Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2014 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Opozda-Kałka (spr.)

Sędziowie: SSO Leszek Grzesiak

SSO Artur Polut

Protokolant: st.sekr.sądowy Iwona Stefańska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Jerzego Kraski

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2014 roku

sprawy W. B., Ł. P.

oskarżonych o przestępstwo z art. 280 § 1 kk i art.157 § 2 kk w zw. z art.11 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionych przez obrońców oskarżonych

od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 8 lipca 2014 roku sygn. akt XII K 266/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w stosunku do oskarżonego Ł. P. w ten sposób, że :

1.  wymierzoną oskarżonemu karę łagodzi do 2 (dwóch) lat i 2(dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  zwalnia oskarżonego od opłaty za obie instancje;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok co do oskarżonego Ł. P. i w całości co do oskarżonego W. B. utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od Skarbu Państwa po 516, 60 (pięćset szesnaście 60/ 100) złotych na rzecz adw. M. B.- obrońcy oskarżonego W. B. i adw. T. G. – obrońcy oskarżonego Ł. P. tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu oskarżonych w postępowaniu odwoławczym;

IV.  zwalnia oskarżonych W. B. i Ł. P. od kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt IX 1239/14

UZASADNIENIE

Prokuratura Rejonowa w Kielcach oskarżyła W. B.

i Ł. P. o to, że:

w dniu 23 stycznia 2014 r. w miejscowości Ć.-W. gm. M. działając wspólnie i w porozumieniu dokonali na szkodę S. K. i H. K. kradzieży pieniędzy w kwocie 71.300 zł, telefonu komórkowego nieustalonej marki o wartości 50 zł, portfela z materiału skóropodobnego z zawartością pieniędzy w klocie 9,83 zł i karty klienta (...) C., a nadto produktów spożywczych w postaci mrożonego mięsa i wyrobów czekoladowych o wartości około 40 zł używając przy tym wobec S. K. gróźb pozbawienia życia oraz używając przemocy w postaci przewrócenia na ziemię i przytrzymywania poprzez przygniatanie do podłoża, powodując obrażenia ciała w postaci sińców na twarzy i kończynach górnych, sińca z otarciem naskórka na prawym przedramieniu, dolegliwości bólowych brzucha i podudzia lewego, które to obrażenia skutkowały naruszeniem czynności narządów ciała na czas nie dłuższy niż 7 dni,

tj. o przestępstwo z art. 280 § l k k i art. 157 § 2 k k w zw. z art. 11 §2 k k

Sąd Rejonowy w Kielcach wyrokiem wydanym w dniu 8 lipca 2014 r. w sprawie sygn. akt XII K 266/14:

I.  oskarżonych W. B. i Ł. P. uznał za

winnych popełnienia zarzucanego im aktem oskarżenia czynu ustalając, że używali przemocy także w postaci owinięcia skórzanego pasa wokół głowy S. K., stanowiącego przestępstwo z art. 280§1 k k i art. 157 §2 k k w zw. z art. 11 §2 kk i za to na podstawie art. 280§1 kk w zw. z art. 11 §3 kk wymierzył oskarżonemu W. B. karę 2 lat i 10 miesięcy

pozbawienia wolności i oskarżonemu Ł. P. karę 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności,

II. na postawie art. 63 § l kk na poczet orzeczonych kar pozbawienia wolności zaliczył oskarżonym W. B. i Ł. P. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 23 stycznia 2014 roku,

III.na podstawie art. 230§ 2 kpk zwrócił S. K. i H.

K. kłódkę z dwoma sztukami kluczy i breloczkiem, 2 paski od spodni, teczkę z napisem „Kancelaria Notarialna", przekaz pocztowy na nazwisko M. T., kartkę z napisem M. G., instrukcję montażu zamka, pieniądze w kwocie 25 gr, 4 cukierki N. 2, plastikowe pudełko w kształcie walca opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr 1/263/14 na k. 211 akt sprawy oraz przedmiot metalowy w kształcie krzyżyka opisany w wykazie dowodów rzeczowych nr 639/14 na k. 309 akt sprawy, zwrócił W. B. torbę podróżną, taśmę samoprzylepną, parę butów koloru brązowego marki F., opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr 1/263/14 na k. 211 akt sprawy, zwrócił Ł. P. plecak z metką semi linę, czapkę damską koloru kremowego, 4 sztuki rękawic roboczych, reklamówkę foliową koloru zielonego, nożyk z drewnianą rękojeścią z napisem H., parę butów koloru brązowego w rozmiarze 39 opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr 1/263/14 na k. 211 akt sprawy;

IV. na podstawie art. 29 ust. l ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (t.j. Dz.U. z 2002 r., Nr 123, póz. 1058 ze zm.) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. G. kwotę 723,24 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu Ł. P. z urzędu;

V. na podstawie art. 29 ust. l ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tj. Dz.U. z 2002 r., Nr 123, póz. 1058 ze zm.) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. B. kwotę 1092,24 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu W. B. z urzędu,

VI. na podstawie art. 624 § l k.p.k. zwolnił oskarżonych W. B. i Ł. P. od ponoszenia kosztów sądowych w całości.

Apelację od wyroku wnieśli obrońcy obydwu oskarżonych.

