Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 sierpnia 2014r.

Sąd Rejonowy w Lubaniu Wydział II Karny w składzie :

Przewodniczący SSR Dariusz Kliś

Protokolant Tomasz Kilarski

przy udziale Prokuratora - Asesora PR Łukasza Chrapek

po rozpoznaniu w dniu 25.08.2014r. sprawy karnej

G. H.

urodz. (...) w Z.

syna K. i J. zd. G.

oskarżonego o to, że: w okresie od 09 do 23 stycznia 2014r. w L. woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wyłudził opłatę za pobyt w hotelu (...) w wymienionym okresie opiewającej na kwotę 1.080 zł w ten sposób, iż wynajął na taki okres pokój dwuosobowy, z góry powziętym zamiarem nie wywiązania się z obowiązku zapłaty, a następnie opuścił hotel bez uiszczenia zapłaty, przez co doprowadził Z. Ś. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wymienionej kwocie, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio karany wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Katowice Wschód w Katowicach w sprawie IIIK 334/08 z dnia 29 sierpnia 2008r. na karę 2 lat pozbawienia wolności (obejmującym wyrok Sądu Rejonowego w Będzinie z dnia 13 listopada 2002r. w sprawie IIK 918/02 za czyny z art. 286§1 k.k. i inne, gdzie wymierzono mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności oraz wyrok Sądu Rejonowego Katowice Wschód w Katowicach z dnia 20 marca 2008r. w sprawie IIIK 93/08 za czyn z art. 286§1 k.k. i inne, gdzie wymierzono mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności), którą to karę odbył w wymiarze powyżej sześciu miesięcy pozbawienia wolności w okresie od 10 grudnia 2008r. do 24 października 2010r. ,

tj. o czyn z art. 286§1 k.k. w zw z art. 64§1 k.k.

I.  uznaje oskarżonego G. H. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku tj. występku z art. 286§1 kk w zw z art. 64§1 kk i za to na podstawie art. 286§1 kk w zw z art. 64§1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonego G. H. obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego Z. Ś. kwoty 1.080 zł (jeden tysiąc osiemdziesiąt złotych 00/100),

III.  na podstawie art. 29 ust.1 ustawy Prawo o Adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. S. (1) koszty nieopłaconej obrony z urzędu w kwocie 516,60 zł (pięćset szesnaście złotych 60/100), w tym podatek VAT w kwocie 96,60 zł (dziewięćdziesiąt sześć złotych 60/100),

IV.  na podstawie art. 624§1 kpk i art. 17 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w niniejszej sprawie i nie wymierza mu opłaty.

UZASADNIENIE

Z. i E. Ś. są właścicielami hotelu (...) położonego w L. przy ul. (...). Hotel jest prowadzony przez ich córkę A. Ś..

DOWÓD : zeznania świadka Z. Ś. k. 6-7, 133v, A. Ś. k. 133-133v.

W dniu 09.01.2014r. w hotelu tym zameldował się G. H. i przebywał tam wraz ze swoją dziewczyną M. S. (2) w pokoju dwuosobowym w okresie od dnia 09.01.2014r. do dnia 23.01.2014r. Podczas pobytu w hotelu oskarżony uregulował należność za czas od dnia 09.01.2014r. do 13.01.2014r. Pomimo wielokrotnych wezwań przez A. Ś. nie wpłacił pozostałej należności. W godzinach rannych dnia 23.01.2014r. oskarżony opuścił hotel informując prowadzącą A. Ś. ,iż wróci wieczorem by uregulować żądaną kwotę. Na wezwanie w/w pozostawił w recepcji swoje prawo jazdy, dwie karty płatnicze oraz odzież. W pokoju hotelowym pozostała M. S. (2), która wyprowadziła się z niego następnego dnia tj. 24.01.2014. na wyraźne żądanie oskarżonego. Od dnia 23.01.2014r. G. H. nie powrócił do hotelu i pomimo wielokrotnych telefonicznych zapewnień do jakich dochodziło podczas rozmów z A. Ś. do dnia rozprawy nie uregulował pozostałej zaległości. Nie odpowiadał również na pisemne wezwania do zapłaty. Po upływie pewnego czasu zaprzestał odbierania telefonów od pokrzywdzonej.

DOWÓD: wyjaśnienia oskarżonego G. H. k. 51-52, 132v, zeznania świadka A. Ś. k. 133-133v, M. S. (2) k. 133v-134, wezwania do zapłaty k. 4 i 5.

We wskazanym wyżej okresie G. H. nie pracował. Nie osiągał żadnych dochodów. Nie posiadał majątku Od dnia 06.05.2013r. nie posiadał w kraju miejsca stałego pobytu. Wspólnie ze swoją dziewczyną prowadził wędrowniczy tryb życia. Od dnia 09.06.2014r. jest tymczasowo aresztowany i przebywa w Zakładzie Karnym nr 1 we W. do dyspozycji Prokuratury Rejonowej w Złotoryi.

