Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2014 r. w O.

sprawy z odwołania A. S. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania A. S. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 26 lutego 2013r. znak (...)

orzeka:

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

A. S. (1) wniosła odwołanie od decyzji (...) Oddziału w P. z dnia 26 lutego 2013r., którą to decyzją (...) odmówił jej prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych wskazując, że nie udowodniła ona na dzień 1.01.1999r. wymaganego 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podniósł, że z dokumentów zgromadzonych w toku postępowania przed organem rentowym wynika, że A. S. (1) nie spełnia warunków do przyznania wcześniejszej emerytury, gdyż pomimo osiągnięcia wymaganego wieku emerytalnego 55 lat i legitymowania się na 1.01.1999r. ponad 20-letnim ogólnym stażem pracy nie posiada wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19. 112012r. A. S. (1)(ur. (...)) złożyła w Oddziale ZUS wniosek o wcześniejszą emeryturę z tytułu pracy w warunkach szczególnych. Po rozpoznaniu tego wniosku decyzją z dnia 26 lutego 2013r. ZUS odmówił jej prawa do tego świadczenia wskazując, że nie udowodniła ona 15 lat pracy w szczególnych warunkach na dzień 1.01.1999r. A. S. (1)wniosła odwołanie od powyższej decyzji do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ostrołęce.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podniósł, że odwołująca nie udowodniła wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach- organ rentowy nie uwzględnił bowiem okresu zatrudnienia odwołującej w Przedsiębiorstwie (...) w P. od 3.05.1976r. do 30.04.1977r., od 17.09.1980r. do 21.06.1981r. i od 1.10.1983r. do 31.12.1998r. ponieważ w przedstawionym świadectwie wykonywania prac w warunkach szczególnych z dnia 15.01.2008r. pracodawca powołał się na charakter pracy według wykazu A, działu XIV poz.24 według załącznika do zarządzenia Ministra Komunikacji z dnia 29.06.1983r.tj. ,, kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości i produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny w oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie” z uwagi na fakt, że dla pracowników kontroli jakości produkcji i usług wymagania powyższe oznaczają konieczność stałej, bezpośredniej i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, przebywania w środowisku pracy, w którym zatrudnieni są pracownicy wykonujący prace w szczególnych warunkach, ponieważ te właśnie warunki zdecydowały o umieszczeniu tego rodzaju pracy w wykazie prac w szczególnych warunkach. Pracodawca w świadectwie nie zamieścił stwierdzenia, że odwołująca się wykonywała stale i bezpośrednio przy stanowiskach wymienionych w Wykazie, gdyż część czynności wykonywała w laboratorium.

Biorąc powyższe pod uwagę Oddział ZUS stwierdził, że odwołująca A. S. (1) nie spełnia przesłanek do nabycia prawa do emerytury według przepisów art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ponieważ do dnia 01.01.1999r. nie udokumentowała 15 lat pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

A. S. (1) w czasie swego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. w P. wykonywała pracę w warunkach szczególnych przez następujące okresy:

-

od 03.05.1976 r. do 31.10.1976 r.

-

od 01.04.1977 r. do 30.04.1977r.

-

od 17.09.1980 r. do 31.10.1980 r,

-

od 01.04.1981 r. do 21.06.1981 r.

-

od 01.10.1983 r. do 31.10.1983 r.

-

od 01.04.1984 r. do 31.10.1984 r.

-

od 01.04.1985 r. do 31.10.1985 r.

-

od 01.04.1986 r. do 31.10.1986 r.

-

od 01.04.1987 r. do 31.10.1987 r.

-

od 01.04.1988 r. do 31.10.1988 r.

-

od 01.04.1989 r. do 31.10.1989 r.

-

od 01.04.1990 r. do 31.10.1990 r.

-

od 01.04.1991 r. do 31.10.1991 r.

-

od 01.04.1992 r. do 31.10.1992 r.

-

od 01.04.1993 r. do 31.10.1993 r.

-

od 01.04.1994 r. do 31.10.1994 r.

-

od 01.04.1995 r. do 31.10.1995 r.

-

od 01.04.1996 r. do 31.10.1996 r.

-

od 01.04.1997 r. do 31.10.1997 r.

-

od 01.04.1998 r. do 29.07.1998 r.

