Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 października 2014 r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Karp

Protokolant: Ewelina Świrta

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2014 r. w Kłodzku

sprawy z powództwa (...) nieruchomości przy ul. (...)w K.

przeciwko D. G.

o zapłatę 572,00 zł

zasądza od pozwanej D. G.na rzecz strony powodowej (...) nieruchomości przy ul. (...)w K.kwotę 571,89 zł (pięćset siedemdziesiąt jeden złotych 89/100) z odsetkami ustawowymi od dnia 3 października 2013 r. oraz tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 227,00 zł (dwieście dwadzieścia siedem złotych 00/100).

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...)nieruchomości położonej w K.przy ul. (...)wniosła o zasądzenie od pozwanej D. G.kwoty 571,89 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 3 października 2013 r. oraz kosztami postępowania.

W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 28 listopada 200 r. strona powodowa zawarła z D. G., prowadzącą ówcześnie działalność gospodarczą pod firmą (...)umowę na udostępnienie ściany budynku (...) w celu umieszczenia reklamy firmy. Pozwana zobowiązana była uiszczać opłatę roczną w kwocie 125 zł netto z m2 . Pozwana zalega z zapłatą za rok 2006 i 2007.

W dniu 28 kwietnia 2014 r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kłodzku w sprawie o sygn. akt (...), wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu.

W dniu 22 maja 2014 r. pozwana złożyła sprzeciw od opisanego powyżej nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniosła o oddalenie powództwa oraz o przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie Wydział Gospodarczy.

Uzasadniając wniosek o przekazanie do Sądu Gospodarczego, pozwana wskazała, że według orzecznictwa sądów administracyjnych wspólnota mieszkaniowa jest płatnikiem podatku VAT, tylko przedsiębiorcy mogą być podatnikami podatku VAT, a zatem umowa została zawarta również przez stronę powodową w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Ponadto pozwana wskazała, że roszczenie strony powodowej jest całkowicie bezzasadne, gdyż umowa wiążąca strony przewidywała zobowiązania obu stron – powódka udostępniała miejsce na umieszczenie przez pozwaną reklamy, a pozwana była zobowiązana do zapłaty z tego tytułu opłaty rocznej na podstawie faktury VAT, a taka faktura nie została powódce doręczona, a doręczone jej zostały jedynie rachunki (...) oraz rachunek nr (...) z dnia 13 grudnia 2007 r.

Zdaniem pozwanej roszczenie strony powodowej jest przedawnione, gdyż strona powodowa jest przedsiębiorcą i a tutaj ma zastosowanie trzyletni termin przedawnienia.

Prawomocnym postanowieniem z dnia 18 czerwca 2014 r., wydanym w sprawie o sygn. akt (...), Sąd Rejonowy w Kłodzku oddalił wniosek pozwanej o przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie Wydział u Gospodarczego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

W dniu 28 listopada 2000 r. została zawarta, pomiędzy (...)nieruchomości przy ul. (...)w K.,a pozwaną D. G., umowa o umieszczenie reklamy o powierzchni 1,50 m ² na budynku (...).

Strony ustaliły wynagrodzenie na kwotę 125 zł netto za m ², sposób zapłaty jako płatność do kasy lub na rachunek (...)w (...)o/K.wskazany w umowie, a termin płatności na 14 dni od daty uzyskania pozwolenia na budowę lub przyjętego zgłoszenia reklamy wydanego przez S. P. w K.i kolejne opłaty roczne w ciągu 14 dni po upływie terminu obowiązywania poprzedniej opłaty.

Dowód:

-

umowa – k. 10 -11;

Strona powodowa wystawiła rachunek nr (...) opiewający na kwotę 228,76 zł. w dniu 27 marca 2006 r, rachunek (...) opiewający na kwotę 114,38 zł, w dniu 11 grudnia 2006 roku i nr 1 z dnia 13 grudnia 2007 r. opiewający na kwotę 228,75 zł.

Dowód:

-

rachunki – k. 14 – 16

Zadłużenie pozwanej na dzień 31 października 2013 r. wynosiło 571,89 zł.

Dowód:

-

zestawienie – k. 17;

Strona powodowa wezwała pozwaną do zapłaty pismem z dnia 13 listopada 2012 r. Pozwana odebrała wezwanie w dniu 16 listopada 2012 r.

Dowód:

-

wezwanie – k. 18;

-

zwrotne poświadczenie odbioru – k. 19;

Strona powodowa wezwała pozwaną do zapłaty pismem z dnia 4 kwietnia 2013 r. Pozwana odebrała wezwanie.

Dowód:

-

wezwanie – k. 20;

-

zwrotne poświadczenie odbioru – k. 21;

Strona powodowa wezwała pozwaną do zapłaty pismem z dnia 16 września 2013 r. Pozwana odebrała wezwanie.

