Sygn. akt VII Ka 762/14
Dnia 24 października 2014 r.
Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym
w składzie:
Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski
Protokolant st. sekr. sądowy Monika Tymosiewicz
przy udziale oskarżyciela publicznego asp. szt. Jacka Kępińskiego
po rozpoznaniu w dniu 22 października 2014r.
sprawy P. Ś.
obwinionego o wykroczenie z art. 119§1 kw
na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego
od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 11 czerwca 2014r., sygn. akt IX W 1750/14
zaskarżony wyrok uchyla i sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Olsztynie przekazuje.
Sygn. akt VII Ka 762/14
Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 11 czerwca 2014 r. sygn. akt IX 1750/14
w sprawie P. Ś. obwinionego o to, że w dniu 7 marca 2014 r., o godz. 13.30 w O. przy ul. (...) w sklepie (...) wspólnie i w porozumieniu z nieznaną osobą dokonał kradzieży artykułów spożywczych i alkoholowych o łącznej wartości 61,65 zł na szkodę PHU (...) J. Z.
tj. za wykroczenie z art. 119 § 1 kw
ORZEKŁ
I obwinionego P. Ś. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 119 § 1 kw skazał go na karę 30 ( trzydziestu ) dni aresztu;
II na podstawie art. 119 § 4 kw orzekł wobec obwinionego środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego PHU (...) J. Z. kwoty 61,65 zł.
Powyższy wyrok nieformalną apelacją zaskarżył P. Ślizgi i zarzucił mu błędne przypisanie popełnienia zarzucanego mu czynu w sytuacji gdy on sam nie dokonywał zakupów a jedynie na prośbę osoby o imieniu M., który miał za zakupy zapłacić wyniósł je ze sklepu na zewnątrz.
Podnosząc powyższe okoliczności obwiniony wniósł jak się wydaje o uniewinnienie od popełnienia zarzucanego mu czynu.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Nie przesądzając ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie podnieść należy, że apelacja jest o tyle zasadna o ile z jej treści a przede wszystkim z analizy akt spawy wynika potrzeba uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.
Podkreślić zatem należy, że Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku faktycznie nie wskazał na czym polegało zachowanie obwinionego. Sąd Rejonowy jedynie w zbiorczy sposób przedstawił sposób postępowania dwóch osób w sklepie (...), jednakże nie sprecyzował w szczególności jakie czynności miał podejmować tak P. Ś.jak i druga z osób tam przebywających. Nie wydaje się bowiem aby wystarczające było odwołanie się w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku do notatki jak na k.8 i zapisu płyty z monitoringu albowiem nie pozwalało to na określenie zachowań poszczególnych osób. Taki sposób relacjonowania został ujęty zarówno w ustaleniach faktycznych jak i w części dotyczącej oceny dowodów oraz w konkluzji, że obaj mężczyźni działali wspólnie i w porozumieniu.
Powyższa okoliczność nakazywała zatem uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania- art.437§2 kpk, art.438pkt.2-3 kpk.
Przy ponownym rozpoznaniu należy zatem wykorzystać wnioski płynące z zeznań świadka przesłuchanego w postępowaniu odwoławczym – k.60 odw. oraz rozważyć potrzebę przesłuchania osób, o których podała M. Z. co do rozpoznania obwinionego na zapisie monitoringu. Ponadto konieczne jest ustosunkowanie się do treści zawartych w apelacji P. Ś., w których nie negował pobytu w sklepie (...), a który jednocześnie przed Sądem Okręgowym zakwestionował rozpoznanie na nagraniu swojej osoby. Wreszcie podjąć należy starania w celu przesłuchania osoby o imieniu :M.”, na którą wskazywał obwiniony-k.40.
Wykonanie powyższych czynności winno pozwoliła trafne ustalenie stanu faktycznego i prawidłowe określenie kwestii odpowiedzialności P. Ś. za zarzucany mu czyn.