-

od 29.09.1998 r. do 31.10.1998 r.

tj. łącznie przez okres 9 lat 7 miesięcy i 22 dni świadczyła pracę wykonywaną w szczególnych warunkach wymienioną w wykazie A dziale XIV Prace różne pkt.24 kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz dozór
inżynieryjno - techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako
podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Nadto odwołująca się taką pracę świadczyła również w okresie od 01.05.1977r. do 31.10.1977r. ( tj. przez 6 m-cy) i od 01.04.1978 r. do 31.10.1978r. (tj. przez 7 m-cy).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania świadków: E. D. (k.46 adnotacja 29:34), , H. S. (k.46, adnotacja 10:06), J. D. ( k.46 adnotacja 22:34), zeznania odwołującej składane w charakterze strony (k.46, adnotacja 38:15), akta osobowe odwołującej się(k.37), dokumenty złożone przez pełnomocnika odwołującej się (k. 98), opinię biegłej I. M. (k. 55-69) oraz opinię uzupełniającą 107-111) oraz akta rentowe (...).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. w dniu 1.01.1999r.) osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy (25 lat dla mężczyzn i 20 lat dla kobiet).

Emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem (art. 184 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 32 ust. 1 powołanej ustawy ubezpieczonym. będącym pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1, przy czym wiek ten, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których przysługuje prawo do emerytury, stosownie do art. 32 ust. 4 ustawy, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, tj. przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.).

Zgodnie z § 4 powołanego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A stanowiącym załącznik do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia następujące warunki:

1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet,

2) ma wymagany 20-letni okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zdaniem Sądu w świetle powyższych przepisów A. S. (2) nie spełnia przesłanki do uzyskania prawa do emerytury, gdyż osiągnęła wymagany wiek oraz udokumentowała wymagany ogólny staż pracy ale nie ma wymaganego 15 letniego okresu pracy w szczególnych warunkach.

W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności opinia biegłej z zakresu bhp w połączeniu z dokumentacją zawartą w aktach osobowych odwołującej w pełni potwierdzają, iż A. S. (1) tylko przez okres 10 lat 8 miesięcy i 22 dni stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała pracę w szczególnych warunkach.

Odwołująca pracowała w laboratorium na Wytwórni (...)w O.Szlacheckim. Wytwórnia ze względu na warunki atmosferyczne z całą pewnością pracowała tylko w sezonie wiosenno-jesiennym. W okresie zimowym ze względu na niskie temperatury nie są prowadzone prace drogowe, które są pracami sezonowymi. Sąd w tym zakresie podziela pogląd biegłej sądowej, iż odwołująca nie świadczyła pracy w szczególnych warunkach przez cały rok kalendarzowy, lecz w okresie dodatnich temperatur tj. od 1 kwietnia do 31 października. Za takim stanowiskiem przemawia zakresu obowiązków – do których biegła szczegółowo odniosła się w opinii. Praca odwołującej polegała na: pracy na etapie przygotowania technologii produkcji: tj. badaniu próbek materiałów oraz określeniu ich przydatności do robót drogowych i mostowych, opracowaniu składów mieszanek bitumicznych, cementowych i innych, przesyłaniu opracowanych receptur laboratoryjnych do Okręgowego Laboratorium Drogowego w celu ich zatwierdzenia, przekazywaniu do działu Zaopatrzenia Rejonu wyników badań materiałów drogowych dostarczonych z przemysłu a nieodpowiadających wymogom w celu złożenia reklamacji i dostawy. Praca odwołującej polegała również na kontroli jakości bieżącej produkcji tj. kontroli produkcji i uszlachetnianiu materiałów drogowych, kontroli składu produkowanej masy bitumicznej przy zastosowaniu ekstrakcji i wykonaniu analiz sitowych, kontroli dozowania składników oraz pod względem ich ilości i jakości, kontroli temperatur kruszywa, lepiszcza oraz gotowej masy po opuszczeniu mieszalnika wytaczarki, w czasie rozkładania na drodze i zagęszczania, obserwacji zachowania się masy w trakcie i po jej wbudowaniu nawierzchnię. Praca odwołującej się polegała również na pracach po wykonaniu podłoża i podbudowy co oznacza wycięcie próbek z wykonanej nawierzchni bitumicznej, badaniu próbek wyciętych z nawierzchni bitumicznej.

Sąd podziela pogląd wyrażony przez biegła I. M. (2), iż praca odwołującej polegała przede wszystkim na kontroli jakości produkcji masy bitumicznej. Od wyników kontroli temperatury lepiszcza oraz składu masy bitumicznej zależała jakość wyprodukowanej mieszanki przez Wytwórnię (...). Pomiar temperatury masy po opuszczeniu mieszalnika wytaczarki, w trakcie rozkładania na drodze i zagęszczania, obserwacja zachowania się masy w trakcie i po jej wbudowaniu w nawierzchnię, badanie próbki wyciętej z wykonanej nawierzchni bitumicznej były niezbędne do oceny prawidłowości i jakości wykonanej nawierzchni. Odwołująca podczas zatrudnienia:

-

od 03.05.1976 r. do 31.10.1976 r.