Obrońca oskarżonego W. B., na podstawie art. 438 pkt 4 kpk zarzucił zaskarżonemu wyrokowi wymierzenie oskarżonemu W. B. niewspółmiernie surowej kary 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy wzgląd na okoliczności popełnienia czynu zabronionego, stopień zawinienia, stopień społecznej szkodliwości czynu, osobowości oskarżonego, cele wychowawcze i zapobiegawcze względem oskarżonego, przemawiają za wymierzeniem oskarżonemu kary w mniejszym wymiarze z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

Formułując zarzut jak wyżej skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności w dolnej granicy ustawowego zagrożenia z warunkowym zawieszeniem jej wykonania ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Obrońca oskarżanego Ł. P. na podstawie art. 438 pkt 4 kpk zarzucił zaskarżonemu wyrokowi rażącą niewspółmierność kary orzeczonej wobec oskarżonego i w konkluzji apelacji wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżanego Ł. P. okazała się o tyle skuteczna, o ile doprowadziła do złagodzenia wymierzonej oskarżonemu kary, natomiast apelacja obrońcy oskarżonego W. B. nie jest zasadna.

Ustalenia faktyczne dotyczące przebiegu przedmiotowego zdarzenia, a także ustalenia w zakresie winy i kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonym są prawidłowe i nie były one przez skarżących kwestionowane. Sąd Rejonowy, kierując się wskazanymi przez siebie przesłankami, właściwie ocenił zarówno stopień zawinienia oskarżonych jak również stopień społecznej szkodliwości przypisanego im czynu.

Oskarżeni, co słusznie akcentuje Sąd I instancji działali w sposób zaplanowany, dokonali napadu w biały dzień, wcześniej obserwując domostwo pokrzywdzonej i decydując się na działanie w sytuacji, gdy mieli pewność, iż ofiara jest sama w domu.

Uwzględniając dyrektywy wymiaru kary określone w przepisie art. 53 kk, Sąd I instancji jako okoliczność obciążającą wobec oskarżonego Ł. P., niezasadnie przyjął jego uprzednią karalność.

Tymczasem z danych o karalności oskarżonego (k.139-140) oraz informacji D. Ewidencji Zakładu Karnego w P. (k. 562) wynika w sposób oczywisty, iż w sprawie o sygn. akt XII K 2002/08 Sądu Rejonowego w Kielcach nastąpiło zatarcie skazania.

Otóż wyrokiem tym oskarżonemu wymierzono karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata, oraz orzeczono wobec niego karę grzywny w ilości 80 stawek dziennych ustalając wysokość 1 stawki dziennej na kwotę 10 zł; przy czym wobec jej nieuiszczenia oskarżony odbywał zastępczą karę pozbawienia

wolności w okresie od 10 lutego 2010 r. do 20.03.2010 r. Nie zarządzono wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Tak więc stosownie do przepisu art. 76 § 1 i § 2 kk uznać należy, iż w wyżej wymienionej sprawie nastąpiło zatarcie skazania.

Powyżej wskazana okoliczność sprawia, iż oskarżonego Ł. P. uznać należało za osobę niekaraną w chwili wydania wyroku przez Sąd I instancji, co skutkowało złagodzeniem orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności do 2 lat i 2 miesięcy.

Kara ta jawi się jako sprawiedliwa i wyważona. Natomiast kara pozbawienia wolności orzeczona wobec oskarżonego W. B., wbrew temu co twierdzi w apelacji obrońca oskarżonego, nie razi swą surowością. Uwzględniając okoliczności szczegółowo ocenione przez Sąd I instancji, o których traktuje przepis art. 53 kk, kara ta jest adekwatna zwłaszcza do stopnia zawinienia oskarżonego, jak również stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu.

Biorąc pod uwagę okoliczności popełnienia przez oskarżonych zarzucanego im czynu, brak jest podstaw do łagodzenia wymierzonych im kar do rozmiaru umożliwiającego warunkowe zawieszenie ich wykonania i stosowanie wobec nich dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia ich wykonania.

Oskarżeni swoim zachowaniem wykazali, że nie istnieją żadne gwarancje, które dawałyby podstawę do uznania, iż kara wolnościowa spełni właściwie swe cele wobec nich.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 437 § 1 kpk orzeczono jak w wyroku.

O wynagrodzeniu należnym obrońcom z urzędu oskarżonych w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (DzU nr 163 poz. 1348 z późniejszymi zmianami).

W oparciu o przepis art. 624 § 1 kpk, uwzględniając aktualną sytuację majątkową oskarżonych, zwolniono ich od kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym.

SSO A. Polut SSO E. Opozda – Kałka SSO L. Grzesiak

KK