Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lutego 2013 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mirosława Molenda-Migdalewicz

Protokolant: Katarzyna Awsiukiewicz

po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2013 r. w Legnicy

sprawy z wniosku K. D.

przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno - Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w W.

o wysokość emerytury policyjnej

na skutek odwołania K. D.

od decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno - Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w W.

z dnia 20 października 2009 roku

znak (...)

I.  zmienia decyzję Dyrektora Zakładu Emerytalno - Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w W. z dnia 20 października 2009 roku znak (...) w ten sposób, że przyjmuje przy obliczeniu wysługi emerytalnej K. D. okresy służby:

-.

-

od 25 maja 1976 roku do 31 grudnia 1976 roku,

-

od 10 czerwca 1977 roku do 17 czerwca 1977 roku,

-

od 22 sierpnia 1977 roku do 03 września 1977 roku,

-

od 23 września 1977 roku do 01 października 1977 roku,

-

od 16 stycznia 1978 roku do 21 stycznia 1978 roku,

-

od 23 stycznia 1978 roku do 31 stycznia 1978 roku,

-

od 21 marca 1978 roku do 30 kwietnia 1978 roku,

-

od 09 października 1978 roku do 14 października 1978 roku,

-

od 24 listopada 1978 roku do 28 listopada 1978 roku,

-

od 03 stycznia 1979 roku do 05 stycznia 1979 roku,

-

od 28 maja 1979 roku do 01 czerwca 1979 roku,

-

od 30 sierpnia 1979 roku do 01 września 1979 roku,

-

od 19 września 1979 roku do 22 września 1979 roku,

-

od 20 października 1979 roku do 27 października 1979 roku,

-

od 08 lutego 1980 roku do 15 lutego 1980 roku,

-

od 03 marca 1980 roku do 06 marca 1980 roku,

-

od 26 maja 1980 roku do 29 maja 1980 roku,

-

od 08 grudnia 1980 roku do 19 grudnia 1980 roku,

-

od 06 maja 1981 roku do 08 maja 1981 roku,

-

od 09 listopada 1981 roku do 04 grudnia 1981 roku,

-

od 07 grudnia 1981 roku do 12 grudnia 1981 roku,

-

od 05 lutego 1982 roku do 09 lutego 1982 roku,

-

od 10 marca 1982 roku do 13 marca 1982 roku,

-

od 15 kwietnia 1982 roku do 31 grudnia 1983 roku,

-

od 19 listopada 1984 roku do 20 listopada 1984 roku,

-

od 03 grudnia 1984 roku do 07 grudnia 1984 roku,

-

od 21 stycznia 1985 roku do 24 stycznia 1985 roku,

-

od 17 lutego 1986 roku do 21 lutego 1986 roku

w wymiarze 2,6% podstawy wymiaru za każdy rok,

II.  oddala dalej idące odwołanie,

III.  zasądza od wnioskodawczyni na rzecz Dyrektora Zakładu Emerytalno – Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w sprawie, oddalając dalej idący wniosek w tym zakresie.

Sygn. akt VU 1436/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 października 2009 r. Dyrektor Zakładu Emerytalno Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w W.dokonał ponownego ustalenia wysokości emerytury policyjnej K. D.i w wyniku obniżenia wskaźnika emerytury za okres od dnia 16 stycznia 1974 r. do dnia 15 listopada 1987 r. z 2,6 % podstawy wymiaru do 0,7 % podstawy wymiaru za każdy rok służby we wskazanym okresie -ustalił 27,65% podstawy wymiaru , a wysokość emerytury od dnia 1 stycznia 2010 r. - 595,35 zł . Ustalona wysokość emerytury była niższa od kwoty emerytury w najniższej wysokości – wobec czego wysokość emerytury podwyższona została do kwoty 675,10 zł .

Od powyższej decyzji odwołanie złożyła K. D. wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie świadczenia emerytalnego w dotychczasowej wysokości wraz z dodatkami i świadczeniami pieniężnymi, w tym przyznanie świadczenia emerytalnego w nieobniżonej wysokości na poziomie 40 % podstawy za 15 lat służby i 2,6 % podstawy wymiaru za każdy dalszy rok służby.

Skarżąca odwołanie o decyzji organu emerytalno—rentowego wniosła w dwóch pismach z dnia : 17 listopada 2009r. ( data wpływu do Zakładu Emerytalno – Rentowego MSWiA dnia 30 listopada 2009r. k. 1-5) i 03 grudnia 2012r. ( data wpływu do Zakładu Emerytalno – Rentowego MSWiA dnia 11 grudnia 2009r. k. 8-10)

Dyrektor Zakładu Emerytalno – Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w W. w odpowiedzi na odwołania wniósł o oddalenie odwołań oraz o ich łączne rozpoznanie wskazując, iż zaskarżona decyzja jest zgodne ze wskazanymi w odwołaniu przepisami prawa .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy :

Rozkazem Personalnym nr (...) z dnia 10 czerwca 1969r. wydanym przez Komendanta Milicji Obywatelskiej K. D.– nosząca wówczas nazwisko rodowe G.– przyjęta została – z dniem 01 czerwca 1969r. -do służby w Milicji Obywatelskiej i mianowana funkcjonariuszem bez stopnia służbowego w okresie służby przygotowawczej na stanowisko maszynistki referatu ogólnego .

Na podstawie wyżej wymienionego rozkazu zaliczono wysługę lat w Milicji Obywatelskiej na dzień 01 lipca 1969r.

Na podstawie opinii służbowej wydanej przez Komendanta Milicji Obywatelskiej powiatu (...)w dniu 12 maja 1970r. K. D.rozkazem z 18 czerwca 1970r. Nr (...)KWMO we W.mianowana została funkcjonariuszem stałym od 01 czerwca 1970r. w związku z upływem służby przygotowawczej- na stanowisku maszynistki referatu ogólnego KPMOL..

W dniu 05 sierpnia 1972r. skarżąca zawarła związek małżeński przyjmując nazwisko męża D. , o czym pisemnie poinformowała Wydział Kadr Komendy Wojewódzkiej we W. , składając pisemny raport datowany 10 sierpnia 1972r.

Dnia 06 marca 1973r. K. D. urodziła syna T. . Nie korzystała z urlopu bezpłatnego macierzyńskiego ( dowód – karta przebiegu służby i dokumentacja w rozdziale III akt IPN- karta 48 akt sprawy ) .