-

od 01.04.1977 r. do 30.04.1977r.

-

od 17.09.1980 r. do 31.10.1980 r,

-

od 01.04.1981 r. do 21.06.1981 r.

-

od 01.10.1983 r. do 31.10.1983 r.

-

od 01.04.1984 r. do 31.10.1984 r.

-

od 01.04.1985 r. do 31.10.1985 r.

-

od 01.04.1986 r. do 31.10.1986 r.

-

od 01.04.1987 r. do 31.10.1987 r.

-

od 01.04.1988 r. do 31.10.1988 r.

-

od 01.04.1989 r. do 31.10.1989 r.

-

od 01.04.1990 r. do 31.10.1990 r.

-

od 01.04.1991 r. do 31.10.1991 r.

-

od 01.04.1992 r. do 31.10.1992 r.

-

od 01.04.1993 r. do 31.10.1993 r.

-

od 01.04.1994 r. do 31.10.1994 r.

-

od 01.04.1995 r. do 31.10.1995 r.

-

od 01.04.1996 r. do 31.10.1996 r.

-

od 01.04.1997 r. do 31.10.1997 r.

-

od 01.04.1998 r. do 29.07.1998 r.

-

od 29.09.1998 r. do 31.10.1998 r.

łącznie przez okres 9 lat 7 miesięcy i 22 dni A. była narażona na czynniki szkodliwe dla zdrowia tj. dymy asfaltu, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, substancje smołowe, węglowodory alifatyczne i aromatyczne, tlenki azotu, tlenki siarki, siarkowodoru, tlenki węgla, fenolu i ozonu. We wskazanych okresach wykonywała prace w warunkach szczególnych warunkach wymienioną w wykazie A dziale XIV Prace różne pkt.24 kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno - techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie.

W odniesieniu do prac wykonywanych przez odwołującą się w pozostałych okresach Sąd podziela wnioski i wywody biegłej zawarte także w opinii uzupełniającej, w której biegła odniosła się do zastrzeżeń odwołującej się zawartych w piśmie z dnia 5.12.2013r. A. S. (1) stoi na stanowisku, że biegła pominęła okres od dnia 01 maja 1977r. do dnia 29 stycznia 1979r. na stanowisku pracy ds. technologii w Wytwórni (...) w O. jako

okres pracy w warunkach narażenia na czynniki szkodliwe dla zdrowia to jest pracę w szczególnych warunkach wymienioną w wykazie A dziale XIV Prace różne pkt 24 kontrola między operacyjna, kontrola jakości i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe

wykonywane są prace wymienione w wykazie. Zdaniem odwołującej się wykonywała na stanowisku pracy ds. technologii te same czynności, co w trakcie pracy na stanowisku starszej laborantki. Pracowała w tym samym zakładzie tj. w

