapłatę

na skutek zażalenia uczestników postępowania

od postanowienia Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 15 października 2013 r., sygn. akt I Ns 336/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Roman Troll SSO Barbara Braziewicz SSO Gabriela Sobczyk

Sygn. akt III Cz 33/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15 października 2013 r. Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach odrzucił zażalenie uczestników na postanowienie z dnia 17 maja 2013 r., którym referendarz sądowy przyznał biegłemu sądowemu wynagrodzenie. W uzasadnieniu wskazał, że na orzeczenie wydane przez referendarza sądowego nie przysługuje zażalenie tylko skarga i z uwagi na to, uznał zażalenie za niedopuszczalne, co doprowadziło do jego odrzucenia.

Zażalenie na to postanowienie złożyli uczestnicy zaskarżając je w całości i wnosząc o jego zmianę poprzez uwzględnienie skargi na orzeczenie referendarza z dnia 5 lipca 2013 r. i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego. W uzasadnieniu wskazali, że w istocie złożone dnia 5 lipca 2013 r. zażalenie było skargą na czynności referendarza sądowego i tylko mylnie oznaczono ten środek zaskarżenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest niezasadne i dlatego zostało oddalone.

Zgodnie z art. 398 22 § 1 kpc na orzeczenie referendarza sądowego, co do istoty sprawy, orzeczenie kończące postępowanie, orzeczenia, o których mowa w art. 394 § 1 pkt 1, 2, 4 2, 5, 6, 7, 8 i 9, a także orzeczenie co do nadania klauzuli wykonalności, przysługuje skarga, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Skargę rozpoznaje sąd, w którym wydano zaskarżone orzeczenie.

Skarga na postanowienie referendarza sądowego jest zatem środkiem odwoławczym, służącym stronie od nieprawomocnych orzeczeń, wyczerpująco określonych w przywołanym przepisie.

Stwierdzić należy, iż co prawda mylne oznaczenie przez stronę pisma procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym, jednak - według Sądu Najwyższego - wniesienie przez uczestnika działającego za pośrednictwem adwokata (odpowiednio radcy prawnego) innego środka odwoławczego niż właściwy nie może być uznane za mylne oznaczenie pisma procesowego w rozumieniu art. 130 § 1 zd. 2 kpc, gdyż w razie dokonania niewłaściwego wyboru środka zaskarżenia nie chodzi jedynie o samo błędne oznaczenie pisma i nie jest dopuszczalne odmienne jego traktowanie niż określił to sam skarżący, a poza tym sam przepis art. 130 § 1 zd. 2 kpc dotyczy nadania błędnie oznaczonym pismom biegu i rozpoznania we właściwym trybie, czyli w procesie, bądź postępowaniu nieprocesowym i nie może mieć to odniesienia do innych sytuacji, w tym także do środków odwoławczych (post. SN z 17.01.2003r., I CZ 190/02, BSN 2003, Nr 10, s. 41; por. też post. SN z 12.12.2000r., V CZ 110/00, OSNC 2001, Nr 7-8, poz. 105).

Należy także zauważyć, że sam środek zaskarżenia złożony przez uczestników z datą 5 lipca 2013 r. jest nie tylko nazwany zażaleniem, ale także jest kierowany do Sądu Okręgowego, który jednak nie rozpoznaje skarg na orzeczenie referendarza sądowego wydanych w Sądzie Rejonowym.

Nie ulega więc żadnej wątpliwości, że złożony środek zaskarżenia datowany na 5 lipca 2013 r. od orzeczenia referendarza sądowego z dnia 17 maja 2013 r. stanowił zażalenie, a nie skargę na orzeczenie referendarza sądowego.

Zgodnie z art. 394 § 1 kpc w związku z art. 398 kpc i art. 13 § 2 kpc zażalenie przysługuje tylko na wymienione w tejże normie postanowienia sądu i zarządzenia przewodniczącego. Postanowienie wydane przez referendarza sądowego nie jest wymienione w tych przepisach, a co za tym idzie zaskarżenie takiego postanowienia zażaleniem nie jest dopuszczalne, w takim przypadku – chcąc zaskarżyć postanowienie referendarza sądowego – należy złożyć skargę na to orzeczenie (por. art. 398 22 § 1 kpc).

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 397 § 1, 1 1 i 2 kpc w związku z art. 385 kpc, art. 370 kpc i art. 13 § 2 kpc należało oddalić zażalenie jako bezzasadne, albowiem uczestniczy reprezentowani przez radcę prawnego złożyli zażalenie na orzeczenie referendarza sądowego, a taki środek zaskarżenia jest niedopuszczalny i dlatego orzeczenie Sądu Rejonowego jest prawidłowe.

SSR(del.) Roman Troll SSO Barbara Braziewicz SSO Gabriela Sobczyk

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13