Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 sierpnia 2014r.

Sąd Rejonowy w Trzebnicy V Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w M.

w składzie:

Przewodniczący SSR Rafał Kuriata

Protokolant Agnieszka Hasiak

po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2014r. w Miliczu

sprawy z powództwa (...) S.a r.l. z siedzibą w Luxembourg

przeciwko R. W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo w całości;

II.  kosztami postępowania obciąża stronę powodową.

Sygn. akt V C upr 627/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...).á r.l. z siedzibą w Luxembourg, działając przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, w dniu 20 września 2013 r. skierowała do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym i wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty, by pozwana R. W. zapłaciła stronie powodowej kwotę 338,36 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

-

od kwoty 300,00 zł od dnia 20 września 2013 r. do dnia zapłaty;

-

od kwoty 38,36 zł od dnia 20 września 2013 r. do dnia zapłaty.

Ponadto wniosła o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów sądowych w kwocie 30,00 zł, zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych i zwrotu innych kosztów w kwocie 0,54 zł.

W uzasadnieniu wskazała, że na podstawie umowy cesji wierzytelności przejęła od firmy (...)+ (...) S.A. prawa do wierzytelności wobec pozwanej z tytułu świadczenia usług związanych z umową abonamentową. Podniosła, że pozwana nie uregulowała zadłużenia wynikającego z noty obciążeniowej nr (...) z dnia 10 września 2012 r. Dodatkowo wskazała, że na dochodzoną pozwem kwotę składa się należność główna w wysokości 338,36 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi do dnia zapłaty.

Postanowieniem z dnia 17 października 2013 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty, przekazał rozpoznanie sprawy tutejszemu Sądowi.

Strona powodowa w dniu 1 lipca 2014 r. uzupełniła braki formalne pozwu, składając go na urzędowym formularzu i wniosła o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanej kwoty 220,02 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

-

od kwoty 300,00 zł od dnia 20 września 2013 r. do dnia zapłaty;

-

od kwoty 38,36 zł od dnia 20 września 2013 r. do dnia zapłaty.

Pozwana – prawidłowo wezwana - nie stawiła się na rozprawę, nie złożyła odpowiedzi na pozew ani nie żądała rozpoznania sprawy pod swoją nieobecność.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 września 2012 r. CANAL+ (...) Sp. z o.o. w W. zawarł ze stroną powodową (...).á r.l. z siedzibą w Luxembourg umowę szczegółową dotyczącą sprzedaży wierzytelności. Przedmiotem wyżej wskazanej umowy była m.in. wierzytelność w stosunku do pozwanej, wynikająca z noty obciążeniowej nr (...) z dnia 10 września 2012 r. o wartości 300,00 zł.

(dowód: umowa szczegółowa z 28.09.2012 r. k. 17v.;

częściowy wykaz wierzytelności k. 23)

Strona powodowa sporządziła pismo dotyczące zawiadomienia pozwanego o cesji wierzytelności.

(dowód: pismo strony powodowej k. 22v.)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie strona powodowa dochodziła, wynikających z umowy o abonament, należności z tytułu opłat specjalnych w związku z brakiem zwrotu sprzętu będącego własnością pierwotnego wierzyciela, a także skapitalizowanych i dalszych odsetek liczonych od należności głównej.

Pozwana – prawidłowo wezwana – nie stawiła się na rozprawę i nie złożyła żadnych wyjaśnień w sprawie.

W przypadku bierności pozwanego w procesie przepis art. 339 § 1 k.p.c. pozwala sądowi wydać wyrok zaoczny. W takim przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych sprawy przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa (art. 339 § 2 k.p.c.). Powyższy przepis nie zwalnia zatem sądu orzekającego od obowiązku rozważenia, czy twierdzenia strony powodowej uzasadniają należycie i w całości żądanie pozwu i czy uwzględnienie tych żądań nie narusza obowiązujących przepisów. Sąd musi zatem dokonać oceny materialnoprawnej zasadności żądania pozwu opartego na przytoczonych twierdzeniach.

W ocenie Sądu, przytoczone w pozwie oświadczenia strony powodowej co do okoliczności faktycznych sprawy są niewystarczające. Poza ogólnikowymi i lakonicznymi twierdzeniami, co do wysokości i podstaw dochodzonego roszczenia, strona powodowa nie wskazała konkretnych informacji dotyczących zasad obciążania abonentki opłatami specjalnymi, zaistnienia przesłanek uzasadniających nałożenie takich opłat na pozwaną oraz regulacji umownych łączących strony w tym zakresie. Z tego powodu twierdzenia strony powodowej budzą wątpliwości Sądu zarówno w zakresie wysokości i zasadności dochodzonych kwot należności głównej, jak i żądań odsetkowych.

W obecnym kształcie procesu cywilnego ustawowo podkreślono jego kontradyktoryjny charakter, czego potwierdzeniem są regulacje zawarte w art. 232 k.p.c. oraz w art. 6 k.c. Ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania. To one są dysponentem toczącego się procesu i od nich zależy jego wynik. Mają bowiem obowiązek przejawiać aktywność, w celu wykazania wszystkich istotnych okoliczności i faktów, z których wywodzą skutki prawne. Zatem w rozpatrywanej sprawie na stronie powodowej ciążył obowiązek wykazania zasadności powództwa i wysokości dochodzonego roszczenia.

Strona powodowa swoje roszczenie wywodziła z treści przepisu art. 509 k.c., dotyczącego umowy przelewu wierzytelności. Pamiętać należy, że warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi. Strona powodowa formułując żądanie w niniejszej sprawie zaoferowała jako materiał dowodowy jedynie umowę cesji wraz ze stanowiącym jej załącznik częściowym wykazem wierzytelności oraz pismo informujące pozwanego o przelewie wierzytelności.

W ocenie Sądu przedłożone przez stronę powodowa dokumenty są niewystarczające dla uwzględnienia żądania. Strona powodowa, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, nie wykazała bowiem w żaden sposób – wbrew ciążącemu na niej obowiązkowi – istnienia zobowiązania, zasad obciążania pozwanej opłatami przez pierwotnego wierzyciela i dat powstania zaległości w płatności. Powołała się w zakresie istnienia, wysokości i terminów płatności zadłużenia na notę obciążeniową, lecz dołączając ją do pozwu nie wniosła o dopuszczenie jej w poczet materiału dowodowego. Nie wiadomo zatem, czego konkretnie wskazana nota dotyczy i na jakiej podstawie została wystawiona. Uniemożliwia to dokonanie weryfikacji żądania przez Sąd.

Z tych względów orzeczono w pkt I sentencji wyroku zaocznego o oddaleniu powództwa w całości.

O kosztach w pkt II sentencji wyroku orzeczono na podstawie przepisu art.98 § 1 k.p.c.