Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 1218/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Jacek Witkowski

Protokolant

stażysta Renata Olędzka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2014r. w S.

odwołania Z. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 20 września 2013 r. Nr (...)-SER

w sprawie Z. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1218/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 września 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 i 58 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) odmówił wnioskodawcy Z. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, albowiem Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 4 września 2013r. stwierdziła u niego częściową niezdolność do pracy, i niezdolność ta powstała dalej jak 18 miesięcy od ustania zatrudnienia.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony Z. K., który wnosił o jej zmianę twierdząc, że miał przyznaną rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, a jego stan zdrowia, wbrew twierdzeniom komisji lekarskiej ZUS, nie uległ poprawie (k.2 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie, wskazując, że nie wnosi ono do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych ani prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (k.3-4 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony Z. K., ur. (...) był uprawniony do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy do 30 czerwca 2013r. (decyzja z 13 lipca 2010r. k.62 a.r.). W dniu 24 maja 2013r. złożył wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k.64 a.r.).

W toku postępowania orzeczniczego ubezpieczony został przebadany przez Komisję Lekarską ZUS, która zdiagnozowała u niego: piramidowy niedowład kończyn dolnych w przebiegu zmian niedokrwiennych mózgu, przewlekły zespół bólowy kręgosłupa L-S w przebiegu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych, stan po endoprotezoplastyce stawu biodrowego prawego z powodu coxartrozy w 2007r. (k.8 a.l.). W ocenie Komisji Lekarskiej ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy (orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 4 września 2013r. k.70 a.r.). Orzeczenie to stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 20 września 2013r. (k.71 a.r.).

W toku postępowania odwoławczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy: neurologa i ortopedy. Biegli po przebadaniu wnioskodawcy oraz po zaznajomieniu się z dokumentacją lekarską z jego dotychczasowego leczenia stwierdzili u niego: chorobę zwyrodnieniową stawu biodrowego prawego, stan po protezoplastyce całkowitej prawego stawu biodrowego, bez cech obluzowania endoprotezy, skrócenie prawej kończyny dolnej 3 cm, przewlekły zespół bólowy odcinków szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa, z torem korzeniowym prawostronnym, w przebiegu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych, bóle i zawroty głowy w przebiegu wieloogniskowego naczyniowego uszkodzenia mózgu (k.9-11 a.s.). W ocenie biegłych ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy. Przyczyną niezdolności do pracy jest ogólny stan zdrowia, i niezdolność ta jest trwała.

Na rozprawie w dniu 11 czerwca 2014r. Z. K. wniósł ustne zastrzeżenia do opinii biegłych sądowych. Wskazał, że nie jest zdolny do żadnej pracy. Od 2005r. był uprawniony do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Jego zawód wyuczony to kierowca-mechanik, był również spawaczem, ma ukończony kurs spawacza. Ostatnio pracował w 2002r. Wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego neurologa i ortopedy.

Sąd dopuścił dowód z opinii innego biegłego lekarza neurologa i ortopedy oraz lekarza medycyny pracy (k.19v).

Biegli wymienionych specjalności po przebadaniu ubezpieczonego oraz zaznajomieniu się z dokumentacją lekarską z jego dotychczasowego leczenia stwierdzili u niego: zmiany zwyrodnieniowe biodra prawego (protezoplastyka stawu biodrowego), zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z wielopoziomowymi wypukleniami krążków międzykręgowych odcinka szyjnego i lędźwiowego, zawroty głowy w przebiegu wieloogniskowego naczyniowego uszkodzenia mózgu, napięciowy ból głowy (k.22-29 a.s.). W ocenie biegłych ubezpieczony jest trwale częściowo niezdolny do pracy.

Z. K. nie zgadzał się z wywołaną opinią biegłych. Jego zdaniem jest on całkowicie niezdolny do pracy. Wnosił o przeprowadzenie dowodu z opinii innych biegłych tych samych specjalności.

Organ rentowy nie wnosił zastrzeżeń do opinii biegłych sądowych.

Sąd wniosek o wywołanie kolejnej opinii biegłych tych samych specjalności oddalił, uznając, że sporna okoliczność jest już dostatecznie wyjaśniona.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

W ocenie Sądu Okręgowego dowód z opinii zespołu biegłych lekarzy: ortopedy i neurologa oraz z opinii zespołu biegłych lekarzy: ortopedy, neurologa i medycyny pracy stanowią miarodajny i obiektywny dowód aktualnego stanu zdrowia ubezpieczonego. Wnioski wypływające z tych opinii jednoznacznie wskazują, że obecny stan zdrowia ubezpieczonego nie powoduje u niego całkowitej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu opinii neurologa i ortopedy biegli wskazali, że obecny stan zdrowia powoda uniemożliwia wykonywanie pracy fizycznej wymagającej długotrwałego chodzenia, przenoszenia ciężarów, chodzenia po schodach, pracy na wysokości, pracy w pozycji wymuszonej przeciążającej kręgosłup. Może wykonywać lżejsze prace fizyczne typu porządkowego, pracę portiera. Z kolei w uzasadnieniu opinii neurologa, ortopedy i lekarza medycyny pracy biegli wskazali, że stwierdzone schorzenia oraz stopień ich zaawansowania obecnie są przeciwwskazaniem do pracy wymagającej długiego chodzenia, dźwigania, pracy w przymusowej pozycji, zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami zawodowymi kierowca-mechanik, ale nie dają podstawy do stwierdzenia całkowitej niezdolności do pracy.

Z. K. nie spełnia warunków do nabycia prawa do renty w oparciu o art. 57 ust. 1 i 2 oraz art. 58 ust. 1 i 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Ostatnie ubezpieczenie wnioskodawcy ustało z dniem (...)., zaś niezdolność do pracy powstała u niego (...)tj. po upływie 18 miesięcy od ustania ubezpieczenia. Warunek ten mógłby zostać pominięty, gdyby wnioskodawca udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat oraz był całkowicie niezdolny do pracy. U Z. K. nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy.

Mając na względzie powyższe, Sąd z mocy art. 477 14 § 1 kpc, orzekł jak w sentencji.