W dniu 10 września 1973r. Komendant Powiatowy Milicji Obywatelskiej w L. złożył wniosek o nadanie K. D. stopnia Milicji Obywatelskiej – kapral. Wniosek został pozytywnie zaopiniowany przez Kierownictwo Departamentu Kadr MSW w dniu 15 września 1973r.

W dniu 23 listopada 1973r. K. D.złożyła- drogą służbową - pisemny raport do Komendanta Wojewódzkiego MO we W., w którym wyraziła zgodę na zmianę stanowiska z etatu maszynistki KPMOL.na stanowisko sekretarza maszynisty w Służbie Bezpieczeństwa KPMOL..

W uzasadnieniu raportu K. D. wskazała ,iż w związku ze zmianą stanowiska polepszy ” sobie warunki materialne” ( karta 37 akt IPN – znajdujących się na karcie 48 akt sprawy ).

Raport K. D. z dnia 23 listopada 1973r. został pozytywnie zaopiniowany przez Komendanta Powiatowego Milicji Obywatelskiej w L. dnia 20 grudnia 1973r. W następstwie wyżej wskazanej pozytywnej opinii Komendant Powiatowy Milicji Obywatelskiej w L. skierował dnia 20 grudnia 1973r. do Komendanta Wojewódzkiego Milicji Obywatelskiej we W. wniosek personalny w tej sprawie .

W dniu 16 stycznia 1974r. Komendanta Wojewódzki Milicji Obywatelskiej we W. zatwierdził powyższy wniosek, czyniąc na nim odręczną adnotację.

W dniu 18 stycznia 1974r. KPMO w L.pisemnie poinformowana została , iż wydany został rozkaz o odwołaniu K. D.- nazwisko rodowe G.- z zajmowanego stanowiska maszynistki referatu ogólnego na stanowisko sekretarza – maszynistki Referatu ds. Bezpieczeństwa - z dniem 16 stycznia 1974r.

W dniach od 18 lutego 1974r. do 23 lutego 1974r. K. D.ukończyła 65- godzinny kurs z zakresu obsługi eksploatacyjnej urządzeń szyfrujących (...). W dniu 23 lutym 1974r. Kierownik Samodzielnej Sekcji A Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej we W.podpisał zaświadczenie nr (...)upoważniające K. D.do obsługi urządzenia szyfrującego(...). W zaświadczeniu tym wskazano stopień służbowy skarżącej- kapral , stanowisko w służbie – sekretarka – maszynistka i jednostkę organizacyjną – SB KPMOL.( karta 18 akt IPN – znajdujących się na karcie 48 akt sprawy ) .

W opinii służbowej z dnia 14 czerwca 1974r. - wydanej za okres od 12 maja 1970r. do 14 czerwca 1974r. - Zastępca Komendanta Powiatowego MO ds. Bezpieczeństwa w L.wskazał , iż kpr. K. D.w pracy sekretarza przestrzega instrukcji nr (...) dotyczącej prowadzenia biurowości w jednostkach służby bezpieczeństwa .

Z dniem 01 czerwca 1976r. K. D. przekazana została do dyspozycji Komendanta Wojewódzkiego w L. i mianowana z w/w datą na stanowisko sekretarki maszynistki w Wydziale Paszportów .

Od dnia 25 maja 1976r. do 31 grudnia 1976r. K. D. przebywała na bezpłatnym urlopie macierzyńskim udzielonym na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1975r. w sprawie bezpłatnego urlopu dla matek pracujących .

W dniu 18 listopada 1976r. K. D.( stopień w służbie starszy kapral )skierowała raport do Zastępcy Komendanta Wojewódzkiego ds. Bezpieczeństwa w L.o przeniesienie jej z Wydziału Paszportów KWMO w L.z etatu sekretarz- maszynista na taki sam etat , ale w wydziale W.

Rozkazem personalnym nr (...)z dnia 31 grudnia 1976r. KWMO w L.odwołał K. D.z zajmowanego stanowiska i mianował na stanowisko sekretarki- maszynistki Wydziału W SB ( (...))- z dniem 30 grudnia 1976r.

Rozkazem personalnym KWMO w L.nr (...)z dnia 11 stycznia 1977r. K. D.na własny wniosek odwołana została – z bezpłatnego urlopu macierzyńskiego z dniem 01 stycznia 1977r.

Od 01 stycznia 1977r. K. D.pełniła służbę na stanowisku sekretarza – maszynisty w Wydziale ” W” KWMO w L..

W dniu 17 lutym 1982r. starszy kapral K. D.skierowała raport – drogą służbową - do Komendanta Wojewódzkiego Milicji Obywatelskiej w L.o przeniesienie jej z Wydziału ”W” do Wydziału Inspekcji KWMO w L.na etat sekretarza- maszynisty .

Rozkazem z dnia 15 kwietnia 1982 – nr (...) udzielono K. D.urlopu wychowawczego w okresie od 15 kwietnia 1982r. do 31 grudnia 1983r. ( karta 29 i 50 akt IPN w części przebieg służby – karta 48 akt sprawy ) .

W dniu 05 grudnia 1983r. K. D. skierowała do Naczelnika Wydziału Kadr Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w L. raport o zapewnienie jej stanowiska pracy , informując iż z dniem 01 stycznia 1984r. kończy jej się okres urlopu wychowawczego .

Szef Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w L.w odręcznej notatce zamieszczonej na wyżej wskazanym raporcie w dniu 04 stycznia 1984r. skierował K. D.do pracy w Wydziale ”C” . Rozkazem personalnym KWMO w L.z dnia 13 stycznia 1984r. K. D.sekretarz maszynista Wydziału ”W”SB WUSW L., przebywająca na urlopie wychowawczym – z dniem 01 stycznia 1984r. odwołana została z zajmowanego stanowiska i mianowana na stanowisko sekretarza – maszynisty w Wydziale ”C” SB ( (...)).

W dniu 13 listopada 1987r. Naczelnik Wydziału Kadr WUSW w L.wystawił kartę przeniesienia K. D.z dniem 16 listopada 1987r. na stanowisko sekretarki – maszynistki Wydziału Ogólnego WUSW w L.

Rozkazem pisemnym z dnia 30 listopada 1987r. Szefa WUSW w L. K. D. odwołana została ze stanowiska sekretarza- maszynistki w Wydziale ”C” i mianowana na takie samo stanowisko w Wydziale Ogólnym – z dniem 16 listopada 1987r.

Rozkaz umieszczono w Rozkazie Personalnym KWMO w L.nr (...) z dnia 07 grudnia 1987r.