Dowód:

-

wezwanie – k. 22;

-

zwrotne poświadczenie odbioru – k. 23;

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie zasługuje na uwzględnienie na podstawie zawartej przez strony umowy oraz wystawionych i doręczonych pozwanej rachunków.

W sprawie nie jest sporna okoliczność zawarcia umowy oraz wysokość opłaty rocznej ani fakt braku płatności za umieszczoną, zgodnie z umową reklamę.

W umowie strony ustaliły wynagrodzenie na kwotę 125 zł netto za m ², sposób zapłaty jako płatność do kasy lub na rachunek (...)w (...)o/K.wskazany w umowie, a termin płatności na 14 dni od daty uzyskania pozwolenia na budowę lub przyjętego zgłoszenia reklamy wydanego przez S. P. w K.i kolejne opłaty roczne w ciągu 14 dni po upływie terminu obowiązywania poprzedniej opłaty.

Taka treść umowy umożliwiała pozwanej dokonywanie płatności zarówno przelewem jak i osobiście w ustalonej wysokości i terminach na podstawie otrzymanych rachunków lub na podstawie zestawień zadłużenia i przedsądowych wezwań do zapłaty.

Zdaniem pozwanej roszczenie jest przedawnione jako dotyczące prowadzonej przez strony działalności gospodarczej oraz jest niezasadne wobec nie wystawienia faktur Vat z tytułu wykonania umowy, podnosząc, że (...) mieszkaniowa jest płatnikiem podatku VAT, a że płatnikiem takiego podatku może być tylko przedsiębiorca, umowa została zawarta w ramach prowadzonej przez powódkę działalności gospodarczej.

Twierdzenia pozwanej nie zasługują na aprobatę i nie stanowią podstawy ustalenia przedawnienia roszczenia ani też oddalenia powództwa.

Zgodnie z art. 118.k.p.c. Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata.

Ogólne określenie roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wymagałoby wyjaśnienia terminu „działalność gospodarcza", a następnie ustalenia, na czym polega związek roszczenia z taką działalnością. Sens tego sformułowania jest różny na tle poszczególnych przepisów; zmienia się w zależności od kontekstu prawnego, w jakim występuje w danym akcie prawnym i w konkretnej instytucji. Na tle art. 118 wymaga się, by działalność miała stały (chodzi o powtarzalność działań), zawodowy charakter, by była podporządkowana regułom opłacalności i zysku lub zasadzie racjonalności gospodarowania, co oznacza założenie efektywności bądź wydajności, by była prowadzona na własny rachunek oraz by polegała na uczestnictwie w obrocie gospodarczym (tak SN w: uchwale składu 7 sędziów z dnia 18 czerwca 1991 r., III CZP 40/91, OSNC 1992, nr 2, poz. 17; wyroku z dnia 6 grudnia 1991 r., III CZP 117/91, OSNC 1992, nr 5, poz. 65; wyroku z dnia 17 grudnia 2003 r., IV CK 288/02, OSNC 2005, nr 1, poz. 15; B. Kordasiewicz (w:) System Prawa Prywatnego, t. 2, s. 546; P. Machnikowski (w:) Kodeks cywilny..., red. E. Gniewek, t. 1, s. 415).. Związek roszczenia z działalnością gospodarczą zwykle polega na tym, że roszczenie łączy się z czynnościami prawnymi dokonywanymi w toku prowadzenia tej działalności. Trzyletni termin przedawnienia ustawodawca przewidział tylko dla roszczeń o świadczenia okresowe. Stąd również roszczenia o świadczenia jednorazowe oraz świadczenia ciągłe ulegają ogólnemu dziesięcioletniemu terminowi przedawnienia. Na potrzeby wykładni art. 118 k.c. można przyjąć, że roszczenie o świadczenie okresowe musi charakteryzować się następującymi cechami: przedmiotem świadczenia muszą być pieniądze lub rzeczy oznaczone rodzajowo, w ramach jednego i tego samego stosunku prawnego dłużnik ma spełnić wiele świadczeń jednorazowych, spełnienie tych świadczeń następuje w określonych regularnych odstępach czasu, świadczenia te nie składają się na pewną z góry określoną całość.

Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i jej art. 15. 1.: „ Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

2. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.”. z kolei ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, wskazuje krąg podmiotów w art. 2 :” Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.”

(...) nie mieści się w tym kręgu podmiotów, bowiem zgodnie z art.6 Ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.:” Ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.”

Mając na względzie, że (...) nie jest ani podmiotem gospodarczym ani płatnikiem podatku VAT, Sad nie znalazł podstaw do zastosowania wn sprawie krótszego, 3-letniego terminu przedawnienia roszczeń.

O kosztach orzeczono po myśli art. 98 k.p.c.