Wytwórni (...) w O. i była poddana działaniu tych

Samych czynników szkodliwych dla zdrowia. W związku z powyższym okres ten

powinien być zaliczony do pracy w szczególnych warunkach. Ponadto odwołująca się nie zgadzała się z twierdzeniem, że praca laborantki była przez odwołującą wykonywana jedynie w okresie od 01 kwietnia do 31 października każdego roku. Ustalenie to – zdaniem odwołującej się - jest całkowicie pozbawione podstaw nie opiera się na ustalonym w sprawie stanie faktycznym, tak w zakresie zajmowanego stanowiska przez odwołującą, jak i w zakresie wykonywanych przez nią czynności. Nie zmienia tego także powołanie się przez biegłą na zeznania świadka J. D., który stwierdził, że Odwołująca mierzyła temperaturę nawierzchni „od wiosny do mrozów”. Przede wszystkim należy stwierdzić, że mierzenie temperatury nawierzchni było
jedną z czynności wykonywanych przez odwołującą. Ponadto nie można przyjąć, iż pierwsze mrozy oznaczają dzień 31 października. W roku bieżącym w dalszym ciągu wykonywane są roboty drogowe, w tym kładzenie mas bitumicznych na drogach mimo, że jest prawie połowa grudnia. Praca była tak zorganizowana, że w okresie mrozów były udzielane urlopy i inne dni wolne. Okoliczność ta w ocenie A. S. (1), nie może mieć negatywnego wpływu na ustalenie uprawnień pracowniczych w zakresie pracy w warunkach szczególnych. W Bazie w O. odwołująca się pracowała cały rok kalendarzowy, ponieważ jej praca polegała także na pobieraniu wycinków, próbek z wykonanej nawierzchni bitumicznej i następnie badaniu ich, także w okresie zimowym. Podnosiła, że nawet zimą zdarzało się wykonywanie masy bitumicznej, gdy zachodziła
konieczność naprawy ubytków masy na drodze. W czasie badania próbek, co odbywało się głównie metodami chemicznymi tj. przy użyciu
odczynników chemicznych, na Odwołującą oddziaływały te same szkodliwe czynniki co w pozostałe pory roku. Była ona ciągle zatrudniona na tym samym stanowisku pracy i wykonywała odpowiadające mu obowiązki W związku z powyższym do okresu pracy w szczególnych warunkach powinien zostać
zaliczony okres zatrudnienia odwołującej od dnia 3 maja 1976r. do dnia 29 stycznia 1979r.i następnie od dnia 17 września 1980r. do 21 czerwca 1981r. oraz w okresie od dnia 1października 1983r. do dnia 31 grudnia 1998r.

Biegła odniosła się szczegółowo do powyższych zastrzeżeń . Sporządziła opinię uzupełniającą, w której podtrzymała wcześniejsze stanowisko. Przede wszystkim biegła podniosła, ze opierała się w swojej opinii na Świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach wydane w dniu 15.01.2008r. przez Przedsiębiorstwo (...) w P. w którym stwierdzono,, iż odwołująca w okresie zatrudnienia w (...) w P. i Przedsiębiorstwie (...) w P. w okresie zatrudnienia od 03.05.1976 r. do 15.01.2008 r. wykonywała prace w szczególnych warunkach w okresie: -od 03.05.1976 r. do 30.04.1977 r, od 17.09.1980r. do 21.06.1981r, od 01.10.1983 r. do 31.03.2001 r., od 07.02.2002 r. do 15.01.2008r. Okres zatrudnienia od 01.05.1977r. do 29.01.1979r. nie został uwzględniony w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach. Biorąc pod uwagę zeznania świadka H. S. i odwołującej wynika, iż pomimo zmiany angażu ze stanowiska laborantki na stanowisko pracy ds. technologii zakres obowiązków nie uległ zmianie. Pismo odwołującej z dnia 17.01.1979r. potwierdza, iż odwołująca pracowała w tym okresie w Wytwórni (...) w O.. W ocenie biegłej, skoro odwołująca wykonywała przez cały okres zatrudnienia te same czynności to należy uznać okres od 01.05.1977 r. do 31.10.1977r. ( 6 m-cy) i od 01.04.1978 r. do 31.10.1978r. (7 m-cy) do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych. Nie zmieniła biegła swojego stanowiska, że wytwarzanie masy bitumicznej było uzależnione od warunków pogodowych oraz od zleceń na jej produkcję. Łatanie dziur mieszanką na zimno jest możliwe gdy temperatura wynosi 5° C. Mieszanka mineralno – bitumiczna do napraw nawierzchni składa się z kruszywa o odpowiednio dobranym uziarnieniu otoczonego lepiszczem bitumicznym i o konstrukcji pozwalającej na jej wbudowanie bez jej ogrzewania. Dołączone dokumenty potwierdzają, iż w tych terminach były prowadzone prace jednak praca nie była wykonywana stale w okresie zimowym. Biegła podtrzymała swoje stanowisko, iż okres zimowy jest liczony od 1 października do 31 marca . Mogły zdarzyć się sytuacje, iż ze względu na odpowiednie temperatury, roboty drogowe były prowadzone w miesiącu listopadzie czy też grudniu. Nie była to jednak praca stała tzn. wykonywana codziennie przez 8 godzin.

Biegła podniosła też, ze praca w warunkach szkodliwych nie jest tożsama z pracą wykonywaną w szczególnych warunkach. Praca w warunkach szkodliwych to praca w warunkach przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia tzw. (...) i (...). Wykaz takich czynników znajduje się w rozporządzeniu (...). Pracodawcy nie wolno zatrudniać pracownika w warunkach przekroczenia (...) lub (...). Otrzymywanie dodatku szkodliwego nie jest warunkiem uznania pracy do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze. Otrzymywanie dodatku za pracę w warunkach szkodliwych nie jest jednoznaczne z uznaniem takiej pracy za pracę w szczególnych warunkach uprawniającą do ubiegania się o prawo do wcześniejszej emerytury.