K. D. ze służby w organach MO zwolniona została z dniem 31 grudnia 1989r. na podstawie art. 16 ust. 2 pkt. 5 ustawy z dnia 31 lipca 1985r. O służbie funkcjonariuszy SB i MO ( karta 67 akt IPN rozdział III przebieg służby – karta 48 akt sprawy ) .

W okresie pełnienia służby od 16 stycznia 1974r. do 15 listopada 1987r.K. D. przebywała na zwolnieniach z tytułu opieki nad chorymi dziećmi .

Każdorazowy okres opieki na chorym dzieckiem odnotowany został w książeczce zdrowia funkcjonariusza MO. Dokument taki został wydany skarżącej dnia 04 czerwca 1969r. przez KWMOW.ze wskazaniem daty wstąpienia do służby w MO – 01 czerwca 1960r. ( seria i numer dokumentu (...)) .

W książeczce zdrowia K. D. w okresie od 16 stycznia 1974r. do 15 listopada 1987r. odnotowano następujące okresy zwolnień lekarskich z tytułu opieki nad chorymi dziećmi :

-

od 10 czerwca 1977 r. do 13 czerwca 1977 r.

-

od 14 czerwca 1977 r. do 17 czerwca 1977 r.

(opieka nad chorą córką k. 76-77 książeczki zdrowia Funkcjonariusza MO)

-

od 22 sierpnia 1977 r. do 27 sierpnia 1977 r.

-

od 28 sierpnia 1977 r. do 30 sierpnia 1977 r.

-

od 31 sierpnia 1977 r. do 03 września 1977 r.

-

od 23 września 1977 r. do 29 września 1977 r.

-

od 30 września 1977 r. do 01 października 1977 r.

-

od 16 stycznia 1978 r. do 21 stycznia 1978 r.

(opieka nad chorym synem k. 76-79 książeczki zdrowia Funkcjonariusza MO)

-

od 23 stycznia 1978 r. do 25 stycznia 1978 r.

-

od 26 stycznia 1978 r. do 31 stycznia 1978 r.

(opieka nad chorą córką E. k. 80-81 książeczki zdrowia Funkcjonariusza MO)

-

od 21 marca 1978 r. do 29 marca 1978 r.

-

od 30 marca 1978 r. do 30 kwietnia 1978 r.

(opieka nad chorym synem T. k. 82-83 książeczki zdrowia Funkcjonariusza MO)

-

09 października 1978 r. do 14 października 1978 r.

-

od 24 listopada 1978 r. do 28 listopada 1978 r.

(opieka nad chorą córką E. k. 84-85 książeczki zdrowia Funkcjonariusza MO)

-

od 03 stycznia 1979 r. do 05 stycznia 1979 r.

-

od 28 maja 1979 r. do 01 czerwca 1979 r.

-

od 20 sierpnia 1979 r. do 01 września 1979 r.

-

od 19 września 1979 r. do 22 września 1979 r.

-

od 20 października 1979 r. do 24 października 1979 r.

-

od 25 października 1979 r. do 27 października 1979 r.

(opieka k. 86-91 książeczki zdrowia Funkcjonariusza MO)

-

od 08 lutego 1980 r. do 12 lutego 1980 r.

-

od 13 lutego 1980 r. do 15 lutego 1980 r.

-

od 03 marca 1980 r. do 06 marca 1980 r.

-

od 26 maja 1980 r. do 29 maja 1980 r.

(opieka nad córką k. 92-95 książeczki zdrowia Funkcjonariusza MO)

-

od 08 grudnia 1980 r. do 16 grudnia 1980 r.

-

od 17 grudnia 1980 r. do 19 grudnia 1980 r.

(opieka nad chorą córką i synem k. 102-103 książeczki zdrowia Funkcjonariusza MO)

-

od 06 maja 1981 r. do 08 maja 1981 r.

(opieka k. 104-105 książeczki zdrowia Funkcjonariusza MO)

-

od 09 listopada 1981 r. do 12 listopada 1981 r.

-

od 02 grudnia 1981 r. do 04 grudnia 1981 r.

-

od 07 grudnia 1981 r. do 10 grudnia 1981 r.

-

od 11 grudnia 1981 r. do 12 grudnia 1981 r.

-

od 05 lutego 1982 r. do 09 lutego 1982 r.

-

od 10 marca 1982 r. do 13 marca 1982 r.

(opieka nad chorą córką k. 106-107, 110 książeczki zdrowia Funkcjonariusza MO)

-

od 19 listopada 1984 r. do 20 listopada 1984 r.

-

od 03 grudnia 1984 r. do 07 grudnia 1984 r.

-

od 21 stycznia 1985 r. do 24 stycznia 1985 r.

-

od 17 lutego 1986 r. do 21 lutego 1986 r.

(opieka k. 114-115, 122-123 książeczki zdrowia Funkcjonariusza MO)

K. D. nabyła prawo do emerytury policyjnej na podstawie decyzji organu emerytalnego z dnia 18 stycznia 1990r., przy czym do wysługi emerytalnej zaliczono jej z tytułu służby w MO i równorzędnej łącznie 18 lat 06 miesięcy i 20 dni oraz inne okresy zaliczone do wysługi 02 lata i 10 dni – łącznie po zaokrągleniu 21 lat wysługi emerytalnej (k. 3 akt emerytalnych – decyzja).

W dniu 20 kwietnia 2009 r. Instytut Pamięci Narodowej w trybie art. 13a ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin przedstawił informację o przebiegu służby, z której wynika, że K. D. w okresie od dnia 16 stycznia 1974 r. do dnia 15 listopada 1987 r. pełniła służbę w organach bezpieczeństwa państwa, o jakich mowa w art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r.o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów.

Na podstawie tej informacji organ emerytalno – rentowy MSWiA w dniu 03 grudnia 2009 r. ustalił ponownie wysokość emerytury policyjnej odwołującej wskazując, że do jej ustalenia uwzględniono okresy służby wskazane w informacji z IPN i przyjęto wysługę emerytalną określoną w załączonym zestawieniu, które jest integralną częścią decyzji.

dowód:

-

odpis akt IPN nr 793/ V – karta 48 ,

-

akta emerytalne ,

-

pismo z dnia 15 października 2012r. Zakładu Emerytalno-Rentowego MSW k.55,

-

książeczka zdrowia funkcjonariusza MO wystawiona dnia 01 czerwca 1960r. seria i numer (...),

-

przesłuchanie wnioskodawczyni – protokół rozprawy z dnia 21 stycznia 2013r. 00:23:34.

