Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 lutego 2013 r.

Sąd Rejonowy w Bolesławcu, III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie :

Przewodniczący : SSR Aleksander Kościelski

Protokolant : Marcin Pawłowicz

po rozpoznaniu w dniu 06.02.2013 r. w Bolesławcu

sprawy z powództwa małoletnich W., A., M. i T. S. reprezentowanych przez matkę M. S. (1)

przeciwko J. S.

I-  zasądza od pozwanego J. S., na rzecz małoletnich dzieci: M. S. (2), W. S., A. s. i T. S., podwyższone alimenty, od ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, z dnia 17.12.2007 roku, w sprawie IC 503/07 z kwoty po 300 złotych miesięcznie, na każde z dzieci, do kwoty po 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie, na każde z dzieci, łącznie po 2000 zł (dwa tysiące złotych) miesięcznie, płatne z góry do rąk, M. S. (1), jako ustawowej przedstawicielki małoletnich powodów do dnia 15-ego każdego miesiąca, z odsetkami ustawowymi w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 22 lipca 2012 roku;

II-  nie obciąża pozwanego J. S. , obowiązkiem uiszczenia opłaty od pozwu od której małoletni powodowie byli zwolnieni oraz od opłaty za nadanie wyrokowi klauzuli wykonalności;

III-  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 298/12

UZASADNIENIE

Powódka M. S. (1), skierowała do Sądu Rejonowego w Bolesławcu, imieniem małoletnich dzieci: M. S. (2), W. S., A. S., T. S., pozew przeciwko J. S. o podwyższenie alimentów. Powództwo uzasadniła wzrostem kosztów utrzymania (k.2).

Pozwany J. S. wniósł o oddalenie powództwa (k.21, 54).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ostatni raz, alimenty na rzecz małoletnich powodów zostały ustalone wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 17.12.2007 roku, w sprawie IC 503/07, w którym zasądzono od pozwanego na rzecz małoletnich powodów, a także na rzecz K. S., alimenty w kwocie po 300 złotych miesięcznie, na rzecz każdego z dzieci. Powódka w tamtym czasie mieszkała wraz z dziećmi. Zarabiała ok. 813 złotych miesięcznie. Zaspokajała wszystkie potrzeby małoletnich. Pozwany nie mieszkał z rodziną, nie utrzymywał z nią kontaktu.

Dowód: protokoły i dokumenty zawarte w aktach IC 503/07, Sądu

Okręgowego w J..

Małoletni powodowie w dalszym ciągu mieszkają wraz z matką. Najstarsza córka stron, K., jest już pełnoletnia i mieszka ze swoją rodziną. Powódka jest zatrudniona w firmie prywatnej L., za wynagrodzeniem 1200 złotych netto. Otrzymuje także z funduszu alimentacyjnego po 300 złotych miesięcznie na rzecz każdego z dzieci, a także zasiłek rodzinny po 91 złotych. Otrzymuje także zasiłek pielęgnacyjny na niepełnosprawnego syna M. w kwocie 153 złote. Sama wychowuje dzieci. Nikt jej nie pomaga w kosztach utrzymania rodziny. Wszystkie dochody przeznacza na utrzymanie dzieci i siebie. Ponosi stałe miesięczne wydatki w postaci: czynszu po 610 złotych, opłaty za prąd 112 złotych, internetu i telewizji 144 złote, gazu 125 złotych, ubezpieczenia szpitalnego 117 złotych. Koszty utrzymania każdego z dzieci to kwota minimum 700 złotych, z czego koszty wyżywienia to minimum 400 złotych. Powódka opłaca koszty wyżywienia w szkole: W., A. i T. S. – po 110 złotych za obiady każdego z dzieci. Powodowie i tak jedzą drugi posiłek w domu. Koszty samych wyprawek do szkoły, we wrześniu 2012 roku wyniosły po 1000 złotych na dziecko. Powódka w okresie od czerwca do sierpnia, przez jedyne okresy w roku, czyni w dochodach oszczędności, by mogła dzieciom kupić wyprawki do szkoły we wrześniu. W tym czasie nie zaspokaja wszystkich potrzeb dzieci. (...) stron mają telefony komórkowe których doładowanie kosztuje 50 złotych miesięcznie.

Dowód: zeznania powódka M. S. (1) k. 35, 79, dokumenty k. 28-34.

Pozwany J. S. obecnie odbywa karę pozbawienia wolności. Został zatrzymany w dniu 20.11.2009 r, a koniec kary przypada na dzień 25.06.2016 r. pozwany nie pracuje w zakładzie karnym. Z zawodu jest (...).