Sąd zgadza się także z tymi wywodami biegłej, gdzie szczegółowo odnosi się do dokumentów złożonych przez odwołująca się, a nadto ze stwierdzeniem że świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach nie jest dokumentem urzędowym w rozumieniu art. 244 § 1 i 2 k.p.c., gdyż podmiot wydający to świadectwo nie jest organem państwowym ani organem wykonującym zadania z zakresu administracji państwowej. Tylko dokumenty wystawione przez te organy stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone. Dokument taki podlega kontroli zarówno co do prawdziwości wskazanych w nim faktów, jak i co do prawidłowości wskazanej podstawy prawnej. Za osoby pracujące w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach wymienionych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego osób zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. nr 8, poz. 43). Praca w szczególnych warunkach to wyłącznie praca wykonywana w warunkach pozwalających na uznanie jej za jeden z rodzajów pracy wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do w/w rozporządzenia. Decydujące znaczenie, w analizie charakteru pracy odwołującej z punktu widzenia uprawnień emerytalnych, ma możliwość jej zakwalifikowania pod którąś z pozycji wspomnianego załącznika. Rozporządzenie Rady Ministrów zawiera również § 2 ust. 1, zgodnie z którym okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Stałe wykonywanie takich prac oznacza, że krótsze dobowo (nie w pełnym wymiarze obowiązującego czasu pracy na danym stanowisku) lub periodyczne, a nie stałe świadczenie pracy, wyklucza dopuszczalność uznania pracy za świadczoną w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wskutek niespełnienia warunku stałej znacznej szkodliwości dla zdrowia lub stałego znacznego stopnia uciążliwości wykonywanego zatrudnienia. Za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Praca w warunkach szczególnych to praca, w której pracownik w znaczny sposób jest narażony na niekorzystne dla zdrowia czynniki. Jeżeli zatem owo narażenie nie występuje, lub me występuje ono stale i przez cały dzień pracy — nie można mówić o pracy wykonywanej w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów emerytalnych. Oceniając prace w powyższym kontekście wykonywaną przez odwołująca się a polegająca na badaniu w laboratorium mieszczącym się w budynku, usytuowanym na terenie Wytwórni (...), czy próbka betonu lub masy bitumicznej odpowiada zadanym parametrom, a następnie sporządzenie stosownej dokumentacji. Do zadań odwołującej się należało pobranie próbki, przygotowanie próbki do badania, przeprowadzenie samego badania i zaewidencjonowanie jego wyników.

W ocenie biegłej nie można uznać, że odwołująca wykonywała, jako laborantka, pracę opisaną w pkt. 5 dziale IX tj. prace bitumiarzy i przy produkcji asfaltobetonu. Odwołująca nie uczestniczyła bezpośrednio przy wytwarzaniu tego produktu, jej praca polegała głównie na kontroli jakości produkcji. W wykazie A dziale IX pkt. 5 pdpkt. 3 załącznika nr 1 do zarządzenia nr 64 Ministra Komunikacji z 29 czerwca 1983 r. w sprawie prac w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu komunikacji, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego oraz do wzrostu emerytury lub renty inwalidzkiej wymieniono jako pracę w szczególnych warunkach, pracę laboranta w zakresie ekstrakcji nawierzchni bitumicznej. Należy zauważyć, że wykonywanie pracy na stanowisku określonym w zarządzeniu resortowym, której nie wymieniono w wykazach stanowiących załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie uprawnia do uzyskania emerytury w wieku niższym. Jedynie bowiem te prace, która są wymienione w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów są pracami w szczególnych warunkach dającymi prawo do emerytury. W załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów w wykazie A dziale IX pkt. 5 wymieniono prace bitumiarzy i przy produkcji asfaltobetonu, co wskazuje na konieczność bezpośredniego przy tym udziału, a takiego charakteru nie ma praca laboranta.

Sąd w całości podzielił opinię biegłej – także uzupełniającą. Zdaniem Sądu opinia biegłej, która posiada wiadomości specjalistyczne jest należycie uzasadniona. W ocenie Sądu jest miarodajna, logiczna i koreluje z dokumentacją zawartą w aktach osobowych odwołującej się, zeznaniami świadków. Pozwala w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości stwierdzić, że A. S. (1) nie wykonywała stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych przez okres 15 lat.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd Okręgowy na podstawie art. 47714 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie jako niezasadne.

1