Sąd zważył co następuje :

Odwołanie K. D. zasługuje na częściowe uwzględnienie w zakresie w jakim zaskarżona decyzja wyłącza z okresu służby i przelicza - przy ustaleniu wysokości jej emerytury przelicznikiem 0,7% podstawy wymiaru - okresy , w których skarżąca :

-

przebywała na urlopie bezpłatnym w związku z opieką nad dzieckiem ,

- przebywała na urlopie wychowawczym ,

-

sprawowała opiekę nad chorymi dziećmi w ramach zwolnień lekarskich udzielonych z tego tytułu , a zaewidencjonowanych w książeczce zdrowia funkcjonariusza MO .

Na wstępie wskazać należy , że z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie , a w szczególności z akt nadesłanych przez Instytut Pamięci Narodowej dotyczących przebiegu służby wynika ,iż informacja stanowiąca podstawę wydania zaskarżonej decyzji sporządzona została na podstawie akt IPN nr 793/ V . Na podstawie tego dowodu sąd ustalił, iż K. D. na podstawie rozkazów personalnych skierowana była do pełnienia służby w organach bezpieczeństwa państwa:

-

od 16 stycznia 1974r. do 31 maja 1976r. - w KPMOL.– Referat ds. Bezpieczeństwa,

-

od 01 czerwca 1976r. do 29 grudnia 1976r. - w Wydziale Paszportów KWMO w L.,

-

od 30 grudnia 1976r. do 31 grudnia 1983r. w Wydziale ” W ” KWMO w L.,

-

od 01 stycznia 1984r. do 15 listopada 1987r. w Wydziale ” C ” WUSW w L. .

Na podstawie akt osobowych nadesłanych przez Instytut Pamięci Narodowej sąd ustalił ,iż rozkazem personalnym Komendant Wojewódzki Milicji Obywatelskiej w L. udzielił K. D. w okresie od 25 maja 1976r. do 31 grudnia 1976r. bezpłatnego urlopu macierzyńskiego - na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1975r. w sprawie bezpłatnego urlopu dla matek pracujących , opiekujących się małymi dziećmi .

K. D.faktycznie przebywała na bezpłatnym urlopie macierzyńskim w podanym powyżej okresie tj. od 25 maja 1976r. do 31 grudnia 1976r. Wprawdzie w aktach osobowych znajdują się rozkazy personalne – opisane w ustaleniach faktycznych niniejszego uzasadnienia - dotyczące przekazania skarżącej do dyspozycji Komendanta Wojewódzkiego Milicji Obywatelskiej w L.z dniem 01 czerwca 1976r. ; odwołania z dniem 30 grudnia 1976r. ze stanowiska sekretarki – maszynistki w Wydziale Paszportów KWMO w L.i powołanie na takie samo stanowisko w Wydziale W KWMO w L.( rozkaz nr (...) z dnia 31 grudnia 1976r. ) - to jednak z karty przebiegu służby wynika ,iż w okresie do 31 grudnia 1976r. K. D.faktycznie nie wykonywała czynności służbowych w organach bezpieczeństwa państwa, gdyż przebywała na bezpłatnym urlopie macierzyńskim .

Z rozkazu personalnego Komendanta Wojewódzkiego Milicji Obywatelskiej w L. wynika , iż skarżąca po urlopie macierzyńskim służbę w organach bezpieczeństwa państwa – wymienionych powyżej – ponownie , rzeczywiście wykonywała od dnia 01 stycznia 1977r. Z tym dniem bowiem odwołana została -na własny wniosek - z tego urlopu ( rozkaz personalny nr 2 Komendanta Wojewódzkiego MO w L. z dnia 11 stycznia 1977r. ) .

Na podstawie akt osobowych nadesłanych przez Instytut Pamięci Narodowej sąd dodatkowo ustalił ,iż rozkazem personalnym z dnia 15 kwietnia 1982 – nr (...) Komendant Wojewódzki MO w L.udzielił K. D.urlopu wychowawczego w okresie od 15 kwietnia 1982r. do 31 grudnia 1983r. W tym czasie skarżąca nie wykonywała służby w organach bezpieczeństwa państwa .

K. D. ponownie i rzeczywiście wykonywała tą służbę od dnia 01 stycznia 1984r.

Dodatkowo wskazać należy ,iż w aktach osobowych znajdują się opinie przełożonych dotyczące K. D. , z których wynika m.in. ,iż w okresie pełnienia służby często przebywała na zwolnieniach lekarskich z powodu konieczności sprawowania opieki nad chorymi dziećmi . Podczas przesłuchania na rozprawie w dniu 21 stycznia 2013r. skarżącą potwierdziła ten fakt i wskazała, iż stan zdrowia dzieci ( syna i córki ) wymagał korzystania przez nią ze zwolnień lekarskich z tytułu opieki nad chorymi dziećmi .

Z przedłożonej – na wezwanie sądu – książeczki zdrowia funkcjonariusza MO wynika ,iż od 16 stycznia 1974r. do 15 listopada 1987r. K. D. przebywała na zwolnieniach lekarskich z tytułu opieki nad chorymi dziećmi w okresach chronologicznie wymienionych w ustaleniach faktycznych niniejszego uzasadnienia .

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o służbie funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej ( Dz. U. z 1973 r. Nr 23, późn. zm.), obowiązującej we wskazanym okresie, funkcjonariuszowi kobiecie przysługiwały szczególne uprawnienia przewidziane dla pracownicy według przepisów prawa pracy.

Na podstawie art. 186 &2 Kodeksu Pracy - Rada Ministrów dnia 29 listopada 1975 r. wydała rozporządzenie w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących, opiekujących się małymi dziećmi (Dz. U. Nr 43, poz,219 ze zm.). Zgodnie z § 11 ust.2 tego rozporządzenia, okres urlopu bezpłatnego w wymiarze nie przekraczającym 6 lat uważany był za okres zatrudnienia w rozumieniu przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin oraz przepisów o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

W związku z powołanym wyżej uregulowaniem, zawartym w ustawie o służbie funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej, okres urlopu bezpłatnego w związku z opieką nad dzieckiem należy traktować co do zasady, jako okres służby funkcjonariusza - kobiety. Okres służby, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy zaopatrzeniowej funkcjonariuszy mundurowych stanowi natomiast wysługę emerytalną.