Dowód: zeznanie pozwanego J. S. k. 73, zaświadczenia z

ZK k. 23, 24.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

W świetle art. 138 k.r.o. „W razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego”. Zarówno w literaturze jak i orzecznictwie sądowym przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie lub zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji oraz istotne zwiększenie się lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Pojęcia zwiększenia lub zmniejszenia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości majątkowych i zarobkowych uprawnionego pozostają we wzajemnej zależności i wzajemnie na siebie rzutują. Wynika to faktu, że pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (por. orz. SN z dnia 10 października 1969 r., III CRN 350/69 , OSNCP 1970, nr 2, poz. 15). Kluczowym zatem zagadnieniem dla rozstrzygnięcia o żądaniu opartym na art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jest porównanie stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu lub obniżeniu.

Na mocy dotychczasowego wyroku ustalającego wysokość alimentów należnych od pozwanego małoletnim powodom, Sąd rozłożył ten obowiązek między rodzicami w ten sposób, że zobowiązał J. S., do łożenia na rzecz dzieci alimentów w kwocie po 300 złotych miesięcznie. W pozostałym zakresie , obowiązek alimentacyjny wobec małoletniej powódki obciąża ich matkę M. S. (1).

Od daty ostatniego rozstrzygnięcia o alimentach na rzecz małoletnich powodów upłynął okres ponad 5 lat. Zdaniem Sądu, w okresie tym, wzrosły wraz z wiekiem usprawiedliwione potrzeby małoletnich w zakresie wyżywienia, ubrania, uczęszczania do szkół, a także kosztów związanych z ich ogólnie pojętym utrzymaniem, wynikających także ze wzrostu cen. Wzrosły także usprawiedliwione potrzeby M. S. (2) wynikające z konieczności jego leczenia.

Analizując możliwości zarobkowe pozwanego J. S., należy stwierdzić, iż uległy one zmianie. Przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe”, rozumieć należy nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane, lecz te zarobki i te dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać, przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

Możliwości zarobkowe zobowiązanego nie mogą być zawsze utożsamiane z faktycznie osiąganymi zarobkami. W przypadkach uzasadnianych obejmują one także wysokość zarobków, które zobowiązany jest w stanie uzyskać, lecz nie osiąga ich z przyczyn nie zasługujących na usprawiedliwienie. Przed pozbawieniem wolności pozwany nie pracował z uwagi na pobyt w (...) i brak zezwolenia na pracę. W chwili obecnej z uwagi na zmianę przepisów mógłby bez problemu podjąć pracę w krajach Unii Europejskiej. Mógłby też pracować w Polsce. Z zawodu jest (...). Z przyczyn zawinionych przez siebie, J. S. został pozbawiony wolności. Sąd nie traci z pola widzenia faktu, iż w chwili obecnej, pozwany nie uzyskuje dochodów. Zdaniem Sądu, stało się to z przyczyn nie zasługujących na usprawiedliwienie. Fakt pozbawienia wolności pozwanego nie może skutkować pogorszeniem sytuacji małoletnich dzieci J. S..

Jednocześnie należy podkreślić, o czym była mowa wyżej, że obowiązek alimentacyjny obciąża także matkę małoletnich powodów. Wskazać należy, że to na M. S. (1), w związku ze sprawowaną pieczą, spoczywa największy trud związany z wychowaniem małoletnich M. S. (2), W. S., A. S., T. S. . M. S. (1) swój obowiązek alimentacyjny z jednej strony realizuje w sposób o jakim mowa wyżej, z drugiej strony wykładając niezbędne środki finansowe do utrzymania dzieci.

W świetle powyższego, Sąd zasądził od pozwanego J. S., na rzecz małoletniej powodów, podwyższone alimenty, z dotychczasowej kwoty po 300 złotych miesięcznie, do kwoty po 500 złotych miesięcznie. Ponieważ orzeczenie o podwyższeniu alimentów jest orzeczeniem konstytutywnym, Sąd określił początek tego obowiązku od dnia 22 lipca 2012 roku – od dnia złożenia pozwu.

Sąd nie obciążył pozwanego kosztami sądowymi w postaci opłaty od pozwu, od której małoletni powodowie byli zwolnieni oraz od opłaty za nadanie wyrokowi klauzuli wykonalności.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., wyrokowi w pkt I nadano rygor natychmiastowej wykonalności.