DOWÓD: wyjaśnienia oskarżonego G. H. k. 51-52, 132v, zeznania świadka M. S. (2) k. 133v-134, wydruk z Centralnej Ewidencji Ludności k. 21-22, wydruk z bazy KSiP k.23, wydruk dotyczący osób osadzonych k. 43-46.

W przeszłości był wielokrotnie karany za przestępstwa przeciwko mieniu, w tym za czyny zabronione opisane w treści art. 286§1 k.k.

DOWÓD: wyjaśnienia oskarżonego G. H. k. 51-52, 132v, karta karna k. 33-34, odpisy wyroków k. 89-99, 105-106, 109-112, 126-128.

Słuchany zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak również przed Sądem oskarżony G. H. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W złożonych wyjaśnieniach zaprzeczył, aby jego celem było wyłudzenie usługi hotelowej. Jak stwierdził w tamtym czasie otrzymywał dochody z tytułu realizacji umów zleceń polegających na pisaniu biznesplanów dla potencjalnych klientów. Miał zamiar uregulować przedmiotowe zadłużenie, jednakże został zatrzymany do dyspozycji Prokuratury Rejonowej w Złotoryi i osadzony w Zakładzie Karnym co uniemożliwiło mu spłatę zadłużenia na rzecz pokrzywdzonych. W pozostałej części podtrzymał ustalony przez Sąd stan faktyczny.

Sąd zważył co następuje:

Tylko wyjaśnienia oskarżonego G. H., które korelowały z ustaleniami faktycznymi Sądu orzekającego należało uznać za wiarygodne. W pozostałej, zaś części należało potraktować je li tylko jako nieudolną próbę obrony sprawcy przed poniesieniem konsekwencji prawnych popełnionego czynu. W tym bowiem zakresie były one sprzeczne w zebranym w niniejszej sprawie materiałem dowodowym - o czym mowa w dalszej części pisemnych motywów rozstrzygnięcia , zasadami wiedzy oraz doświadczenia życiowego. Niewątpliwie bowiem, co znalazło wyraz nie tylko w wyjaśnieniach G. H., ale również zeznaniach świadków A. Ś., Z. Ś. oraz M. S. (2) - oskarżony w okresie od 09.01.2014r. do dnia 23.01.2014 r. był zameldowany i przebywał w hotelu (...) położonym w L. przy ul. (...) wspólnie ze swoją dziewczyną w pokoju dwuosobowym, gdzie w/w korzystali z jego usług. Bezspornym było również i to, iż w/w uregulował należności za czas od dnia 09.01.2014r. do dnia 13.01.2014r. Pomimo jednak faktu, iż w/w w tym okresie nie posiadał środków finansowych niezbędnych na uregulowanie powyższej należności, jak również żadnych możliwości osiągnięcia dochodu niezbędnego do spłaty zadłużenia po upływie 13.01.2014r. , w dalszym ciągu korzystał z usług hotelowych i pomimo wielokrotnych wezwań do zapłaty kierowanych przez A. Ś. nie spłacił przedmiotowego zadłużenia pomimo zapewnienia o możliwościach i zamiarze jego uregulowania. Co również istotne oskarżony w dniu 23.01.2014r. wyprowadził się z przedmiotowego hotelu informując właściciela, iż spłaci zadłużenie, czego jednak nie uczynił pomimo wielkokrotnych wezwań kierowanych do niego ustnie, jak również pisemnie przez menadżera A. Ś.. Zważyć również należało, iż o zamiarach sprawcy świadczyło to, iż podał on przed zameldowaniem w hotelu jako swoje zamieszkanie adres R. ul. (...), gdy faktycznie od dnia 06.05.2013r. był z niego wymeldowany. Również dalsze jego twierdzenia, w których oświadczył , iż jego celem nie było wyłudzenie usługi hotelowej, o której mowa w zarzucie aktu oskarżenia, zaś nie uregulowanie przedmiotowego zadłużenia było spowodowane faktem zatrzymania i osadzenia w zakładzie zamkniętym do dyspozycji Prokuratury Rejonowej w Złotoryi - także w świetle zebranych dowodów, jak również wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego – ostać się jako prawdziwe nie mogły. Jak bowiem ustalono w toku niniejszego postepowania oskarżony opuścił przedmiotowy hotel w dniu 23.01.2014r. , zaś zatrzymany został i osadzony dopiero w dniu 09.06.2014r. tj. po upływie 6 miesięcy i skoro jak stwierdził w tamtym czasie posiadał możliwości zarobkowe z tytułu sporządzania dla potencjalnych klientów biznesplanów, a tym samym osiągał wymierne dochody, to nie wywiązywanie się przy wielokrotnych wezwaniach pokrzywdzonych do zapłaty zadłużenia bezspornie świadczy o tym, iż w/w nie miał zamiaru zapłaty za wykonane na jego rzecz usługi, zaś celem jego działania było wyłudzenie przedmiotowego świadczenia. Co równie istotne jak zeznała konkubina oskarżonego M. S. (2) w/w już w trakcie pobytu w hotelu nie posiadał środków na uregulowanie za pobyt i po opuszczeniu go w dniu 23.01.2014r., następnego dnia zażądał od w/w także opuszczenie hotelu bez uregulowania należności za pobyt. To zachowanie dodatkowo – zdaniem Sądu –świadczyło o przestępczych intencjach sprawcy i podjętym zamiarze. Tak zebrane dowody osobowe w postaci zeznań świadków, o których mowa wyżej zostały potwierdzone i uzupełnione materiałem dowodowym i dokumentacją tj. wezwania do zapłaty, wydruku z KSiP. Tym samym wina i sprawstwo oskarżonego G. H. należało uznać za bezsporne i niewątpliwe. Na marginesie należało także podnieść , iż w trakcie postepowania jurysdykcyjnego oskarżony złożył wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności karnej w trybie art. 387§1 k.p.k. wnosząc o wymierzenie mu kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania (k.132) na co nie wyraził zgody oskarżyciel publiczny. G. H. w okresie od 09 do 23 stycznia 2014r. w L. woj. (...), działając z zamiarem bezpośrednim i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wyłudził opłatę za pobyt w hotelu (...) w wymienionym okresie opiewającej na kwotę 1.080 zł w ten sposób, iż wynajął na taki okres pokój dwuosobowy, z góry powziętym zamiarem nie wywiązania się z obowiązku zapłaty, a następnie opuścił hotel bez uiszczenia zapłaty, przez co doprowadził Z. Ś. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wymienionej kwocie, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio karany wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Katowice Wschód w Katowicach w sprawie IIIK 334/08 z dnia 29 sierpnia 2008r. na karę 2 lat pozbawienia wolności (obejmującym wyrok Sądu Rejonowego w Będzinie z dnia 13 listopada 2002r. w sprawie IIK 918/02 za czyny z art. 286§1 k.k. i inne, gdzie wymierzono mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności oraz wyrok Sądu Rejonowego Katowice Wschód w Katowicach z dnia 20 marca 2008r. w sprawie IIIK 93/08 za czyn z art. 286§1 k.k. i inne, gdzie wymierzono mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności), którą to karę odbył w wymiarze powyżej sześciu miesięcy pozbawienia wolności w okresie od 10 grudnia 2008r. do 24 października 2010r. Swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona czynu zabronionego opisane w treści art. 286§1 k.k. w zw z art. 64§1 k.k. Wymierzając karę Sąd orzekający za okoliczności obciążające uznał dotychczasową wielokrotną karalność G. H. w tym za przestępstwa przeciwko mieniu oraz sposób jego dotychczasowego życia. Nie dopatrzył się okoliczności łagodzących. Uwzględniając powyższe, jak również fakt, iż sprawca działał z niskich pobudek zasługujących na szczególne potępienie, sposób działania i zachowanie oskarżonego nie tylko tempore criminis, ale również po popełnieniu przestępstwa, wielość podobnych przestępstw jakich dopuszczają się sprawcy na terenie kraju – należało zważyć, iż stopień winy i społecznej szkodliwości czynu jakiego dopuścił się oskarżony były znaczne. G. H. jest sprawcą wysoce zdemoralizowanym i niepoprawnym – o czym świadczą uprzednie skazania , w tym za przestępstwa opisane w treści art. 286§1 k.k. W świetle powyższego zarówno okoliczności podmiotowe, jak i przedmiotowe uzasadniały przekonanie, iż pomimo niskiej wysokości szkody, która była skutkiem popełnionego przez w/w przestępstwa - to jednak należało wymierzyć G. H. karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Sąd Rejonowy w Lubaniu nie dopatrzył się przesłanek, aby tak orzeczoną sankcję warunkowo zawiesić na okres próby wskazany w ustawie Kodeks Karny. Na podstawie art. 46§1 k.k. orzekł od oskarżonego G. H. na rzecz pokrzywdzonego Z. Ś., obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz w/w, kwoty 1.080 zł tytułem popełnionego przez sprawcę przestępstwa. Na podstawie art. 29 ust.1 ustawy Prawo o Adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. S. (1) kwotę 516,60 zł, w tym podatek VAT w kwocie 96,60 zł tytułem udzielonej oskarżonemu obrony z urzędu. Oskarżony nie pracuje, nie posiada dochodów, ani oszczędności. Nadto pozostaje tymczasowo aresztowany i osadzony w Zakładzie Karnym w W.. W świetle powyższego na podstawie art. 624§1 k.p.k. Sąd Rejonowy w Lubaniu zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w niniejszej sprawie i na podstawie art. 17 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych nie wymierzył mu opłaty.