Na podstawie art. 186 &2 Kodeksu Pracy - Rada Ministrów dnia 17 lipca 1981 r. wydała rozporządzenie w sprawie urlopów wychowawczych (Dz. U. Nr 19 poz. 97 ze zm.). Zgodnie z § 18 tego rozporządzenia, - okres urlopu wychowawczego w wymiarze nie przekraczającym 6 lat uważany był za okres zatrudnienia w rozumieniu przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin oraz przepisów o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

W związku z powołanym wyżej uregulowaniem, zawartym w ustawie o służbie funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej, okres urlopu wychowawczego należy traktować co do zasady, jako okres służby funkcjonariusza - kobiety. Okres służby, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy zaopatrzeniowej funkcjonariuszy mundurowych stanowi natomiast wysługę emerytalną.

W ocenie sądu zarówno okres urlopu bezpłatnego udzielonego funkcjonariuszce organów bezpieczeństwa w celu sprawowania opieki nad małym dzieckiem , okres urlopu wychowawczego oraz okres przebywania na zwolnieniach lekarskich udzielonych w celu opieki nad chorym dzieckiem - nie powinien być jednak uznany za okres służby w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. Nr 63, póz. 425 ze zm.) . Zważywszy na cel udzielenia w/w urlopów oraz zwolnień lekarskich (sprawowanie opieki nad małym dzieckiem lub nad chorym dzieckiem ) i z uwagi na fakt niewykonywanie w tym czasie przez K. D. czynności służbowych (okoliczność tę potwierdzają zapisy w jej aktach osobowych), sąd uznał, że w okresie tych urlopów oraz zwolnień lekarskich w celu sprawowania opieki nad chorym dzieckiem skarżąca nie pełniła służby w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 15b ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 8, poz. 67 ze zm.) - (podobnie jak pracownica nie świadczy w tym okresie pracy). W niniejszej sprawie sąd podziela w pełni stanowisko Sądu Apelacyjnego w Warszawie przedstawione w uzasadnieniu wyroku z dnia 25 maja 2012r. , sygn. akt IIIAUa 1274/11 , iż ”art. 15 b ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy zaopatrzeniowej (0,7% podstawy wymiaru za każdy rok służby w organach bezpieczeństwa państwa w latach 1944-1990), adresowany jest do osób, które pełniły służbę w tych organach, co oznacza rzeczywiste wykonywanie tej służby.

Kontrola decyzji o ponownym ustaleniu wysokości emerytury policyjnej w oparciu o art. 15b ustawy z 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67 z późn. zm.) wymaga stwierdzenia, że organ emerytalny prawidłowo zastosował się do dyspozycji art. 13a ust. 4 tej samej ustawy”. Zaskarżona decyzja wydana została na podstawie informacji IPN o przebiegu służby funkcjonariusza w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z 18 października 2006 r. o ujawnieniu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, póz. 425 ze zm.), a informacja ta nie jest obarczona błędem.

W tym miejscu wskazać należy ,iż Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia

11 stycznia 2012r. rozpoznał – w pełnym składzie - wniosek Zarządu Głównego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Policjantów dotyczący wyłączenia w stosunku do informacji IPN o przebiegu służby funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa PRL kontroli instancyjnej przed IPN oraz skargi do sądu administracyjnego ( sprawa K 36/09 ).

Trybunał Konstytucyjny orzekł , że art. 13a ust.6 ustawy z dnia 18 lutego 1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu , Służby Kontrwywiadu Wojskowego , Służby Wywiadu Wojskowego , Centralnego Biura Antykorupcyjnego , Służby Granicznej , Biura Ochrony Rządu , Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin jest zgodny z art. 77 ust. 2 i 78 Konstytucji RP.

Art. 13a ust. 6 o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy wyłącza stosowanie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego do informacji IPN, sporządzonej na wniosek właściwego organu emerytalnego w celu ponownego ustalenia prawa do świadczeń emerytalnych funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa PRL. Skarżący zarzucił, iż kwestionowany przepis pozbawia uprawnionego prawa do kontroli informacji IPN, będącej faktycznie decyzją , w dwuinstancyjnym postępowaniu przed IPN oraz skargi do sądu administracyjnego .

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego informacja IPN ma wyłącznie charakter zaświadczenia , a więc urzędowego potwierdzenia określonych faktów z akt osobowych funkcjonariusza w celu ponownego ustalenia prawa do świadczeń emerytalnych .

Rozstrzygnięciem władczym o indywidualnych prawach i obowiązkach jest dopiero decyzja właściwego organu emerytalnego w przedmiocie ponownego ustalenia prawa do świadczeń i ich wysokości .

Ponadto jeżeli decyzja organu emerytalnego zostanie zaskarżona to sąd powszechny rozstrzygnie merytorycznie co do istoty sprawy i nie ograniczy się do kontroli decyzji organu emerytalnego z punktu widzenia jej legalności , jak ma to miejsce przed sądem administracyjnym . Treść informacji IPN podlega weryfikacji w postępowaniu dowodowym przed sądem powszechnym . Trybunał Konstytucyjny uznał zatem , że kwestionowany przepis nie zamknął funkcjonariuszom organów bezpieczeństwa PRL drogi sądowej dochodzenia swych praw emerytalnych , ani nie pozbawił ich generalnego prawa do zaskarżania . Kontrola informacji IPN została bowiem połączona z prawem zaskarżenia decyzji organu emerytalnego , a w konsekwencji z prawem do wszechstronnego rozpoznania istoty sprawy przed sądem powszechnym .

Trybunał Konstytucyjny stwierdził , że art. 13a ust.6 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy nie narusza zakazu zamykania drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw ( art. 77 ust.2 Konstytucji RP) ani prawa do zaskarżenia ( art. 78 Konstytucji RP).

W konsekwencji wskazać należy , że sąd powszechny(sąd ubezpieczeń społecznych), rozpoznający sprawę z odwołania od decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w W. w sprawie ponownego ustalenia wysokości emerytury policyjnej byłego funkcjonariusza Służby Bezpieczeństwa, nie jest związany treścią informacji o przebiegu służby w organach bezpieczeństwa państwa sporządzonej przez Instytut Pamięci Narodowej - zarówno co do faktów dotyczących przebiegu służby , jak i co do oceny prawnej w zakresie czy służba w określonej jednostce organizacyjnej stanowiła służbę w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944- 1990 oraz treści tych dokumentów (Dz.U. z 2007 r. Nr 63, póz. 425 ze zm.).” Bezspornie, w świetle art. 13a ust. l i ust. 5 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin ( Dz.U. z 2004 r. Nr 8, póz. 67 z późń. zm.) oraz § 14 ust. 1 pkt l rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia l8 października 2004 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organu w zakresie zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej oraz ich rodzin (Dz.U. Nr 239, póz. 2404 ze zm.), związanie to dotyczy jedynie organu emerytalnego, który przy wydawaniu decyzji musi kierować się danymi zawartymi w informacji o przebiegu służby”.

