Sygn. akt I C 1893/14
Dnia 27 listopada 2014 roku
Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim I Wydział Cywilny
w składzie :
Przewodniczący: SRR Anatol Ławrynowicz
Protokolant : Monika Kosobko - Derehajło
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2014 roku w Bielsku Podlaskim
sprawy z powództwa W. I.
przeciwko J. G. (1)
o zapłatę
postanawia:
pozew odrzucić.
Sędzia
I C 1893/14
W. I. wnosiła o zasądzenie od J. G. (1) 160 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 1 października 2014 roku do dnia zapłaty i obciążenie pozwanego kosztami procesu. W uzasadnieniu pozwu wskazywała iż poniosła opłaty wieczystoksięgowe i wydatki w postępowaniu wieczystoksięgowym w związku z założeniem księgi wieczystej (...) i domaga się ich zwrotu wychodząc z założenia iż po części obciążają współwłaściciela nieruchomości J. G. (1).
Pozwany wnosił o oddalenie powództwa i obciążenie powódki kosztami procesu. Zwrócił uwagę, iż ugoda sądowa zawarta w sprawie (...)z udziałem jego, powódki i A. W.mająca za przedmiot podział spadku po O. G.i częściowy dział spadku po J. G. (2)w zakresie nieruchomości nr (...) o powierzchni 0,18 ha położonej w K.stanowi o definitywnym rozliczeniu wzajemnych roszczeń uczestników tego postępowania.
Sąd Rejonowy ustalił i zważył co następuje:
Na mocy umowa darowizny zawartej dnia 14 czerwca 2013 roku z Z. P.i M. R.przeniosły nieodpłatnie na rzecz W. I.udziały w spadku po O. G.( k 3-4 akt i dokumentów (...)) . Strony umowy ustaliły iż koszty umowy ponosi obdarowana i zgłosiły do Sądu Rejonowego w B. (...)Wydziału Ksiąg Wieczystych wniosek o założenie księgi wieczystej dla nieruchomości oznaczonej numerem (...) o powierzchni 0,18 ha położonej w K.i wpisanie w niej udziałów współwłaścicieli W. I.w 6/8, A. W.w 1/8 i J. G. (1)w 1/8. Tytułem opłat sądowych od wniosków wieczystoksięgowych pobrano zgodnie z art 42 ust 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych - 350 złotych i na podstawie art 44 ust 1 pkt 1 tejże ustawy - 60 złotych 9 tj. łącznie - 410 złotych.
Zgodnie z art 3 ust 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych opłatę od wniosku o dokonanie wpisu w księdze wieczystej pobiera się od osoby, która wystąpiła z takim wnioskiem , także wówczas, gdy na jego podstawie mają być ujawnione prawa osób, które nie są wnioskodawcami. Tak więc zgodnie z ust. 2 przepisu nie ma podstaw do konstruowania wspólnej opłaty od wniosku o dokonanie wpisu w księdze wieczystej w sytuacji, kiedy na podstawie tego wniosku ujawnione mają być prawa osób niebędących wnioskodawcami.
Występując z wnioskiem o wpis prawa w księdze wieczystej ( o założenie księgi wieczystej) sąd wieczystoksięgowy wydaje orzeczenie w formie wpisu w trybie art 626 ( 10) § 1 kpc referendarza sądowego. Środkiem zaskarżenia takiego rozstrzygnięcia jest skarga na orzeczenie referendarza sądowego składana w terminie tygodniowym kierowana do sądu. Zgodnie zaś z art 626 ( 10) § 3 kpc apelację od wpisu wnosi się w terminie dwóch tygodni od doręczenia zawiadomienia o wpisie. O treści wpisu powiadomiony został uczestnik postępowania J. G. (1).
W myśl art 626 ( 8) § 6. kpc w postępowaniu wieczystoksięgowym wpis w księdze wieczystej jest orzeczeniem. Uzasadnienia wpisu nie sporządza się. Nic nie wskazuje ażeby na tle zapadłego w związku z wnioskiem W. I. orzeczenia o wpisie ktokolwiek z uczestników postępowania składał środki zaskarżenia. Tak więc zapadłe w sprawie wieczystoksięgowej orzeczenia ma charakter wiążący dla stron i sądu( art 365 § 1 kpc). W postępowaniu wieczystoksięgowym wniosek podlega opłacie stałej, o ile nie zostanie on opłacony podlega zwrotowi ( art 511 1§ 1 kpc).
Rozstrzygnięcie zapadłe w postępowaniu wieczystoksięgowym ma zatem charakter całościowy i kompletny, w tym sensie że obejmuje ono także koszty postępowania.
Roszczenia o zwrot kosztów ma charakter procesowy i incydentalny. W konsekwencji uznaje się za niedopuszczalne dochodzenie takiego roszczenia jako żądania głównego w odrębnej sprawie ( uchwała składu siedmiu sędziów SN - zasada prawna z dnia 23 czerwca 1951 r., C 67/51, OSN(C) 1951, nr 3, poz. 63; uchwała SN z dnia 14 maja 1965 r., III CO 73/64, OSNC 1966, nr 7-8, poz. 108; orzeczenie SN z dnia 7 stycznia 1966 r., PZ 84/65, OSP 1966, z. 9, poz. 208; postanowienie SN z dnia 9 kwietnia 1968 r., II CR 30/68, LEX nr 6308).
Przyjmuje się, że w sprawie niepodlegającej rozpoznaniu na rozprawie wniosek o zasądzenie kosztów powinien być złożony do czasu wydania (podpisania sentencji) orzeczenia kończącego postępowanie.
Biorąc powyższe na uwadze sąd uznał istnienie przesłanek wskazanych w art. 199 § 1 pkt 1 i 2 kpc do odrzucenia pozwu bez badania merytorycznego sprawy.