Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2014 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania E. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 22 stycznia 2014 r. Nr (...)- (...)

w sprawie E. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 226/14 UZASADNIENIE

Decyzją z (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił E. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionej nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła E. K. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazała, że cierpi na schorzenia prawej ręki, które czynią tę rękę nie w pełni sprawną, a także na schorzenia kręgosłupa i prawego kolana. Ponadto ma bóle głowy, szumy uszne, niedosłuch i puchną jej nogi. Wszystkie te schorzenia w dalszym ciągu powodują u niej niezdolność do pracy (odwołanie k.2-4).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 9 stycznia 2014r., która nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.8).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona E. K. do (...). uprawniona była do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja z 15 grudnia 2012r. o ustaleniu prawa do renty na okres do 30 listopada 2013r. k.373 akt rentowych). W dniu 21 października 2013r. ubezpieczona wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.1 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 19 listopada 2013r. ustalił, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 19 listopada 2013r. k.3 akt rentowych za w/w wnioskiem z 21 października 2013r.).

Na skutek sprzeciwu ubezpieczonej od powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 9 stycznia 2014r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (sprzeciw ubezpieczonej od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS k.4 i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 9 stycznia 2014r. k.7 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 22 stycznia 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (decyzja z 22 stycznia 2014r. k.8 akt rentowych).

Ubezpieczona ma wykształcenie wyższe ekonomiczne, które zdobyła w 2004r. Przed ustaleniem prawa do renty w 2008r., pracowała jako główna księgowa, a jeszcze wcześniej jako referent ds. kadr (kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych oraz świadectwa pracy k.7, 9, 11, 45-47 akt rentowych za wnioskiem z 30 września 2008r.). Obecnie ubezpieczona pracuje w Centrum (...) w S. na stanowisku specjalisty ds. płac (wyjaśnienia ubezpieczonej k.43-43v – nagranie od minuty 1 do 18).

Ubezpieczona cierpi na bóle i zawroty głowy w wywiadzie, zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze i dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego z zespołem bólowo-korzeniowym bez objawów korzeniowych, stan po złamaniu prawego nadgarstka powikłanego zespołem (...), stan po leczeniu operacyjnym zespołu kanału G. prawej ręki – obecnie bez zaburzeń funkcji ręki prawej, stan po urazach skrętnych prawego kolana bez zaburzenia funkcji podpórczej (...) oraz zaburzenia depresyjne i lękowe mieszane o łagodnym przebiegu. Stan zaawansowania tych schorzeń nie powoduje u ubezpieczonej niezdolności do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Dokumentacja medyczna i badanie ubezpieczonej wykazują, że stopień zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych w obrębie kręgosłupa jest niewielki i nie ogranicza sprawności ubezpieczonej. Zachowana jest pełna sprawność ruchowa i czynnościowa kończyn górnych (mięśnie rąk bez zaników, funkcje chwytne zachowane) i dolnych (kolana chłodne, bez wysięku, stabilne, zakres ruchów czynnych i biernych we wszystkich stawach prawidłowy, siła i napięcie mięśniowe prawidłowe, stawy skokowe i stopy bez zniekształceń, chód wydolny) i brak jest ograniczeń ruchomości kręgosłupa. Kliniczne badanie neurologiczne nie wykazuje objawów ogniskowego uszkodzenia struktur (...) oraz objawów niewydolności krążenia mózgowego. W badaniu części obwodowej układu nerwowego brak jest aktywnych objawów zespołu korzeniowego kręgosłupa. Dolegliwości neurologiczne są dobrze kontrolowane farmakologicznie i rehabilitacyjnie w okresach zaostrzeń. W przyszłości - w okresach występowania objawów korzeniowych ubezpieczona może wymagać leczenia farmakologicznego i rehabilitacyjnego. Badanie psychiatryczne nie wykazuje zaburzeń nastroju, luk pamięci oraz objawów wytwórczych świadczących o chorobie psychicznej. Ubezpieczona funkcjonuje prawidłowo, pracuje, wykonuje obowiązki domowe, dom opuszcza bez lęków i obaw (opinia biegłego ortopedy, neurologa i psychiatry k.14-15 i 17 oraz opinie uzupełniające: biegłego ortopedy k.29-30 i biegłego neurologa k.31).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej E. K. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonej w dalszym ciągu istnieje niezdolność do pracy i jakiego stopnia. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzone na tę okoliczność opinie: łączna biegłego ortopedy, neurologa i psychiatry (k.14-15 i 17) oraz opinie uzupełniające: biegłego ortopedy (k.29-30) i biegłego neurologa (k.31) dały podstawy do ustalenia, że ubezpieczona nie jest osobą niezdolną do pracy. W złożonych opiniach biegli rozpoznali u ubezpieczonej schorzenia natury neurologicznej oraz ortopedycznej, głównie z zakresu narządu ruchu - w postaci zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych i dyskopatycznych kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego z zespołem bólowo-korzeniowym oraz schorzeń prawej ręki i urazów skrętnych prawego kolana stwierdzając, że aktualny stan zaawansowania tych schorzeń nie powoduje u ubezpieczonej niezdolności do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Stan czynnościowy narządów ruchu jest prawidłowy – kończyny górne i dolne są sprawne, a schorzenie kręgosłupa przebiega bez aktywnych objawów zespołu korzeniowego. W ocenie biegłego ortopedy stan zdrowia ubezpieczonej w zakresie stanu czynnościowego narządów ruchu poprawił się w stosunku do stanu sprzed kilku lat. Jest to wynikiem przebytego przez ubezpieczoną leczenia operacyjnego schorzenia prawego nadgarstka, które przyniosło zamierzony efekt terapeutyczny (opinia uzupełniająca biegłego ortopedy k.30). Analizując powyższe opinie biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one wiarygodne dowody w sprawie, gdyż wydane zostały przez lekarzy specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonej, a ponadto poprzedzone były analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinie są spójne i należycie uzasadnione.

Ubezpieczona nie zgodziła się z ustaleniami biegłych z zakresu ortopedii i neurologii i wniosła o dopuszczenie dowodu z opinii innych biegłych tych specjalności. Zakwestionowała stwierdzenia biegłych co do tego, że jest sprawna ruchowo. Wskazała, że nie jest w stanie kucnąć, czy stanąć na piętach. Sąd nie przychylił się powyższego wniosku ubezpieczonej, gdyż podniesione przez nią zastrzeżenia nie podważają ustaleń biegłych, którzy przedstawili obiektywną ocenę stanu zdrowia ubezpieczonej i wpływ rozpoznanych u niej schorzeń na możliwość wykonywania pracy. W uzupełniających opiniach biegły ortopeda i neurolog odnieśli się szczegółowo do zastrzeżeń ubezpieczonej zgłoszonych w piśmie 26 września 2014r.(na k.24-25) pod adresem pierwszej opinii i przeanalizowali dołączoną dokumentację z leczenia.

W tym miejscu przypomnieć należy, że zgodnie z przytoczoną wyżej regulacją art.12 ust.3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Biegli rozpoznali u ubezpieczonej szereg schorzeń i w zakresie schorzenia kręgosłupa wskazali na potrzebę dalszego leczenia farmakologicznego i rehabilitacyjnego. Istnienie schorzenia nie przesądza jednak o istnieniu niezdolności do pracy w rozumieniu rentowym. Ubezpieczona posiada wykształcenie wyższe, w przeszłości pracowała i aktualnie pracuje umysłowo. Istniejące u niej schorzenia nie ograniczają w stopniu znacznym jej zdolności do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§1 kpc odwołanie ubezpieczonej oddalił.