Uznając ,iż w okresach wymienionych w pkt. I wyroku K. D. faktycznie nie wykonywała czynności służbowych w organach bezpieczeństwa państwa , okresy te winny być ocenione w zakresie uwzględniania przy ustalaniu wysokości emerytury - na podstawie art. 15 ust 1 pkt. 1 policyjnej ustawy zaopatrzeniowej, czyli w wymiarze 2,6% za rok służby.

W tym miejscu wskazać należy ,iż z treści akt emerytalnych wynika ,iż K. D. pierwsze dziecko – syna T. urodziła w dniu 06 marca 1973r. Jednakże w karcie przebiegu służby i dokumentacji z rozdziału III akt IPN (karta 48 akt sprawy ) oraz z zapisów w książeczce zdrowia funkcjonariusza MO wynika ,iż nie korzystała w tym okresie ze zwolnień lekarskich z tytułu urodzenia dziecka lub z urlopu bezpłatnego macierzyńskiego .

W konsekwencji sąd uznał za nieudowodnione ( zgodnie z zasadą ciężaru dowodu z art. 6 k.c. ) twierdzenia skarżącej ,iż po urodzeniu syna przebywała na urlopie bezpłatnym macierzyńskim . W aktach osobowych brak jest rozkazu personalnego dotyczącego udzielenia K. D. urlopu bezpłatnego macierzyńskiego . W książeczce zdrowia funkcjonariusza MO brak jest adnotacji o zwolnieniu lekarskim w dacie urodzenia syna , w dniach poprzedzających i następnych po tym fakcie . Brak jest też adnotacji o pobycie w szpitalu w związku z urodzeniem syna T. .

Reasumując Sąd kierując się treścią art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w zakresie wskazanym w pkt. I wyroku .

W pozostałej zakresie odwołanie K. D. nie zasługuje na uwzględnienie .

Skarżąca zarówno w treści złożonego odwołania jak i podczas przesłuchania na rozprawie w dniu 21 stycznia 2013r. nie kwestionowała faktu ,iż w okresie wskazanym w informacji Instytutu Pamięci Narodowej tj. od 16 stycznia 1974r. do 15 listopada 1987r. była funkcjonariuszem organów służby bezpieczeństwa .

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów. organami bezpieczeństwa państwa, w rozumieniu tej ustawy, są:

- Resort Bezpieczeństwa Publicznego Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego,

- Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, Komitet do spraw Bezpieczeństwa Publicznego,

- jednostki organizacyjne podległe organom, o których mowa w pkt 1 -3, a w szczególności jednostki Milicji Obywatelskiej w okresie do dnia 14 grudnia 1954r.,

- Instytucje centralne Służby Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz podległe im jednostki terenowe w wojewódzkich, powiatowych i równorzędnych komendach Milicji Obywatelskiej oraz wojewódzkich, rejonowych i równorzędnych urzędach spraw wewnętrznych,

- Akademia Spraw Wewnętrznych,

- Zwiad Wojsk Ochrony Pogranicza,

- Zarząd Główny Służby wewnętrznej jednostek wojskowych Ministerstwa spraw Wewnętrznych oraz podległe mu komórki,

- Informacja Wojskowa,

- Wojskowa Służba Wewnętrzna,

- Zarząd IISztabu Generalnego Wojska Polskiego,

- Inne służby Sił Zbrojnych prowadzące działania operacyjno -rozpoznawcze lub dochodzeniowo-śledcze, w tym w rodzajach broni oraz w okręgach wojskowych.

Szczegółowa informacja o przebiegu służby, wystawiona przez IPN potwierdza zatem, w ocenie Sądu , że odwołująca się była funkcjonariuszem terenowych organów bezpieczeństwa państwa. Dla kwalifikacji służby, jako służby w organach bezpieczeństwa państwa, znaczenie ma przy tym, na rzecz jakiego pionu funkcjonariusz pełnił służbę, stąd okoliczność, że odwołująca się pozostawała na etacie sekretarki - maszynistki, nie skutkuje niemożliwością zakwalifikowania tego okresu do służby pełnionej w pionie bezpieczeństwa państwa, skoro K. D.prowadziła sekretariat w Referacie do spraw Bezpieczeństwa Komendy Powiatowej Milicji Obywatelskiej w L.; Wydziału ”W” Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w L.; Wydziale C Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w L..

O tym, że jej służba związana była z aparatem bezpieczeństwa państwa dowodzą także opinie służbowe z akt osobowych . Już w opinii z dnia 14 czerwca 1974r. - wydanej przez Zastępcę Komendanta Powiatowego MO ds. Bezpieczeństwa w L.wskazano , iż kpr. K. D.w pracy sekretarza przestrzega instrukcji nr (...)dotyczącej prowadzenia biurowości w jednostkach służby bezpieczeństwa . Dodatkową okolicznością wynikającą z akt osobowych jest fakt , iż w okresie 8 lutego 1974r. do 23 lutego 1974r. K. D.delegowana była służbowo do pracy w KWMO w Wydziale d. s Bezpieczeństwa w celu praktycznej nauki obsługi eksploatacyjnej urządzeń szyfrujących (...). W dniu 23 lutym 1974r. Kierownik Samodzielnej Sekcji A Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej we W.podpisał zaświadczenie nr (...)upoważniające K. D.do obsługi urządzenia szyfrującego (...) .

Podczas przesłuchania na rozprawie w dniu 21 stycznia 2013r. skarżąca wskazała , iż do jej obowiązków należało jedynie przepisywanie dokumentacji i prowadzenie korespondencji w referatach i wydziałach , w których pełniła służbę . K. D. zeznała ,iż wiedziała jaki zakres działań w strukturze organów bezpieczeństwa PRL mają terenowe jednostki , w których pełniła służbę .

Z ustaleń faktycznych poczynionych w niniejszej sprawie przez sąd na podstawie akt osobowych wynika ,że powodem , dla którego K. D. rozpoczęła służbę w organach bezpieczeństwa państwa było wyższe uposażenie i chęć polepszenia sytuacji materialnej ( raport K. D. z dnia 23 listopada 1973r. - przedstawiony w ustaleniach faktycznych niniejszego uzasadnienia ).

W tym miejscu dla rozstrzygnięcia sprawy zasadnicze znaczenia miały intencje ustawodawcy ujęte w preambule ustawy z dnia 23 stycznia 2009r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 24, poz. 145) . Preambuła do ustawy obowiązującej od dnia 16 marca 2009r. głosi , że” system władzy komunistycznej opierał się głównie na rozległej sieci organów bezpieczeństwa państwa , spełniającej w istocie funkcje policji politycznej , stosującej bezprawne metody, naruszające podstawowe prawa człowieka, stwierdzając , że wobec organizacji i osób broniących niepodległości i demokracji dopuszczono się zbrodni przy jednoczesnym wyjęciu sprawców spod odpowiedzialności i rygorów prawa , dostrzegając , że funkcjonariusze bez ponoszenia ryzyka utraty zdrowia lub życia , korzystając przy tym z licznych przywilejów materialnych i prawnych w zamian za utrwalanie nieludzkiego systemu władzy (...) wyróżniając postawę tych funkcjonariuszy i obywateli , którzy ponosząc wielkie ryzyko , stanęli po stronie wolności i pokrzywdzonych obywateli – kierując się zasadą sprawiedliwości społecznej wykluczającą tolerowanie i nagradzanie bezprawia , uchwala się co następuje” .

Dla potrzeb niniejszej sprawy przedstawić należy krótką systematykę struktury służby bezpieczeństwa PRL:

Na poziomie centralnym istniały departamenty i biura MSW. Ich zadania w terenie realizowały odpowiednie wydziały (i inne jednostki) ulokowane w Komendach Wojewódzkich MO. Od 1 sierpnia 1983 r. Komendy przekształcono w Wojewódzkie Urzędy Spraw Wewnętrznych. Na niższym szczeblu, w Komendach Powiatowych i Miejskich MO funkcjonowały Referaty d/s SB (z grupami operacyjnymi, paszportów i dowodów osobistych, rejestracji cudzoziemców, "T", "W"). Po reformie administracyjnej z 1975 r. powiatowe jednostki MO/SB zostały zlikwidowane. Struktura terenowa została jednak po kilku latach odtworzona. W styczniu 1983 r. powołano Komendy Rejonowe MO, w sierpniu przekształcono je w Rejonowe Urzędy Spraw Wewnętrznych (funkcjonowały w nich piony: II-VI i paszportów, w zależności o liczby etatów jako grupy, referaty, sekcje lub wydziały).

Jak wynikało z art. 1 dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 7 października 1944r. o Milicji Obywatelskiej (Dz.. U, z dnia 12 października 1944 r. Nr 7, poz,33) Milicja Obywatelska była prawno-publiczną formacją służby Bezpieczeństwa Publicznego. Art. 2. Dekretu stanowił, że do zakresu działania Milicji Obywatelskiej należały :

a) ochrona bezpieczeństwa, spokoju i porządku publicznego

b) dochodzenie i ściganie przestępstw;

c)wykonywanie zleceń władz administracyjnych, sądów i prokuratury w zakresie prawem przewidzianym.

Arl. 3. Organizacja Milicji Obywatelskiej pod względem terytorialnym przystosowana była do podziału administracyjnego Państwa na województwa i powiaty.

Art. 4. Milicja Obywatelska podlegała Kierownikowi Resortu Bezpieczeństwa Publicznego. Na czele Milicji Obywatelskiej stał Komendant Główny. Podobnie w dekrecie z dnia 21 grudnia 1955 r. o organizacji i zakresie działania Milicji Obywatelskiej.(Dz. U. z 1955 r. Nr 46, poz. 311) w art.. 1 postanowiono, że Milicja Obywatelska była uzbrojoną formacją powołaną do ochrony spokoju, ładu, porządku i bezpieczeństwa publicznego. Do 1983 r. funkcjonowanie SB na gruncie ustawowym było uregulowane przepisami o Milicji Obywatelskiej, jak również funkcjonariusze pełniący służbę w SB byli formalnie funkcjonariuszami Milicji Obywatelskiej ( ustawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o służbie funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej Dz. U. z 1973 r. Nr 23, poz. 136, z 1974 r. Nr 44, poz. 264 oraz z 1983 r. Nr 16, poz. 79 i Nr 38, poz. 172). Dopiero 14 lipca 1983 r. Sejm uchwalił ustawę o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i zakresie działania podległych jemu organów. (Dz.U. z 1983 r. Nr 38, poz, 172 ). W art. 6 ust. 1 stwierdzono , że funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej w celu rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw i wykroczeń oraz innych działań godzących w bezpieczeństwo państwa lub porządek publiczny wykonują czynności; operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo-śledcze i administracyjno- prawne.

Zakres praw i obowiązków funkcjonariuszy SB został określony w art. 20 tej ustawy. Przepis ten stanowił, że przepisy ustaw o służbie funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej oraz o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej i ich rodzin, jak również o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej stosuje się do funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa.

Nowe przepisy, zastępujące kilkakrotnie nowelizowaną ustawę o służbie funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej z dnia 31 stycznia 1959 r., zostały wprowadzone l stycznia 1986 r., gdy weszła w życie ustawa o służbie funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z 31 lipca 1985 r.(Dz.U. z 1985 Nr 38, poz.181 ze zm.).

Wyżej wskazane regulacje prawne dowodzą, że służba w Milicji Obywatelskiej może być kwalifikowana jako służba w organach bezpieczeństwa państwa w zależności od jednostki (referatu, sekcji, wydziału), w której pełniona była służba przez funkcjonariusza Milicji Obywatelskiej . W strukturze SB funkcjonował między innymi takie piony jak:

- pion III (walka z działalnością antypaństwową w kraju) Departament 111 MSW (1956-1989) Wydział III KW MO/WUSW (w większych województwach również Wydział III-1 KW MO/WUSW)

- pion "C" (kartoteki, archiwum operacyjne) Centralne Archiwum MSW (1956-1,965) (jednostka ogólnoministerialna, następnie włączono do Biura "C") o Biuro Ewidencji Operacyjnej MSW (1956-1960) Biuro "C" MSW (1960-1990) (używano również nazwy Centralne Archiwum)

- Wydział Ewidencji Operacyjnej KWMO

- Wydział "C"KW MO/WUSW"(w mniejszych województwach od 1982 r.) Sekcja "C" Wydziału Zabezpieczenia Operacyjnego KW MO/WUSW),

-

Wydział "W"KW MO/WUSW".

Na szczeblu terenowym służba bezpieczeństwa była wyodrębniona etatowo . Organizację Komend Wojewódzkich określał Komendant Wojewódzki wydając zarządzenie organizacyjne .

W Komendach Powiatowych w latach 1956-1975 istniały Referaty Służby Bezpieczeństwa , które podlegały Zastępcy Komendanta do spraw Bezpieczeństwa, ich zwierzchnikiem był I Zastępca Komendanta Powiatowego , jako kierownik Referatu , odpowiedzialny był za całość jego pracy . Koordynował realizacje wszystkich zagadnień dotyczących SB jak również sprawował bezpośrednią kontrolę pracy podległych jemu funkcjonariuszy Referatu .

W tym miejscu wskazać należy ,iz Biuro” W” była to jednostka służby bezpieczeństwa wyspecjalizowana w realizacji zadań związanych ” z łącznością pocztową – w sferze obrotu listowego i paczkowego „.. Zakres działania i organizacji Biura „W” określało Zarządzenie (...)Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 stycznia 1973r. w sprawie prowadzenia „W” dla potrzeb operacyjnych służby bezpieczeństwa , zmienione Zarządzeniem nr (...)Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 17 grudnia 1982r. w sprawie działania i organizacji Biura „W” oraz Zarządzeniem nr (...)Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 05 maja 1984r. w sprawie prowadzenia oraz zasad korzystania z pracy „W”.

Wydziały „W” w Komendach Wojewódzkich MO ( w tym w KWMO w L.) realizowały zatem zadania z zakresu perlustracji korespondencji – odpowiednik Biura „W” w MSW .

Wydział „C” ( odpowiednik Biura „C” w MSW) to archiwum , które prowadziło m.in. ewidencję operacyjną .

Biuro ”C” znajdowało się w strukturach jednostek służby bezpieczeństwa – zgodnie z zarządzeniem nr (...) Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 11 listopada 1963r. w sprawie organizacyjnego podporządkowania jednostek resortu spraw wewnętrznych .

Wobec powyższego sąd uznał, że jednostki, w których – poza okresami wymienionymi w pkt. I wyroku - pełniła służbę odwołująca się, jako funkcjonariusz, wymienione w szczegółowej informacji o przebiegu służby, spełniają kryterium terenowego organu bezpieczeństwa w świetle art. 2 ust. 2 pkt 5 cytowanej powyżej ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944 -1990 oraz treści tych dokumentów.

W dniu 16 marca 2009 r., weszła w życie ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 24, poz. 145), która wprowadziła do ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (…) oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 12 8, póz. 67 ze zm.) przepis art. 15 b, określający zasady obliczania wysokości emerytury dla osób, które pozostawały w służbie przed 2 stycznia 1999 r. i pełniły służby w charakterze funkcjonariusza w organach bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944- 1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. Nr 63, poz. 425 ze zm.).

Kwestia zgodności przepisów art. 15 b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych , a także art. 15 b ust. 1 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy była badana przez Trybunał Konstytucyjny pod kątem ich zgodności z ustawą zasadniczą. Trybunał Konstytucyjny w pkt. 4 wyroku z dnia 24 lutego 2010 r. uznał, iż art. 15 b ust.1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (...) jest zgodny z art. 2, art. 10, art. 30, art. 32 i art. 67 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 42 Konstytucji.

W ocenie Sądu zawarta w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt K 6/09 teza, iż do kompetencji organów z zakresu wymiaru sprawiedliwości nie należy orzekanie o celowości i zasadności przyjętych przez ustawodawcę rozwiązań prawnych (część 10.5 uzasadnienia wyroku), daje podstawę do uznania za bezzasadne tych zarzutów odwołującej, które były przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego we wskazanym wyżej wyroku i nie zostały uwzględnione. Sąd uznał za zbędne powielanie argumentów zawartych w w/w orzeczeniu, wobec braku kompetencji sądu powszechnego w zakresie ponownego badania zgodności kwestionowanej w odwołaniu regulacji z przepisami Konstytucji i umów międzynarodowych.

Zaskarżona decyzja – z wyjątkiem okresów wymienionych w pkt I wyroku - jest zatem zgodna z treścią art. 15b ust. 1 pkt. 1 ustawy o emeryturach funkcjonariuszy, w myśl którego w przypadku osoby, która pełniła służbę w organach bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów, i która pozostawała w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., emerytura wynosi 0,7% podstawy wymiaru – za każdy rok służby w organach bezpieczeństwa państwa w latach 1944-1990.

Rozpoznając niniejsze odwołanie Sąd uwzględnił tezy uchwały Sądu Najwyższego z dnia 3 marca 2011 r. (II UZP 2/11) i uznał za nieuzasadnione żądanie ustalenia wysokości emerytury skarżącej przy uwzględnieniu wskaźnika 40 % podstawy wymiaru emerytury za pierwsze 15 lat służby. Sąd Najwyższy w powołanej uchwale stwierdził, bowiem iż „za każdy rok pełnienia służby w latach 1944-1990 w organach bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 18.10.2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (jednolity tekst: Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 425 ze zm.), emerytura wynosi 0,7% podstawy jej wymiaru (art. 15b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18.02.1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67 ze zm.), co oznacza, że wysokość emerytury wyliczanej wyłącznie za okresy pełnienia takiej służby może być niższa od 40% podstawy wymiaru tego świadczenia.

Reasumując Sąd uznał ,że brak jest podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji – poza zakresem wskazanym w pkt I wyroku – i w konsekwencji w pkt. II wyroku ,na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc ,dalej idące odwołanie zostało oddalone .

O kosztach postępowania sąd orzekł na podstawie paragrafu 2 ust. oraz paragrafu 11 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu , Sąd ustalił wysokość należnych kosztów zastępstwa procesowego w sprawie na rzecz pełnomocnika w wysokości stawki minimalnej .

Dalej idący wniosek w tym zakresie został oddalony , albowiem w ocenie sądu nie zaistniały w niniejszej sprawie okoliczności uzasadniające zastosowanie mnożnika z paragrafie 2 ust. 2 wyżej wymienionego rozporządzenia .